Skessuhorn


Skessuhorn - 28.01.2015, Blaðsíða 21

Skessuhorn - 28.01.2015, Blaðsíða 21
21MIÐVIKUDAGUR 28. JANÚAR 2015 Í byrjun skólaárs kom til starfa nýr skólastjóri við Grunnskóla Grund­ arfjarðar. Það var ung kona að sunnan, Gerður Ólína Steinþórs­ dóttir. Blaðamaður Skessuhorns leit í heimsókn í skólann í síðustu viku þegar hann var á ferðinni í Grundarfirði og hitti þá nýja skóla­ stjórann. Gerður Ólína fæddist og ólst upp í Grindavík. „Ég kann vel við mig í Grundarfirði og hér er allt til alls. Ekki er það verra að hér er ég nálægt sjónum, það eru grindvísku áhrifin í mér ennþá.“ Gerður Ólína segir að þegar hún var að skoða auglýsingar um laus­ ar grunnskólastjórastöður síðasta vor hafi Grundafjörður verið eini staðurinn sem kom til greina og þar verið eina staðan sem hún sótt­ ist eftir. „Ég sá að hér var öll þjón­ usta og aðstaða fyrir hendi sem fjöl­ skylda mín hefur þörf fyrir. Mín fjölskyldusamsetning er þannig að ég bý með móður minni sem flutti hingað með mér. Ég á þrjú börn, 18 ára ungling sem er í Fjölbrauta­ skóla Snæfellinga, og svo tvö lítil á leikskólanum. Það er allt hér sem við þurfum á að halda og mér sýn­ ist að hér getum við ílengst,“ segir Gerður Ólína. Er sjálf sólgin í nám Gerður Ólína segist alla tíð hafa haft mikinn áhuga á námi og seinni árin hreinlega verið sólgin í nám. „Það hefur í raun verið mitt aðal­ áhugamál um tíðina. Ég lauk prófi í raungreinum frá Tækniháskól­ anum og fékk stöðu sem leiðbein­ andi við grunnskóla úti á landi. Svo fór ég í Kennaraháskólann og lauk þaðan námi 2004. Síðasta árið mitt í kennaranáminu var ég skiptinemi í Silkeborg Seminarium í Danmörku og stundaði einnig fjarnám við KÍ. Það var yndislegt að vera í Silke­ borg og þessi fallegi bær ber nafn­ ið alveg með réttu,“ segir Gerður. Hún bjó síðan í Danmörku í nokk­ ur ár, lengst af á stúdentagörðum í Brabrand sem er rétt við Árósa. Í Danmörku nam hún einnig bygg­ ingafræði. „Ég hef alltaf haft gaman af því að laga til í kringum mig og ákvað því að velja byggingafræðina. Ég byrjaði reyndar rétt eftir ára­ mótin 2005 í skóla þegar ég var í Danmörku og þá var ekki úr miklu að velja,“ segir Gerður Ólína. Eft­ ir heimkomuna fór hún svo í meist­ aranám í stjórnunarfræði mennta­ stofnana við Háskóla Íslands og í millitíðinni einnig í framkvæmdar­ stjórnun við Háskóla Reykjavíkur. „Ég býst við að meistaranámið hafi styrkt mig varðandi umsóknina um skólastjórastöðuna. Sem betur fer hef ég alltaf fengið rými í fjölskyld­ unni til að stunda mitt nám og tek­ ist það án þess að það bitni á nein­ um í kringum mig,“ segir Gerður Ólína. Hafði ekki komið til Grundarfjarðar Aðspurð segist Gerður Ólína aldrei hafa komið til Grundarfjarðar áður en hún sótti um stöðuna og þekkti því lítið til þar nema þá kosti bæjar­ ins sem hún kynnti sér á Internet­ inu. „Ég hef síður en svo orðið fyrir vonbrigðum með skólann og stað­ inn. Ég er afskaplega ánægð með skólann. Hann er vel tækjum bú­ inn og hér er mjög faglegt, metn­ aðarfullt og gott starfsfólk. Bærinn mjög snyrtilegur og umhverfið fal­ legt. Fólkið í bænum mjög nota­ legt og vingjarnlegt. Það hefur tek­ ið vel á móti okkur. Bæjaryfirvöld og félagasamtök eru mjög velvij­ uð skólanum. Það hefur sýnt sig núna að undanförnu þegar til dæm­ is Lionsklúbbur Grundarfjarðar og kvenfélagið Gleym mér ei færði okkur sitt hvort felliborðið. Núna geta nemendur borðað í sal skólans við felliborðin í stað þess að vera inni í sínum eigin stofum,“ segir Gerður Ólína þar sem hún gengur með blaðamanni um sali skólans. Þá var einnig í haust bætt aðstaða í bókasafni skólans ásamt bókakosti og hún segir að ætlunin sé að efla það enn frekar. Góð stærð af skóla Spurð um hvort Grunnskóli Grund­ arfjarðar sé hagstæð stærð skóla, segir Gerður Ólína að hundrað nemenda skóli sé mjög mátulegur. „Stóri kosturinn er að hér þekkjast allir, ég þekki til dæmis alla nem­ endurna og þeir mig. Það er þessi grenndarvitund sem ég hef svo góða tilfinningu fyrir sem ég man eftir úr Grindavík. Ég tel það kost fyrir mig að hafa starfað við og ver­ ið í nokkrum skólum og það hefur safnast í svona reynslupoka. Nú tíni ég úr honum það sem mér finnst að komi að notum. Ég upplifi skóla­ stjórastarfið sem spennandi og skemmtilegt.“ Gerði Ólínu finnst margt í góðu horfi í Grundafirði. Henni líst þó afleitlega á það ef fjárveitingar verða skertar til Fjöl­ brautaskóla Snæfellinga. „Skólarnir eru hjartað í samfélaginu. Það horf­ ir illa ef takmarkanir verða settar á starfsemi Fjölbrautaskóla Snæfell­ inga. Ef ekki verði hægt að sinna nægu námsframboði og ráða kenn­ ara til starfa muni skólanum blæða út smám saman. „Það má ekki ger­ ast, þá verður byggðalagið hérna og nærliggjandi byggðarlög líka í hættu.“ Hugsar ennþá um draumahjólið Spurð frekar um áhugamálin seg­ ir Gerður Ólína að hún hafi mjög gaman af mótorhjólum. Hún hafi eignast mótorhjól þegar hún bjó í Danmörku. „Þá átti ég Suzuki Sa­ vage og fannst mjög gaman að keyra, var þá gjarnan með dreng­ inn á hjólinu með mér. Ég hef líka stokkið úr fallhlíf og farið upp með sætisloftbelg. Ég seldi hjólið þegar ég flutti frá Danmörku. Ennþá lif­ ir þó draumurinn um draumahjól­ ið, Hondu Shadow,“ segir Gerður Ólína brosleit að endingu. þá Það var ekki aðeins nýr skólastjóri sem kom til starfa við Grunnskóla Grundarfjarðar síðasta haust held­ ur einnig aðstoðarskólastjóri. Það er Ásdís Snót Guðmundsdóttir sem flutti með fjölskyldu sinni frá Bíldudal. Ásdís er fædd og uppal­ in á Bíldudal og hefur búið þar ef frá eru talin námsárin þegar hún var í framhaldsskóla í Reykja­ vík og á Laugarvatni. Um árabil starfaði hún við Grunnskóla Vest­ urbyggðar bæði á Bíldudal og á Patreksfirði. Seinni árin var hún deildarstjóri skólans á Bíldudal. Blaðamaður Skessuhorns spjallaði við Ásdísi Snót þegar hann kíkti í heimsókn í Grunnskóla Grund­ arfjarðar í síðustu viku. Hún var spurð hvort allt væri ekki í upp­ sveiflu á Bíldudal þessi árin og hvers vegna hún hafi ákveðið að flytjast til Grundafjarðar? „Já, það er fjölgun þar og ég held að börnin í skólanum þar séu núna um þrjátíu en á síðasta skólaári voru þau um tuttugu. Mér fannst bara kominn tími á að breyta til og prófa eitthvað nýtt. Það spilaði líka inní að við þekktum til hér í Grundarfirði. Maðurinn minn Valdimar B. Ottósson á fjölskyldu hérna,“ segir Ásdís Snót. Fimm manna fjölskylda bættist við íbúatölu Grundarfjarðar þegar Ásdís Snót kom þangað til starfa en þau Valdimar eiga þrjú börn, eitt á hverju skólastigi. Og hvern­ ig kann hún svo við sig í Grundar­ firði? „Hérna er gott að búa, fólk­ ið hérna er indælt og almennilegir og gott samstarfsfólk hérna í skól­ anum,“ segir Ásdís Snót. Byrjuð að syngja með kórunum Spurð um hvort hún sé eitthvað komin inn í félagslífið í Grund­ arfirði, segist hún vera byrjuð í kórastarfinu. „Ég gekk í kirkju­ kórinn strax og ég kom hing­ að og svo er ég byrjuð í kvenna­ kórnum líka. Hann var að byrja núna eftir áramótin aftur eftir að hafa verið stofnaður í fyrra. Við erum reyndar svolítið fáar núna á fyrstu æfingunum en það er von á fleirum. Þetta verður áreiðanlega mjög skemmtilegt og okkur líst vel á okkur hérna í Grundarfirði,“ segir Ásdís Snót. Hún hefur auk starfsins sem aðstoðarskólastjóri tólf tíma kennsluskyldu á viku og kennir íslensku og stærðfræði í 9. bekk. „Auk þess sinni ég stund­ um forfallakennslu,“ segir Ásdís Snót og hún var einmitt nýkom­ in úr tíma þar sem hún sinnti for­ fallakennslunni þegar blaðamaður Skessuhorns hitti hana að máli. þá Vestlendingar hafa heldur betur fengið að kenna á tíðum umhleyp­ ingum undanfarið með tilheyrandi ófærð og jafnvel tjóni af völdum veðursins á rysjóttum þorra. „Þetta er bara með verri veðrum sem hafa komið hér. Norðvestanáttin er reyndar með þeim verstu hér. Það var mjög hvasst, öflugar vindhvið­ ur, sjálfsagt upp í og yfir 30 metr­ ar á sekúndum þegar mest var. Við vitum þó ekki um meira tjón hér á Hellnum en eigum þó eftir að fara um og aðgæta það betur,“ sagði Ólína Gunnlaugsdóttir húsfreyja á Ökrum á Hellnum á Snæfells­ nesi við Skessuhorn í byrjun vik­ unnar. Heimilisfólkið á Ökrum var þá enn að jafna sig á veðurhamn­ um sem náði hámarki um miðjan sunnudag. Nokkuð tjón varð á útihúsunum á Ökrum þegar nær helmingur af þakinu á hlöðunni fauk af. „Þakið flettist bara af hlöðunni. Við erum ekki með hey í henni. Þar er geymt ýmislegt dót, meðal annars gamall trébátur sem ég á. Við erum með nokkrar kindur og við mæðgur, dóttir mín og ég, fórum strax út í óveðrið til að gá að þeim í fjárhús­ unum sem eru við hlöðuna. Þær höfðu það fínt. Kvæðið er svona saga sem kviknaði út frá þessu.“ mþh Óveðurskvæði Ólínu á Ökrum: Mæðgur út í fjárhús fuku, fartin var ei smá á þeim. Með ógnarhraða áfram ruku, óvíst hvort þær kæmust heim. Skíðastafir skorður veittu, skældust áfram þungan veg. Stöfum sínum báðum beittu, baráttan var erfiðleg. María í móður sína mátti halda alla leið. Hún ei vildi henni týna, hugði að væri færðin greið. Kom þá ekki kviða mikil og kastaði mömmunni svo til eins og væri ullar hnykill einhver með um sumar bil. Hátt í loft nú hófst sú gamla, hugðist María elta skjótt. En stormurinn vildi stórum hamla, stelpunni ekki sóttist fljótt. Þá snérist vindur snöggt að bragði, snarlega meyjan spyrnti við, með reipi á lofti í rokið lagði og réðst í að góma flygildið. Í snatri batt hún snöru víða og snærið upp í vindinn skók Hún mældi að kæmi milli hríða, móðirin sem rokið tók. Úr vestri birtist vöndull mikill víst á lofti skrítin sjón, þaut nú áfram þessi hnykill, það í stefndi að gerði tjón. Á því rétta augnabliki yfir sem að mamman flaug, boðanna ekki beið með hiki barnið, vopnað grannri taug. Snögglega upp snöru henti, snótin náði að bjarga því að móðirin svo mjúkum lenti, miðjum skítahaugnum í. Orti óveðursbrag eftir að hlöðuþakið fauk Ólína Gunnlaugsdóttir húsfreyja á Ökrum á Hellnum. Hún rekur einnig veitinga- húsið í gamla Samkomuhúsinu á Arnarstapa. Þar er þessi mynd er tekin í eins konar minningarherbergi um frænda hennar Þórð Halldórsson frá Dagverðará. Nálega helmingur hlöðuþaksins á Ökrum tættist af í veðurofsanum undir Jökli á sunnudaginn. Reynt verður að gera við þakið sem fyrst svo hinn helmingurinn sem eftir stendur fjúki ekki líka, en vænta má meiri umhleypinga áður en veturinn lætur í minni pokann fyrir vorinu. Allt til alls í Grundarfirði - segir nýr skólastjóri Grunnskóla Grundarfjarðar Gerður Ólína Steinþórsdóttir skóla- stjóri Grunnskóla Grundarfjarðar. Ásdís Snót Guðmundsdóttir til vinstri ásamt nemendum sínum í 9. bekk. Flutti í uppsveiflunni frá Bíldudal í Grundarfjörð Spjallað við Ásdísi Snót Guðmundsdóttur aðstoðarskólastjóra Grunnskóla Grundarfjarðar

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.