Skagablaðið - 26.06.1985, Blaðsíða 5

Að gefnu tilefni vill undirritaður
taka fram, að sækja ber um skamm-
beitarhólf á hverju vori. Til þess að
fá úthlutað beitarhólfi, þarf viðkom-
andi að vera skuldlaus við beitar-
nefnd hestamannafélagsins.
Þar sem búfjárhald er bannað í
kaupstaðnum samkv. reglugerð,
nema með sérstöku leyfi bæjar-
stjórnar, hvetur undirritaður alla bú-
fjáreigendur (hrossa, sauðfjár o.fl.)
til þess að skrá búfénað sinn hjá
stjórnum félaganna, eða hjá undirrit-
uðum.
Gardyrkjustjóri.
Hagur heimilanna
Hagstætt vöruverð
verslunin Einar Ólafsson
SKAGABRAUT 9-11 SÍMI 2015
í síðasta Skagablaði auglýst-
um við eftir einhverjum sem
tæki að sér að brýna eggverk-
færi. Kona nokkur hafði haft
samband við okkur og sagðist
hún vera konim í þrot með
skæri, hnífa, sláttuvél o.fl.
Blaðið hafði ekki verið lengi
á götunni þegar Freyr S. Geir-
dal hringdi til okkar og tjáði
okkur að hann tæki að sér slík
verk. Er þeirri ábendingu þá
hér með komið á framfæri til
allra þeirra sem á slíkri þjónustu
þurfa að halda.
am auðvitað fyrir misjafnlega
miklu kaupi. Mér finnst ég sjálfur
ekki fá neitt of mikið kaup.
Eiginlega allt of lítið.“ Umræð-
urnar snerust inn á þær brautir að
við fórum að tala um efnahagsm-
ál. Síðan um músík. „Áttu margar
plötur, Reynir?“ „Ja, sjáum til.
Ætli ég eigi ekki svona 170 plötur.
Og allskonar músík. Mér finnst
gaman af harmonikkutónlist,
þýskri kvæðatónlist og svo finnst
mér gaman af Lónlí blú bojs.“
„Hvað ætlarðu að fera þegar þú
kemur svo heim. Ætlarðu að
slappa af og hvíla þig vel eftir
þessa göngu?“ „Heyrði ég rétt.
Sagðirðu slappa af. Nei ég held
nú síður. Heldurðu að ég ætli að
slappa af og segja „jæja, nú er ég
búinn að ganga nóg fyrir þetta
árið og nú labba ég ekki meir fyrr
en á næsta ári.“ Nei vinur. Ég
byrja strax á því að labba eitthvað
þegar ég kem austur. Það máttu
vera viss um.“
Við nálguðumst nú vegamótin,
mér til mikillrar ánægju. Ekki
það að ég væri orðinn þreyttur á
að tala við Reyni. Þvert á móti.
Ég hefði vel getað hugsað mér að
ganga með honum alla leið til
Reykjavíkur og ræða við hann á
leiðinni. Við hefðum eflaust
aldrei komist í þrot með umræðu-
efni. Eins og sagt er, þá er
pilturinn „hafsjór" af fróðleik og
mér er til ers að almenningur geri
sér grein fyrir hve víðtæk þekking
hans er á hinum ýmsu málum.
Gleði mína við að sjá vegamótin
má setja í sambandi við líðan
mína í fótleggjunum. „Heyrðu.
Kemur þetta viðtal við mig í
blaðinu þínu?“ „Já, já, bæði við-
tal og myndir“ svaraði ég. „Þá vil
ég bara segja að lokum að ég
þakka öllum kærlega fyrir yndis-
legar móttökur alls staðar á land-
inu. Ég þakka öllum sem hafa
stutt mig og hafa gefið í þessa
söfnun og Guð blessi allt þetta
fólk.“ Með þessum orðum hvarf
Reynir inn í rútuna í hádegismat.
Eftir stóðu ég, Árni og Kristján.
Einhver dulin tilfinning bærðist
hið innra með manni. Svipuð
tilfinning og þegar maður upp-
götvar eitthvað sérstætt. Eink-
ennilegt að tala við mann sem
einungis sá björtu hliðarnar á
öllu. Sannarlega góð og tímabær
tilbreyting. Ef ekki er hægt að
taka svona menn til fyrirmyndar
þá er illmögulegt að taka nokkurn
mann til fyrirmyndar. í nafni
Skagablaðsins óska ég Reyni Pétri
hjartanlega til hamingju með
þetta afrek sitt og vona að hann
hljóti verðskuldað lof fyrir.
Einnig vona ég að þetta afrek skili
þeim árangri sem til var ætlast,
þ.e.a.s. að þau áheit sem Reynir
hefur safnað nægi til byggingar
þessa langþráða íþróttaleikhúss
fyrir vistmenn á Sólheimum og
helst gott betur.
ming
✓%,
Múgur og margmenni fylgdi Reyni Pétri frá bœjarmörkum og niður á torg. Kunni göngukappinn vel að
meta þetta, sló taktinn undir lúðrablœstrinum og var hinn ánœgðasti.
Búfjáreigendur
Akranesi
5