Morgunblaðið - 10.04.2019, Side 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. APRÍL 2019
✝ BrynjólfurSamúelsson
fæddist á Ísafirði 7.
júní 1936. Hann
lést 31. mars 2019.
Foreldrar hans
voru Ragnhildur
Helgadóttir, f. 2.6.
1911, d. 26.12.
1987, ættuð frá
Laugabóli í Ög-
urhreppi, og Sam-
úel Jónsson smjör-
líkisgerðarmeistari, f. 7.1. 1910,
d. 11.4. 1983, ættaður frá Tröð í
Álftafirði. Þau bjuggu lengst af
á Bjargi á Ísafirði.
Systkini Brynjólfs: Daníela
Selma, f. 26.11. 1933, d. 31.7.
2015, Lára Kristín, f. 25.3. 1935,
d. 23.7. 2014, Friðgerður, f.
26.2. 1945, og Samúel Jón, f.
25.11. 1949.
Brynjólfur eignaðist son,
Árna Þór, f. 2.9. 1956, með
Svanlaugu Öldu Árnadóttur, f.
6.5. 1937, d. 3.6. 2008.
Kjörfaðir Árna er Óli Björn
Hannesson, f. 24.10. 1932, eig-
inmaður Svanlaugar.
Maki Árna var Sigrún Þór-
oddsdóttir, f. 29.7. 1957. Þau
skildu. Þeirra dætur eru: Svan-
laug, f. 21.4. 1981, Theodóra, f.
Reykjavík og lauk sveinsprófi.
Brynjólfur varð húsasmíða-
meistari 1966. Hann vann við
iðn sína með hléum á Ísafirði og
víðar. Sjómennskan togaði þó í
hann. Hann var háseti, bátsmað-
ur, matsveinn og stýrimaður á
ýmsum bátum og togurum frá
Ísafirði með hléum, m.a. Víkingi
II, Guðbjarti Kristjáni, Orra og
skuttogaranum Guðbjarti IS 16
á árunum 1972-1976, á „gull-
árum“ skuttogaraútgerð-
arinnar á Íslandsmiðum og upp-
lifði m.a. tvö þorskastríð.
Árið 1975 fór hann í Stýri-
mannaskólann í Reykjavík.
Hann var stýrimaður og skip-
stjóri í afleysingum á Fagranes-
inu frá 1982-89 en það sá um
póst-, vöru- og farþegaflutninga
í Ísafjarðardjúpi.
Brynjólfur var mjög músík-
alskur eins og margt hans fólk
og spilaði m.a. á horn, píanó og
harmonikku. Um tíma lék hann
á horn í Lúðrasveit Ísafjarðar.
Brynjólfur var varabæjarfull-
trúi á Ísafirði kjörtímabilið
1986-90 fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn.
Árið 1989 fluttist hann til
Reykjavíkur og tók upp sambúð
með Kolbrúnu Magnúsdóttur
Norðdahl. Þau slitu samvistir.
Brynjólfur vann sem örygg-
isvörður í Seðlabanka Íslands
frá 1990 til starfsloka 2006.
Útför Brynjólfs fer fram frá
Neskirkju í dag, 10. apríl 2019,
klukkan 15.
9.6. 1982, og Sól-
veig, f. 15.6. 1988.
Barnabörnin eru
sjö.
Brynjólfur
kvæntist Sigríði
Theodórsdóttur, f.
16.8. 1937, árið
1959. Þau skildu.
Þeirra sonur er
Theodór, f. 18.7.
1959. Maki: Bryn-
dís Kvaran, f. 13.7.
1955. Þeirra dætur eru: Ragn-
hildur Björk Theodórsdóttir, f.
22.3. 1987, Berglind Hulda
Theodórsdóttir, f. 23.3. 1990, og
Ásthildur Dóra Þórsdóttir, f.
13.1. 1974. Barnabörn eru
fimm.
Brynjólfur gekk í hjónaband
með Þorbjörgu Bjarnadóttur
frá Vigur, f. 16.10. 1922, d. 6.1.
2006, árið 1966. Þau skildu
1987. Þeirra sonur er Bjarni, f.
30.12. 1963. Maki: Ingibjörg
Anna Arnarsdóttur, f. 15.1.
1968. Þeirra dætur eru Margrét
Edda Lian Bjarnadóttir, f.
22.12. 2002, og Þorbjörg Anna
Qing Bjarnadóttir, f. 1.4. 2007.
Brynjólfur lærði húsasmíði
hjá Bjarna Jónssyni húsasmíða-
meistara og föðurbróður í
Brynjólfur Samúelsson hefur
kvatt okkur.
Bonsi, eins og hann var æv-
inlega kallaður, var móðurbróð-
ir minn og man ég hann frá
fyrstu tíð. Ekki grunaði mig
þegar ég heimsótti hann fyrir
réttum þremur vikum að við
værum að kveðjast í hinsta sinn
og hlakkaði ég til að hitta hann
á ný og spyrja hann spjörunum
úr um hitt og þetta. Bonsi var
víðlesinn, fróður og hafði gott
minni, kunni urmul sagna af
mönnum og málefnum og
fylgdu oft vísukorn eða fer-
skeytlur frásögnunum. Hann
fylgdist vel með þjóðmálum,
hafði skoðanir á hlutunum og
þær ákveðnar. Hann var fjöl-
hæfur og kunni til verka hvort
heldur var á sjó eða landi.
Minningar koma upp í hugann;
Bonsi á Ísafirði kemur heim á
Bjarg með riklingsbúnt, Bonsi
að flaka fisk, hamfletta lunda í
Vigur, spilandi „Lady be good“
á píanóið, heimsóknir á Klepps-
veginn með tilheyrandi
spjalli … Ógleymanlegar eru
mörgu fjölskylduveislurnar þar
sem hann spilaði undir hjá mér
í „Sole mio“, var þá glatt á
hjalla!
Að leiðarlokum hugsum við
til góðu minninganna, þær
gleymast aldrei.
Innilegustu samúðarkveðjur
frá okkur Unni í Drammen.
Ég veit, að allt er af einu fætt,
að alheimsins líf er ein voldug ætt,
dauðleg, eilíf og ótal-þætt
um afgrunns og himins slóðir.
(E. Benediktsson)
Kolbeinn Jón Ketilsson.
Nú við lok lífsgöngu Brynj-
ólfs mágs míns vil ég þakka lið-
lega sextíu ára vinskap og góð
kynni. En það var í maí 1956
sem við Bonsi hittumst fyrst,
þegar ég kom á æskuheimili
hans að Bjargi á Ísafirði til að
giftast Láru systur hans. Bonsi
tók mér strax vel, en hann var
þá um tvítugt, hár og mynd-
arlegur, ræðinn og skemmtileg-
ur.
Aðrir munu rekja hér á
margan hátt litríka ævi Bonsa,
en hann fékkst við margt um
ævina, enda fjölhæfur og hæfi-
leikaríkur. Hafði hann m.a.
meistarapróf í trésmíði, skip-
stjórnarréttindi og meirapróf
bifreiðastjóra, sem allt nýttist
honum vel á lífsleiðinni.
Hann lærði ungur á nokkur
hljóðfæri, spilaði í Lúðrasveit
Ísafjarðar og hélt síðar oft uppi
fjörinu með harmónikkuleik á
samkomum og ættarmótum
stórfjölskyldunnar. Bonsi var
afbragðs kokkur, en til þeirra
verka hafði hann eitthvað lært í
Húsmæðraskólanum á Ísafirði,
en æfinguna fékk hann á vest-
firskum togurum. Eftir að við
vorum báðir orðnir einir heima-
fyrir, var ekki laust við að ég
öfundaði hann, nýkominn úr
matvöruverslun, þegar hann
sagði mér hvernig matseðillinn
væri hjá honum næstu vikuna.
Þannig var Bonsi alla tíð sjálf-
bjarga og sjálfstæður.
Bonsi var afar víðlesinn og
kunni góð skil á ólíklegustu
hlutum. Hann gat verið mein-
fyndinn og hnyttinn í tilsvörum
og var mög ákveðinn í skoð-
unum og pólitískur, full blár að
sumra mati. Hann var dyggur
stuðningsmaður Sjálfstæðis-
flokksins, tók virkan þátt í öll-
um kosningum og einhverjum
trúnaðarstörfum gegndi hann á
Ísafirði fyrir flokkinn.
Um miðjan aldur ákvað
Bonsi að fá sér fast starf. Réð
hann sig sem öryggisvörð hjá
Securitas og síðar hjá Seðla-
bankanum þar sem hann vann
þar til hann fór á eftirlaun. Á
báðum stöðum var Bonsi sagð-
ur hinn besti liðsmaður, enda
maðurinn eins og sniðinn í
starfið, athugull og eftirtektar-
samur, auk þess að hafa vissan
myndugleika til að bera.
Síðustu misseri hefur Brynj-
ólfur átt við erfið veikindi að
stríða. Í tíðum samtölum okkar
var samt lítið talað um veikindi
hans eða annarra, frekar um
landsmálapólitík og málefni líð-
andi stundar, þar sem Brynj-
ólfur var alltaf vel með á nót-
unum.
Ég og fjölskylda mín vottum
sonum Brynjólfs og fjölskyldum
þeirra, svo og systkinum hans
og öðrum aðstandendum, inni-
lega samúð. Góður maður er nú
kvaddur með hlýhug og þakk-
læti.
Stefán G. Þórarinsson.
Þegar ég minnist vinar míns
til nær sjötíu ára, Brynjólfs
Samúelssonar, leitar hugurinn
vestur og ég sé fyrir mér slétt-
an Pollinn. Um leið flýgur í
gegnum huga minn hending úr
ljóði Ibsens um Þorgeir í Vík:
„Stúlkunum lagði hann lystug
orð og lék við staðarins börn“
en þessi hending lýsir vel lífs-
viðhorfi hans.
Bonsi eins og vinir hans köll-
uðu hann var með glæsilegri
mönnum og bjó yfir geislandi
persónutöfrum. Ljóngreindur,
fljótur að hugsa og með rök-
fastar skoðanir á öllu sem hæst
bar hverju sinni.
Og það var ekki heiglum
hent að kveða rök hans í kút-
inn. Brynjólfur fylgdist nefni-
lega vel með, lét fátt fram hjá
sér fara sem var þess virði að
fylgjast með og myndaði skoð-
anir sínar af hyggjuviti, snerpu
til að greina hismið frá kjarn-
anum og sinni litríku lífsgöngu
þar sem engin lognmolla ríkti.
Báðir ólumst við upp á Ísa-
firði, Brynjólfur á Bjargi, ég í
Hafnarstræti 8. Þar rak Finnur
faðir minn verslun og Ísfirð-
ingar gáfu sér góðan tíma til að
spjalla um leið og þeir gerðu
innkaupin.
Ofan við verslunina bjó fjöl-
skylda mín og þar réð ríkjum
Helga móðir mín. Föður mínum
þótti sjálfsagt að senda vinina í
kaffisopa til mömmu og þar var
margt um manninn og ævinlega
líf og fjör. Bonsi var þar au-
fúsugestur.
Þrátt fyrir tíu ára aldursmun
varð okkur Bonsa snemma vel
til vina. Allir þekktu alla á Ísa-
firði um miðja síðustu öld og
tíðarandinn á þeim tíma var
annar en nú og börn áttu því
ekki að venjast að við þau væri
rætt af virðingu. Hann gaf sér
ætíð tíma til að tala við okkur
litlu karlana. Sagði okkur sögur
af daglegu lífi, sem lifnuðu við
og urðu að spennandi og
óvæntri frásögn úr munni
Bonsa. Hann var sagnameist-
ari.
Með árunum jafnaðist ald-
ursbilið og grunnurinn að ævi-
langri vináttu var lagður og var
styrkur fram á síðasta dag.
Hann var heimilisvinur hjá for-
eldrum mínum og færði gleði
og lifandi andrúmsloft inn á
heimilið. Nei, það leiddist fáum
í kringum Bonsa.
Bonsa var margt til lista
lagt. Það var í genum þeirra
sem frá Bjargi komu að fá lista-
gyðjuna í vöggugjöf og hafa
margir látið að sér kveða í sam-
félaginu. Hann var listasmiður
og kenndi í Iðnskólanum á Ísa-
firði. Tónlistarhæfileikarnir
voru honum í blóð bornir og
spilaði hann fyrir dansi á píanó
og harmonikku hvenær sem
þess var óskað og saman lékum
við með Lúðrasveit Ísafjarðar.
Hann fór víða og sögurnar
voru einstakar. Skemmtilegast
Brynjólfur
Samúelsson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær sonur okkar, bróðir, faðir
og barnabarn,
VILHJÁLMUR VILHJÁLMSSON
húsasmiður,
Øvre Halåsveg, Eide, Noregi,
Reykjanesvegi 56, Njarðvík,
lést í Noregi þriðjudaginn 26. mars. Útför fer fram frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju föstudaginn 12. apríl klukkan 13.
Linda Leifsdóttir Halldór Arason
Vilhjálmur Kristinsson Bogumila Teresa Muchlado
Valdimar Vilhjálmsson
Valgeir Vilhjálmsson Steinun Rúna Ragnarsdóttir
Lovisa Vilhjálmsd. Murphy James Robert Murphy
Laufey Vilhjálmsdóttir
Arion Vilhjálmsson Moen
Guðrún Jóhannsdóttir
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
GUÐMUNDUR SIGURÐSSON
húsasmíðameistari,
lést laugardaginn 6. apríl á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju mánudaginn 15. apríl
klukkan 13.
Aldís Unnur Guðmundsdóttir Jörgen L. Pind
Jóhann Þ. Guðmundsson Þórunn Ólafsdóttir
Ólafur Ó. Guðmundsson Sigríður Eyjólfsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Okkar ástkæri
SIGURÐUR MAGNÚSSON
frá Bláskógum
lést á hjúkrunarheimilinu Dyngju
laugardaginn 6. apríl. Útför hans fer fram
frá Egilsstaðakirkju laugardaginn 13. apríl
klukkan 14. Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á að styrkja Lionshreyfinguna.
Fyrir hönd aðstandenda,
Margrét Lilja Arnbergsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
fósturfaðir, stjúpfaðir, tengdafaðir og afi,
ÓFEIGUR GESTSSON,
Smáraflöt 16, Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness þriðjudaginn
2. apríl.
Útför hans fer fram frá Akraneskirkju mánudaginn 15. apríl
klukkan 13.
Svanborg Þórdís Frostadóttir
Björn Ófeigsson Mjöll Jónsdóttir
Jón Gestur Ófeigsson Lilja G. Guðmundsdóttir
Gunnar Þór Ófeigsson Kelly O´Donnell
Vala Kristín Ófeigsdóttir Helgi H. Traustason
Katla Kristín Ófeigsdóttir
Sigrún Hannesdóttir Snorri Snorrason
Valdís B. Hálfdánardóttir Rúnar Þór Númason
Frosti Bjarnason Juliana Dos Santos
Aron Bjarnason
og barnabörn
Hjartans þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát móður okkar,
HREFNU MAGNÚSDÓTTUR
frá Hellissandi,
sem lést 23. mars.
Við færum starfsfólki Ölduhrauns á
Hrafnistu í Hafnarfirði sérstakar þakkir fyrir
góða umönnun á síðustu árum.
Ari, Hulda og Drífa Skúlabörn,
tengdabörn og afkomendur
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför móður okkar
og systur,
ERLU HERMÍNU ÞORSTEINSDÓTTUR,
Lambastekk 1.
Sara Bertha Þorsteinsdóttir Kristinn Hilmarsson
Sigríður H. Þorsteinsdóttir Páll Ásgeir Pálsson
Sigurður Þorsteinsson Caroline Tayar
Lilja Þorsteinsdóttir Sverrir Ágústsson
Margrét Þorsteinsdóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
GUNNHILDUR GUNNARSDÓTTIR,
lést á Kristnesspítala mánudaginn 8. apríl.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 15. apríl klukkan 13.30.
Bergur Erlingsson
Hildur Bergsdóttir Freyr Ævarsson
Mikael Máni, Rafael Rökkvi, Gabríel Glói og Tekla Tíbrá