Morgunblaðið - 31.07.2019, Side 20

✝ Ólafur Jónssonfæddist 8. júní
1945 á Akranesi.
Hann lést 23. júlí á
krabbameinsdeild
Landspítalans. For-
eldrar Ólafs voru
Jón Guðmundsson,
f. 1904, d. 1987, og
Sigríður Steins-
dóttir, f. 1914, d.
2007. Alsystkin
Ólafs eru: Eysteinn,
f. 1933; stúlka, f. 1935, d. 1935;
Unnur, f. 1936; Elsa, f. 1937, d.
1943; Björn, f. 1938; Steinn Þór,
f. 1940; Elsa, f. 1942; Guð-
mundur, f. 1943; Sigurjón, f.
1947, d. 2018. Sammæðra Erla
Sigurðardóttir, f. 1932, d. 2014.
Eiginkona Ólafs er Kristín Sæ-
unnar Sigurðardóttir, f. 21. febr-
úar 1950. Þau hófu sambúð 1971
og giftu sig 17. júní 1972. For-
d) Ríkharður Rafn, f. 2000. Ólaf-
ur ólst upp á Akranesi og stund-
aði nám við Iðnskóla Akraness. Á
unglingsárum vann Ólafur ýmis
störf sem tengdust fiskvinnslu og
almennri verkamannavinnu.
Hann vann hjá verktakafyrirtæk-
inu Loftorku í Reykjavík í 25 ár
þar sem hann var verkstjóri við
ýmsar framkvæmdir. Meðal ann-
ars var hann yfirverkstjóri við
þrjár vatnsaflsvirkjanir auk
margvíslegra stórra og smærri
verkefna í jarðvinnu. Síðar starf-
aði Ólafur sem sérfræðingur hjá
Landsbankanum í tæp 20 ár þar
til hann lét af störfum vegna
aldurs.
Ólafur og Kristín hófu búskap
í Vogatungu í Kópavogi. Þau
fluttu síðan í Blikahóla í Breið-
holti og bjuggu þar í 10 ár. Þaðan
fluttu þau í Ásland í Mosfellsbæ
þar sem þau byggðu sér hús og
hafa búið frá 1983.
Útför Ólafs fer fram frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík í dag, 31.
júlí, klukkan 11.
eldrar Kristínar eru
Sæunn Andrés-
dóttir, f. 1930, og
Sigurður Sigurðs-
son, f. 1926, d. 2003.
Kristín er elst sinna
systkina sem eru
síðan í aldursröð:
Sigurveig, Ari,
Freyr og Andrés.
Dætur Ólafs og
Kristínar eru: 1)
Sæunn, f. 19.
september 1972, gift Benedikt
Arnarsyni, f. 1972. Börn þeirra
eru a) Baldur, f. 1999, og b)
Freyja, f. 2001. 2) Iðunn, f. 31.
janúar 1974, gift Árna Val
Skarphéðinssyni, f. 1977. Börn
þeirra eru a) Ólöf Rún, f. 1995, í
sambúð með Tye Brooks, f. 1994,
b) Skarphéðinn Stefán, f. 1998, c)
Þula Guðrún, f. 2000, í sambúð
með Ólafi Bjarka Guðmundssyni,
Það er fráleitt að hægt sé að
þakka og gera skil 45 ára sam-
bandi föður og dóttur í örfáum
orðum, en af því að pabbi minn var
snillingur í að einfalda hlutina þá
ætla ég að reyna. Pabba tókst að
leysa öll heimsins vandamál,
spyrja um alla krakkana, miðla
helstu fréttum og fá mig til að
brosa og hlæja og til þess þurfti
oft ekki nema tveggja mínútna
símtal. Væntumþykjan var aug-
ljós og hann lagði sig allan fram
um að vera til staðar fyrir okkur.
Þegar við systur vorum litlar og
hann var að vinna í virkjunum og
var burtu heilu vikurnar las hann
kvöldsögur fyrir okkur á segul-
band sem við hlustuðum svo á
næstu viku. Hann hugsaði svo vel
um allt sitt fólk og átti hlýlegt og
fallegt samband við móður sína og
tengdamóður og passaði svo vel
upp á þær og mömmu mína bæði í
veikindum hennar og daglegu lífi.
Aldrei lá hann á liði sínu ef hann
var beðinn um aðstoð og aldrei
þurfti að biðja tvisvar. Svo snögg-
ur var hann að bregðast við að
þegar ég lenti í mínum fyrsta
árekstri var löngu búið að gera við
bíllinn og hann kominn aftur á
götuna svo ég gæti klesst hann
aftur átta dögum seinna. Hann lét
ekki á neinu bera og lét mig bara
finna hvað hann var glaður að ég
skyldi sleppa ómeidd. Hann var
bæði bón- og ráðagóður og ég
upplifði það oft að ég ætti mína
eigin björgunarsveit í honum
pabba mínum. Hann var duglegur
að passa og leika við barnabörnin
og það var augljóst hve vænt hon-
um þótti um þau. Þegar við flutt-
um úr landi tók hann við hund-
inum okkar og sá afskaplega vel
um hana þar til hún dó, södd líf-
daga sjö árum síðar. Hann var
einnig mjög duglegur að sinna
okkur þrátt fyrir að við byggjum
erlendis og hann heimsótti okkur
oft og einnig fengum við tækifæri
til að ferðast mikið saman. Þar
sköpuðust dýrmætar minningar.
Þannig var pabbi minn, um-
hyggjusamur og örlátur á tíma
sinn og vinnu og traustur sínu
fólki langt umfram það sem hægt
var að ætlast til. Með hlýhug og
þakklæti kveð ég þennan góða
föður minn.
Iðunn Ólafsdóttir.
Við eigum margar góðar minn-
ingar um afa okkar. Þegar við vor-
um yngri og gistum hjá afa og
ömmu var afi vanur að syngja fyr-
ir okkur Guttavísur fyrir svefninn.
Þá héldum við reyndar að þær
hefðu verið samdar sem auglýs-
ingastef til að selja ost og könn-
uðumst ekki alveg við textann sem
afi söng.
Hann kenndi okkur líka að
smíða í bílskúrnum heima hjá sér í
Mosfellsbænum. Í skúrnum var
góð lykt af spýtum, fúavarnarefni
og ýmsum efnum sem leyndust
þar í dósum og brúsum. Í skúrn-
um leyfði hann okkur að smíða
einfaldar útgáfur af því sem okkur
datt í hug í því skyni að kenna okk-
ur að handleika verkfæri.
Á sumrin fóru þau amma líka
stundum með okkur í útilegur í
fellihýsinu þar sem við lentum í
ýmsum ævintýrum. Í einni útileg-
unni notuðum við systkinin tæki-
færið og stálumst með myndavél
út í hestagerði sem var nálægt
tjaldstæðinu á meðan afi og amma
höfðu til matinn. Þar fundum við
nokkra þolinmóða hesta sem
kipptu sér ekki upp við að krakkar
væru að atast í þeim. Okkur tókst
með miklum tilfæringum og fyr-
irhöfn að komast á bak og mynd-
uðum aðfarirnar með myndavél-
inni hans afa sem við höfðum tekið
með okkur. Við sögðum afa og
ömmu ekki frá þessu þegar við
komum til baka, enda viss um að
þetta væri bannað. Morguninn
eftir vöknuðum við við hlátrasköll
í afa sem hafði fundið myndavél-
ina og var að skoða myndirnar
sem við höfðum tekið. Hann var
sjálfsagt feginn að við höfðum
ekki slasað okkur í þessu ævintýri
en hann skammaði okkur ekki.
Við eigum margar fleiri góðar
minningar um hann. Hann kom
stundum með okkur í eltingaleik
og hljóp þá hraðar en við héldum
að gamalt fólk gæti gert. Hann
leysti krossgátur jafnhratt og
hann gat skrifað og var nánast
ósigrandi í Trivial Pursuit. Eftir að
við urðum eldri ferðuðumst við líka
mikið saman til útlanda og þær
minningar sem við eignuðumst
með honum í þeim ferðum munu
fylgja okkur alla tíð. Við minnumst
afa okkar með þakklæti.
Baldur og Freyja.
Nú þurfum við að kveðja elsku
afa Óla.
Það er erfitt að kveðja afa
minn, afann sem var til staðar fyr-
ir mig frá upphafi. Afann sem var
svo stór, sterkur og klár, afann
sem gat lagað allt. Afann sem var
alltaf reiðubúin að stökkva til ef
nokkurn vantaði hjálp, afann sem
var alltaf spenntur að fá mig og
hin barnabörnin heim til sín.
Hann hafði hlýjar hendur og
fallegt bros.
Hann var sætur karl eins og
amma segir.
Fyrir ekki svo löngu voru grafn-
ar upp gamlar upptökur af fjöl-
skyldunni frá því við barnabörnin
vorum lítil. Þegar við horfðum á
upptökur af mér hjá afa og ömmu
tók ég eftir sérstaklega mikilli
gleði og glampa í augunum á mér
þegar litla ég leit upp í myndavél-
ina. Nema það að litla ég var ekki
að horfa á myndavélina heldur á
afa sinn. Það var fátt í heiminum
betra þá, og það breyttist ekki.
Afa Óla verður svo sárt saknað.
Ég finn til með elsku ömmu
sem misti sinn allra besta vin, eig-
inmann og félaga í einu og öllu.
Ólöf Rún Árnadóttir.
Nú er komið að kveðjustund og
minningar leita á hugann.
Það var fyrir 48 árum að Óli
kvæntist Stínu og fjölskyldan fékk
fyrstu kynni af honum. Hann var
fremur hlédrægur en þegar leitað
var eftir lá hann ekkert á skoð-
unum sínum um menn og málefni,
verk og verkstjórn, pólitík og
landshagi. Hann hafði gaman af
sögum og sagði skemmtilega frá
atburðum úr vinnu og hversdags-
lífi, mundi vel góðar vísur og var
glaður með glöðum. Hann stóð
fast á sínu og gat virst hrjúfur á
yfirborðinu, en þar undir var ljúf-
menni með hjarta úr gulli. Það
kom best í ljós eftir að Stína og Óli
eignuðust Sæunni og Iðunni. Óli
var mikill fjölskyldumaður og það
kom enn betur í ljós eftir að hann
varð afi, hann sýndi einstaka um-
hyggju, ekki síst í verki.
Tengdamóður sinni sýndi hann
mikla ræktarsemi, einkum eftir að
hún varð ekkja. Hann var henni
góður, traustur og hjálpsamur.
Hann vaktaði Vonarholt úr sjón-
auka úr Áslandinu og fylgdist með
mannaferðum. Ef ókunnugir fóru
um hlöðin þegar tengdamóðir
hans var ekki heima fór hann upp
eftir til að líta eftir mannaferðum.
Þegar hann hélt að hann gæti veitt
hjálparhönd var hann mættur og
veitti aðstoð.
Þegar við vildum færa Óla
þakkir fyrir öll þau viðvik sem
hann var okkur innan handar
með, einkum eftir að húsbóndinn á
okkar bæ takmarkaðist til flestra
verka, var viðkvæði hans yfirleitt
á einn veg: Ætli það standi manni
ekki næst að vera sínum nánustu
innan handar.
Óli hélt verndarhendi yfir þeim
sem honum þótti vænt um.
Blessuð sé minning hans.
Sigurveig og Björn.
Ólafur Jónsson, svili minn, vek-
ur hlýjar minningar. Við vissum
hvert stefndi í veikindum hans en
ekki hversu hröð síðasta lotan
yrði. Sorgin er ekki minni þótt að-
dragandinn hafi verið allnokkur.
Getum líklega flest þakkað fyrir
góðar stundir sem við áttum með
honum undir það síðasta.
Mér er minnisstæðust útskrift-
in hans Baldurs, eins hinna efni-
legu barnabarna Óla og Stínu, nú í
vor. Þá var Óli nógu hress til að
setjast hjá mér út í sólina á pall-
inum fyrir utan húsið og við spjöll-
uðum heillengi um heima og
geima. Við gátum rifjað upp svo
margar góðar stundir saman, ekki
síst þegar við Ari komum með
börnin okkar, þá ung, til þeirra
Stínu upp í Hrauneyjafoss. Við
vorum að virða fyrir okkur fossinn
þegar eitthvað fór að falla úr loft-
inu. – Er farið að rigna? spurði ég.
– Nei, þetta er annað, þetta er
aska, sagði Óli samstundis, og það
var laukrétt, Heklugos var rétt að
hefjast. Þetta var okkur báðum
minnisstætt.
Við Ari sóttum talsvert til
þeirra Stínu og Óla á fyrstu bú-
skaparárunum okkar. Síðar fjölg-
aði samverustundum allrar stór-
fjölskyldunnar, sem stækkaði ört,
og fjölskylduferðalög, fjölskyldu-
boð og stórir og smáir viðburðir
innan tengdafjölskyldunnar minn-
ar voru vel sóttir, nánast alltaf
voru Stína og Óli þar ásamt dætr-
um og ótrúlega fljótt barnabörn-
um líka. Óli var góður faðir og það
átti vel við hann að verða afi, hann
var stoltur af fríða hópnum sínum.
Mér fannst líka mikið til um hvað
hann var mikill laumuhúmoristi
og læddi út úr sér óvæntum at-
hugasemdum um hversdagslega
hluti. Gleymi aldrei að ein jólin
sagði Óli mér að Stína hefði fengið
tvö eintök af bókinni Eva Lúna,
eftir Isabellu Allende – og hún er
búin að lesa þær báðar! sagði Óli
með stóískri ró. Hlæ enn með
sjálfri mér þegar þetta kemur upp
í hugann, og það er nokkuð oft.
Þegar gott fólk fellur frá er
missir þess nánustu óheyrilega
mikill. Elsku Stína, Sæunn, Iðunn
og fjölskyldur ykkar, sorgin er
mikil núna, en ég veit líka að þið
eigið eftir að rifja upp og njóta
góðu minninganna saman og
þakka fyrir þá blessun að hafa
verið svona samrýnd og samstillt
gegnum þá erfiðu tíma sem veik-
indi og andlát hans Óla, elskaðs
eiginmanns, föður, tengdaföður og
afa, hafa verið. Hann var gæfu-
maður að eiga ykkur að.
Anna.
Það er margt sem kemur í hug-
ann þegar mágur, vinur og sam-
starfsmaður til yfir 40 ára kveður
allt of snöggt. Við eigum eftir að
sakna hans mikið, en hugur okkar
er hjá hans stóru fjölskyldu, sem á
eftir að sakna hans enn meira. Við
óskum þeim alls hins besta.
Í fjarska á bak við allt, sem er
býr andi þess, sem var.
Og andi þess, sem enn er hér,
er ekki þar.
Sem hugarórar, huliðs-sjón,
hann hrærir líf hvers manns.
Og yfir sérhvers auðnu og tjón
rís ásýnd hans.
Hann andar ljósi á barnsins brá
og beyg í hjarta manns.
Og löngun hvers og leit og þrá
er leikur hans.
Og okkar sjálfra mark og mið
er mælt við tilgang þann:
Af draumi lífsins vöknum við
og verðum hann.
Að veruleikans stund og stað
er stefnt við hinstu skil,
því ekkert er til nema aðeins það,
sem ekki er til.
(Steinn Steinarr)
Fyrir hönd Loftorku,
Andrés og Ari.
Fallinn er frá mikill snillingur,
hann Ólafur Jónsson. Ég var svo
heppinn að fá að starfa með hon-
um um nokkurra ára skeið hjá
Landsbankanum, en þar vann
Ólafur við umsjón fasteigna sem
bankinn hafði eignast. Ólafur var
með eindæmum úrræðagóður og
vílaði ekki fyrir sér að ganga í þau
mál sem voru kannski ekki akk-
úrat verkefni samkvæmt starfs-
lýsingu hans. Hann hafði oft frum-
kvæði sjálfur og hafði gott lag á að
framkvæma hluti.
Ólafur átti vini í öllum lands-
hornum sem hann gat leitað til
þegar óvænt og aðkallandi verk-
efni komu upp. Þetta gat gerst
hvenær sem var sólarhringsins og
oft þegar veður voru válynd.
Dæmi um það er þegar lögreglan
hringdi í mig, einn laugar-
dagsmorgun, til að segja mér að
þak á húsi sem bankinn átti væri
að fjúka af í miklu óveðri. Ég
hringdi strax í Ólaf og bað hann að
fara í verkið. Ég ákvað í kjölfarið
að fara einnig og athuga stöðuna.
Þegar ég kom á svæðið var flokk-
ur manna mættur á svæðið sem
Ólafur hafði „reddað“ án mikils
fyrirvara og voru þeir á fullu að
vinna í að bjarga þakinu. Ólafur
þekkti alltaf menn til að skjótast í
verk eða þá að hann fór strax sjálf-
ur í verkið og kláraði það án vand-
ræða eða eftirgangs. Eftir að Ólaf-
ur hætti í bankanum heimsótti
hann mig oft í bílskúrinn, þar sem
við áttum gott spjall saman yfir
kaffibolla. Alltaf var hann jafn
hress og hafði gaman af að tala um
lífið og tilveruna.
Kæra fjölskylda, innilegar sam-
úðarkveðjur til ykkar.
Friðrik Halldórsson,
fyrrverandi forstöðumaður
Landsbanka.
Ólafur Jónsson HINSTA KVEÐJAAfi minn var heiðar-
legur, hlýr og mikill fjöl-
skyldumaður. Hann var
vinnusamur og það var
augljóst að hann skildi vel
hvað þarf til að koma hlut-
um í verk og það þýddi að
hann var maður sem gerði
það sem gera þurfti. Þegar
kom að fjölskyldunni var
hann einstaklega hlýr og
þessi vinnusami maður
vissi hvernig hann gat
hjálpað fjölskyldu sinni.
Ástríkur og fullur af sam-
kennd, hann kvartaði aldrei
og elskaði fjölskylduna sína
og við elskum hann og
minningu hans fyrir þann
mann sem hann hafði að
geyma.
Ríkharður Rafn Árnason.
Það sem kemur í hugann
þegar ég hugsa um afa er
hversu indæll hann var,
ekki endilega það sem hann
sagði heldur það sem hann
gerði. Mér finnst algengt
að fólk tali mikið og geri lít-
ið, en afi var ekki einn af
þeim. Hann var alltaf mjög
hjálplegur og passaði upp á
fjölskyldu sína á hvaða hátt
sem hann gat. Ég minnist
hans með hlýju og þakk-
læti.
Skarphéðinn
StefánÁrnason.
20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 31. JÚLÍ 2019
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar 4 Opin handavinnustofa kl. 9-12. Opin smíðastofa kl. 9-15.
Brids kl. 12.30. Opið hús, t.d. vist og bridse kl. 13-15. Opið fyrir inni-
pútt og 18 holu útipúttvöll. Hádegismatur kl. 11.40-12.50. Kaffisala kl.
14.45-15.30. Heitt á könnunni. Allir velkomnir. S. 535 2700.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffi, spjall og blöðin við hring-
borðið kl. 8.50. Frjálst í Listasmiðju kl. 9-16. Hádegismatur kl. 11.30.
Salatbar kl. 11.30-12.15. Miðvikufjör, útileguþema, lopapeysa má vera
með. Kosning á nafni á nýju æfingartækin, lýkur kl. 16 í dag miðviku-
dag 31. júlí. Komdu og taktu þátt, þitt atkvæði skiptir máli. Gáfu-
mannakaffi kl. 14.30. Allir velkomnir óháð aldri. Uppl. í síma 411 2790.
Félagsmiðstöðin Vitatorgi Postulínsmálun kl. 9. Göngutúr um
hverfið kl. 13. Opið hjá okkur alla virka daga. Heitt á könnunni fyrir
hádegi. Farið verður í skoðunarferð um Hörpu á morgun og á kaffi-
húsið Bergmál Bistro í Hörpunni. Áhugasamir skrái sig til þátttöku hjá
starfsfólki 3. hæðar á Vitatorgi. Nánari upplýsingar í síma 411 9450.
Hlökkum til að sjá ykkur.
Garðabær Gönguhópur frá Jónshúsi kl. 10. Brids í Jónshúsi kl. 13.
Gjábakki Kl. 9 handavinna, kl. 13 félagsvist.
Gullsmári Myndlist kl 9-11.30, postulínsmálun kl 13, kvennabrids kl 13.
Hvassaleiti 56-58 Félagsmiðstöðin er opin frá kl. 8-16, blöðin og
púsl liggja frammi. Morgunkaffi kl. 8.30-10.30, útvarpsleikfimi kl. 9.45
og hádegismatur kl. 11.30. Gönguferð um hverfið kl. 13.30 og eftir-
miðdagskaffi kl. 14.30.
Korpúlfar Ganga kl. 10 í dag, gengið frá Borgum. Opið hús í dag í
Borgum frá kl. 13 til 16. Félagsvist, hannyrðir, spjallhópur og gleðileg
samvera, kaffi á könnunni og kaffimeðlæti. Allir velkomnir.
Norðurbrún 1 Morgunkaffi kl. 8.30, morgunleikfimi kl. 9.45, viðtals-
tími hjúkrunarfræðings kl. 10-12, upplestur kl. 11, hádegisverður kl.
11.30, félagsvist kl. 13.30, síðdegiskaffi kl. 14.30, Bónus-bíllinn kl.
14.40, heimildarmyndasýning kl. 16.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10-16. Heitt á
könnunni frá kl. 10-11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er frá
kl. 11.30-12.15, panta þarf matinn daginn áður. Handavinnuhópur
hittist kl. 13. Kaffi og meðlæti er til sölu frá kl. 14.30-15.30. Allir vel-
komnir. Síminn í Selinu er 568 2586.
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Sumarbústaðalóðir til sölu
í Vaðnesi
Til sölu fallegar sumarhúsalóðir með
aðgangi að heitu og köldu vatni í
vinsælu sumarhúsahverfi í landi
Vaðness í Grímsnes- og Grafnings-
hreppi. Allar nánari upplýsingar gefur
Jón í síma 896-1864 og á facebook-
síðu okkar; vaðnes-lóðir til sölu.
með
morgun-
nu
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017