Skessuhorn - 08.03.2001, Blaðsíða 7

§S2SSlÍiJöSí'3
FIMMTUDAGUR 8. MARS 2001
7
HIÐ NYIA DVERGAKAST
Varla hefur það farið framhjá
neinum að nú er skollið á nýtt tímabil
af Formúlu eitt kappakstrinum. Fyrsti
kappaksturinn að baki og Michael
Schumacher vann. Þetta veit ég ekki
vegna þess að ég hafi svo mikinn áhuga
á Formúlu eitt, hvað þá að ég hafi
horft á þennan fyrsta kappakstur,
heldur er einhvern veginn orðið alveg
gersamlega óhugsandi að láta Formúlu
eitt framhjá sér fara. Þó ég feginn vildi.
Formúla eitt - og þó einkum og sér í
lagi vinsældir þessa fyrirbæris - er
merkilegt rannsóknarefni. Fullyrt er,
og ég hef engar forsendur til að draga
það í efa, að þetta sé vinsælasta
sjónvarpsefni í heimi og ótrúlegasta
fólk af öllum stærðum og gerðum
beinlínis lifi fyrir að horfa á þá
Schumacher, Flakkinen og félaga
þeysa um á sínum vélfákum - svo ég
fari nú að tala eins og
íþróttafréttamenn; í rauninni eru þetta
náttúrlega öngvir fákar, heldur bara
frekar asnalegir og ljótir bílar. Manni
skilst að á barnaheimilum, í skólum, á
öllum vinnustöðum, útá togurunum
og jafnvel inni á elliheimilunum, gangi
lífið meirog minna út á það að fylgjast
með þessum skratta. Og hvað er
skemmtilegt við þetta er mér alveg
hulin ráðgáta. Fólk sem fussar og
sveiar yfir þeirri eðlu list
knattspyrnunni og segist ekki nenna
að horfa á önnur eins leiðindi, þarsem
ekkert gerist, það virðist sitja yfir
Formúlu eitt alveg heillað og logandi
spennt - þó það sé vandfundin íþrótt
þarsem minna gerist og færra beri til
tíðinda.
Einhvern tíma í fyrra ákvað ég að
gera bragarbót á vanþekkingu minni á
Formúlu eitt og kynna mér um hvað
málið snerist. Eg ákvað sumsé að horfa
á einn kappaksturinn. Ekki man ég
hvar hann var háður og ég man heldur
ekki hver vann eða hver tapaði. Eg
man það eitt að önnur eins tröllaukin
leiðindi hef ég aldrei upplifað, enda
dottaði ég hvað eftir annað, meðan á
þessu stóð. Einhver - segjum það hafi
verið Schumacher - tók forystuna í
upphafi og hélt henni síðan í rúman
klukkutíma. Þá fór einhver framúr
honurn - segjum það hafi verið
Hakkinen - og fleira gerðist ekki í
þeim kappakstri. Þetta er heilagur
sannleikur, það gerðist alls ekkert
fleira. Eg hélt kannski að þetta hefði
verið óvenju tíðindalítill kappakstur og
unnendur Formúlu eitt væru því
heldur spældir, en ekki var það að
heyra á þulinum í sjónvarpinu.
Þulurinn, eða réttara sagt þulirnir, því
þeir voru tveir að tala saman, þeir voru
þvert á móti í sjöunda himni. Þeim
fannst þetta bæði spennandi og afar
skemmtilegt. Þeir fylltust nærri
trylltum æsingi þegar kom að þeim
æsispennandi viðburði að Schumacher
og Hakkinen þurftu að keyra útaf
brautinni til að fá meira bensín og
skipta um dekk, og þeir voru farnir að
skeggræða hvernig myndi ganga í
þessum „viðgerðarhléum" heilum
klukkutíma áður en þau runnu loksins
upp. Svo tóku þeir félagar þessi
viðgerðarhlé og þulirnir í sjónvarpinu
máttu varla mæla af spennu þessar sjö
sekúndur sem hléin tóku yfir því
hvernig myndi nú ganga. En svo voru
sjö sekúndurnar búnar og þá hélt ég að
þeir myndu fara að tala um eitthvað
annað, en þeir héldu áfram að tala um
viðgerðarhléin í óratíma á eftir, bera
þau saman, þusa útí það óendanlega
um einhver sekúndubrot og svo
framvegis. Enda svosem ekki um
margt annað að tala, en mér var hulin
ráðgáta hvernig þeir gátu verið svona
áhugasamir um þetta.
En það var nú barnaleikur miðað við
þau ósköp þegar Hakkinen fór framúr
Schumacher, eða Schumacher fram úr
Hakkinen. Þá urðu þulirnir svo viti
sínu fjær af fögnuði og spennu að þið
fyrirgefið þó ég taki svo dónalega til
orða, en það eina sem hægt var að láta
sér detta í hug var að mennirnir hefðu
fengið úronum. Það var bersýnilega
æðsta lífsreynsla þeirra fyrr og síðar að
hafa fengið að verða vitni að þessum
stórkostlega atburði, sem tók
nákvæmlega þrjár sekúndur. Og
réttlætti fyllilega þá þrjá klukkutíma
sem þessi leiðinlegi kappakstur tók.
Ekki svo að skilja að mér sé ekki
sama. En það er dálítið skrýtið að
fullorðið fólk skuli velja sér það að
lífsstarfi - ef svo má að orði komast -
að horfa á þessi leiðindi, tala um þessi
leiðindi, hugsa um þessi leiðindi. Og
reyndar ennþá skrýtnara að börn skuli
endast til þess.
Eftir að hafa velt þessu fyrir mér hef
ég loksins komist að niðurstöðu um
hvað veldur vinsældum þessa
einkennilega sjónvarpsefnis. Fyrir
allnokkrum árum var að ryðja sér til
rúms ný íþróttagrein sem virtist líkleg
til að ná miklum vinsældum. Þetta var
að sjálfsögðu hið svokallaða
„Dvergakast“ sem upp var runnið í
Astralíu, ef mig misminnir ekki, og
fólst í því - eins og nafnið bendir til -
að stórir og miklir menn köstuðu
dvergum eins langt og þeir gátu. Eins
konar kúluvarp með lifandi kúlum. Eg
varð nú reyndar aldrei þeirrar gæfu
aðnjótandi að sjá þetta dvergakast, því
það var fljótlega bannað, af því það
þótti niðurlægjandi fyrir dverga - þótt
reyndar bærust aldrei sögur af öðru en
að dvergunum þætti þetta hin besta
skemmtun. En ég er á því að Formúla
eitt sé hið nýja dvergakast og
orsakirnar fyrir því að fólk horfir á
þetta sé að það sé að reyna að upplifa
spennuna af hinu sanna dvergakasti -
þótt Formúla eitt komist reyndar varla
í hálfkvisti við það. Ef einhver skilur
ekki samhengið, þá dugar að taka fram
að kapparnir Schumacher og
Hakkinen og þeir félagar allir eru
fremur lágvaxnir menn. Þeir eru
réttara sagt afar lágvaxnir menn. Þótt
ég sjálfur sé ekki hár í loftinu með
mína 177 sentímetra myndi ég gnæfa
yfir þá ef ég yrði svo heppinn að hitta
þá fyrir. Þeir verða að vera agnarsmáir
til að komast fyrir í þessum svokölluðu
bílum, en sjónvarpsvélarnar gera alltaf
sitt allra besta til að fela hvað þeir eru
pínulitlir. Sem er náttúrlega synd, því
ég held sem sé að ástæða fyrir
vinsældum „íþróttarinnar" hljóti að
vera náskyld vinsældum dvergakastsins
- altso fólk nýtur þess að sjá þessum
agnarsmáu mönnum kastað útí veður
og vind, þótt að vísu séu þeir í
kraftmiklum bílum en ekki knúðir
áfram af þrekvöxnum risum eins og í
hinu upprunalega dvergakasti.
Illiigi Jöknlsson
2)íl
&
m

Nú er síðasta tækifærið til að versla í gamla
Kaupfélagshúsinu að Egilsgötu 11 í Borgarnesi.
Laugardaginn 10. mars frá kl. 12.00 16.00.
Fullt af góðum og gagnlegum vörum á gjaíverði.
Missið ekki af einstæðu tækifæri til að gera góð kaup
og styrkja um leið öflugt íþróttastarf.
Stærri hlutir fást sendir heim að dyrum.
Knattspynwdeild Skallagríms
iíjmsmíjí
Auglýsing
um deiliskipulag í Leirár-og
Melahreppi Borgarfjarðarsýsiu
Samkvæmt ákvæðum 18. og 25 gr. skipulags- og
byggingarlaga nr. 73/1997 er hér með lýst eftir
athugasemdum við tillögur að deiliskipulagi fyrir
hluta jarðarinnar Skorholt Leirár- og Melahreppi
Borgarfjarðarsýslu.
Tillagan gerir ráð fyrir fimm frístundahúsum.
Tillagan ásamt byggingar- og skipulagsskilmáium
liggur frammi hjá oddvita Leirár- og Melahrepps
Neðra-Skarði frá 9. mars til 6. apríl 2001 á
venjulegum skrifstofutíma.
Athugasemdum skal skilað fyrir 20. apríl 2001 og
skulu þær vera skriflegar.
Þeir sem ekki gera athugasemd innan tilgreinds
frests teljast samþykkir tillögunni.
Skipulags- og byggingarfulltrúi
Sýslumaðurinn í Borgarnesi
Auglýsing um
sinubrennur
Samkvœmt lögum nr. 6H1992 og reglugerð nr. 157/1993 eru allar sinubrennur
óheimilar án leyfis sýslumanns.
Oheimilt er að brenna sinu nema á jörðum sem eru í ábúð eða nýttar af
ábúendum lögbýla.
Umsókn um leyfi skal hafa borist sýslumanni fyrir 1. apríl nk., umsóknir sem
berast eftir þann tíma verða ekki teknar til afgreiðslu.
Einungis verður veitt leyfi til eins árs.
Sá sem veldur tjóni með sinubrennu eða meðferð elds á víðavangi þannig að
saknæmt sé ber fébótaábyrð á því tjóni sem af hlýst.
Brot gegn lögum um sinubrennur varða sektum.
Umsókn um leyfi til sinubrennu skal fylgja vottun viðkomandi
héraðsráðunautar, náttúrvemdarnefndar eða gróðurvemdamefndar.
í umsókn skal lýsa nákvæmlega því svæði sem fyrirhugað er að brenna.
Leyfishafi skal tilkynna viðkomandi slökkviliðsstjóra með a.m.k. 6 tíma
fyrirvara í hvert skipti sem hann hyggst brenna sinu á því svæði sem hann
hefur leyfi til.
4. gr. reglugerðar nr. 157/1993 um sinubrennur og meðferð elds á víðavangi.
Sýslumaður getur veitt ábúendum lögbýla leyfi til að brenna
sinu að uppfylltum eftirfarandi skilyrðum:
1. Takmörk þess svæðis sem fyrirhugað er að brenna sinu á skulu vera
vel skilgreind.
2. Innan 200 m fjarlægðar frá mörkum svæðisins skulu ekki vera
mannvirki, náttúmminjar, mosi, lyng, trjágróður eða ræktun sem
eldurinn getur spillt eða grandað.
3. Varp fugla skal ekki vera hafið á svæðinu eða umhverfis
það í minna en 200 m fjarlægð.
4. Jarðvegur og gróðursvörður skal ekki vera svo þurr að hætta sé á að
eldur valdi tjóni.
Umsóknareyðublöð liggja frammi á sýsluskrifstofunni í Borgamesi
7. mars 2001
Sýslumaðurinn í Borgarnesi