Fréttablaðið - 12.10.2019, Side 74

Mamma mín og pabbi ferðuðust mik ið þegar ég var barn svo ég eyddi mikl-um tíma hjá ömmu
minni á Reyðarfirði og amma var
bara harka,“ segir Lára Jónsdóttir,
rekstrarstjóri og ráðgjafi hjá Lækn-
um án landamæra.
„Ég var ekkert í einhverjum bóm-
ullarhnoðra hjá ömmu. Hún ræddi
við mig pólitík frá því ég man eftir
mér og ég held að réttlætissýn mín
hafi að miklu leyti komið frá henni,“
segir hún.
„Ég var vön því að vera ekki alltaf
með mömmu og pabba þannig að
ég hef alltaf verið bæði sjálfstæð og
sjálfri mér nóg sem hefur komið sér
vel seinna meir,“ segir Lára en hún
hefur ferðast um allan heim vegna
vinnu sinnar og náms.
Lára flutti til Óslóar árið 2009 en
fram að því hafði hún starfað sem
skrifta á RÚV og var hún meðal
annars í stúdíóinu þegar Geir H.
Haarde, fyrrverandi forsætisráð-
herra, bað Guð að blessa Ísland.
„Ég fékk svo starfsnemastöðu í
íslenska sendiráðinu í Ósló árið
2009. Það var mögnuð upplifun að
vinna í sendiráðinu á þeim tíma
sem Íslendingar voru að f lykkjast
til Noregs eftir hrun,“ segir Lára.
„Ég hafði lært félagsfræði og
stjórnmálafræði á Íslandi og tók svo
mastersgráðu í Noregi og Ástralíu,“
segir Lára.
Hún lærði alþjóðasamskipti
og tók sérnám í friðar- og átaka-
fræðum. „Ég lærði við Australian
Nat ional University ANU sem er
virtasti háskóli Eyjaálfu,“ segir
Lára. „Ég valdi að læra þar og leggja
áherslu á Asíu og Eyjaálfu til að fá
aðeins annað sjónarhorn í alþjóða-
fræðum, svo tók ég hluta af náminu
í Ósló,“ bætir hún við.
Eftir námið f lutti Lára aftur til
Óslóar en stuttu síðar ákvað hún
að breyta til og sótti um starf hjá
Læknum án landamæra, sem hún
svo fékk.
Fyrsta verkefnið í Afganistan
„Fyrsta verkefnið mitt hjá Læknum
án landamæra var í Afganistan. Þar
sáum við alveg um fæðingardeild-
ina og þar voru 1.200 fæðingar á
Berfætt í
Bangladess
Lára Jónasdóttir vinnur hjá Læknum án landa-
mæra og hefur ferðast víða um heim starfs síns
vegna. Hún er fædd í Reykjavík árið 1981 og ólst
upp hjá foreldrum sínum í Árbænum. Hún hefur
starfað að mannúðarmálum meðal annars í Suður-
Súdan, Palestínu, Afganistan og Bangladess.
Lára Jónasdóttir hefur starfað með Læknum án landamæra víða um heim. Hún kom nýlega til Íslands eftir að hafa starfað í stærstu flóttamannabúðum heims í Bangladess. FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR
Fyrsta verk-
efni Láru með
Læknum án
landamæra var í
Afganistan árið
2013. Þar sáu
samtökin um
sjúkrahús og
fæðingardeild
þar sem fædd-
ust um 1.200
börn á mánuði.
Birna Dröfn
Jónasdóttir
birnadrofn@frettabladid.is
mánuði. Það var eiginlega alveg
rosalegt að byrja að vinna þarna,“
segir Lára.
Hún segist þó hafa verið spennt
fyrir verkefninu og að hún hafi
aldrei kviðið því að fara á framandi
slóðir í Afganistan. „Á leiðinn þang-
að stoppaði ég í Brussel þar sem ég
fór á kynningu um verkefnið og
þar hitti ég mann sem spurði mig
hvort ég væri stressuð yfir að fara.
Ég sagði nei og þá sagði hann mér að
ég væri vitlaus að vera ekki stressuð.
Ég viðurkenni að þarna hugsaði ég
alveg smá hvað ég væri að pæla að
fara þangað en á sama tíma treysti
ég Læknum án landamæra og því
að þau myndu ekki senda mig á
einhvern stað þar sem líf mitt væri
í hættu,“ segir Lára.
Þurfti að flýja Suður-Súdan
„Eftir verkefnið í Afganistan fór ég
til Suður-Súdans og á meðan ég var
þar brutust út átök þar. Um leið og
við vorum ekki örugg þar lengur
þá fórum við, þannig virkar þetta,“
segir Lára.
Hún segir að hún hafi aldrei verið
eins nálægt því að ferðast aftur í
tímann og þegar hún fór til Suður-
Súdans. „Suður-Súdan hefur verið
fátækt land lengi. Þar vorum við
með heilsugæslu inni í miðju landi
og þangað flaug ég í pínulítilli rellu.
Flugbrautin sem við lentum á var
bara lítil sandræma. Öll sjúkragögn
og allt sem við komum með í þessa
litlu heilsugæslu kom með okkur í
þessari vél,“ segir hún.
Svaf í tjaldi í tvo mánuði
„Í þorpinu voru tvær byggingar,
heilsugæslan og húsið sem við
bjuggum í. Heilsugæslan var með
fjóra veggi, þak og gólf en þar sem við
bjuggum voru tveir veggir og hálft
þak. En ég svaf bara í tjaldi og þarna
var ég í tvo mánuði,“ útskýrir hún.
Upphaflega stóð til að Lára yrði í
þrjá mánuði í Suður-Súdan en þegar
átökin brutust út var ekki langur
tími til að f lýja. „Ég vildi ekki fara
því mér leið eins og ég gæti enn
lagt eitthvað af mörkum þarna en
ástandið var orðið alltof óöruggt,“
segir hún.
„Þetta var bara eins og út úr bíó-
mynd. Það kom þyrla og sótti okkur
eftir að vopnahlé hafði verið sett á í
klukkutíma svo þyrlan kæmist. Ég
hljóp í þyrluna á meðan þyrluspað-
arnir voru enn í gangi og svo bara
flugum við burt,“ segir Lára.
Hún segir tilfinningarnar þegar
hún fór hafa verið afar blendnar.
„Ég hugsaði um það hvers vegna
ég gæti bara hoppað upp í þyrlu og
farið heim á meðan fólkið þyrfti
kannski mest á mér að halda af því
að við vorum að skilja eftir sjúkl-
inga þarna,“ segir Lára.
1 2 . O K T Ó B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R34 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
1
2
-1
0
-2
0
1
9
0
5
:5
3
F
B
1
0
4
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
7
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
1
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
3
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
4
0
1
-A
D
1
0
2
4
0
1
-A
B
D
4
2
4
0
1
-A
A
9
8
2
4
0
1
-A
9
5
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
B

F
B
1
0
4
s
_
1
1
_
1
0
_
2
0
1
C
M
Y
K