Morgunblaðið - 15.07.2019, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 15. JÚLÍ 2019
✝ Guðríður Þor-steinsdóttir var
fædd í Faktorshús-
inu á Djúpavogi 12.
febrúar 1951. Hún
lést á Sjúkrahúsinu
á Akureyri 2. júlí
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Sigurbjörg
Ásta Magnúsdóttir
frá Kirkjubæ á
Akranesi og Þor-
steinn Sveinsson frá Góustöðum
í Skutulsfirði, kaupfélagsstjóri á
Djúpavogi, síðar á Egilsstöðum.
Systkini Guðríðar eru Hólm-
sambýlismaður Þórólfur Steinar
Arnarson. Þeirra börn Birta
Ósk, f. 16.9. 2003, og Atli Stein-
ar, f. 3.3. 2009. 2) Ágúst Ólafs-
son, f. 3.11. 1974, kvæntur Val-
borgu Rósudóttur. Þeirra börn:
Alda Rós, f. 21.11. 1996, í sam-
búð með Ara Þórssyni á Bakka í
Svarfaðardal, Ólafur, f. 5.1.
1999, Embla Sól, f. 7.12. 2002,
og Kamilla Nótt, f. 7.6. 2005. 3)
Þorsteinn Ólafsson, 11.3. 1980,
kvæntur Thelmu Björg Stefáns-
dóttur. Þeirra börn eru Patrek-
ur, f. 23.10. 2007, Viktor, f.
23.10. 2007, Díana, f. 21.10.
2011, Amanda, f. 19.4. 2014.
Lengst af sinn starfsaldur var
hún afgreiðslukona, síðustu 26
árin í Apótekaranum í Hafnar-
stræti á Akureyri.
Útförin fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 15. júlí
2019, klukkan 13.30.
fríður, f. 1947,
Sveinn, f. 1948,
Þorbjörg, f. 1958,
og Magnús, f. 1961.
Hálfsystir er Hild-
ur, f. 1944.
Guðríður lauk
gagnfræðaprófi á
Akranesi. Veturinn
1968-69 fór hún í
Húsmæðraskólann
á Laugalandi í
Eyjafirði. Þar
kynntist hún eftirlifandi eigin-
manni sínum, Ólafi Ágústssyni,
f: 17.1. 1949. Þeirra börn eru: 1)
Lilja Ólafsdóttir, f. 5.1. 1971,
Elsku amma mín, það sem hef-
ur breyst án þín er mikið. Það er
mjög skrítið að fara í Ljómatúnið
án þess að fá ömmuknús, sem ég
fékk alltaf þegar ég kom til ykkar
afa. Þegar þú vissir að við værum
að koma í heimsókn bjóstu til þín-
ar bestu vöfflur með bestu sultu í
heimi (ömmusultu). Ég mun aldr-
ei gleyma hvað þú varst alltaf
glöð og hlæjandi. Þú sagðir okkur
margar skrítnar og fyndnar sög-
ur af einhverju sem þú hafðir gert
eða einhver annar. Þú varst alltaf
til staðar fyrir mig og stóru fjöl-
skylduna okkar. Þú hefur verið í
kringum mig síðan ég var lítil
baun og varst alltaf svo góð við
mig og ég mun aldrei gleyma því.
Ein af bestu minningum mínum
er þegar við vorum uppi í bústað í
Liljulundi og þú settir alltaf upp
róluna á pallinum því ég elskaði
að róla. Þar grilluðum við oft syk-
urpúða og þú græjaðir alltaf
kvöldkaffi því við vorum alltaf svo
svöng. Þú varst alltaf til í að leika
með okkur eins og í sandkassan-
um, litla Lundi, smíða undir pall-
inum, hjálpa okkur með stóru
þungu töskuna með öllum leik-
körlunum sem við vorum eigin-
lega alltaf að leika okkur með. Þú
og afi fóruð með mig á fyrsta ætt-
armótið mitt á Ísafirði. Þú hjálp-
aðir okkur stelpunum að græja
okkur fyrir dansatriðið sem við
vorum með. Það eina sem ég vildi
var að þú værir stolt af okkur, þú
þurftir ekki að segja neitt því
brosið þitt sagði allt þegar við
vorum að dansa, þú varst stolt.
Elsku amma mín, takk fyrir að
vera með mér og okkur öllum að
búa til æðislegar minningar sem
ég mun aldrei gleyma, það er
bara ekki hægt.
Ég mun sakna þín að eilífu og
alltaf hugsa til þín.
Ég elska þig, amma.
Þín
Kamilla Nótt.
Ég sat á ströndinni í Suður-
Frakklandi þegar skilaboðin
komu. Sólin var að setjast og fólk
að tínast heim. Ég sat og horfði út
á hafið, tómleikinn fyllti hjarta
mitt. Elsku Gurra mín var farin.
En hvað það var gott að knúsa
hana á leið minni hingað út. Fékk
að gista í sófanum og fá morg-
unmat áður en haldið var áfram
fór. Það var alltaf gott að knúsa
Gurru frænku. Ég man þegar hún
tók majónessullið af ananasnum í
salatinu, sem mér fannst vont, svo
ég gæti borðað hann. Þá var ég
u.þ.b. tveggja ára. Ég prílaði oft í
fangið til hennar þegar þau Óli
komu í heimsókn á Reyðarfjörð.
Mér fannst ég alltaf svo örugg hjá
henni og hún talaði við mig eins
og ég væri fullorðin.
Þegar ég braggaðist eyddi ég
sumrunum á Akureyri hjá Gurru
og Óla. Þessi sumur voru frábær.
Ég hjálpaði til við að passa krakk-
ana og við Lilja lékum okkur sam-
an. Við fengum heimabakaða
snúða og mjólk í kaffinu og hjá
Gurru lærði ég að lesa.
Hún fylgdist líka vel með mér í
gegnum lífið. Við vorum alltaf í
góðu sambandi, hvar sem ég var
að þvælast í heiminum. Við fórum
eina utanlandsferð saman, til
Köben. Gurra þurfti að fara í
skanna sem ekki var í boði á Ís-
landi. Þó að tilefnið væri kannski
ekki það skemmtilegasta
skemmtum við okkur samt vel.
Fórum í búðir og fínt út að borða.
Svo sátum við í flottu svítunni
okkar á kvöldin og hekluðum og
hlógum. Ég er þakklát fyrir þá
ferð og mikið er ég lánsins að hafa
átt svona yndislega frænku sem
fylgdi mér í gegnum lífið.
Sjáumst seinna, elsku Gurra.
Ég veit að þú fylgist áfram með
ferðalagabröltinu á mér.
Ásta Sigurðardóttir.
Minningarnar sækja á mig
þegar ég hugsa til mágkonu
minnar hennar Gurru sem lést 2.
júlí eftir erfitt veikindastríð sem
hún tapaði að lokum.
Við kynntumst eftir að ég fór
að búa með Denna bróður hennar
Við bjuggum á Egilsstöðum en
þau á Akureyri.
Það var farið reglulega til Ak-
ureyrar og alltaf beið Gurra með
veitingar þegar við komum.
Gurra og Óli áttu bústað í Að-
aldalnum og komum við oft þar,
áttum þar góðar stundir með
þeim og mættum við þar sömu
gestrisni og alltaf þegar þau áttu í
hlut.
Margs er að minnast frá því við
vorum í Miðhúsaseli, tengdafaðir
minn var með heyskap til nokk-
urra ára og seldi það til frænda
okkar í Færeyjum og þá var allt
tiltækt lið mætt til að leggja hönd
á plóg. Gurra og Óli voru þá mætt
til að hjálpa til. Þetta voru anna-
samir dagar, koma þurfti heyinu
til skila á réttum tíma og menn
komu svo saman og glöddust að
loknu góðu dagsverki.
Gurra var dugnaðarforkur,
samviskusöm og sérlega umhug-
að um fjölskyldu sína og ekki síst
barnabörnin 10.
Okkur var vel til vina. Við fór-
um m.a. saman til Ameríku fyrir
nokkrum árum og áttum þar
sæludaga í góðum félagsskap.
Við andlát Gurru erum við enn
einu sinni minnt á hve lífið er
hverfult og fljótt að breystast. Við
hugsum oft um að bíða betri tíma
en verðum að muna að lifa hvern
dag.
Ég sakna Gurru mágkonu
minnar og bið henni og fjölskyld-
unni allri guðs blessunar.
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir frá Brautar-
holti)
Ása Baldursdóttir.
Fyrir tuttugu árum var Mok-
veiðifélagið fast í rassi stofnað
formlega af hópi hjóna, sem höfðu
veitt árum saman í Laxá í Aðaldal
og borðað saman gæs á haustin í
miklum gæsaveislum.
Í annað sinn kveðjum við fé-
laga. Nú er það hún Gurra okkar
sem laut í lægra haldi fyrir
óvægnum og óvelkomnum gesti,
þrátt fyrir harða baráttu. Hún
var órjúfanlegur hluti hópsins,
hógvær, hljóðlát og glaðlynd. Við
eigum ótal minningar úr veiði-
ferðum og gæsaveislum þar sem
gleði og sprell réði ríkjum og
Gurra lék á als oddi. Við biðum
alltaf spennt ef eftirrétturinn
kom frá þeim systrum, Gurru og
Bobbu, sem oftar en ekki kom
verulega á óvart, bæði fyrir
bragðgæði en ekki síður útlit. Það
var nostrað við hann af alúð
þeirra systra, jafnvel föndraðar
veiðistangir og settar í hverja
skál með hnyttnum orðum.
Vinskapur sem þessi er ómet-
anlegur og ekki sjálfgefinn. Við
horfum því með söknuði á eftir
hverjum félaga. Við kveðjum
góða vinkonu, en góðar minning-
ar lifa.
Kæri Óli, söknuður þinn er
mikill. Við vottum þér og fjöl-
skyldunni okkar dýpstu samúð og
biðjum góðan Guð að vera með
ykkur.
Fyrir hönd Mokveiðifélaga,
Málfríður og Björgólfur.
Fyrir tæplega 51 ári flögraði
árgangur 1968-69 um Hús-
mæðraskólann á Laugalandi með
hrópum og köllum. 40 ungmeyjar,
flestar að hittast í fyrsta skipti,
töluðu hver í kapp við aðra, mis-
jafnlega háværar eins og gerist
og gengur. Nokkrar voru prúðar
og stilltar og ein af þeim var hún
Gurra okkar, eða fullu nafni Guð-
ríður Þorsteinsdóttir. Þrátt fyrir
að ekki færi mikið fyrir henni var
hún hláturmild og glettin og við-
hafði hnyttin tilsvör við hin ýmsu
tilefni. Samviskusemin og hand-
lagnin hafa alltaf verið öfunds-
verðir þættir í fari Gurru, enda
skaraði hún fram úr. En það var
ekki bara lært á Laugalandi, ým-
islegt var gert sér til dundurs og
svo máttum við fara á ball tvisvar
í mánuði en þó ekki í þeim mán-
uðum sem jóla- og páskafrí voru í.
Við skólasysturnar eigum svo
góðar minningar frá þessum vetri
að ekki hefur dugað minna til en
að koma saman og rifja þær upp á
5 til 10 ára fresti og stundum með
styttra millibili þegar tækifæri
hafa gefist. Fljótlega eftir veruna
á Laugalandi stofnuðum við, sem
bjuggum í nágrenni skólans,
saumaklúbb. Við höfum átt sam-
an notalegar stundir sem gott er
að hafa í minningunni.
Á skólanum kynntist Gurra
honum Óla sínum og frumburð-
urinn hún Lilja fæddist í ársbyrj-
un 1971 og síðan Ágúst og Þor-
steinn. Fjölskyldan var alltaf í
fyrirrúmi hjá Gurru og ekki
minnkaði umhyggjan og væntum-
þykjan þegar barnabörnin komu í
heiminn.
Fyrir rúmlega tveimur árum
veiktist Gurra en engum datt í
hug annað en hún ynni bug þess-
um veikindum, Gurra með sinn
heilbrigða lífsstíl og bjartsýni
sem hún smitaði út frá sér. En nú
blasir annar veruleiki við, veru-
leiki sem engri okkar datt í hug að
kæmi upp. Þessi yndislega, ljúfa
og skemmtilega skólasystir og
vinkona hefur kvatt en skilur eftir
sig hlýjar minningar. Við saum-
klúbbssysturnar sendum Óla og
fjölskyldunni okkar innilegustu
samúðarkveðjur og þökkum fyrir
hvað þau veittu henni innhalds-
mikið og hamingjuríkt líf.
Þóra Guðrún Hjaltadóttir,
Stefanía Gústafsdóttir,
Olga Gunnarsdóttir,
Lilja Stefanía Jóhannsdóttir,
Elísabet Skarphéðinsdóttir.
Þegar lífsins leiðir skilja
læðist sorg að hugum manna
en þá sálir alltaf finna
yl, frá geislum minninganna.
(Helga Halldórsdóttir)
Að heilsast og kveðjast er lífs-
ins gangur, en það er alltaf svo
sárt að kveðja þá sem manni þyk-
ir vænt um. Lífið gefur og lífið
tekur, það er víst. Sorgin gleymir
engum.
Fyrir um það bil 50 árum hóf-
ust kynni okkar Gurru, en það var
á Húsmæðraskólanum á Lauga-
landi í Eyjafirði árið 1968. Þar
komu saman stelpur alls staðar af
landinu. Við vorum allar táningar
í ævintýraleit. Laugaland var
heimavistarskóli, hvert skólaár
var 9 mánaða tímabil.
Gurra, þessi fallega, heiðarlega
og trygglynda vinkona mín, kom
frá Egilsstöðum. Við skólasyst-
urnar urðum allar svo góðar vin-
konur, næstum eins og systur.
Þau voru mörg uppátækin hjá
okkur eins og gefur að skilja, þar
sem meira en þrjátíu stelpur voru
samankomnar.
Eftir að við útskrifuðumst frá
Laugalandi höfum við verið mjög
duglegar að hittast, sem er alveg
ómetanlegt. Oft höfum við farið til
Akureyrar, líka til Egilsstaða og
víðar.
Þegar við vorum á Laugalandi
kynntist hún Gurra honum Óla
sínum. Þau eignuðust þrjú mann-
vænleg börn sem þau komu vel til
manns og bjuggu þau sér fallegt
heimili á Akureyri. Það var alltaf
gott að koma til hennar, stundum
var gist.
Gurra var falleg manneskja
bæði að utan og innan. Hún var
listamaður í handverki og liggja
mörg listaverkin eftir hana á
heimili hennar og fjölskyldunnar.
Þessi hlédræga og glæsilega
dama hafði hlátur sem var hrein-
lega bráðsmitandi, dillandi hlátur
sem fylgdi henni alla ævina. Hún
elskaði að spila golf og renna fyrir
fisk og einkum þá að þreyta
laxinn.
Mér er minnisstæð ferð okkar
skólasystranna til Egilsstaða fyr-
ir einhverjum árum. Þar fengum
við nokkra sumarbústaði á leigu
vegna þess að við vorum svo
margar. Þarna rifjuðum við upp
heimavistarfílinginn, grilluðum,
lékum okkur bæði innan dyra og
utan, fórum í gönguferðir, tíndum
hrútaber, hlógum og sungum.
Fyrir tveimur mánuðum hitt-
umst við Laugalandsskólasystur
á Akureyri, til þess að fagna því
að 50 ár eru frá útskrift okkar.
Gurra var með okkur fárveik, en
lét ekki á neinu bera heldur tók
þátt í öllu sem þær skólasystur
fyrir norðan höfðu skipulagt fyrir
hópinn. Þetta var ógleymanleg
helgi. Minningarnar eru dásam-
legar í alla staði. Þegar við kvödd-
umst þar, sagðist hún hlakka til
að fara í golfið í sumar.
Fyrir rétt rúmum tveimur ár-
um bankaði þessi óboðni gestur
upp á hjá Gurru og hefur nú tekið
hana frá okkur. Elsku vinkona,
takk fyrir alla þína tryggð og vin-
áttu til mín. Ég veit að það verður
tekið vel á móti þér.
Þín er sárt saknað.
Elsku Óli, Lilja, Þorsteinn,
Ágúst og allt ykkar fólk, Guð gefi
ykkur styrk til að halda áfram.
Guð blessi minningu góðrar
eiginkonu, mömmu og ömmu.
Þú, Guð, sem stýrir stjarnaher
og stjórnar veröldinni,
í straumi lífsins stýr þú mér
með sterkri hendi þinni.
(Valdimar Briem)
Þín skólasystir,
Ásta Markúsdóttir.
Guðríður
Þorsteinsdóttir
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og systir,
LINDA GUÐBJÖRG SAMÚELSDÓTTIR,
Tungu,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands,
Akranesi, fimmtudaginn 27. júní, verður
jarðsungin frá Akraneskirkju fimmtudaginn 18. júlí klukkan 13.
Þökkum öllu því starfsfólki á Sjúkrahúsinu á Akranesi sem
annaðist hana af alúð og hlýju.
Guðni Þórðarson
Fjóla Lind Guðnadóttir
Sigurður Kári Guðnason Bjarney Sólveig Annelsdóttir
Þórður Guðnason Erna Björg Gylfadóttir
Guðný Kristín Guðnadóttir Brynjar Ægir Ottesen
Guðbjörg Rós Guðnadóttir
Linda Björg Guðnadóttir
Ólöf Húnfjörð Samúelsdóttir
og fjölskyldur
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
BJÖRGVIN SALÓMONSSON
frá Ketilsstöðum í Mýrdal,
lést föstudaginn 5. júlí á Hjúkrunarheimilinu
Eir í Reykjavík.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Hulda María Hallsdóttir
Hallur Sigurjón Björgvinsson
Jón Bragi Björgvinsson Marsha Lorraine Daniel
Hilmar Björgvinsson Hanna María Eyþórsdóttir
Gunnar Kristinn Björgvins.
Ævar Daníel Jónsson Ella Ruth Jónsdóttir
Kristófer Gísli Hilmarsson Björgvin Fannar Hilmarsson
Katrín María Hilmarsdóttir
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir, systir og mummo,
KATRÍ RAAKEL TAURIAINEN
stílisti,
Brekkuási 6, Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
miðvikudaginn 10. júlí. Útför hennar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 19. júlí klukkan 13.
Guðmundur Rúnar Guðmundsson
Sigurður Marcus Guðmunds. Brynja Einarsdóttir
Guðmundur Róbert Guðmundsson
Saara Annikki Guðmundsd. Símon Grétar Björgvinsson
Maija Annikki Tauriainen
Saara Maria Grönborg Kai Tapio Tauriainen
og barnabörn
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BRYNHILDUR GÍSLADÓTTIR
Sólvöllum 4, Húsavík,
lést mánudaginn 8. júlí á Dvalarheimilinu
Hvammi.
Útför hennar fer fram frá Húsavíkurkirkju föstudaginn 19. júlí
klukkan 11.
Gísli Halldórsson Guðrún Guðmundsdóttir
Guðni Halldórsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
STEFÁN BRYNJÓLFSSON
lést á Krabbameinsdeild Landspítalans 11.
júlí.
Bálför verður haldin í Fossvogskirkju 19. júlí
kl. 13.
Blóm og kransar afþökkuð en aðstandendur benda á
Krabbameinsfélag Íslands.
Sigrún Magnúsdóttir
Apríl Eik Stefánsdóttir Brynjar Bergþórsson
Róbert Stefánsson María Lea Ævarsdóttir
Jón Júlíus Þórisson Sólveig E. Jacobsen
og barnabörn