Skessuhorn - 28.01.2015, Page 20

20 MIÐVIKUDAGUR 28. JANÚAR 2015
Kristín Jónsdóttir hefur verið úti­
bússtjóri Sjóvá í Borgarnesi frá 1.
júní 2011. Hún hefur þó starfað
mun lengur hjá fyrirtækinu og fagn­
ar fimmtán ára starfsafmæli síðar á
þessu ári. Hún tók við sem útibús­
stjóri af föður sínum, Jóni J Har­
aldssyni, sem starfar enn í útibúinu
sem ráðgjafi. Blaðamaður Skessu­
horns heimsótti Kristínu á dögun­
um og fékk að heyra sitthvað um líf
og störf hennar í Borgarnesi.
Vildi komast aftur heim
Kristín er ættuð úr höfuðborginni.
Hún lítur þó á sig sem Borgnes­
ing, enda hefur hún búið í bæjar­
félaginu meirihluta ævinnar. „For­
eldrar mínir eru reyndar bæði úr
Reykjavík. Þau unnu í Hvítárvall­
arskála þegar ég fæddist, amma og
afi sáum um reksturinn á skálanum.
Við bjuggum þar meirihluta ársins
þar til við fluttum alfarið í Borgar­
nes 1976,“ segir hún um fyrstu árin.
Kristín ólst því upp í Borgarnesi
og segist hafa átt góða æsku. Hún
fluttist sjálf búferlum til Reykjavík­
ur þegar hún var 17 ára gömul og
fór í nám og vinnu. En taugarnar
heim slitnuðu ekki og eftir tólf ár
í höfuðborginni flutti hún aftur í
Borgarnes. „Ég kem aftur hingað
árið 2002. Þá vildi ég komast aftur
heim. Maður var þá farinn að bera
saman aðstæðurnar sem ég ólst sjálf
upp við hér í Borgarnesi við hvaða
umhverfi börnin mín voru að alast
upp í,“ útskýrir hún. „Það er gott að
vera í passlegri fjarlægð frá Reykja­
vík,“ bætir hún brosandi við.
Forréttindi að
eiga hesta
Kristín er þriggja barna móð­
ir. Elst af börnunum er Guðríður
Hlíf fædd 1993. Hún er sjúkraþjálf­
aranemi í Háskóla Íslands. Næst­
ur í röðinni er Ísak sem er fæddur
1997. Hann er nemi í Menntaskóla
Borgarfjarðar í Borgarnesi. Yngsta
barnið er Sara Líf, fædd 2008. Eig­
inmaður Kristínar er Sigurður Örn
Sigurðsson, eða Sössi íþróttakenn­
ari eins og hann er jafnan kallaður.
Hann starfar við íþróttakennslu í
Síðastliðinn laugardag var árlegt
kútmagakvöld haldið í félags­
heimilinu Röst á Hellissandi.
„Þetta er árleg hefð hjá okkur hér
á utanverðu Snæfellsnesi að halda
kútmagakvöldið á þessum árs­
tíma. Við höfum gert þetta sam­
fellt í ein 20 ár. Það eru Lions­
klúbbur Nesþinga, Slysavarna­
deildin Helga Bárðar á Hellis­
sandi og Leikfélag Ólafsvíkur
sem standa fyrir þessum viðburði.
Þetta er ein helsta skemmtun árs­
ins fyrir fólk 60 ára og eldri hér í
Snæfellsbæ þótt yngra fólk komi
með líka. Fólk kemur saman til að
borða góðan mat, njóta skemmti­
atriða og dansa. Ekkert nema
skemmtilegheit,“ sagði Ásbjörn
Óttarsson útgerðarmaður í Rifi
í samtali við Skessuhorn. Sem
félagsmaður í Lionsklúbbi Nes­
þinga var hann einn skipuleggj­
enda kútmagakvöldsins. Þrátt
fyrir óveður á laugardagskvöld
mættu um 120 manns í Röstina
þetta kvöld víða af á Snæfellsnesi
og annars staðar af Vesturlandi,
en þó flest úr Snæfellsbæ. Ein­
ungis um tíu manns forfölluðust
vegna veðurs af þeim sem höfðu
boðað komu sína. „Fólk lætur
ekkert stoppa sig í að koma, ekki
einu sinni vitlaust veður,“ sagði
Ásbjörn.
Nánar verður greint frá kút­
magakvöldinu og myndir sýndar
í öðrum þætti Sjónvarps Skessu­
horns sem verður sendur út á
sjónvarpsstöðinni ÍNN miðviku­
daginn 4. febrúar klukkan 21:30.
mþh/ Ljósm. fh.
Gestir kútmagakvöldsins gæða sér á kræsingunum.
Vel heppnað kútmaga-
kvöld á Hellissandi
Glæsilegt hlaðborð fjölbreyttra sjávarrétta var í boði á kútmagakvöldinu en
sjálfir kútmagarnir skipuðu þó vitanlega sinn heiðursess.
Telur samstöðu Borgnesinga dýrmæta
MB ásamt því að vera einkaþjálfari.
Fjölskyldan býr í Borgarnesi, fyr­
ir utan Guðríði Hlíf sem er náms­
maður í Reykjavík. „Sveitamað­
urinn í mér er sterkur. Ég myndi
ekki vilja flytja aftur til Reykjavík­
ur. Það er bara ekki ég að búa í höf­
uðborginni, það er of mikill hraði
þar fyrir minn smekk,“ segir Krist­
ín. Fjölskyldan nýtur þess að búa á
landsbyggðinni og á sameiginlegt
áhugamál. Það er hestamennskan.
„Við hjónin erum með átta hross
ásamt pabba mínum. Við höfum
verið í þessu í tíu ár. Krakkarnir eru
mjög hrifnir af hestunum og taka
öll einhvern þátt í þessu með okk­
ur. Það fer líka mikill tími í svona
áhugamál. Það er auðvitað best ef
allir í fjölskyldunni hafa sameig­
inlegt áhugamál, sérstaklega þeg­
ar um svona tímafrekt sport er að
ræða. En það er dásamlegt að um­
gangast hestana og ég lít á það sem
forréttindi.“
Þrír ættliðir í útibúinu
Kristín segist hafa byrjað í trygg­
ingunum fyrir hálfgerða tilviljun.
„Ég ætlaði mér ekkert endilega að
fara að vinna í þessum bransa. Ég
byrjaði í Sjóvá í Kringlunni. Svo
þegar ég ákvað að flytja í Borgar­
nes var laust 50% starf hér í úti­
búinu svo var ég í 50% starfi við
fjarvinnslu, þetta varð svo fljótlega
fullt starf í útibúinu. Ég keyrði fyrst
um sinn á milli, úr Borgarnesi og til
Reykjavíkur til að sinna vinnunni
sem ég vann frá Reykjavík,“ segir
hún. Af starfsaldri hennar og föð­
ur hennar að dæma hlýtur Sjóvá
að vera góður vinnustaður. Krist­
ín samsinnir því. „Já, það er mjög
gott að vinna hérna. Pabbi er hætt­
ir endanlega um næstu mánaðamót
og þá er hann búinn að vinna við
tryggingar í 35 ár. Mamma vann
líka hjá Sjóvá í 23 ár. Það er einnig
gaman að nefna að á tímabili vor­
um við þrír ættliðir að vinna hér í
útibúinu; pabbi og mamma reynd­
ar líka, ég og elsta dóttir mín,“ seg­
ir Kristín.
Þjónar stóru svæði
Útibú Sjóvá í Borgarnesi þjónar
stóru svæði. Það nær allt frá Borg­
arnesi, yfir Snæfellsnes, Dali og
Vestur Húnavatnssýslu. Umboðs­
og þjónustuaðilar eru svo í Ólafs­
vík, Búðardal og í Stykkishólmi. Að
sögn Kristínar gengur rekstur úti­
búsins mjög vel. „Við eigum góð
samskipti við viðskiptavini. Í Borg­
arnesi er þetta svolítið þannig að
allir þekkja alla. Hér þekkir mað­
ur, eða allavega kannast við, þá sem
eru í viðskiptum við okkur og sam­
skiptin verða persónulegri fyrir vik­
ið,“ segir hún. Hún segir að brans­
inn hafi breyst töluvert á liðnum
árum. Hér áður fyrr hafi fólk tryggt
hjá einu tryggingafélagi og haldið
sig við það en nú sé meiri færan­
leiki í fólki.
Ánægð með skólana
Útibússtjórinn er ekki eingöngu
í tryggingamálum. Hún og mað­
ur hennar eru einnig með íþrótta­
skóla í Borgarnesi. Skólinn er ætl­
aður börnum á aldrinum tveggja
til sex ára og hafa hjónin gaman af
þessari viðbót við dagleg störf. „Við
höfum gert þetta í mörg ár. Það er
mjög góð þátttaka, núna eru 55
börn skráð. Þau mæta á laugardags­
morgnum með foreldrum sínum og
þetta er alveg æðislegt. Það er svo
gaman að fylgjast með því hvað þau
hafa gaman af þessu,“ segir Krist­
ín brosandi. Sem þriggja barna
móðir barna á ýmsum aldri hefur
hún reynslu af þremur skólastig­
um í Borgarnesi. Hún segist ánægð
með þau öll og nefnir að samskipt­
in við bæði grunn­ og leikskólann
hafi alltaf verið ánægjuleg. „Ég er
mjög ánægð með skólana. Mennta­
skólinn er að gera góða hluti. Dótt­
ir mín er útskrifuð þaðan. Hún fór
í inntökuprófið fyrir læknadeild­
ina þar sem hún ætlaði í sjúkraþjálf­
anám strax eftir stúdentinn. Þau
voru þrjú frá MB sem tóku þetta
inntökupróf og komust öll inn. Það
hlýtur að gefa vísbendingu um að
skólinn sé að gera góða hluti og að
krakkar komi vel undirbúnir í fram­
haldsnám.“
Tengslin dýrmæt
Kristínu líkar lífið í Borgarnesi og
smábæjarbragurinn og sú vinalega
nánd sem getur myndast á milli
fólks í minni bæjarfélögum. „Það er
samt mikið af nýju fólki í bænum.
Yngra fólk er farið að sækja aftur
heim. En maður kannast við meg­
inþorrann,“ segir hún og brosir.
Hún segir sjarmann við að búa úti
á landi vera samskiptin og tengsl­
in sem maður á við samferðafólk
sitt. „Þau eru mun persónulegri en
í höfuðborginni. Mér þykja þessi
tengsl dýrmæt. Maður þekkir eða
kannast við foreldra vina barnanna
og fyrir vikið verða öll samskipti
einfaldari og persónulegri.“ Að­
spurð um hvað sé best við að búa í
Borgarnesi stendur því ekki á svör­
um: „Það er svo margt. Til dæmis
nálægðin við náttúruna. Dýrmæt­
ast við að búa hérna í Borgarnesi
er þó þessi nánd og samstaða sem
ríkir á milli Borgnesinga. Það hef­
ur auðvitað bæði kosti og galla að
búa í litlu bæjarfélagi en ég segi að
persónuleg samskipti og nálægð­
in við náungann séu miklir kostir.
Eins nálægðin við Reykjavík, það er
stutt að fara og sækja þá þjónustu
sem ekki er til staðar. Við erum vel
í sveit sett. Þetta er fallegur bær og
við höfum hérna allt til alls,“ segir
Borgnesingurinn Kristín Jónsdóttir
ánægð að lokum.
grþ
Börn Kristínar: Ísak, Guðríður Hlíf og Sara Líf. Ljósm. úr einkasafni.
Kristín Jónsdóttir er útibússtjóri Sjóvá í Borgarnesi. Ljósm. grþ.
Guðríður Hlíf, dóttir Kristínar, var fjallkona árið 2012. Litla systirin Sara Líf var
sármóðguð að fá ekki að vera á baki með systur sinni og reynir að hlaupa í burtu.
Á myndinni eru allir fjölskyldumeðlimir Kristínar nema sonurinn Ísak. Ljósm. úr
einkasafni.