Morgunblaðið - 28.09.2019, Page 42

42 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 2019
✝ Helga Jóns-dóttir fæddist
9. janúar 1932.
Hún lést á Dvalar-
heimilinu Hvammi
á Húsavík 22.
september 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Gunn-
laugsson frá
Geitafelli og Guð-
rún Gísladóttir frá
Presthvammi, þau
bjuggu í Ysta-Hvammi í Að-
aldal.
Systkini Helgu voru Ásta, f.
1926, látin,Oddný, f. 1928, lát-
in, Valgerður Ólöf, f. 1928,
Aðalbjörg, f. 1930, látin, Bald-
ur, f. 1934, Þórólfur, f. 1941,
látinn. Hinn 21. nóvember
1954 giftist Helga Gísla Krist-
og tvö barnabörn. 4) Þuríður,
f. 1962, maki Þorgrímur Ár-
mann, f. 1962, þau eiga fjögur
börn: Gísla, Júlíönu, Þórgrím
og Jönu, þrjú tengdabörn og
fjögur barnabörn. 5) Aðalgeir,
f. 1964, maki Bryndís, f. 1966,
þau eiga fjögur börn: Sigurð,
Andra, Arnar og Aðalgeir,
þrjú tengdabörn og fimm
barnabörn. 6) Guðrún, f. 1968,
maki Sigurbjörn Kristján, f.
1966, þau eiga þrjú börn,
Kristjönu, Helgu og Kristján
Einar, tvö tengdabörn og tvö
barnabörn.
Árið 1958 byggðu Helga og
Gísli nýbýli út fráYsta-
Hvammi og nefndu bæinn
Lækjarhvamm þar sem þau
stunduðu búskap samhliða
annarri vinnu.
Útför Helgu fer fram frá
Grenjaðarstaðarkirkju í dag,
28. september 2019, klukkan
13.
jánssyni frá
Klambraseli, f. 5.
desember 1931, d.
30. september
2018, og eignuðust
þau sex börn. 1)
Rán, f. 1955, maki
Halldór Rafn, f.
1953, d. 2005, eiga
þau þrjú börn:
Helgu, Ottó Rafn
og Val Rafn, þrjú
tengdabörn og sjö
barnabörn. 2) Jón, f. 1957,
maki Aðalbjörg, f. 1961, eiga
þau þrjú börn: Kristbjörn Þór
, Önnu Karínu og Gísla Þór,
tvö tengdabörn og sjö barna-
börn. 3) Kristján, f. 1960, maki
Svandís Ingibjörg, f. 1958, þau
eiga tvö börn: Róbert Má og
Berglindi Ósk, tvö tengdabörn
Það var dásamlegt veður á
Húsavík, suðvestan andvari og
14°C, þegar amma mín kvaddi
þennan heim eftir stutt veikindi
og er vel við hæfi að byrja á
veðrinu þar sem amma var mikil
áhugamanneskja um veður og
byrjuðu allar dagbókafærslur
hennar í tugi ára á veðurfari.
Það er svo margt sem kemur
upp í hugann þegar ég hugsa til
hennar ömmu minnar en ég
eyddi ófáum stundum með henni
og afa og á ótal margar og
dásamlegar minningar um hana.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að vera fyrsta barnabarn
ömmu og afa og var eiginlega
bara í systkinarununni hjá þeim
og það að kúra í afaholu klesst
upp við ömmu var algjörlega
best í heimi þegar ég var krakki.
Alla tíð fannst mér amma eiga
heima alltof langt í burtu frá mér
og voru öll frí vel notuð, hvort
sem um var að ræða réttarfrí,
jólafrí, páskafrí eða sumarfrí. Ég
hreinlega elskaði að komast
„heim“ í sveitina. Þegar ég eign-
aðist fjölskyldu sjálf var ég fljót
að koma strákunum mínum upp
á það hvað stutt væri að keyra
frá Þorlákshöfn í Aðaldalinn til
ömmu og afa, ekki nema tæpir
sjö tímar, og þeir elskuðu þetta
allir jafn heitt og ég.
Við amma höfum alla tíð verið
nánar og áttum við einstakt sam-
band þar sem við gátum setið
tímunum saman og spjallað um
allt milli himins og jarðar. Okkur
fannst ekki leiðinlegt að hlusta á
tónlist saman, vera í brekkunum
saman að tína ber, fara út að
borða saman og hlæja saman, en
amma hafði alveg ótrúlega svart-
an og skemmtilegan húmor. En
skemmtilegast var þegar amma
settist við orgelið og við afi sung-
um með.
Amma mín var snillingur í
höndunum, hvort sem það var við
bakstur, eldamennsku, rósarækt
eða útsaum, þá var allt 100%.
Eins dugleg og amma var við
eldavélina þá þótti henni það al-
veg „hrútleiðinlegt“ eins og hún
sagði sjálf og þegar þau afi fluttu
fyrir rúmum fimm árum á Dval-
arheimilið Hvamm sagði amma
að hún ætlaði aldrei að stússast
meira í eldhúsinu. Hún gerði þó
nokkrar undantekningar með það
þegar litla prinsessan hennar
kom norður og skellti hún þá í
drulluköku eða brauðsúpu handa
mér og síðast núna í ágúst síðast-
liðnum.
Amma mín var mikil fjöl-
skyldukona og fannst henni ekk-
ert jafn gott og þegar Lækjar-
hvammur var smekkfullur af
okkur fjölskyldunni. Oft á sumrin
voru 15-20 manns sem gistu í
nokkrar vikur hjá þeim. Það voru
dásamlegir tímar og síðustu 14
árin höfum við stórfjölskyldan
hist eina helgi í júlí í sveitinni og
verið allt upp í 50 manns.
Þá var amma sko í essinu
sínu.
Amma var dugleg að koma
suður og taka þátt í stórviðburð-
um í fjölskyldunni. Hvort sem
um var að ræða fermingar, brúð-
kaup, útskriftir eða afmæli, alltaf
mætti elsku amma og vildi alltaf
fara síðust heim.
Amma mín bakaði bestu kök-
ur og kleinur í heimi, enginn hef-
ur náð hennar bragði og áferð þó
svo að sömu uppskriftir séu not-
aðar. Reyndar voru allar upp-
skriftir ömmu bara smá og slatti
af þessu og hinu. Amma var dug-
leg kona, hljóðið í kleinujárninu,
lagið Liljan, fatapælingarnar og
kitlandi hlátur hennar eiga eftir
að ylja mér, ásamt öðrum góðum
minningum, um ókomna tíð.
Ég veit að ég verð að láta af
eigingirni minni og játa það að
hún þarfnaðist hvíldar. Hún fékk
loks að sofna og síga burt úr
draumasvefni, en ég fékk að sitja
hjá henni og halda í hönd hennar
þegar hún dró síðasta andar-
dráttinn hægt og hljótt. Hvíl í
friði elsku amma mín.
Þín
Helga.
Helga Jónsdóttir
✝ Jóhann PéturSigurbjörnsson
fæddist á Akureyri
4. september 1929.
Hann lést á dvalar-
heimilinu Dalbæ á
Dalvík 16. sept-
ember 2019.
Foreldrar hans
voru Sigurbjörn
Þorvaldsson og
Steinunn Ingibjörg
Jónsdóttir.
Jóhann giftist Erlu Kristínu
Sigurðardóttur og bjuggu þau
allan sinn búskap í Hrísey.
Börn þeirra eru.
Sigurður, f. 8. júní
1953, Steinunn, f.
12. júlí 1954, Sól-
veig, f. 1. júní 1957,
Lovísa, f. 13. júní
1959, Jóhann Pét-
ur, f. 7. febrúar
1963, og Þröstur, f.
7. ágúst 1969.
Barnabörnin eru 20
og barnabarna-
börnin 17.
Jarðsungið verður frá Hrís-
eyjarkirkju í dag, 28. september
2019, klukkan 14.
Jæja minn kæri, þá er víst
komið að kveðjustundinni. Það
er eitt af því sem enginn slepp-
ur við í þessu lífi. Nóg er til af
minningum enda höfum við
fylgst að frá því að ég fæddist.
Flestar eru þær tengdar sjó-
mennsku, útgerð og fiskverkun.
Þegar ég fór fyrst að muna eft-
ir mér varst þú enn á sjónum.
Varst skipstjóri á eigin bát,
Haferni EA 155.
Þú varst einn af þessum út-
gerðarmönnum af gömlu gerð-
inni, gerðir mikið sjálfur, allt
frá því að róa til fiskjar til þess
að færa bókhald á skrifstofunni
í kjallaranum heima. Upp úr
áramótum var alltaf haldið
vestur á Rif á Snæfellsnesi og
gert út þar á vertíðinni. Þá vor-
um við mamma tvö í kotinu
enda eldri systkinin farin að
heiman eða burtu í skóla. Það
var alltaf jafn spennandi að
hringja á hafnarvogina þar á
kvöldin og forvitnast um afla-
brögð hjá Haferni.
Og ekki var spenningurinn
minni þegar fór að vora og Haf-
örn var á norðurleið, oftast í
maí.
Fá að taka þátt í að ganga
frá netaúthaldinu og þrífa bát-
inn.
Svo kom að því að ég fékk að
fara á sjóinn. Sumarið fyrir
fermingu var það fyrsta á hand-
færum við Langanes. Og þótt
stundum væri þokusúld við
Fontinn og drengurinn væri
stundum sjóveikur eru þetta
samt ljúfar minningar. Svo vor-
um við ekki bara feðgar, heldur
einnig samstarfsmenn í áratugi.
Enda störfuðum við saman nær
óslitið frá því ég byrjaði að
vinna og þar til fyrir fimm ár-
um.
Mér er nær að halda að við
höfum talað saman daglega í öll
þessi ár. Þú gerðir einnig út og
rakst fiskverkun í félagi við
aðra.
Svo þurftum við stundum
líka að ræða þjóðmálin, þá sér-
staklega efnahagsmálin, þar
sem þú hafðir sterkar skoðanir.
Einnig gömlu dagana, sem þú
hafðir svo gaman af að segja
frá. Þá sérstaklega nótaveið-
arnar sem stundaðar voru á
sumrin á sjöunda áratugnum,
en það var þinn tími á sjónum
og þú mundir þetta allt í smáat-
riðum.
Einnig töluðum við mikið um
ýmislegt annað og það kom mér
oft á óvart hversu vel þú varst
að þér um hin ýmsu mál. En
allt hefur sinn tíma og nú er
samfylgd okkar lokið í bili.
Takk fyrir allt, pabbi.
Þinn
Þröstur.
Kæri bróðir, það er komið að
kveðjustund í þessu jarðlífi.
Þú náðir að verða níræður
eins og þú ætlaðir þér. Þú varst
elstur í systkinahópnum en for-
eldrar okkar voru Steinunn
Jónsdóttir og Sigurbjörn Þor-
valdsson. Næst í röðinni var ég,
síðan Jón Haukur og yngst var
María Sigríður. Nú er ég ein
eftir.
Við áttum góða foreldra sem
bæði náðu háum aldri. Móðir
okkar var heimavinnandi hús-
móðir eins og flestar mæður á
þeim árum og faðir okkar var
bifreiðastjóri.
Í þá daga fóru börn gjarnan í
sveit á sumrin. Jói var í sveit í
mörg sumur vestur í Skagafirði
í Mýrarkoti hjá góðu fólki og
kynntist þar sveitastörfum.
Upp úr því var hann í vega-
vinnu í tvö sumur með föður
okkar vestur í Fljótum. Eftir
fullnaðarpróf fór Jói í Gagn-
fræðaskóla Akureyrar þar sem
Þorsteinn M. Jónsson var
skólastjóri. Hann var í stráka-
bekk og lauk þar gagnfræða-
prófi.
Þeir félagar voru duglegir
þegar skíðaskálinn Ásgarður
var byggður en þá þurfti að
draga eða bera allt bygging-
arefni frá Glerá og hátt upp í
Hlíðarfjall.
Jói fór fljótlega að stunda
sjómennsku og virtist honum
líka það vel.
Hann fór í Stýrimannaskól-
ann og lauk prófi eftir tveggja
ára nám. Á þessum árum
kynntist hann Erlu Sigurðar-
dóttur frá Hrísey. Hún var
gagnfræðingur frá Gagnfræða-
skóla Akureyrar og útskrifuð
frá Húsamæðraskóla Ísafjarð-
ar. Jói og Erla stofnuðu heimili
sitt í Hrísey og bjuggu hjá for-
eldrum hennar í Hvammi fyrstu
árin. Foreldrar hennar hétu
Steinunn og Sigurður, þau voru
bæði létt og skemmtileg í lund
og ég minnist þess hve gaman
það var að heimsækja þau.
Börnin fæddust og Jói og
Erla keyptu hús og fluttu það
upp á brekkuna í Hrísey og
kölluðu það Sólvang. Vegna
starfa sinna var Jói mikið að
heiman en Erla, sem var mikil
húsmóðir, sá um heimilið sem
var nokkuð stórt því börnin
voru sex.
Jói var um þrítugt þegar
hann réðst í það stórvirki að
láta smíða fyrir sig skip í skipa-
smíðastöð á Akureyri. Það var
Haförninn og hann átti fleiri
skip með sama nafni. Jói var
lánsamur í störfum sínum, hann
fylgdist vel með því sem var að
gerast í sjávarútvegi og hafði
ákveðnar skoðanir á því.
Við systkinin öll ásamt mök-
um og börnum áttum góðar
samverustundir í gegnum tíð-
ina.
Nú eru þær liðnar og margar
fallegar og skemmtilegar minn-
ingar standa eftir.
Hugheilar samúðarkveðjur
til stórfjölskyldunnar og afkom-
enda Jóa og Erlu.
Blessuð sé minning þín kæri,
Jói minn.
Þín systir,
Þórunn Sigurbjörnsdóttir.
Jóhann Pétur
Sigurbjörnsson
HINSTA KVEÐJA
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir)
Takk fyrir samveruna.
Þinn afastrákur
Guðmar Gísli.
Nú blánar við sjónarrönd
fyrir svefneyjunum.
Hann leggur
árar í kjöl
og hafstraumurinn vaggar
og vaggar hægt og rótt
bátnum þangað
í beina stefnu.
(Hannes Pétursson)
Elsku Siggi, Steina,
Solla, Lovísa, Jóhann,
Þröstur og fjölskyldur, ég
sendi ykkur mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Rósa.
Jói minn, mér þótti svo
gott að eiga kveðjustund
með þér þegar ég heimsótti
þig á sjúkrahúsið síðustu
dagana þína. Við vorum bú-
in að eiga góðar stundir
saman í nokkur ár. Það var
svo yndislegt að börnin
voru ánægð með samband
okkar og hvað börnin þín
tóku mér vel þegar ég var
að koma út í Hrísey, elsku
vinur.
Guð blessi þig og minn-
ingu þína.
Katrín Ingvarsdóttir.
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Þökkum innilega samúð og vináttu sem
okkur var sýnd við andlát og útför
eiginmanns míns, föður, tengdaföður,
afa og langafa,
JÓNATANS ÓLAFSSONAR.
Sigrún Halldórsdóttir
Rögnvaldur Jónatansson Ásdís R. Jónsdóttir
Ólafía Jónatansdóttir Haukur Konráðsson
Sigurdríf Jónatansdóttir Björn J. Sighvatz
Brynjar Bragason Anna Þ. Ingólfsdóttir
Kristján Hálfdánarson Jóhanna S. Hansen
Rúnar Hálfdánarson Inga Helga Björnsdóttir
Daði Hálfdánsson Ráðhildur Stefánsdóttir
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, sonar
og bróður,
SVEINBJARNAR JÓNSSONAR,
Eyjaholti 7, Garði.
Sérstakar þakkir færum við þeim sem hafa gefið í styrktarsjóð
barna hans, starfsfólki Heilbrigðisstofnunar Suðnesja og öllum
þeim sem hafa veitt fjölskyldunni aðstoð á þessum erfiðu
tímum.
Marcosa Medico
Carter Don Medico
Óskar N. Sveinbjarnarson
Erna M. Sveinbjarnardóttir
Erna M. Sveinbjarnardóttir Jón Sverrir Garðarsson
Sigrún Eugenio Jónsdóttir
Ásta Björg Jónsdóttir
og fjölskyldur þeirra
Þökkum auðsýnda samúð, vináttu og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og systur,
KARITASAR JENSDÓTTUR
bókasafnsfræðings.
Innilegar þakkir færum við starfsfólki á
hjúkrunarheimilinu Mörk fyrir alúð og góða umönnun.
Axel Viðar Egilsson Katherine Anne Brenner
Pétur Már Egilsson Guðrún Helga Guðmundsd.
og barnabörn
Jón Valur Jensson
Kolbrún Jensdóttir
Elskuleg fóstra mín,
SIGURLAUG HELGA PÉTURSDÓTTIR
frá Hólkoti, Sandgerði,
lést á Hrafnistu, Hlévangi, föstudaginn
13. september. Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Arna Magnea Danks og fjölskyldur