Hlynur - 15.04.1982, Side 14

Kristinn Snæland m/s Mælifelli
Kveðja af sjónum
• Ágætu félagar, það er svo sjaldan,
sem við sjómennirnir hjá Samband-
inu höfum tækifæri til þess að ræða
við ykkur í landi, á fundum eða
öðrum menningarsamkomum, að
bréfkorn verður að koma í staðinn.
Ég var svo heppinn að vera í fríi
og hafa þess vegna tækifæri til þess
að horfa á stórgóðan þátt um sam-
vinnuhreyfinguna í sjónvarpi, þann
17. febr. sl. Þarna ræddu saman,
eins og flestum er kunnugt, Erlendur
Einarsson og Valur Arnþórsson, sem
fulltrúar okkar og Eyjólfur Konráð
Jónsson og Árni Árnason sem full-
trúar einkaframtaks.
Þó einn þátttakenda sé alþingis-
maður, var stjórnmálalegt pex víðs-
fjarri og ræddu menn saman af
hreinskilni og drengskap. Mér þótti
þáttur þessi m. ö. o. svo góður, að
mér flaug sem svo í hug: Slæmt er,
að félagar mínir á skipum Sam-
bandsins hafa misst af þessum þætti.
Þegar ég hafði harmað þetta
nokkra stund, datt mér í hug apparat
nokkurt, sem kallað er myndsegul-
band. Við á skipum Sambandsins
vitum ekki betur en að það standi
til að kaupa í öll skipin myndsegul-
bönd; um það hefur a. m. k. verið
talað nú í nærri ár.
Svo góð sem myndsegulbönd eru
sem skemmtitæki, þá eru þau vitan-
lega jafnframt hæf til kynningar á
menningarlegum fróðleik hverskon-
ar.
Ég er sannfærður um, að skip-
verjar hefðu mikinn áhuga á að sjá
umræddan þátt og vil líka benda á
aðra möguleika, t. d. mætti taka upp
listsýningar í Hamragörðum á band,
eða aðra menningarstarfsemi, svo og
mætti taka upp merkilega fundi,
samkomur eða hluta þeirra og senda
það síðan um borð í skipin.
Væru myndsegulböndin komin í
öll skipin, kæmumst við, með mark-
Kristinn Snæland.
vissri upptöku efnis, beint inn í
hringiðu samvinnustarfsins.
Það efni, sem tekið yrði upp,
mætti vitanlega miða við að senda
einnig út um land, bæði til starfs-
mannafélaga og kaupfélaga.
Mér sýnist ég hafa með þessum
línum, fengið ykkur þarft og merki-
legt umhugsunarefni. Auðvitað get-
ur verið, að ykkur hafi þegar dottið
þetta í hug, en þá er bara að hefjast
handa. — Kristinn Snæland.
Ferðalok.
Þegar hér var komið sögu, var
skipulagt prógramm á enda runnið,
næstu þrír dagar voru til frjálsra af-
nota fyrir okkur. Veðrið hélt áfram
að vera eins, þoka og kuldi. Við not-
uðum þessa daga til að versla og
14 HLYNÖR
skoða helstu markverða staði í borg-
inni og þar sem við Jónas erum á-
byrgir uppalendur samtals fimm
barna, sem komast brátt á táninga-
aldurinn, fórum við að sjá kvikmynd-
ina Christina F„ sem er byggð á sög-
unni Dýragarðsbörnin, og fjallar um
eiturlyfjaneyslu unglinga í Berlín.
Myndin er átakanleg og þyrftu sem
flestir að sjá þessa mynd, þegar hún
verður sýnd hérlendis.
Loks eftir þriggja daga dvöl í
Kaupmannahöfn, rann upp sá dagur,
að við færum heim til íslands. Þegar
við vorum komnir í biðsal flugstöðv-
arinnar, tóku starfsmenn flugvallar-
ins sig til og héldu fund í vinnutíman-
um og unnu þá að sjálfsögðu ekki á
meðan. Var því fyrirsjánieg alllöng
töf. En áhöfn Flugleiðavélarinnar
bretti þá upp ermarnar og í dynjandi
rigningu unnu flugstjóri og áhöfn
hlið við hlið við að ferma vélina og
styttu bið okkar mikið. Voru þeir far-
þegar, sem sáu þá hamast á skyítun-
um við að ferma vélina, jafnvel til
með að hjálpa, en samkvæmt reglun-
um má aðeins áhöfn taka til hendinni
í svona tilfellum. Um síðir komumst
við í loftið og gott var að finna hlýjan
rigningarsuddan í Keflavík, eftir all-
an kuldann, sem við höfðum verið í!
Ápætu ferðafélagar, sem þetta ies-
ið. Eg vil að endingu þakka ykkur
félagsskapinn og það er ósk mín og
von, að við eigum eftir að fara aðra
ferð sem þessa seinna meir.
Bjarni Helgason.