Íþróttablaðið - 01.06.1950, Blaðsíða 9

IÞRÖTTABLAÐIÐ
93
Guðmundur Arason:
Hoefiilnhi mcistMHíi I9S0
Björn Eyþórsson sigraði með tékmskum yfirburðum. — Þátttakendur 12.
Mótið hófst stundvíslega með 3
sýningarleikum drengja, tveggja
úr KR og fjögurra úr Ármanni.
Aðalkeppnin hófst með leik í
fluguvigt milli Gísla Sigurhansson-
ar og Birgis Egilssonar, beggja úr
KR. Gísli hefur hægri fót fram, en
ekki þann vinstri eins og algeng-
ast er. Leikur þeirra var í alla staði
Ijótur. Þá skortir báða kunnáttu
til þess að taka þátt í meistara-
keppni. Hefði þjálfari þeirra átt að
sjá það í tíma. Birgi var dæmdur
sigur, eftir heldur jafnan leik.
I bantamvigt voru engir kepp-
endur skráðir, en svo var einnig í
fyrra.
Þá fór fram keppni um meistara-
tignina í fjaðurvigt, milli Guðbjart-
ar Kristinssonar KR og Sverris
Sigurðssonar KR. Fyrsta lotan var
jöfn, Sverrir notaði meira beina
vinstri og stöðvaði Guðbjart oft
vel, þegar hann kom með sveiflu-
högg, en þau notaði hann helzt til
of einhliða. I annarri lotu var
Sverrir meira í sókn og kom inn
mörgum beinum höggum. Oft kom
það sér illa fyrir hann, hversu
hringdómari skildi fljótt á milli
þeirra. Guðbjartur hefur talsverða
kúlunni 17,83 m. og verður það
sennilega viðurkennt heimsmet.
íslenzka metið í kúluvarpi er
16,41 m., sett af Gunnari Huseby
1949, svarar það nálega til heims-
metsins fyrir 16 árum.
Björn Eyþórsson
snerpu, en notar hana of einhliða.
I þriðju lotu voru báðir mjög
þreyttir og stíll þeirra enginn. •—
Leikurinn var stöðvaður er y2 mín-
var eftir. Guðbjarti var dæmdur
sigurinn og eru það mjög vafasöm
úrslit.
Næst var keppt í léttvigt. Þar
varð sú breyting á, að í staðinn fyr-
ir Sigurð Jóhannsson Á. er var
veikur, keppti Kristján Sveinsson Á
á móti Gissuri Ævar, einnig úr Á.
Leikur þeirra var í alla staði ójafn,
enda var Kristján illa undir keppni
búinn, en Gissur einn af okkar
beztu léttvigtarmönnum. Þegar í
fyrstu lotu komu yfirburðir hans
því í ljós, sýndi hann margt gott
og sátu högg hans vel. Kristján
fékk slæmar blóðnasir er á lotuna
leið. Háði það honum allverulega.
I annarri lotu hóf Kristján sókn, er
snérist þó fljótlega upp í gagnsókn
af hálfu Gissurar, sem kom inn
nokkrum krók- og sveifluhöggum,
er hittu vel. Kristján gaf leikinn í
annarri lotu, mest fyrir það, hversu
slæmar blóðnasir hann hafði. —
Gissur varð því meistari.
I veltervigt kepptu Jón Norð
fjörð KR og Björn Eyþórsson Á.
Jón hefur verið í léttvigt, en var
nú of þungur í þá vigt. Þarna hafði-
verið búizt við hörðum leik og
skemmtilegum og varð enginn fyr-
ir vonbrigðum. — Þeir hafa ekki
ólíkan stíl. Erfitt var að spá um
það, hvor mundi sigra, en þó er ég
ekki frá því, að fleiri hafi búizt við
sigri Jóns. I byrjun fyrstu lotu kom
Björn þegar inn nokkrum góðum
höggum, er sátu vel, virtist Jón
ekki beint átta sig á þessu, hann
reynir samt að breyta gangi leiks-
ins, með öflugri sókn, sem strand-
ar á móthöggum frá Birni. Jón
gerir þá tilraun til þess að komast
inn á hann, en sú tilraun verður til
einskis og endar svo að báðir halda.
Eftir að dómarinn segir: skiljið, •—
slær Jón og fær áminningu. Jón
sótti sig heldur er á lotuna leið, en
Björn, sem sökum yfirburða sinna
í fyrri hluta lotunnar, var öruggur
með að halda jöfnu, notar tímann,
er eftir var, til þess að kynnast að-
ferðum Jóns. Strax og önnur lota
byrjar, gengur Björn hreint að
verki. Hann slær beina vinstri, er
FramhalcL á bls. 96.