Fréttablaðið - 22.06.2019, Side 58

Fréttablaðið - 22.06.2019, Side 58
Bjóst við að sjá þær eins og þær voru 1998 Andrea Ingvarsdóttir spurði vinkonur sínar hvort þær væru ekki til í að fara á tón- leikana því að þetta hafði verið ákveðinn draumur frá því hún var yngri. „Það var alls ekki auðvelt að ná miðum. Við biðum við tölvuna í þrjá og hálfan tíma. Það var alltaf uppselt á hvern einasta viðburð sem við skoðuðum. Við vorum þrjú að leita á fullu, með alla anga úti,“ segir Andrea. Á endanum fengu þær þó miða. Aðspurð segir Andrea að upplifunin hafi verið fín en alls ekki jafn stórkostleg og hún hafi gert ráð fyrir. „Í það minnsta var þetta ekki svo merkilegt miðað við hvað við borguðum fyrir miðann að mínu mati. Miðinn kostaði nefnilega 28 þúsund krónur.“ Hópurinn hennar Andreu keypti miða í stæði. „Mér fannst tónleikarnir bara sæmilegir. Ég myndi eiginlega segja að þetta hafi verið smá vonbrigði. Ég sé ekki eftir því að hafa farið en ég sjálf bjóst við miklu meira. Vinkonur mínar voru samt flestar sáttari en ég, svo ég tala alls ekki fyrir hönd þeirra allra. Hljóðið var mjög lélegt og tónleikarnir langdregnir. Þetta minnti smá á jarðarför stundum,“ segir Andrea kímin. Andrea segir furðuleg dansatriði hafa verið á milli laga. „Þetta minnti helst á Svanavatnið á tímabili, eins og einhver lista- háskóladans. Leið smá eins og verið væri að reyna of mikið, en það er bara mín skoðun. Maður hefur náttúru- lega beðið eftir þessu í tuttugu ár og bjóst við að sjá þær eigin- lega eins og þær voru 1998. Æ, þetta var samt auðvitað gaman, ég er líka smá að grínast. Ég hugsaði bara: Ég er orðin of gömul fyrir þetta," segir Andrea hlæjandi að lokum. Sonja, Jónína, Ása María, Andrea, Kristín, Fanney, Kristjana og Hafdís. Það mætti halda að helm-ingur þjóðarinnar hafi verið mættur á Spice Girls-tónleikaröðina sem hófst í Bretlandi fyrir tæpum mánuði, ef eitthvað er að marka samskipta- miðla. Fyrir rúmlega tuttugu árum var sveitin ein sú stærsta í heimi og nánast hver einasta stúlka safnaði geisladiskum, myndum, bollum, merkjum og bolum. Bróðurpartur aðdáenda hérlendis var ef til vill of ungur til að halda út til að sjá átrúnaðargoðin á sínum tíma og fékk nú loksins tækifæri til að berja þær augum. Annað hvert innlegg á samfélagsmiðlum undanfarnar vikur virðist vera myndir af vin- konuhópum sem ákváðu að skella sér. Því þótti Fréttablaðinu kjörið að heyra í nokkrum skemmtilegum stelpum. steingerdur@frettabladid.is Íslenskar stelpur fjölmenntu á Spice Girls Brosti allan tímann Kristín Ruth Jónsdóttir, dagskrárgerðarkona á FM957, fór með nokkrum vinkonum til London til að sjá Kryddpíurnar syngja á Wembley. „Það var einhvern veginn svo tryllt hugmynd að fara á tónleika með þeim svona tuttugu árum eftir að þær voru hvað stærstar. Þegar maður hlustaði á þær mest þá var maður bara í grunnskóla og hafði engin tök á að fara út til að sjá þær. Ég fékk illt í kinnarnar því ég brosti allan tímann, það var eitt- hvað svo fyndið að vera loksins að fara að sjá þær.“ Hún segir þær hafa verið með allar tölvur og síma í gangi til þess að reyna að ná miðum. „Maður hafði mikið fyrir því að fá miða. Okkur var svo úthlutað bara einhverjum miðum. Það er búinn að vera spenningur síðan við ákváðum að fara í fyrra. Það var alveg fullt af Íslendingum þarna, maður var alltaf að rekast á einhverja. Þannig að það voru nánast heilu flugvélarnar fullar af stelpum á leið á tónleikana.“ Kristín bendir á að nánast hver einasta stúlka sem nú er á aldrinum 30-35 hafi verið aðdáandi sveitarinnar. „Þær voru það stórar að það mætti líkja þessu við költ eða Bítlaæðið. Ég man nákvæmlega hvar ég var þegar ég heyrði Wannabe í fyrsta skipti. Það er einhvern veginn svo ótrúlega gaman að fá að upplifa þetta aftur.“ Hún rifjar upp þegar annað hvort atriði á bekkj- arkvöldum var dans og söngur við Kryddpíurnar. „Svo áttu allar stelpurnar sínar uppáhalds. Þú varst alltaf sú sama. Nostalgían er það mikil og þess vegna fóru svona margar stelpur út að sjá þær. “ Hún segir að tónleikarnir hafi verið góðir og hljóðið gott, í það minnsta þar sem hún var í tón- leikahöllinni. „Svo fundum við ekkert fyrir því að það vantaði Victoriu. Þær voru svo flottar og stóðu sig vel. Búningarnir voru æði og þær tóku öll helstu lögin.“ Diljá, Sirrý, Karen, Kristín Ruth, Dagný og Guðný. Tanja Huld, Karen, Kolbrún, Freyja, Gyða og Karen. Sigríður Láretta og Hafdís krjúpa fyrir framan. Söngurinn heyrðist illa Gyða Björg Sigurðardóttir fór ásamt vinkonum sínum og sá sveitina koma fram í Manchester en þær gistu hjá vinkonu sinni í Leeds. „Ég var mest spennt fyrir þessu af því ég var búin að fylgjast með öðrum vinahópum vera að fara í svona þrítugsafmælisferðir og flestar okkar verða einmitt þrítugar á þessu ári. En við vorum líka allar spenntar fyrir því að upplifa æskudrauminn að sjá Spice Girls spila.“ Vinkonurnar fóru á aðra aukatónleikana í Man- chester svo það reyndist þeim ekki jafn erfitt að kaupa miða og mörgum öðrum. „En við náðum samt bara miðum rétt áður en það seldist upp. Við vorum í stæði. En það var í raun og veru ekkert uppselt á tónleikana því við sáum fullt af auðum sætum.“ Hún segist ekki hafa orðið vör við marga aðra Íslendinga en segir að það gæti stafað af því að þetta voru þriðju tón- leikarnir í Manchester. „Þetta var svo ótrúlega mikið af stelpum á okkar aldri. Það voru alveg nokkrar líka í mjög djörfum búningum, mér fannst það mjög flott hjá þeim.“ Hún segir sveitina hafa staðið sig mjög vel hvað fram- komu varðar en að hljóðið hafi ekki verið upp á það besta. „Hljóðið var samt alveg hræðilegt. Við vorum reyndar búnar að lesa um það í fréttunum svo við vissum af því fyrir. Það heyrðist ekkert í söngnum. Tónlistin hljómaði mjög vel en maður heyrði ekkert í söngnum þeirra heldur bara öllum áhorf- endum syngjandi með lögunum. Þannig að það var mjög fyndið þegar það komu lög sem enginn þekkti. Þá var bara tónlist,“ segir hún hlæjandi. MAÐUR HEYRÐI EKKERT Í SÖNGNUM HELDUR BARA ÖLLUM ÁHORF- ENDUM SYNGJANDI MEÐ ÉG SÉ EKKI EFTIR ÞVÍ AÐ HAFA FARIÐ EN ÉG SJÁLF BJÓST VIÐ MIKLU MEIRA NOSTALGÍAN ER ÞAÐ MIKIL OG ÞESS VEGNA FÓRU SVONA MARGAR STELPUR ÚT AÐ SJÁ ÞÆR. 2 2 . J Ú N Í 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R38 L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð LÍFIÐ 2 2 -0 6 -2 0 1 9 0 9 :3 7 F B 0 6 4 s _ P 0 5 8 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 5 5 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 0 7 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 1 0 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 3 4 3 -F 4 1 C 2 3 4 3 -F 2 E 0 2 3 4 3 -F 1 A 4 2 3 4 3 -F 0 6 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 7 A F B 0 6 4 s _ 2 2 _ 6 _ 2 0 1 9 C M Y K

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.