Bændablaðið - 15.12.2016, Síða 36

36 Bændablaðið | Fimmtudagur 15. desember 2016
Fyrir nær hálfri öld og sex
árum betur, urðu mikil flóð við
Norðursjó og urðu Hollendingar
þar verst úti, um tvö þúsund
manns fórust í Hollandi og
gríðarlegt tjón varð á mannvirkj-
um þar. Fleiri þjóðir urðu fyrir
manntjóni og búsifjum, en það
fór ekki eins hátt í fréttum.
En víkjum nú aftur í tím-
ann á þessum hörmungartímum
Hollendinga. Vestur á fjörðum á
Íslandi var lítill níu ára drengur
sem gat ekki á heilum sér tekið út
af þessum hörmungum sem gengu
yfir þessa túlípanaþjóð, en auraráð-
in voru engin hjá honum og auðsjá-
anlega ekki nokkra hjálp frá honum
að fá. Síðan fór söfnun í gang á
Íslandi og eitt af því var að kaupa
frímerki með yfirstimplun á og þar
stóð: „Hollandshjálp 1953“ . Þessi
drengur var sonur fátæks sjómanns
sem síðan gerðist boginn eyrarkarl.
En karl faðir hans átti forláta
leðurpeningaveski, svart og dig-
urt, og að þar hlyti að vera, hugsaði
drengurinn, eitthvað af peningum.
– „Það gengur enginn með svona
veski nema að þar séu mikil auðæfi
í,“ sagði hann við sjálfan sig.
Eitt laugardagskvöldið þegar
vinnuvikunni var lokið í bili hjá
karli föður hans, var hann að ljúka
við skeggraksturinn. Ákvað stráksi
að nota tækifærið og renna í kallinn
og biðja hann um pening fyrir kaup
á frímerkjum.
„Pabbi, getur þú gefið mér pen-
ing fyrir kaup á nokkrum frímerkj-
um?“ sagði stráksi og ók sér til og
tvísteig, svipað eins og hann væri
með njálg. Karlinn horfði á stráksa,
tók síðan handklæði og þurrkaði
af sér raksápuna, sneri sér síðan
að drengnum og spurði í góðlát-
legum tón.
„Hvað hefur þú með frímerki
að gera?“
„Ég ætla að styðja „Hollands-
hjálpina“ með því að kaupa nokk-
ur yfirstimpluð frímerki,“ sagði
stráksi.
,,Jæja, svo þú ætlar að hjálpa
þessum Hollendingum í þeirra
neyð, þegar allur norðursjórinn
tekur upp á því að flæða yfir lend-
ur þeirra. – Sér er nú hver fyrir-
hyggjan að reisa ekki nógu háa
flóðgarða. Þeir ættu nú að þekkja
Norðursjóinn, hann er nú ekki
alltaf lygn, ef ég þekki hann rétt
frá mínum siglingum hér áður fyrr,“
sagði faðir hans og dæsti.
„Ekki er alltaf nóg af peningum
hér á þessu heimili, en smávegis
aura færð þú til að hjálpa þessari
þjóð í þeirra neyð. En heldur þú
að þeir myndu safna fyrir okkur, ef
okkar þjóð lenti einhvern tímann í
hörmungum, – mér er spurn,“ sagði
faðir minn og lét mig hafa fimm
krónur til að kaupa frímerkin.
Skrifað árið 2009
Guðmundur Kr. Kristjánsson
Guðmundur Kr. Kristjánsson um 10
ára aldur. Mynd / Loftur
Þessi mynd var tekin úr bandarískri
herþyrlu af þorpi í Bevelamnd Zuid
Beveland í Hollandi í febrúar 1953. Að
kvöldi laugardagsins 31. janúar skall
á mikið óveður sem blés af Norður-
sjónum og buldi látlaus öldugangur
á sjóvarnargörðum Hollendinga. Þeir
gáfu sig snemma að morgni 1. febr-
úar. Hækkun sjávar vegna vindálags
nam þá um 2,5 metrum við Sjáland í
í strandhéruðum Belgíu, Englands og
Skotlands. Alls létust 2.551 í þessu
óveðri, þar af 1.836 í Hollandi, 307 í
Englandi, 28 í Belgíu og 19 í Skotlandi. Um 9% af öllu ræktarlandi í Hollandi fór á kaf. Um 30.000 húsdýr drukknuðu,
10.000 byggingar eyðilögðust með öllu og 47.300 til viðbótar urðu fyrir miklum skemmdum. Hollenska fólkinu sem
þarna átti um sárt að binda vildi litli drengurinn vestur á fjörðum koma til hjálpar með kaupum á frímerkjum. Á
kortinu sjást vel svæðin sem fóru á kaf.
Hér sést vel hvar álag sjávar var
mest um nóttina 1. febrúar 1953.
Hollenskur almenningur berst við að hlaða í skarð sjóvarnargarðs.