Morgunblaðið - 12.03.2019, Side 24

24 MINNINGAR
Afmælisminning
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. MARS 2019
✝ Vilborg fædd-ist í Reykjavík
12. mars 1931.
Hún lést á
Hjúkrunar-
heimilinu Drop-
laugarstöðum 22.
febrúar 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Benedikt
Benediktsson
leigubifreiðar-
stjóri, f. 1907, d.
1987, og Anna Jónsdóttir hús-
freyja, f. 1907, d. 2002.
Systkini Vilborgar eru: Karl
Gottlieb Senstius, f. 1.7. 1933,
Hannes, f. 10.5. 1935, Klara
Ólafía, f. 11.7. 1939, Ólöf, f.
11.12. 1943, d. 14.3. 1981, og
Benedikt, f. 16.4. 1945.
Vilborg giftist 7. apríl 1951
Halldóri V. Jóhannssyni húsa-
smíðameistara, f. 3.4. 1921, d.
13.6. 2006. Hann var sonur Jó-
hanns Jens Matthíasar Ásgeirs-
sonar Skjalddal, bónda á
Skjaldfönn, f. 22.1.
1885, d. 9.2. 1956,
og Jónu Sigríðar
Jónsdóttur, hús-
freyju og ljós-
móður í Naut-
eyrarhreppi, f. 2.8.
1882, d. 9.8. 1963.
Börn Vilborgar og
Halldórs eru: 1)
Anna Jóna, f. 25.7.
1951, gift Daníel
Daníelssyni. Börn
þeirra eru Anna Dana, gift
Olavio Antao, Vilborg, gift Þór
Konráðssyni og Daníel, kvænt-
ur Elísabetu Blöndal. Anna
Jóna og Daníel eiga tíu barna-
börn. 2) Guðlaug, f. 24.12.
1960, gift Ingimari Ólafssyni.
Börn þeirra eru Margrét Ýr,
gift Ómari R. Valdimarssyni,
og Halldór Ingi, kvæntur Ás-
dísi Magnúsdóttur. Guðlaug og
Ingimar eiga tvö barnabörn. 3)
Jón Sigurður, f. 16.8. 1963, og
börn hans Diljá Marín, í sam-
búð með Guðmundi Frey
Brynjarssyni, og Mekkinó Ingi.
Jón á tvö barnabörn. 4) Magn-
ea, f. 7.10. 1967, gift Stefáni
Ara Stefánssyni. Synir þeirra
eru Stefán Magni, Elías Val-
geir og Alexander Kári.
Vilborg fór ung til vinnu,
var m.a. í vist á Húsafelli
ásamt Sigrúnu Guðmunds-
dóttur frænku sinni. Eitt af
skylduverkum þeirra var að
gæta frænda síns, Ásgríms
Jónssonar listmálara. Síðar
kom það stundum í hennar hlut
að sitja yfir safni Ásgríms.
Fyrsta alvörustarfið var á
Reykjalundi þar sem hún að-
stoðaði móðursystur sína, Snjá-
fríði Jónsdóttur matráð. Á
Reykjalundi kynntist hún eigin-
manni sínum þar sem hann
vann við smíðar. Vilborg starf-
aði síðan sem aðstoðarstúlka á
röntgendeild Landspítalans og
lærði til þess sem heitir í dag
geislafræðingur. Hún vann
lengst af á röntgendeild Land-
spítalans og síðar á geisladeild
en endaði starfsferil sinn hjá
Krabbameinsfélagi Íslands.
Jarðarför Vilborgar fer fram
frá Fossvogskirkju í dag, 12.
mars 2019, klukkan 15.
Elsku hjartans mamma mín, í
þökk og auðmýkt af því að ég er
að kveðja, þakka fyrir svo ótal
margt sem hún taldi ekki eftir
sér að gera fyrir mig og mína –
og ekki síður fyrir alla aðra sem
vildu þiggja hennar liðsinni og
alla þá ást og umhyggju sem
hún átti. Ég veit ekki hvort
hægt sé að nota orðið bóhem um
hana en í dag er ég þess fullviss
að hún var á undan sinni samtíð
með ákaflega margt.
Við bjuggum fyrst í Hlíðun-
um. Mamma sagðist hafa strok-
ið veggina þegar þau fluttu inn í
nýja íbúð 1955, á efstu hæð í
fjögurra hæða húsi, þótt ganga
þyrfti upp fjórar og hálfa hæð.
Útsjónarsemi foreldra minna í
skipulagningu lítillar íbúðar fyr-
ir fimm manns var með ólík-
indum. Meira að segja voru
haldnar stórar veislur í þessu
litla rými og þá máttu þröngt
sáttir sitja. En alltaf svo ótrú-
lega gaman og minnisstæðastur
auðvitað jóladagur – mikilvæg-
ari en aðfangadagur, dagurinn
minn – því þá vorum við öll sam-
an. Mamma gjarnan búin að
vera að safna til þeirrar jóla-
veislu í nokkra mánuði. Fjöl-
skyldan var stór og því töluverð
fyrirhöfn en þetta taldi hún
móðir mín ekki eftir sér og
gerði þetta ár eftir ár og oftast
án nokkurrar hjálpar.
Fjölskyldan flutti í Breiðholt-
ið í nýtt hús árið 1975 og
mamma strauk aftur veggi, setti
salt og brauð í öll horn og bauð
þá sem vildu vera velkomna og
hina sem vildu ekki fara. Þvílík
gleði það var fyrir mömmu að
vera komin í hús þar sem vítt
var til veggja og hún þurfti ekki
að taka tillit til nágrannanna
þótt klukkan væri farin að halla
í miðnætti. Hún gæti farið í bað
eða sturtu allan sólarhringinn
hentaði það henni. Það sem
flutt var úr Hlíðunum rúmaðist
í einu horni stofunnar. Það var
því ekkert skrýtið þegar var
verið að kaupa teppi á herleg-
heitin að spurt væri hvort um
félagsheimili væri að ræða. En
það var ekki svo fjarri sannleik-
anum því það var alveg sama
hver bankaði upp á; allir voru
velkomnir og fundu sig sem
slíka. Enn skil ég ekki hvernig
hún gat einfaldlega „galdrað“
fram kræsingar fyrir fáa sem
ótal marga eins og sagt er á
núll-einni. Kvöldin og næturnar
held ég að hafi verið „hinn“
vinnutíminn hennar. Þvo, baka,
elda, þrífa; því að ég hvorki veit
né skil hvernig hún fór að
þessu.
Í dag bý ég svo vel að búa í
húsinu sem pabbi og mamma
byggðu. Með útsýnið hennar
mömmu við eldhúsvaskinn, til
Esjunnar, Akrafjallsins og
Skarðsheiðarinnar – sem og að
Snæfellsnesið blasir allt við á
góðum degi.
Ég hugsa til þín elsku
mamma, sérstaklega nú þegar
ég skrifa þessar línur og rétt
áðan þar sem ég stóð við
vaskinn með þetta guðdómlega
útsýni fyrir augum sem þú
naust svo að hafa í önnum dags-
ins.
Þó að ég hafi byrjað að sakna
þín fyrir dálítið löngu, þá er
söknuðurinn sérkennilegur nú
þegar þú í raun ert farin. En ég
þakka þér svo innilega fyrir allt,
allt, allt, elsku hjartans mamma
mín, og mér er nú djúp virðing
fyrir þér efst í huga.
Þín dóttir,
Guðlaug.
Elsku amma mín. Þessi síð-
asta stund með þér var falleg.
Ótrúlega falleg. Klukkurnar í
Hallgrímskirkju slógu þegar þú
dróst þinn síðasta andardrátt og
við sátum allar hringinn í kring-
um þig með tárin í augunum.
Við fórum með uppáhaldsbæn-
ina þína.
Það sem einkenndi síðustu
dagana þína hér á þessari jörð,
elsku amma, var hlátur. Skelli-
hlátur. Við sátum þarna til
skiptis, stundum fá og stundum
mörg, og ræddum þig og gömlu
góðu dagana. Og veistu hvað,
við hlógum og hlógum og hlóg-
um. Guð, þú varst svo skemmti-
leg manneskja. Þú varst svo líf-
leg, opin, hnyttin og hreint út
sagt stórkostleg. Þú varst ekki
eins og flestar ömmur því þú
blótaðir, áttir tímarit með dóna-
Vilborg
Benediktsdóttir
✝ Kamma RósaJónasdóttir
Karlsson fæddist á
Rigshospitalet í
Kaupmannahöfn 2.
október 1931. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi
1. mars 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Lára Guð-
jónsdóttir verka-
kona, f. 6.12. 1897,
d. 25.12. 1990, og Jónas Karl
Karlsson, kennari og verka-
maður, f. 2.4. 1907, d. 10.9.
1984. Systkini Kömmu sam-
feðra eru Jónas, f. 24.4. 1936,
d. 24.4. 1936, Elín Íris, f. 16.7.
1937, d. 8.9. 1962, og Halldóra,
f. 16.4. 1942.
Kamma giftist 18.7. 1953
Guðlaugi Kristni Atlasyni bók-
bandsmeistara, f. 28.6. 1932.
Kamma og Guðlaugur bjuggu
fyrst á Hringbraut 34 í Hafnar-
firði og byggðu sér jafnframt
þriggja hæða íbúðarhús á
Köldukinn 24 þar í bæ. Þar
bjuggu þau til ársins 1985, er
þau slitu samvistum og Kamma
bjó þar áfram til aldamóta, en
þá festi hún kaup á nýrri íbúð á
Hringbraut 4. Börn Kömmu og
Guðlaugs eru: 1) Atli, f. 10.11.
1953, kvæntur Halldóru
Bjarnadóttur, f. 14.6. 1957.
Börn a) Bjarni f. 3.9. 1983,
kvæntur Telmu
Dögg Ólafsdóttur,
f. 3.3. 1987. b) Guð-
laugur, f. 9.11.
1985, kvæntur
Ástu Maríu
Þrastardóttur, f.
10.9. 1989. 2) Rósa
Lára, f. 7.1. 1955,
gift Eiríki Sturlu
Jóhannessyni, f.
22.2. 1955. Börn a)
Linda Björk, f.
27.8. 1978, gift Helga Eiríki
Eyjólfssyni, f. 19.10. 1981. b)
Gyða, f. 3.10. 1983, í sambúð
með Dominik Pawlikowski, f.
26.7. 1985. c) Fanney, f. 10.3.
1987, gift Ragnari Snæ Njáls-
syni, f. 20.4. 1986. 3) Hulda
Guðbjörg, f. 31.8. 1959, gift
Ólafi Stefáni Sigurjónssyni, f.
12.10. 1959. Börn a) Bjarki, f.
6.1. 1983. b) Elva Rut, f. 30.1.
1985, gift Kristjáni Ómari
Magnússyni, f. 2.6. 1983. c)
Sigurjón, f. 6.1. 1991, kvæntur
Elsu Björgu Árnadóttur, f.
27.1. 1992. 4) Svala, f. 2.5. 1964,
gift Christian Morten Iversen,
f. 28.9. 1961. Börn Daníel Ara-
son, f. 14.9. 1988, Dagný Ara-
dóttir, f. 21.8. 1991, í sambúð
með Morten Plath, f. 23.10.
1992, og Anders Atli Iversen, f.
11.10. 2007. 5) Guðlaug Berg-
lind, f. 12.8. 1967, gift Dennis
Thögersen, f. 18.6. 1980. Börn
Alfons Árnason, f. 18.12. 1990, í
sambúð með Betinu Christinu
Bertelsen, f. 13.6. 1992, Adam
Árnason, f. 15.7. 1992, í sambúð
með Kathrine Stövlbæk Ör-
gaard, f. 29.5. 1992, María Ósk,
f. 30.6. 1994, og Martin Atli, f.
17.1. 2009.
Kamma ólst upp í Kaup-
mannahöfn til tveggja ára ald-
urs, en þá flutti hún að prests-
setrinu á Útskálum í Garði með
móður sinni, Láru. Nokkrum
árum síðar fluttu þær svo að
prestssetrinu á Akranesi, þar
sem Lára var einnig ráðskona í
nokkur ár. Eftir það fluttu
mæðgurnar til Reykjavíkur,
þar sem þær bjuggu lengst á
Bjargarstígnum. Eftir að
Kamma eignaðist sitt fyrsta
barn flutti Lára til hennar í
Hafnarfjörðinn og bjó með
dóttur sinni til æviloka. Kamma
stundaði grunnskólanám á
Akranesi og í Reykjavík og var
síðan í Verslunarskólanum.
Kamma stundaði ýmis störf, en
meðfram barnauppeldinu vann
hún í fjölskyldufyrirtækinu,
Öskjugerð Kömmu, sem var til
húsa í kjallara íbúðarhússins.
Þá starfaði hún á skrifstofu
Blindraiðnar og skrifstofu
hjúkrunarheimilisins Sólvangs
og lauk starfsaldrinum í Ríkis-
bókhaldinu. Kamma hafði yndi
af söng og söng með ýmsum
kórum.
Útför Kömmu fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 12.
mars 2019, klukkan 13.
Kæra tengdamamma! Þá er
komið að leiðarlokum í okkar
göngu að þessu sinni. Ég kom
inn í fjölskyldu Kömmu og
Gulla aðeins 16 ára gömul og
var fyrsta tengdabarnið og eina
tengdadóttir þeirra hjóna. Við
tengdamamma höfum átt bæði
góða tíma og líka stormasama á
þessum 45 árum sem við höfum
átt saman. Kamma bar þess
alltaf merki að hafa átt erfiða
ævi framan af, sem einkabarn
einstæðrar móður á Íslandi fyr-
ir rúmum 87 árum. Þegar Lára
móðir hennar áttaði sig á því
ógift kona, að hún á von á
barni, voru góð ráð dýr. Lára
vissi að til voru heimili í Kaup-
mannahöfn fyrir ógiftar stúlkur,
þar sem þær fengu skjól á með-
göngu og athvarf fyrir sig og
börnin sín fyrstu tvö árin eftir
fæðingu. Þar var kona sem
reyndist henni mjög vel og er
Kamma skírð í höfuðið á henni.
Þær mæðgur komu síðan til Ís-
lands 1933 og Lára varð ráðs-
kona á Útskálum hjá séra Ei-
ríki.
Þær mæðgur fluttu síðan á
Akranes, þar sem Lára varð
ráðskona hjá prestinum, og
flæktust síðan milli staða þar til
þær eignuðust heimili á
Bjargarstígnum í Reykjavík.
Þangað flutti Rósa amma henn-
ar til þeirra mæðgna, til þess að
hjálpa til við uppeldið á
Kömmu. Ég hef í gegnum árin
skynjað hvernig hún festist í
einstæðingshugsun þrátt fyrir
að hafa átt stóra og góða fjöl-
skyldu.
Kamma trúlofaðist Guðlaugi
Atlasyni 14. febrúar 1953 og
þau giftu sig 18. júlí 1953. Atli
fæddist í nóvember það ár og
14 mánuðum síðar fæddist Rósa
Lára, Hulda Guðbjörg kemur
svo 1959, Svala 1964 og Guðlaug
Berglind 1967. Það var því í
nógu að snúast með stóra
barnahópinn og húsbyggingu í
Köldukinn 24 og að reka Öskju-
gerð Kömmu í kjallara hússins.
Tengdapabbi vann myrkranna á
milli í Prentsmiðju Hafnar-
fjarðar sem bókbindari og síðan
á kvöldin og um helgar í Öskju-
gerðinni ásamt Kömmu og
krökkunum, sem byrjuðu að
brjóta konfektkassa og líma um
leið og þau gátu. Kamma var
snilldar saumakona og saumaði
öll föt barna sinna, eins og títt
var á þessum árum á Íslandi.
Lára mamma Kömmu var þá
flutt inn á heimilið til þess að
hjálpa til og bjuggu þar í húsinu
því þrír ættliðir.
Kamma nefndi það oft við
mig að hana hefði dreymt um
að verða óperusöngkona og
hafði hún verið byrjuð í Þjóð-
leikhúskórnum og sungið í
hljómsveit Karls Jónatanssonar
áður en hún fór að eiga börnin.
Í þá daga þótti ekki jafn sjálf-
sagt að konur menntuðu sig,
hvað þá að fara jafnvel til út-
landa í söngnám og því fann
maður alltaf þennan söknuð í
henni, að hafa ekki haft kjark
eða aðstöðu til þess að láta
drauma sína rætast varðandi
sönginn. Hún naut þess samt að
vera í ótal kórum og syngja dú-
ett með Atla inn á plötu og
fylgjast síðan með börnum og
barnabörnum, sem mjög mörg
hafa fallega söngrödd, ásamt
hinum ýmsu listrænu hæfileik-
um sem þau hafa erft frá ömmu
sinni og afa sem er mikill völ-
undur í handverki.
Kamma og Gulli slitu sam-
vistum 1985 og eftir það átti
Kamma tvo ljúfa sambýlismenn,
þá Þórð Einarsson og Magnús
Ágústsson, sem reyndist henni
mjög vel og bar hitann og þung-
ann af umönnun Kömmu síð-
ustu árin sem hún bjó heima á
Hringbrautinni. 2013 flutti
Kamma síðan á Sólvang, sinn
gamla vinnustað, og bjó þar til
æviloka. Við fjölskyldan viljum
þakka af alhug öllum þeim, sem
sinntu henni og gerðu henni líf-
ið léttara síðustu árin hennar.
Ég kveð þig að sinni, elsku-
leg, og bið fyrir kveðjur.
Guð geymi þig, elskan.
Sjáumst síðar.
Þín tengdadóttir,
Dóra.
Kamma Karlsson
✝ Gísli SævarHafliðason
fæddist 12. mars
1938. Hann lést 21.
mars 2018. For-
eldrar hans voru
Kristín Sigríður
Kristjánsdóttir, f.
4.11. 1910, d. 29.11.
2003, og Hafliði
Jón Gíslason, f.
9.10. 1906, d. 9.2.
1993. Systkini:
Guðrún Þ., f. 6.7. 1934, d. 11.5.
2016, og Kristján, f. 4.11. 1940,
d. 8.2. 1966.
Gísli giftist 1962 Sólveigu
Guðmundsdóttur, f. 22.8. 1938.
Þau eignuðust þrjár dætur og
átti Sólveig eina dóttur fyrir: 1)
Elínu Guðrúnu Jóhannsd., f.
1958, hennar börn: a) Solveig
Thelma Einarsdóttir, f. 1977, m.
Sigurgeir Ragnarsson, f. 1983.
Börn hennar: Ólíver Magni
Brynjarsson, f. 2005, og Elín
Erna Sigurgeirsdóttir, f. 2016,
b) Þorgils Eiður Einarsson, f.
1994.
Dætur Gísla og Sólveigar: 1)
Rósa Kristín, f. 1962, m. Georg
J. Júlíusson, f. 1956, börn a)
Gunnhildur Ingibjörg, f. 1981,
samb. Stefán Borgþórsson, f.
1980, þeirra börn Aðalheiður
Dís, f. 2005, Elísabet Rós, f.
2008, og Laufey Ósk, f. 2010, b)
Þórdís Björk, f.
1985. Börn hennar
Erik Nói Gunnars-
son, f. 2004, og
Tristan Georg
Sverrisson, f. 2008,
c) Kristín Sara, f.
1992. 2) Ólöf Anna,
f. 1966, m. Grétar
Hallur Þórisson, f.
1966, þeirra börn:
a) Gísli Jóhann, f.
1981, k. Osazee Ísi-
kor, f. 1985, börn: Alexsíus, f.
2015, og Alessader, f. 2015, b)
Sigrún María, f. 1988, samb.
Arnar Ísakssen, f. 1987, þeirra
börn: Emelía Ólöf, f. 2008,
Kristín Erla, f. 2014, og Viktor
Frosti, f. 2017, c) Elín Ösp, f.
1991, samb. Kjartan Benjamíns-
son, f. 1998. Börn: Benjamín
Magnús, f. 2009, og Þórir Rafn,
f. 2016, d) Þórey Agla, f. 1997,
samb. Atli Geir Long, þeirra
barn Gabríel Grétar, e) Jóhanna
Björt, f. 1999. 3) Hafdís Hrund,
f. 1974, m. Pétur Húni, f. 1971,
börn a) Úlfur Breki, f. 1999, b)
Hrafn Flóki, f. 2007, og c) Kría
Sólveig, f. 2010.
Eftir skilnað Gísla og Sól-
veigar fór Gísli í sambúð með
Önnu Margréti Jónsdóttur, f.
18.8. 1936, d. 5.12. 2008. Hún
var ekkja, átti átta börn með
eiginmanni sínum, Högna
Mágur minn, Gísli Hafliðason
múrarameistari, lést 21. mars og
var jarðsettur í kyrrþey 27.
mars 2018. Þegar ég kynnist
Gísla var hann feiminn en hlýr,
brosmildur og gamansamur.
Hann og Rósa amma hans áttu
gott samband og lánaði hún
honum oft peninga því hann
borgaði alltaf skilvíslega til
baka.
Þegar við hjónin eignuðumst
fokhelda íbúð var Gísli nýbyrj-
aður að læra múrverk og útveg-
aði okkur frábæran múrara-
meistara. Gísli hjálpað okkur við
allt sem tengdist múrverki á
langri ævi okkar og vildi aldrei
taka krónu fyrir. Ég hjálpaði
Gísla og Sólveigu lítils háttar
þegar þau vor að byggja í Ár-
bænum en það hallar mikið á
mig. Gísli átti gott með að nálg-
ast börn, t.d. minnast strákarnir
mínir oft á þegar Hafliði og
Kristín áttu sumarbústað við
Meðalfellsvatn, hversu gaman
var að veiða á bátnum með Gísla
og kölluðu hann alltaf Gilla
babú.
Þegar Gísli og Sólveig skildu
flutti hann til Neskaupstaðar og
fór í sambúð með Önnu Jóns-
dóttur 1977, hún var ekkja og
átti átta börn með eiginmanni
sínum Högna Jónassyni sem
fórst í snjóflóðinu í Neskaupstað
1974. Gísli tengdist öllum börn-
um Önnu, sérstaklega yngstu
stúlkunum þremur, Margréti,
Önnu Sigurborgu og Sigríði, og
gekk Gísli þeim í föðurstað.
Anna lýsir því skemmtilega í
bókinni Litróf lífsins þegar hún
og Gísli voru að kynnast og sátu
yfir kaffibolla eitt kvöldið og
Anna Sigurborg, fimm ára göm-
ul, spyr Gísla formálalaust: „Vilt
þú verða pabbi minn?“ Gísli var
feiminn en svarar þó að bragði:
Gísli Sævar
Hafliðason
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma, systir
og mágkona,
ÞURÍÐUR GUNNARSDÓTTIR,
Grundarstíg 23, Reykjavík,
lést á Landspítalanum, Fossvogi,
laugardaginn 2. mars.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á MND-félagið.
Edvard Skúlason
Skúli Edvardsson Hanna Dóra Jóhannesdóttir
Edvard Börkur Edvardsson Berghildur Erla Bernharðsd.
Ótthar Edvardsson Sigríður Arndís Jóhannsdóttir
Gestína Sigríður Gunnarsd. Björgvin Jónasson
barnabörn og barnabarnabörn