Tímarit Máls og menningar - 01.11.2004, Blaðsíða 76

Dagný Kristjánsdöttir
enginn vill umgangast Unnar og hann er þjáður af sektarkennd. Rudd-
arnir í skólanum hans uppi í Árbæ pína hann og niðurlægja, þeir þykjast
vera að hefna fyrir Konna en eru í raun að kvelja hann sér til skemmt-
unar.
Eina nóttina kveikir tölva Unnars á sér sjálf og aftur kveikir hún á sér
sjálf eftir að hann hefur tekið hana úr sambandi og farið að sofa. Unnar
hefur verið skyggn sem barn og hann byrjar að sjá fríðri unglingsstúlku
bregða fyrir hér og þar. Loks birtist hún honum á tölvuskjánum, segist
heita Tara og þarfnast hjálpar hans. Með hjálp Konna finnur hann þráð
og saman rekja þeir hann aftur í tímann þar til þeir eru komnir með upp-
lýsingar um gamalt og óhugnanlegt sakamál. Unglingsstúlkan Þóra hefur
fyrir tólf árum drekkt sér í Elliðavatni eftir hryllilega misnotkun af hálfu
föður síns sem allt samfélagið vissi um en enginn gerði neitt í.
Tara/Þóra gefur Unnari styrk til að ráðast gegn kvölurum sínum og
snúa við ofsóknartafli þeirra. f hefndarskyni ráðast þeir inn á heimili
hans, en áður en þeir geta lumbrað á honum fellur hann í dá sem kemur
öllum á óvart og engin skýring fínnst á. Skömmu síðar fellur Konni í
sams konar dá og foreldrarnir standa ráðþrota.
Drengirnir eru ekki í líkömum sínum vegna þess að þeir eru að hjálpa
Töru við að komast aftur heim til sín til ársins 3012. Hún þarf að kom-
ast fram fýrir árið 2160 en þar nær hún orkustöð sem dugir henni til að
komast heim. Hún hafði verið að fikta með tímaflakk heima á sínu tíma-
skeiði en missti stjórn á fiktinu og kastaðist aftur til ársins 2003. Þar er
hún lokuð inni uns hún „finnur“ orkusvið Unnars sem getur hjálpað
henni að komast burt. Bæði Unnar og Konni hafa næstum látið lífið í
þeim átökum en báðir komast þó heim að lokum og allir verða glaðir.
Gleðin stafar ekki minnst af því að læknum á árinu 3012 tekst að gefa
Konna mátt aftur í fæturna þó að læknarnir á Landspítalanum eigni sér
náttúrulega heiðurinn af því. Hinir illu og grimmu skólabræður þeirra
verða ljúfir sem lömb enda búnir að þjást af sektarkennd yfir meðvitund-
arlausum félögum sínum. Sátt tekst með öllum en endir bókarinnar er
dularfullur og opnar nýjar spurningar.
Vísindin efla alla dáð
Leiðin eða flutningurinn milli heima sýnir oft hvaða bókmenntagrein
saga tilheyrir, hvort hún er fantasía eða vísindaskáldsaga eða þróast úr
því fýrra yfir í það síðara eða öfugt. Munurinn felst í því að ef undarlegir
atburðir fara að gerast sem við höfum aldrei séð eða vitað af en teljum að
gætu gerst þá er textinn vísindaskáldsaga, en ef við teljum að atburðirnir
74
TMM 2004 • 4