Morgunblaðið - 01.02.2019, Page 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. FEBRÚAR 2019
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Hljómsveitaræfingar erufyrst og fremst gleði-stundir. Við fáum okkureitt vínglas í upphafi
hverrar æfingar en svo tekur spilerí
yfir af slíkum krafti að fæstar ná að
klára úr þessu eina glasi. Við ætluð-
um upphaflega að hittast annað slag-
ið en það var svo gaman hjá okkur að
nú verðum við að hittast vikulega.
Þegar við byrjuðum að spila fylltumst
við af hamingju sem við höfðum sakn-
að, við vissum bara ekki af því,“ segja
Ukulellurnar sem voru alveg sprikl-
andi sprækar þegar blaðamann bar
að garði á æfingu hjá þeim. Ukulellur
eru 13 konur sem skipa hljómsveit
þar sem allar utan ein spila á ukulele
og þar af ein á ukulele-bassa. Sú
þrettánda er hrynsveitarmanneskja
og skekur hristur.
„Hugmyndin kviknaði þegar
Hinsegin kórinn, sem við erum allar í,
fór til München á kóramót síðastliðið
vor. Þar hittu Guðrún Jarþrúður
Baldvinsdóttir og Hildur Heimis-
dóttir ástralskar konur sem sögðust
vera í ukulele-bandi heima í Ástralíu.
Þá fór allt af stað,“ segir Ragnhildur
Sverrisdóttir og Hildur bætir við að
þær Guðrún hafi strax fjárfest í uku-
lele þegar þær komu heim til Íslands
og sent með hraði svohljóðandi skila-
boð til Susan Nicholls í Ástralíu:
„Nú eigum við ukulele.“
„Við fengum svar um hæl: „Þá
vantar ykkur aðeins hljómsveit.“
Við komumst að því að Ukulell-
ur væri of gott nafn á hljómsveit sem
að mestu er skipuð lesbíum til að
sleppa því að stofna slíka. Svo við óð-
um í verkið. Hún Susan í Ástralíu er
að sjálfsögðu í hljómsveitinni okkar
en mætir fjarlægðar vegna illa á æf-
ingar. Hún er öflugur stuðningsaðili
og er óþreytandi að senda okkur
ýmsar ábendingar,“ segir Hildur og
bætir við að ukulelehljómsveit Susan
í Ástralíu sé vinaband íslensku Uku-
lellanna. „Ég er í daglegu sambandi
við Susan og Ukulellur stefna að
sjálfsögðu á Ástralíuferð.“
Alveg bannað að tala sig niður
Ukulellur eru vinkonuhópur á
aldursbilinu 30 til 70 ára og þær segj-
ast eiga saman alls konar fortíð, sam-
tíð og nútíð. „Sumar okkar hafa
þekkst alveg síðan í barnaskóla, aðr-
ar kynntust síðar á lífsleiðinni og öll
þessi vinabönd flæktust svona saman
í Hinsegin kórnum. Hér er fullkomið
jafnræði og enginn stjórnandi; við
skiptumst á að ver’ann, og sú sem er-
’ann í það skiptið ræður öllu í því lagi
sem verið er að æfa. Það eru örfáar
ófrávíkjanlegar reglur hjá Ukulell-
um, sú fyrsta er að það er bannað að
tala sig niður, hvað þá aðra hljóm-
sveitarfélaga. Þetta er mikilvægasta
reglan,“ segir Hildur og Guðrún tek-
ur undir það og segir Ukulellur vera
uppbyggingarband en ekki niðurrifs.
„Við erum gleðigellur og lellur.
Ef heimspeki Ukulellanna kemst til
skila út í samfélagið þá er hún afar
mannbætandi og heimsbætandi,“
segir Hildur og bætir við að engin
þeirra hafi kunnað á ukelele þegar
þær fóru af stað í júlí, en boltinn hafi
rúllað hratt síðan þá. „Ég fékk hring-
ingu þar sem mér var tilkynnt að ég
væri komin í hljómsveit og ætti að
fara í bláu búðina við Klapparstíg og
kaupa mér ukulele,“ segir Ragnhild-
ur, sem hlýddi möglunarlaust. Þóra
keypti sitt ukulele fimm mínútum
fyrir fyrstu æfingu og var þá þegar
búin að redda giggi sem átti að vera
tíu dögum síðar.
„Þá slógum við í klárinn, sömd-
um texta með hraði og áður en við
vissum af var þetta orðið að lífsstíl
hjá okkur. Í þessu fyrsta giggi, sem
var í stórafmæli hjá eiginkonu einnar
Ukulellunnar, eignuðumst við strax
aðdáanda, Felix Bergsson, sem póst-
aði um hæl myndbandi af okkur að
spila og í framhaldinu vorum við kall-
aðar í útvarpsviðtal þar sem við spil-
uðum og sungum í beinni. Við kom-
um fljótt fram í öðru stórafmæli, að
þessu sinni hjá einni okkar, en þá
vorum við búnar að koma þrisvar
fram en aðeins haft fjórar æfingar,“
segja Ukulellur og skellihlæja.
„Við höfum komið fram hjá ein-
um pólitískum flokki og líka hjá Sam-
tökunum og við eigum bókað eitt
febrúargigg. Síðan verða pop-up-
tónleikar með okkur 29. mars hjá
Pink Iceland. Það er magnað hversu
frægar við erum orðnar á Íslandi og
auk þess heimsfrægar í Ástralíu, en
þó hafa fáir heyrt í okkur. Þetta er
dulúð Ukulellanna.“
Stela frá Jónasi ef þarf
Ukulellur frumsemja nær alltaf
texta við lögin sem þær syngja.
„Fyrst þegar við kunnum aðeins
að spila eitt lag á hljóðfærin okkar,
þá sömdum við bara nýjan texta við
það eina lag við hvert tilefni, hvort
sem það voru afmæli eða jól. En nú
erum við orðnar svo forframaðar að
við tökum hvaða lag sem er og semj-
um nýjan texta við, til dæmis þorra-
lagið okkar þar sem segir frá hunds-
lappadrífu, hraglanda og hríðarbyl.
Við látum okkur annt um íslenska
tungu og leggjum okkur fram um að
hafa málfar vandað í okkar söng-
textum, stelum frá Jónasi Hallgríms-
syni ef þurfa þykir,“ segir Ragnhild-
ur en þær Hildur sjá að mestu um
textasmíðina. Ragnhildur segir Hildi
semja textana á labbi, þegar hún
gengur til vinnu á morgnana.
„Ég sem svo á móti henni, við
köstum þessu á milli okkar.“ Hildur
segir regluna vera þá að textarnir
séu meira og minna samdir í sam-
vinnu, en sjálf nýtur hún oft góðs af
samstarfi við Guðrúnu konu sína.
„Því þegar verið er að semja
þvælu þá þurfa að vera viðhlæjendur,
svo það verður að vera einhvers kon-
ar samstarf. Það má hafa skoðun á
því sem fram kemur í textunum og
jafnvel koma með breytingartillögur,
en sá sem semur textann ræður
hvort hann tekur mark á slíkum til-
lögum,“ segir Hildur.
Ukulellur eru með samnefnda
fésbókarsíðu þar sem þær taka öllum
lækum fagnandi.
Þorralagið Helga Margrét, Hugrún á hristu, Margrét, Eva
Lind og Margrét Ágústa. Glittir í Önnu á ukulele-bassa.
Húsráðendur Hildur og Guðrún bjóða heim til æfinga og þá er
þétt setið. Stuðið er oft svo mikið að sjóðheitt verður inni.
Gaman Margrét Ágústa, Hanna María og Elísabet voru ein-
beittar í spili og söng en létu það ekki hamla gleðinni.
„Við erum gleðigellur og lellur“
„Það er magnað hversu
frægar við erum orðnar á
Íslandi og auk þess
heimsfrægar í Ástralíu,
en þó hafa fáir heyrt í
okkur,“ segja hinar
spriklandi spræku Uku-
lellur sem á æfingum
skiptast á að ver’ann.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Ukulellur á æfingu Lengst t.v. er Hanna María Karlsdóttir og við hlið hennar og áfram t.v. í aftari röð Anna Jó-
hannsdóttir, Elísabet Thoroddsen, Þóra Björk Smith, Herdís Eiríksdóttir, Eva Lind Weywadt Oliversdóttir og Mar-
grét Grétarsdóttir. Fremri röð f.v. Guðrún Jarþrúður Baldvinsdóttir, Margrét Ágústa Þorvaldsdóttir, Helga Mar-
grét Marzellíusardóttir, Ragnhildur Sverrisdóttir, Hugrún Ósk Bjarnadóttir og Hildur Heimisdóttir.
Hver man ekki eftir sci-fi-grín-
spennumyndinni Men in Black, með
þeim Will Smith og Tommy Lee Jon-
es? Í kvöld, föstudaginn 1. febrúar, er
lag að sjá hana í bíó og leyfa krökk-
unum að njóta þess að fara á slím-
námskeið áður en myndin hefst. Bíó
Paradís stendur fyrir ókeypis
slímgerðarnámskeiði í tengslum við
fjölskyldupartísýningu á kvikmynd-
inni Men in Black í kvöld, slím-
námskeiðið verður frá klukkan 19-20
en sýningin á myndinni hefst kl. 20.
Miði á myndina gildir á slím-
námskeiðið. Myndin er sýnd með ís-
lenskum texta en hún fjallar um
leynifulltrúana K og J sem starfa fyrir
háleynilegu samtökin Men in Black
(MIB), sem sett voru á stofn til að
fylgjast með athöfnum geimvera á
jörðinni. Þeir komast í hann krappan
þegar geimhryðjuverkamaður kemur
til jarðar til að myrða tvo sendifull-
trúa frá óvinaplánetum sínum.
Men In Black – Slímugasta mynd allra tíma verður sýnd í kvöld í Bíó Paradís
Slímnámskeið og föstudagspartísýning
Eitursvalir Tommy Lee Jones og Will Smith fara á kostum í Men in Black.
Nú finnur
þú það sem
þú leitar að
á FINNA.is