Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1992, Síða 12

Bergur Þorgeirsson stjórnarmaður S.V.V.:
Frá Sambandi
verndaðra vinnustaða
Vinnustaðir fatlaðra gegna því
hlutverki að veita fötluðum starfs-
þjálfun. Markmið vinnustaðanna er
fyrst og fremst að stuðla að því að
fatlaðir geti, eftir tímabundna þjálfun,
tekist á við störf á almennum vinnu-
markaði. Aðaláherslan er lögð á rétt
vinnubrögð, góðar starfsvenjur, aukið
starfsþrek og félagsleg samskipti.
Biðlistareftirplássiávinnustöðum
fatlaðra eru langir og ef þeir vinnustað-
ir sem fyrir eru eiga að geta sinnt
öllum þeim, sem þurfa á þjónustu
þeirra að halda, þarf gegnumstreymi
innan þeirra að aukast ti 1 muna. Miðað
við þær aðstæður sem ríkja í þjóð-
félaginu í dag, þurfa sumir fatlaðra að
staldra lengi við á vernduðum vinnu-
stöðum. Engu að síður hlýtur það að
vera langtímamarkmið að allir fatlaðir
geti með einum eða öðrum hætti starf-
að á almennum vinnumarkaði, t.d. í
kjölfar starfsþjálfunar á vinnustöðum
fatlaðra. Slíkt markmið er að sjálf-
sögðu í anda laganna um málefni fatl-
aðra frá 1983.
Nú, þegarkreppirað íþjóðfélaginu
eru fatlaðir með þeim fyrstu sem missa
vinnuna. I janúar sl. var tala atvinnu-
lausra á Islandi komin yfir 4000 og
spáð er að fjölgun þeirra verði enn
meiri. Til vamar hagsmunum fatlaðra
í þessu samhengi er Samband vernd-
aðra vinnustaða (S. V. V.) mikilvægur
hlekkur og er það stefna núverandi
stjórnar þess að efla störf sambandsins
enn meir og stuðla að því að vinnu-
staðir fatlaðra geti staðið betur saman
í þeirri kreppu sem er í uppsiglingu.
S.V.V. var stofnað haustið 1985
og undir merki þess eru flestir vinnu-
staðir fatlaðra á Islandi, samtals 14 að
tölu. Markmið sambandsins er fyrst
og fremst að gæta hagsmuna vinnu-
staðanna á sem flestum sviðum, og
ber því að vinna að auknum samskipt-
um og samvinnu vinnustaða fatlaðra
og stuðla að hagkvæmum rekstri þeirra
með upplýsingamiðlun og fræðslu-
starfi. Þá er sérstaklega tekið fram í
Bergur Þorgeirsson.
stofnsamningi að sambandinu beri að
vera til ráðuneytis um uppbyggingu
og rekstur verndaðra vinnustaða.
Vinnustaðirfatlaðrahafaáundan-
fömum árum verið að festa sig í sessi
á markaðnum. Sumir eldri staðanna
eru að sjálfsögðu orðnir rótgrónir, en
þeir sem nýrri eru hafa dafnað á allra
síðustu árum. Forráðamönnum
íslenskra fyrirtækja er að verða ljóst í
eitt skipti fyrir öll, að viðskipti við
vinnustaði fatlaðra borga sig og hægt
er að reiða sig á góða þjónustu á
sanngjörnu verði. Framleiðsluvörur
fyrirtækjanna eru virtar og standast
fyllilega gæðakröfur og rúmlega það,
samanborið við sambærilegar inn-
fluttar vörur. En betur má ef duga skal
og er S.V. V. kjörinn vettvangur fyrir
nýtt átak í markaðsmálum. Sam-
ræmdar aðgerðir í þeim efnum eru
vænlegri til árangurs, sérstaklegafyrir
minni staðina, sem ekki hafa mikið
fjármagn aflögu til markaðsmála.
rátt fyrir stöðugt aukin viðskipti
við íslensk fyrirtæki hafa for-
ráðamenn fatlaðra engu að síður æ
meiri áhyggjur af tregðu fyrirtækja
við að ráða til sín fatlaðaeinstaklinga.
Markmið vinnustaða fatlaðra er að
sjálfsögðu fyrst og fremst að sinna
starfsþjálfun, þ.e. að þjálfa fatlaða til
að þeir geti síðar meir tekist á við störf
áalmennum vinnumarkaði. Því miður
ríkir skilningsleysi gagnvart þessu hjá
fyrirtækjum landsins, og ekki síst hjá
ríki, hverju sem þar er um að kenna.
Mjög illa gengur að koma fötluðum
út á vinnumarkaðinn og einhverra
hluta vegna rekast þeir sem vinna að
þessum málum stöðugt á veggi. Hvort
um er að ræða fordóma eða hræðslu
Við körfugerð af kappi nægu.