Ófeigur - 01.06.1944, Blaðsíða 10

10
ÓFEIGUR
óheillaráð að efla lögregluna. Ef hið nýja þjóðveldi á
að lifa, verður það að geta haldið ófriðarseggjum í
skefjum. Kommúnistar settu upp flokkslögreglu til að
gæta að vinnubrögðum í Reykjavík í vetur sem leið.
Einar Arnórsson sýndi hvorki stjórnmálaþroska né
valdsmannsmyndugleika í það sinn. Engin stétt á Is-
landi á að hafa lögreglu eða stéttarher. Ríkið eitt á og
má hafa lögreglu og hana svo öfluga, að hún haldi í
skefjum hverjum lögbrotaaðila. Fram að þessu hefur
íslenzka ríkið verið svo vanmáttugt, að dómfelldir menn
hafa orðið ójafnir fyrir lögunum. Ofstopamenn hafa
beðið stéttarbræður sína um hjálp til að hindra, að lög-
legum dómi yrði fullnægt. Sá vanmáttur þarf að hverfa.
# * #
Það hefur réttilega verið tekið fram, að enskumælandi
þjóðirnar hafa skapað þingstjórn og haldið henni í góðu
gildi. En í öllum þessum löndum eru einmenningskjör-
dæmi, líka í stórborgum eins og London og New York.
Aftur á móti er alheims reynsla fyrir því, að hlutfalls-
kosningar og einkum uppbótarsæti skapa glundroða og
upplausn. Allir sæmilegir menn finna, að í þessum efnum
þarf að bæta ástandið á Islandi. I nýrri stjórnarskrá
þarf að lögfesta eins manns kjördæmi og tryggja, að
meginhluti þingmanna sé búsettur utan höfuðborgar-
•innar, hver í sínu umdæmi. Það er með öllu óviðunandi,
að mikill meiri hluti alþingismannanna sé búsettur í
einu og stærsta kjördæminu.
# # #
Allir menn ættu að hafa sama kaup og sömu laun
fyrir sömu vinnu, hvar sem þeir eiga heima á landinu.
Núverandi ástand er með öllu óviðunandi. Með því að
hafa kaup og laun hæst í stærstu bæjunum er dýrtíðin
aukin þar jafnframt því, að fólk leitar þangað meir en
atvinnuhættir leyfa. Að réttu lagi ætti kaup og laun að
vera hærra á afskekktum stöðum en í þéttbýli. Þjóð-
skörungur Norðmanna, Michelsen, gaf stórfé til að koma
á fót sérstakri vísindastofnun í Björgvin. Hann mælti
svo fyrir, að kaup starfsmanna við þessa stofnun skyldi
ætíð vera helmingi hærra en laun háskólakennara í Oslo.
Ef menn athuga þetta dæmi vel, bregður það birtu yfir
stórt og vandásamt mál.
# # #
I vetur lá við, að um hundrað Islendingar léti lífið í