Morgunblaðið - 28.06.2019, Qupperneq 19

kjúklingabókina sem hún hafði
svo miklar mætur á. Ég fékk hana
lánaða fyrir stuttu og var viss um
að núna væri hún til í að gefa mér
hana, en hún vildi fá hana aftur.
Það er sárt að hugsa til þess að
ég muni ekki hitta Höllu ömmu
aftur eða heyra í henni hljóðið.
Hún stóð mér nærri og þótti mér
afskaplega vænt um hana. En allt
á sinn endi og hún kvaddi þennan
heim á fallegri sumarnótt heima í
Skriðó, eins og hún hafði óskað
sér. Ég kveð hana með miklum
söknuði en minning hennar mun
ávallt lifa í hjarta mínu.
Guðrún Edda Einarsdóttir.
Elsku amma.
Í grænum lazyboy-stól
situr Halla mín í sumarsól.
Með appelsíni og gylltu öli
hún bægir frá sér heimsins böli.
Hreinskilni hún kenndi mér
öll mín ráð í heimi hér.
Góðmennsku lét af hendi rakna,
stunda okkar mun ég sakna.
Af ást og alúð hún kunni að skamma.
Elsku amma.
Hrefna Lind Einarsdóttir.
Amma Halla var hetja af gamla
skólanum. Vildi vera á sjálfs sín
vegum. Halla á Mogganum, eins
og hún var þekkt í hópi vina sinna
og vandamanna, var kona sem
stóð með sínum vinnustað. Starf-
aði þar allan sinn starfsaldur. Á
Morgunblaðinu kynntist hún eig-
inmanni sínum Sigurþóri Sigurðs-
syni sem starfaði þar um langt
árabil sem afgreiðslustjóri. Þau
hófu búskap í Hlíðunum. Halla og
Sigurþór fluttu í nýtt hús í Skriðu-
stekk í neðra Breiðholti árið 1968.
Halla var alla tíð dálítið frökk,
ófeimin og sjálfstæð kona. Því var
sambúð þeirra óvenju góð blanda
hvatvísi og hraða Höllu og róleg-
heita og yfirvegunar Sigurþórs.
Þau voru ávallt vakin og sofin yfir
velferð fjölskyldunnar og ábyrgð-
inni sem þau báru gagnvart
Mogganum. Þó Halla lifði mann
sinn í tæp 10 ár þá sagðist hún
samt hafa dáið á undan honum.
Þáttaskil urðu í lífi Höllu, þegar
hún, rúmlega fimmtug, fékk
hjartaáfall á vinnustaðnum. Hún
var endurlífguð á bráðadeild.
Halla fór aftur til starfa í skrif-
stofustarf við áskriftardeild. Því
minnist ég á þetta, að þá kom í ljós
áhugi hennar á að tileinka sér nýj-
ungar og eiga helst allar raf-
magnsgræjur. Til að ráða betur
við tölvutæknina var sjálfsagt að
kaupa nýjustu gerð af tölvu til að
æfa sig heima. Á dánardegi var
Halla nýkomin heim af hjarta-
deild, þangað sem hún lét færa sér
nýjustu gerð af snjallsíma til að
þurfa ekki að fletta fésbókinni á
spjaldtölvunni sinni. Halla var
mannblendin og voru frumbyggj-
ar Skriðustekks í ævilangri vin-
áttu við hana. Á sama hátt náði
hún til nýrra nágranna sinna og
leit á þá sem fjölskylduvini. Halla
var áhugasöm og drífandi á mörg-
um ólíkum sviðum. Hún sagði
stundum þegar baranbörnin af-
rekuðu eitthvað: Þetta hafið þið
frá ömmu ykkar. Ég var skauta-
drottning á Tjörninni og gerði
sjálf við allt heima, frá þvottavél-
um til pípulagna. Halla var ekki að
prédika eða segja fólki fyrir verk-
um. Hún einfaldlega sýndi í verki
ættrækni og að treysta á sjálfan
sig. Þannig hélt hún heimili fyrir
allan barnaskarann, og í Skriðó
var ávallt hægt að ganga að
sunnudagssteik fyrir alla, þegar
börnin voru að hefja búskap. Á
sama hátt var hún sjálfstæðiskona
og fylgdi fast málstað sinna for-
ingja og ætlaðist ekki til neins af
þeirri fylgispekt frekar en það fólk
sem trúir pólitískri sannfæringu
sinni og bara deyr frá henni. Ég
veit að Halla ætlast til að ég komi
á framfæri að hún fæddist uppi á
lofti í Landsbankanum við Austur-
stræti. Faðir hennar Ólafur Ey-
vindsson var húsvörður í Lands-
bankanum, ásamt því að vera
landskunnur leiðsögumaður er-
lendra ferðamanna. Systkini
Höllu sem Ólafur eignaðist með
konu sinni Elínu Jónsdóttur voru
8. Halla taldi sig ávallt eðal-Reyk-
víking og var stolt af uppruna sín-
um og ætt. Halla skilar stórum
ættboga. Ég þakka henni sam-
fylgdina, og sérstaklega að skila
mér slíkri fjölskyldu og tengda-
fólki að ég get ekki verið í betri fé-
lagsskap. Þakka þér og hvíldu í
friði, kæra Halla.
Pétur Einarsson.
„Jæja, komdu bara, ég skal
sauma fyrir þig kjólinn.“
Ekki ónýtt að eiga frænku, sem
brást svona vel við, þegar systur-
dóttirin, komin á ballaldurinn, var
oftar en ekki að vandræðast með
að fá einhvern til að sauma fyrir
sig hina eða þessa flíkina. En
Halla var sannkölluð töframann-
eskja í saumaskapnum, sjálflærð.
Óskir um hvernig flíkin ætti að
vera voru uppfylltar í einu og öllu.
Þegar fyrstu amerísku vat-
teruðu barnagallarnir komu til
landsins og hún byrjuð í barneign-
um, var hún ekki lengi að átta sig á
þeim saumaskap og ef eitthvað
var, þá voru hennar gallar betur
saumaðir en þeir amerísku.
Halla og Sigga voru yngstar í
systkinahópnum þegar faðir
þeirra dó 1947 og fluttu þá með
móður sinni í Sörlaskjól úr Ing-
ólfshvoli við Hafnarstræti, en
höfðu áður búið á efstu hæð
Landsbankahússins við Austur-
stræti, en Ólafur afi var húsvörður
í bankanum. Systurnar fimm voru
því sannkallaðar Austurstrætis-
dætur.
Það var ekki ónýtt að hitta á
yngstu systurnar í heimsóknum til
ömmu og njóta velvildar þeirra í
garð litlu frænku. Gaman var að
sjá þær punta sig áður en farið var
út og fá kannski að prófa eitthvað
af skartinu og fá pínulítið ilmvatn.
Fyrsti vinnuveitandi minn var
Halla.
Hlaut ég þann heiður að gerast
barnapía hjá henni og Dodda,
manni hennar, þegar tvö elztu
börnin, Einar og Kristín, voru að
stíga sín fyrstu spor í lífinu. Ein-
hver þau þægustu börn norðan
Alpafjalla, svo ekki var vinnan erf-
ið. Þá var nú ekki ónýtt að passa á
kvöldin, þegar hjónin brugðu sér
af bæ. Brást ekki að nokkrar ný-
bakaðar djöflatertur lágu á eld-
húsborðinu og bara, gjörðu svo
vel, eins og þú getur í þig látið.
Ekki trufluðu börnin, vöknuðu
yfirleitt ekki meðan á pössun stóð.
Barnapían gat því gluggað í þær
bækur sem til voru á heimilinu og
ekki skemmdi fyrir að alltaf voru
Sannar sögur eða einhver þvíum-
lík tímarit til líka.
Ekki var hún nú stór risíbúðin
sem þau leigðu í Sörlaskjólinu
fyrstu búskaparárin. Millilending
varð síðan í Hlíðunum og að lokum
komust þau í Skriðustekkinn, þar
sem vel fór um þau. Þar gerði
Doddi garðinn að gróðurvin af
mikilli elju.
Það má með sanni segja að þau
hafi átt miklu barnaláni að fagna,
eignuðust 6 börn, sem öll hafa
komizt til fullorðinsára, góðar og
gegnar manneskjur.
Þegar hún hitti eiginmann
minn í fyrsta skipti var eins og hún
ætti í honum hvert bein, engin
formlegheit eða stífleiki, aðeins
léttleiki og
ljúfmennska.
Í síðustu heimsókn minni til
Höllu, tæplega níræðrar, var hún
eins og alltaf vel með á nótunum
og fylgdist með þjóðmálunum.
Hún hélt sínu glaðlega viðmóti
alla tíð og varðveitti unglinginn í
sjálfri sér og átti einstaklega auð-
velt með að tala við unga fólkið,
eða eins og dóttir mín
sagði nú í kvöld: „Hún var svo
skemmtileg“.
Nú hefur sú síðasta í stóra
systkinahópnum kvatt og hafi hún
þökk fyrir allt.
Hvíli hún í friði.
Börnum og fjölskyldum þeirra
eru færðar innilegar samúðar-
kveðjur.
Guðríður Kristjánsdóttir.
MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. JÚNÍ 2019
✝ Böðvar Jóns-son fæddist í
Reykjavík 6. júlí
1925. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut 19.
júní 2019.
Foreldrar hans
voru hjónin Bryn-
hildur Maack Pét-
ursdóttir, f. á Stað
í Grunnavík 5.
apríl 1888, d. 5. mars 1960 og
Jón Björn Eyjólfsson gull-
smiður, f. á Melgraseyri í
Nauteyrarhreppi, N-
Ísafjarðarsýslu.
Systkini Böðvars voru:
María Bóthildur Jakobína, f.
1913, d. 1966, Elín Leopoldína,
f. 1914, d. 1998, Elísabet Þór-
unn Ásthildur, f. 1916, d.
2001, Eyjólfur, f. 1917, d.
1998, Pétur Andreas, f. 1922,
d. 1971, og Guðmundur, f.
1927, d. 2003.
Böðvar kvæntist árið 1948
Stellu Árnadóttur, f. 26. júní
1931, d. 19. júní 2007. Hún var
dóttir Árna Pálssonar bifreið-
arstjóra frá Bakkakoti á
Rangárvöllum og konu hans,
Ingibjargar Sveinsdóttur frá
Felli í Biskupstungum. Stella
starfaði síðustu 20 starfsár sín
sem sjúkraliði á geðdeildum
Landspítalans. Synir Böðvars
og Stellu eru: Jón
Einar, f. 2. apríl
1949, Björn, f. 27.
apríl 1950, og
Árni, f. 9. ágúst
1963. Kona Árna
er Bozena Ta-
baka, f. 15. janúar
1958. Sonur henn-
ar er Andreas Ta-
baka, f. 1982.
Böðvar ólst upp
í Reykjavík og fór
til sumardvalar frá 6 ára aldri
og fram á unglingsár til afa-
bróður síns í Skálanesi á
Vopnafirði. Hann lauk prófi í
málaraiðn frá Iðnskólanum í
Reykjavík árið 1950. Hann
hlaut síðar meistararéttindi í
þeirri grein og starfaði lengst
af sem húsamálari. Hann
starfaði um nokkurra ára
skeið hjá Elli- og hjúkr-
unarheimilinu Grund. Einnig
starfaði hann lengi hjá hf.
Eimskipafélagi Íslands sem
málari og einnig sem næt-
urvörður og við ræstingar uns
hann fór á eftirlaun 1995.
Böðvar átti lengstum góðri
heilsu að fagna. Hann bjó á
heimili sínu í Miðtúni 7 í
Reykjavík til hinsta dags.
Útför Böðvars fer fram frá
Háteigskirkju í dag, 28. júní
2019, og hefst athöfnin klukk-
an 13.
Látinn er í hárri elli Böðvar
móðurbróðir okkar. Hann var
næstyngstur sjö systkina og lifði
þau öll.
Böddi frændi var duglegur
maður og ákaflega iðinn við
vinnu. Honum vannst vel án
hamagangs og vandvirkur var
hann. Hjálpsemi var Bödda í
blóð borin, alltaf boðinn og bú-
inn að hjálpa öllum og styðja við
bakið á þeim sem þurftu á því að
halda. Svo hafði hann mjög gott
minni og hægt var að fletta upp í
honum alveg fram á síðasta dag.
Böddi hafði ákveðnar skoðan-
ir og lá ekki á þeim. Hann var
skemmtilegur og alltaf var líf og
fjör í kringum hann. Hann gerði
að gamni sínu, hermdi eftir og
sagði ýkjusögur. Þá var Böddi
góður faðir. Undanfarin ár hafa
synir hans svo sannanlega laun-
að uppeldið og verið einstaklega
natnir við að sinna föður sínum.
Synirnir þrír ásamt föðurnum,
gjarnan kallaðir Böddarnir, hafa
haldið mjög vel saman undan-
farna áratugi, en nú er höggvið
stórt skarð í hópinn.
Við munum sakna Bödda
frænda. Lífið verður fátæklegra
án hans. Megi hann hvíla í friði.
Ólöf og Brynhildur Briem.
Með örfáum orðum vil eg
minnast Böðvars Jónssonar
frænda míns. Hann og eiginkona
hans Stella Árnadóttir voru mik-
ilvægar persónur í mínu lífi.
Þeim var annt um mig og voru
þátttakandur í mikilvægustu
stundum lífs míns. Eftir að
Stella lést var það Böddi sem
tók við kyndlinum og sá til þess
að ég vissi að það var gamall
maður í Miðtúninu sem hugsaði
til mín og var annt um mig og
mína. Þetta var mér svo dýr-
mætt þegar ég futtist frá Ís-
landi. Við spjölluðum saman í
síma reglulega og samtölunum
lauk alltaf með fallegri kveðju
til Finns og barnanna og hann
vonaðist til að við myndum
flytja fljótlega heim. Það sem
gerði Bödda frænda minn einn-
ig svo mikilvægan í lífi mínu
var að okkur þótti báðum svo
vænt um Veru ömmu mína.
Hann átti góðar minningar frá
Vopnafirði þar sem hann var
um tíma hjá Einari langafa
mínum og ömmu minni Veru.
Böddi frændi átti auðvelt með
að gera frásagnir frá gömlum
tíma ljóslifandi. Ég mun sakna
þesssara skemmtilegu og æv-
intýralegu frásagna.
19. júní ár hvert var ég vön
að slá á þráðinn til Bödda, á
dánardegi Stellu. Í ár varð ekki
af því samtali. Ég mun minnast
þeirra heiðurshjóna Bödda
frænda og Stellu með hlýhug
og þakklæti um ókomin ár 19.
júní sem og aðra daga.
Ég sendi ástvinum Bödda
mínar dýpstu samúðarkveðjur!
Vertu Guði falinn, elsku
frændi minn. Þín
Nanda.
Böðvar Jónsson
Elskuleg eiginkona og móðir okkar, dóttir,
systir, tengdadóttir og mágkona,
ÓLÖF BJARNADÓTTIR,
Gilsbakka 24, Hvolsvelli,
lést í faðmi fjölskyldunnar á heimili sínu
sunnudaginn 23. júní. Útförin fer fram
frá Selfosskirkju laugardaginn 29. júní klukkan 13.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
Ólafar er bent á styrktarreikning fyrir dætur hennar og Lárusar
Viðars, 0308-22-823 kt: 150580-3909.
Lárus Viðar Stefánsson
Fanndís Lilja Kara Kristín
Bjarni Jónsson Kristín Bragadóttir
Bragi Bjarnason Eygló Hansdóttir
Unnur Lilja Bjarnadóttir Stefán Friðrik Friðriksson
Valdís Bjarnadóttir
Ragna Finnsdóttir Mikael Reynir Tryggvason
Stefán Lárusson
Anton Kristinn Stefánsson Bryndís Björk Reynisdóttir
Anna Fanney Stefánsdóttir
Ástkær vinur okkar og frændi,
BÖÐVAR GÍSLASON,
bóndi á Butru í Fljótshlíð,
lést mánudaginn 10. júní.
Útförin fer fram frá Breiðabólsstaðarkirkju
laugardaginn 29. júní klukkan 13.
Aðstandendur hins látna
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SIGURLAUG BJÖRNSDÓTTIR,
Víðilundi 4, Garðabæ,
lést á Vífilsstöðum mánudaginn 24. júní.
Útför hennar fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
miðvikudaginn 3. júlí klukkan 13.
Björn Pálsson
Páll Björnsson Ingibjörg Sigurðardóttir
Guðfinna Björnsdóttir Bjarnsteinn Þórsson
Björn, Anna, Árni, Sigurbjörn og Sigurlaug
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
TRYGGVI GESTSSON,
Kringlumýri 29, Akureyri,
lést sunnudaginn 23. júní.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 2. júlí klukkan 13.30.
Þórir Ó. Tryggvason Kristín Hallgrímsdóttir
Lára H. Tryggvadóttir Ómar Ólafsson
afa- og langafabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞORGEIR ÞORGEIRSSON
læknir,
til heimilis í Hafnarfirði, lést á hjúkrunar-
heimilinu Ísafold fimmtudaginn 20. júní.
Útför hans fer fram frá Kópavogskirkju
föstudaginn 12. júlí klukkan 13.
Bergur Þorgeirsson Sigríður Kristinsdóttir
Lilja Þorgeirsdóttir Björn Erlingsson
Finnur Þorgeirsson Fey Teoh
Fjóla Þorgeirsdóttir Baldur Bragi Sigurðsson
og barnabörn
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir,
bróðir og sonur,
ODDGEIR BJÖRNSSON
múrari,
varð bráðkvaddur 21. júní.
Útförin fer fram fimmtudaginn 4. júlí í
Fossvogskirkju klukkan 13.
Aðstandendur
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og
langalangömmu,
BÁRU JÓNSDÓTTUR
frá Hafnarnesi.
Katrín Sigurðardóttir Þorgils Þorgilsson
Þóra Sigurðardóttir Einar Gunnlaugsson
Jóna Sigurðardóttir Kristján Ólafsson
Sigurður Sigurðsson
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn