Morgunblaðið - 31.08.2019, Side 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. ÁGÚST 2019
Ég kynntist Einari fyrst ný-
kominn frá námi í búvísindum í
Danmörku. Við tók hjá honum
starf ráðunautar hjá Búnaðar-
sambandi Suðurlands og bónda-
starf í Sólheimahjáleigu með hans
ágætu konu, Eyrúnu. Frá
blómabúi þar spratt fram með tíð
og tíma fyrirgreiðsla ferðamanna
sem í dag setur mikinn svip á
sveitabýlið. Annasamt starf ráðu-
nautar með mörgum fjarvistum
var kröfuhart, í mörg horn að líta
og bændur studdir í því með ráð-
um og dáð.
Vinátta Einars var mér mikils
virði, traust, góð og ráðholl. Þar á
ég bestar og mestar minningar
frá áratuga samstarfi í Lions-
klúbbbnum Suðra. Einar var öll-
um áhugasamari um framgang
hans og velferð og var land-
græðslustjóri hans. Í því merka
starfi var gengið á hólm við ófög-
ur, æpandi moldarsár móður
jarðar. Þau voru mörg í austur-
hlíðum Reynisfjalls og austan
Víkurár í dalnum fagra. Fosstorfa
í Skógum austur frá Skógafossi
var umkringd moldarflagi, ófögur
sjón fyrir allra augum. Lamba-
fellshálsinn fríði úti í sveit var
með svöðusár á báðar hliðar. Ein-
ar gekk þarna ótrauður að verki
með lið sitt. Svöðusárin hafa verið
grædd, Fosstorfa stingur enga
ferðamenn í augun. Tvímælalaust
er þetta fegursta minnismerki um
Lionsklúbbinn Suðra, eigi síður
skyldi á lofti haldið minningu
mannsins er skipulagði verk og
stjórnaði því.
Ég minnist Einars í hlýrri
þökk, hann lagði jafnan gott til
mála og ég fór hvert sinn hressari
og glaðari af fundi hans. Eyrúnu
og fjölskyldu eru sendar sam-
úðarkveðjur frá Skógum.
Þórður Tómasson.
Einar Þorsteinsson nam bú-
fræði við Tune-búnaðarskólann í
Danmörku og síðar við búnaðar-
háskólann í Kaupmannahöfn þar
sem hann lauk búfræðikandídats-
prófi 1956. Hann var ráðunautur
hjá Búnaðarsambandi Suður-
lands frá 1957 og til ársins 1998
eða í 41 ár. Eitt af fyrstu verkum
hans var að skipuleggja tilraunir
með byggafbrigði austan Mýr-
dalssands en hann hafði brenn-
andi áhuga á jarðrækt og bættri
ræktunarmenningu. Eldskírn
sína fékk Einar þegar hann var
framkvæmdastjóri landbúnaða-
sýningarinnar á Selfossi 1958 en
allar götur síðan gegndi hann fjöl-
mörgum trúnaðar og ábyrgðar-
störfum fyrir sunnlenska bændur
og sat m.a. á Búnaðarþingi í fjölda
ára.
Einar var héraðsráðunautur
sem sá um ráðgjöf og þjónustu við
bændur frá Markarfljóti og að
Lómagnúpi. Hann vildi helst
heimsækja hvern bónda tvisvar á
ári. Á haustin við úttektir jarða-
bóta og á vorin við áburðarleið-
beiningar. Í leiðinni kom hann að
ýmiskonar þjónustu, og aðstoðaði
bændur við samskipti við stoð-
kerfið. Einar var farsæll og starf-
samur ráðunautur sem hugsaði
um hag bændanna.
Í skoðanakönnun sem Búnað-
arsambandið lét gera meðal
bænda upp úr 1990 kom í ljós að
bændur á starfssvæði Einars
voru hvað ánægðastir með ráð-
gjöf og þjónustu ráðunauta.
Hann lagði mikið upp úr því að
láta bændur taka jarðvegssýni og
leiðbeina um áburðargjöf út frá
því og var mikill árangur af þeim
leiðbeiningum. Hann beitti sér
fyrir tilraunum í samvinnu við
RALA að nota kalk á súran jarð-
veg og kom strax í ljós mikill
uppskeruauki, aukin heygæði og
meira þol fyrir kali. Að áeggjan
Einars setti Áburðarverksmiðja
ríkisins tvær nýjar áburðarblönd-
ur á markaðinn. Græði 7 sem inni-
hélt lítið kalí en brennistein og
kalk og svo Græði 7a sem var
einnig með magnesíum.
Einar var mikill áhugamaður
um landgræðslu og landvernd og
lét til sín taka í að vernda og
græða upp land.
Umhverfis og umgengnismál
voru honum hugleikin og beitti
hann sér fyrir því að Búnaðar-
sambandið veitti þeim býlum
verðlaun sem sköruðu fram úr í
þeim efnum og einnig hvatti hann
til þess að koma á hreinsunará-
taki í sveitum.
Það var mikil gæfa fyrir Bún-
aðarsamband Suðurlands að
njóta starfskrafta eldhugans og
hugsjónamannsins Einars Þor-
steinsonar sem trúði í mikilli ein-
lægni á íslenskan landbúnað.
Búnaðarsamband Suðurlands
fyrir hönd sunnlenskra bænda
vottar eftirlifandi eiginkonu Ein-
ars sem og aðstandendum hans
samúð sína.
Sveinn Sigurmundsson.
Á kveðjustund finn ég mig
knúna til að skrifa nokkur fátæk-
leg orð og minnast föður míns,
Einars Þorsteinsonar. Pabbi var
mér einstök fyrirmynd. Stuðn-
ingur hans og hvatning hafði af-
gerandi áhrif á minn uppvöxt og
vegferð í lífinu. Pabbi braust til
mennta af mikilli þrautseigju og
áhuga og fjármagnaði sína skóla-
göngu með ósérhlífni. Á þeim
tíma var ekki um fyrirgreiðslu
banka eða annarra lánastofnana
að ræða fyrir ungt fólk sem fetaði
menntaveginn. Hann fór í fram-
haldsnám til Danmerkur og ætíð
síðan hafði hann sterk tengsl við
landið og eignaðist stóran hóp
vina þar. Ég var svo heppin að fá
að kynnast sérstaklega einum
vini pabba sem var honum afar
kær og heimsækja hann tvívegis.
Pabbi sagði gjarnan þegar
danska gesti bar að garði: „Jeg
elsker Danmark og danskerne“.
Pabbi var mikill náttúruunnandi
og var óþreytandi í að kenna mér
um landið. Ófáar ferðirnar fékk
ég sem stelpuskotta að fljóta með
honum þegar hann heimsótti
bændur í starfi sínu sem héraðs-
ráðunautur. Hann kenndi mér
hvað fjöllin hétu, hvað árnar hétu,
hvað bæirnir hétu og hverjir
bjuggu þar. Hann kenndi mér að
þekkja blóm og grös og bera virð-
ingu fyrir öllu kviku. Hann tók
mig með í melskurð og upp-
græðslu og útskýrði vandlega
fyrir mér hver tilgangur þessara
verkefna var. Við fórum á fjöru,
fórum í mávsegg og fýlatekju allt-
af var pabbi í fræðsluhlutverkinu.
Pabbi var trúaður maður.
Hann kenndi mér bænir og fór
með mig í kirkju sem ég er afar
þakklát fyrir. Hann kenndi mér
að bera virðingu fyrir bókum og
fara vel og skynsamlega með pen-
inga. Pabbi hvatti mig til þess að
mennta mig og taka þátt í fé-
lagsmálum. Hann sýndi öllu sem
ég tók mér fyrir hendur áhuga og
studdi mig dyggilega öll þau ár
sem ég sinnti sveitarstjórnar-
málum.
Eftir að pabbi lauk ævistarfi
sínu hjá Búnaðarsambandi Suð-
urlands helgaði hans sig m.a. því
að hlúa að búskapnum i Sól-
heimahjáleigu. Eftir að ég tók svo
við búsforráðum var hann boðinn
og búinn að aðstoða mig í hví-
vetna, hann sagði gjarnan að það
væri nauðsynlegt að lagfæra eða
ganga frá a.m.k. einum hlut á
hverjum degi til þess að halda
umhverfinu snyrtilegu. Haustið
og vorið var okkar uppáhaldstími
og ófáar ferðirnar fórum við sam-
an að kíkja eftir búsmalanum og
skoða og dást að landinu í leiðinni.
Síðast en ekki síst nutum börnin
mín fjögur öll þess að alast upp
með afa sínum og ömmu og njóta
leiðsagnar þeirra og umhyggju.
Fyrir það er ég óendanlega þakk-
lát.
Pabbi var dagfarsprúður mað-
ur, hann var fjölskyldu sinni kjöl-
festa. Hann kenndi mér hversu
mikilvægt er að halda fjölskyld-
unni þétt saman og hittast eins oft
og hægt er. Hann ávann sér virð-
ingu og traust samferðamanna
sinna með látlausri og hógværri
framkomu.
Á hinstu stund er mér efst í
huga þakklæti fyrir að hafa átt
hann sem pabba og besta vin. Við
sjáumst í Sumarlandinu, elsku
pabbi minn, og tökum upp þráð-
inn að nýju.
Elín Einarsdóttir.
✝ Kristín KatlaÁrnadóttir
fæddist í Stykkis-
hólmi 22. febrúar
1949. Hún lést á
heimili sínu 31. júlí
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Árni Ketil-
bjarnar, f. á
Klukkufelli í
Barðastrandar-
sýslu 29. september
1899, og Lára Hildur Þórðar-
dóttir, f. í Klettakoti á Skógar-
strönd 24. janúar 1912. Þau eru
bæði látin.
Systkini Kristínar Kötlu eru
Eggert Geirlaugur, f. 1933, d.
1942, og Erna Elínbjörg, f. 1941,
d. 2017.
Árið 1968 giftist Kristín Katla
Pétri Þór Jónssyni, f. 14. mars
1946. Þau skildu árið 1977.
Dætur þeirra eru: 1) Karólína, f.
6. mars 1994, og Karen Rut, f. 8.
janúar 2000.
Kristín Katla giftist Ólafi
Helga Antonssyni, f. 15. apríl
1947, d. 2017. Barn þeirra er 4)
Árni Snorri, f. 22. september
1992. Unnusta Árna er Steinunn
Elfa Jóhannsdóttir, f. 16. janúar
1995. Dóttir þeirra er Ólafía
Reyn, f. 18. maí 2018.
Kristín Katla fæddist í
Stykkishólmi þar sem hún bjó
fram til sex ára aldurs en fluttist
þá í Vesturbæ Reykjavíkur.
Tengingin við Hólminn fylgdi
henni þó alla ævi. Uppvaxtarár
dætranna bjuggu þær mæðgur í
Hafnarfirði. Síðar fluttist hún
svo ásamt Ólafi eiginmanni sín-
um til Reykjavíkur. Lengst af
bjuggu þau ásamt Árna Snorra
syni sínum í Vegghömrum í
Grafarvogi. Eftir fráfall Ólafs
flutti hún til Elenu dóttur sinnar
þar sem hún bjó til dauðadags.
Kristín Katla vann lengst af við
umönnunarstörf á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi í Hafnar-
firði.
Útför Kristínar Kötlu fór
fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
18. júní 1968. Kar-
ólína er gift Guð-
jóni Einarssyni, f.
18. maí 1965. Dæt-
ur Karólínu eru
Hanna Margrét
Arnardóttir, f. 18.
janúar 1993, og
María Ósk Arn-
ardóttir, f. 30. októ-
ber 1998. Börn
Guðjóns eru Guðni,
f. 11. maí 1988, og
Gerða, f. 15. september 1995. 2)
Elena Kristín, f. 10. júlí 1970.
Elena er gift Þorvaldi Magn-
ússyni, f. 25. ágúst 1965. Börn
þeirra eru Pétur Þór, f. 31. mars
1993, Hjálmar Darri, f. 10. júlí
1997, og Þóra Katrín, f. 14.
ágúst 1999. 3) Arna Hildur, f. 4.
janúar 1973. Arna er gift Ragn-
ari Berka Ragnarssyni, f. 11. júlí
1972. Börn þeirra eru Ásbergur,
f. 10. mars 1993, Kristinn Þór, f.
Við elskum þig ávallt elsku
mamma, guð geymi þig.
Hver skal hljóta heiðurs stærsta óð,
hverjum á að færa besta ljóð.
Svarið verður, besta móðir blíð,
bið ég guð, hún verndist alla tíð.
Það var hún, sem í heiminn fæddi
mig.
Það var hún sem lagði allt á sig.
Til að gera göfgan hvern minn dag.
Til að gæfan færðist mér í hag.
Hún studdi mig er stálpaður ei var,
hún styrkti mig og hlúði allstaðar.
Nú skal gjalda er gömul verður hún,
græða sár og slétta hverja rún.
Elsku mamma, eigðu þakkarbrag.
undu hjá mér fram á síðasta dag.
Ég ætla að borga bernskuárin mín,
borga allt, og greiða sporin þin.
Ég gef þér allt er get af hendi misst,
og gleðst með þér af innstu hjartans
lyst.
Gefist þér, svo gleði fram á kvöld,
Guð skal biðja, að lifir heila öld.
(Eggert Snorri Ketilbjarnarson)
Þín börn,
Karólína, Elena, Arna og
Árni Snorri.
Elsku Katla frænka mín kveð-
ur okkur.
Mikið er sárt að kveðja þig
ekki eldri en þú varst. Veikindi
hafa hrjáð þig um skeið og þú
hefur verið viðkvæm, en alltaf
góð. Þú varst fallegasta kona sem
ég hef þekkt. Heimili þitt var
kannski ekki það fínasta en alltaf
ríkti mikil ást og það var gott að
komast í skjól til þín frá umheim-
inum og spjalla um unglingsins
vandamál sem virtust stór og
óyfirstíganleg. Það gerðum við
systur oft.
Ég átti ævintýralegar stundir
með mömmu, ömmu og þér á
laugardagsmorgnum æsku minn-
ar þegar þú lagðir hár og settir
carmen-rúllur í þær. Hárið var
uppsett og svo miklu hárlakki
spreyjað yfir að þegar ég heyri í
spreybrúsa þá minnir það mig á
þessar stundir. Stundum fékk ég
eina og eina rúllu í mig þegar það
var afgangur af þeim. Eldhúsið
var reykmettað af Winston og Vi-
ceroy. Það voru djúsí kjaftasögur
sem blakandi eyru tóku inn en
áttu ekki að heyra. Þetta voru
sælustundir þar til ég, með blak-
andi eyrun, var rekin út með fal-
legu dætur þínar. Það var mikill
kvennafans í kringum þig því þú
áttir þrjár dætur, þrjár frænkur
og seinna bættirðu um betur og
eignaðist strák með honum Óla
þínum.
Þú varst alltaf mikil dýra-
vinur, skjaldbökur, kettir og
hundar hafa alltaf fengið ást frá
þér.
Fyrstu minningar mínar um
þig eru frá Dvergabakkanum þar
sem svefnherbergið var fljótandi
í hvítu rýjateppi, yndislega dún-
mjúku, en sérstaklega man ég
eftir hryllingsmyndunum úr kan-
anum. Ég sat í fanginu á þér og
þegar eitthvað hræðilegt var í
gangi settir þú púða framan í mig
svo ég sæi ekki hryllinginn. Þú
varst alltaf spennt að horfa en ég
hef bara séð eina hryllingsmynd
síðan þá.
Það gleður mig mikið að vita af
mömmu minni að taka á móti litlu
systur sinni sem hún elskaði af
öllu hjarta, mikill kærleikur ríkti
á milli ykkar. Oft gat líka soðið
upp úr en kærleikurinn á milli
ykkar lagaði það alltaf. Núna get-
ið þið spjallað um Guðrúnu frá
Lundi, leikið karaktera úr Dala-
lífi og hleygið saman hrossa-
hlátri. Vá, hvað ég gat öfundað
ykkur af þessum fallegu systrast-
undum þar sem gleðin ein ríkti.
Við systur söknum ykkar
óendanlega um leið og við þökk-
um ómetanlega arfleifð ykkar
sem þið voruð svo stoltar af.
Lína, Ella, Adda og Árni og
fjölskyldur, við systur og fjöl-
skyldur vottum ykkur innilega
samúð okkar.
Lára.
Kristín Katla
Árnadóttir
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
INGA HREFNA SVEINBJARNARDÓTTIR
frá Seyðisfirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
24. ágúst.
Útförin fer fram frá Seyðisfjarðarkirkju mánudaginn
2. september klukkan 14.
Árdís Björg Ísleifsdóttir
Sveinbjörn Orri Jóhannsson Hanna Þórey Níelsdóttir
Óttarr Magni Jóhannsson
Ásta Sif Jóhannsdóttir Jóhannes Bragi Gíslason
Heiðbjört Dröfn Jóhannsd. Gísli Jónsson
Helena Mjöll Jóhannsdóttir Hans Unnþór Ólason
Jóhann B. Sveinbjörnsson
Ástrún Lilja Sveinbjarnard.
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
MAGNÚS STEFÁNSSON
frá Fagraskógi,
lést á hjúkrunarheimilinu Lögmannshlíð
miðvikudaginn 28. ágúst.
Útförin fer fram frá Möðruvallaklausturskirkju föstudaginn
6. september klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkað en þeim sem vildu
minnast hans er bent á styrktar- og líknarsjóð Oddfellowa.
Auður Björnsdóttir
Þóra Björg Magnúsdóttir Sigurður Heiðdal
Stefán Magnússon Sigrún Jónsdóttir
Björn Vilhelm Magnússon Sigrún Ingveldur Jónsdóttir
börn, barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Eiðistorgi 15,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði þriðjudaginn
3. september klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Droplaugarstaði.
Kristján Ingvarsson
Ólafur Kristjánsson
Matthías Kristjánsson Þórunn Sigurðardóttir
Ásdís Kristjánsdóttir Ragnar Arelius Sveinsson
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir, tengdadóttir og amma,
HELGA ÞÓREY SVERRISDÓTTIR
hundakona,
Lyngholti 5, Hauganesi,
lést í faðmi fjölskyldunnar laugardaginn
24. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn
6. september klukkan 13.30.
Sverrir E. Torfason
Dagný Davíðsdóttir Karl Þorkelsson
Auðbjörg María Kristinsd. Fannar Hafsteinsson
Hildur Ýr Kristinsdóttir
Konráð Már Sverrisson Helga María Ólafsdóttir
Torfi Brynjar Sverrisson Ester Hafdís Ásbjörnsdóttir
María Aldís Sverrisdóttir Birkir Örn Stefánsson
foreldrar, tengdaforeldrar og ömmubörn