Skessuhorn


Skessuhorn - 28.01.2015, Blaðsíða 20

Skessuhorn - 28.01.2015, Blaðsíða 20
20 MIÐVIKUDAGUR 28. JANÚAR 2015 Kristín Jónsdóttir hefur verið úti­ bússtjóri Sjóvá í Borgarnesi frá 1. júní 2011. Hún hefur þó starfað mun lengur hjá fyrirtækinu og fagn­ ar fimmtán ára starfsafmæli síðar á þessu ári. Hún tók við sem útibús­ stjóri af föður sínum, Jóni J Har­ aldssyni, sem starfar enn í útibúinu sem ráðgjafi. Blaðamaður Skessu­ horns heimsótti Kristínu á dögun­ um og fékk að heyra sitthvað um líf og störf hennar í Borgarnesi. Vildi komast aftur heim Kristín er ættuð úr höfuðborginni. Hún lítur þó á sig sem Borgnes­ ing, enda hefur hún búið í bæjar­ félaginu meirihluta ævinnar. „For­ eldrar mínir eru reyndar bæði úr Reykjavík. Þau unnu í Hvítárvall­ arskála þegar ég fæddist, amma og afi sáum um reksturinn á skálanum. Við bjuggum þar meirihluta ársins þar til við fluttum alfarið í Borgar­ nes 1976,“ segir hún um fyrstu árin. Kristín ólst því upp í Borgarnesi og segist hafa átt góða æsku. Hún fluttist sjálf búferlum til Reykjavík­ ur þegar hún var 17 ára gömul og fór í nám og vinnu. En taugarnar heim slitnuðu ekki og eftir tólf ár í höfuðborginni flutti hún aftur í Borgarnes. „Ég kem aftur hingað árið 2002. Þá vildi ég komast aftur heim. Maður var þá farinn að bera saman aðstæðurnar sem ég ólst sjálf upp við hér í Borgarnesi við hvaða umhverfi börnin mín voru að alast upp í,“ útskýrir hún. „Það er gott að vera í passlegri fjarlægð frá Reykja­ vík,“ bætir hún brosandi við. Forréttindi að eiga hesta Kristín er þriggja barna móð­ ir. Elst af börnunum er Guðríður Hlíf fædd 1993. Hún er sjúkraþjálf­ aranemi í Háskóla Íslands. Næst­ ur í röðinni er Ísak sem er fæddur 1997. Hann er nemi í Menntaskóla Borgarfjarðar í Borgarnesi. Yngsta barnið er Sara Líf, fædd 2008. Eig­ inmaður Kristínar er Sigurður Örn Sigurðsson, eða Sössi íþróttakenn­ ari eins og hann er jafnan kallaður. Hann starfar við íþróttakennslu í Síðastliðinn laugardag var árlegt kútmagakvöld haldið í félags­ heimilinu Röst á Hellissandi. „Þetta er árleg hefð hjá okkur hér á utanverðu Snæfellsnesi að halda kútmagakvöldið á þessum árs­ tíma. Við höfum gert þetta sam­ fellt í ein 20 ár. Það eru Lions­ klúbbur Nesþinga, Slysavarna­ deildin Helga Bárðar á Hellis­ sandi og Leikfélag Ólafsvíkur sem standa fyrir þessum viðburði. Þetta er ein helsta skemmtun árs­ ins fyrir fólk 60 ára og eldri hér í Snæfellsbæ þótt yngra fólk komi með líka. Fólk kemur saman til að borða góðan mat, njóta skemmti­ atriða og dansa. Ekkert nema skemmtilegheit,“ sagði Ásbjörn Óttarsson útgerðarmaður í Rifi í samtali við Skessuhorn. Sem félagsmaður í Lionsklúbbi Nes­ þinga var hann einn skipuleggj­ enda kútmagakvöldsins. Þrátt fyrir óveður á laugardagskvöld mættu um 120 manns í Röstina þetta kvöld víða af á Snæfellsnesi og annars staðar af Vesturlandi, en þó flest úr Snæfellsbæ. Ein­ ungis um tíu manns forfölluðust vegna veðurs af þeim sem höfðu boðað komu sína. „Fólk lætur ekkert stoppa sig í að koma, ekki einu sinni vitlaust veður,“ sagði Ásbjörn. Nánar verður greint frá kút­ magakvöldinu og myndir sýndar í öðrum þætti Sjónvarps Skessu­ horns sem verður sendur út á sjónvarpsstöðinni ÍNN miðviku­ daginn 4. febrúar klukkan 21:30. mþh/ Ljósm. fh. Gestir kútmagakvöldsins gæða sér á kræsingunum. Vel heppnað kútmaga- kvöld á Hellissandi Glæsilegt hlaðborð fjölbreyttra sjávarrétta var í boði á kútmagakvöldinu en sjálfir kútmagarnir skipuðu þó vitanlega sinn heiðursess. Telur samstöðu Borgnesinga dýrmæta MB ásamt því að vera einkaþjálfari. Fjölskyldan býr í Borgarnesi, fyr­ ir utan Guðríði Hlíf sem er náms­ maður í Reykjavík. „Sveitamað­ urinn í mér er sterkur. Ég myndi ekki vilja flytja aftur til Reykjavík­ ur. Það er bara ekki ég að búa í höf­ uðborginni, það er of mikill hraði þar fyrir minn smekk,“ segir Krist­ ín. Fjölskyldan nýtur þess að búa á landsbyggðinni og á sameiginlegt áhugamál. Það er hestamennskan. „Við hjónin erum með átta hross ásamt pabba mínum. Við höfum verið í þessu í tíu ár. Krakkarnir eru mjög hrifnir af hestunum og taka öll einhvern þátt í þessu með okk­ ur. Það fer líka mikill tími í svona áhugamál. Það er auðvitað best ef allir í fjölskyldunni hafa sameig­ inlegt áhugamál, sérstaklega þeg­ ar um svona tímafrekt sport er að ræða. En það er dásamlegt að um­ gangast hestana og ég lít á það sem forréttindi.“ Þrír ættliðir í útibúinu Kristín segist hafa byrjað í trygg­ ingunum fyrir hálfgerða tilviljun. „Ég ætlaði mér ekkert endilega að fara að vinna í þessum bransa. Ég byrjaði í Sjóvá í Kringlunni. Svo þegar ég ákvað að flytja í Borgar­ nes var laust 50% starf hér í úti­ búinu svo var ég í 50% starfi við fjarvinnslu, þetta varð svo fljótlega fullt starf í útibúinu. Ég keyrði fyrst um sinn á milli, úr Borgarnesi og til Reykjavíkur til að sinna vinnunni sem ég vann frá Reykjavík,“ segir hún. Af starfsaldri hennar og föð­ ur hennar að dæma hlýtur Sjóvá að vera góður vinnustaður. Krist­ ín samsinnir því. „Já, það er mjög gott að vinna hérna. Pabbi er hætt­ ir endanlega um næstu mánaðamót og þá er hann búinn að vinna við tryggingar í 35 ár. Mamma vann líka hjá Sjóvá í 23 ár. Það er einnig gaman að nefna að á tímabili vor­ um við þrír ættliðir að vinna hér í útibúinu; pabbi og mamma reynd­ ar líka, ég og elsta dóttir mín,“ seg­ ir Kristín. Þjónar stóru svæði Útibú Sjóvá í Borgarnesi þjónar stóru svæði. Það nær allt frá Borg­ arnesi, yfir Snæfellsnes, Dali og Vestur Húnavatnssýslu. Umboðs­ og þjónustuaðilar eru svo í Ólafs­ vík, Búðardal og í Stykkishólmi. Að sögn Kristínar gengur rekstur úti­ búsins mjög vel. „Við eigum góð samskipti við viðskiptavini. Í Borg­ arnesi er þetta svolítið þannig að allir þekkja alla. Hér þekkir mað­ ur, eða allavega kannast við, þá sem eru í viðskiptum við okkur og sam­ skiptin verða persónulegri fyrir vik­ ið,“ segir hún. Hún segir að brans­ inn hafi breyst töluvert á liðnum árum. Hér áður fyrr hafi fólk tryggt hjá einu tryggingafélagi og haldið sig við það en nú sé meiri færan­ leiki í fólki. Ánægð með skólana Útibússtjórinn er ekki eingöngu í tryggingamálum. Hún og mað­ ur hennar eru einnig með íþrótta­ skóla í Borgarnesi. Skólinn er ætl­ aður börnum á aldrinum tveggja til sex ára og hafa hjónin gaman af þessari viðbót við dagleg störf. „Við höfum gert þetta í mörg ár. Það er mjög góð þátttaka, núna eru 55 börn skráð. Þau mæta á laugardags­ morgnum með foreldrum sínum og þetta er alveg æðislegt. Það er svo gaman að fylgjast með því hvað þau hafa gaman af þessu,“ segir Krist­ ín brosandi. Sem þriggja barna móðir barna á ýmsum aldri hefur hún reynslu af þremur skólastig­ um í Borgarnesi. Hún segist ánægð með þau öll og nefnir að samskipt­ in við bæði grunn­ og leikskólann hafi alltaf verið ánægjuleg. „Ég er mjög ánægð með skólana. Mennta­ skólinn er að gera góða hluti. Dótt­ ir mín er útskrifuð þaðan. Hún fór í inntökuprófið fyrir læknadeild­ ina þar sem hún ætlaði í sjúkraþjálf­ anám strax eftir stúdentinn. Þau voru þrjú frá MB sem tóku þetta inntökupróf og komust öll inn. Það hlýtur að gefa vísbendingu um að skólinn sé að gera góða hluti og að krakkar komi vel undirbúnir í fram­ haldsnám.“ Tengslin dýrmæt Kristínu líkar lífið í Borgarnesi og smábæjarbragurinn og sú vinalega nánd sem getur myndast á milli fólks í minni bæjarfélögum. „Það er samt mikið af nýju fólki í bænum. Yngra fólk er farið að sækja aftur heim. En maður kannast við meg­ inþorrann,“ segir hún og brosir. Hún segir sjarmann við að búa úti á landi vera samskiptin og tengsl­ in sem maður á við samferðafólk sitt. „Þau eru mun persónulegri en í höfuðborginni. Mér þykja þessi tengsl dýrmæt. Maður þekkir eða kannast við foreldra vina barnanna og fyrir vikið verða öll samskipti einfaldari og persónulegri.“ Að­ spurð um hvað sé best við að búa í Borgarnesi stendur því ekki á svör­ um: „Það er svo margt. Til dæmis nálægðin við náttúruna. Dýrmæt­ ast við að búa hérna í Borgarnesi er þó þessi nánd og samstaða sem ríkir á milli Borgnesinga. Það hef­ ur auðvitað bæði kosti og galla að búa í litlu bæjarfélagi en ég segi að persónuleg samskipti og nálægð­ in við náungann séu miklir kostir. Eins nálægðin við Reykjavík, það er stutt að fara og sækja þá þjónustu sem ekki er til staðar. Við erum vel í sveit sett. Þetta er fallegur bær og við höfum hérna allt til alls,“ segir Borgnesingurinn Kristín Jónsdóttir ánægð að lokum. grþ Börn Kristínar: Ísak, Guðríður Hlíf og Sara Líf. Ljósm. úr einkasafni. Kristín Jónsdóttir er útibússtjóri Sjóvá í Borgarnesi. Ljósm. grþ. Guðríður Hlíf, dóttir Kristínar, var fjallkona árið 2012. Litla systirin Sara Líf var sármóðguð að fá ekki að vera á baki með systur sinni og reynir að hlaupa í burtu. Á myndinni eru allir fjölskyldumeðlimir Kristínar nema sonurinn Ísak. Ljósm. úr einkasafni.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.