Íþróttablaðið - 01.06.1950, Blaðsíða 15

IÞRÓTTABLAÐIÐ
99
Frímann Helgason:
Floklta-laifdsglíitHut
(Frímann Helgason hefur skrifað
eftirfarandi grein um landsflokkaglím-
una, sem háð var 2. apríl sl. Þetta er hin
fjölmennasta glímukeppni, sem háð hef-
ur verið hér á landi. Er því rétt, að skrif-
að sé ítarlega um hana, en grein Frí-
manns er svo löng, að nægja verður
að birta innganginn að þessu sinni,
framhaldið bíður næsta blaðs).
Sem kunnugt er fór flokka-
landsglíman fram nú fyrir nokkru.
Voru þar saman komnir fleiri
keppendur en dæmi eru til eða
alls 45. Alls sendu 11 félög þenn-
an hóp, en það er líka fleiri fé-
lög en áður hefur þekkst á glímu-
móti innan ÍSÍ.
Þetta varð til þess að framkvæmd
glímunnar varð ekki aðeins eftir-
vinna, heldur næturvinna, því að
klukkan var vel farin að hallast
í eitt eftir miðnætti, er glímunni
nauðsynlegt að mauksjóða helzt
allan mat, til þess að drepa í hon-
um bakteríurnar. Mjólk var soðin
handa ungbörnum, og afleiðingin
var mikill faraldur beinkramar með
öllum hennar eftirköstum. Nú vita
allir, að suðan eyðileggur ýmis
verðmætustu efni fæðunnar og er
því tvíeggjað sverð, sem beita
verður með ítrustu gætni. 3. Um
aldamótin síðustu ritaði þekktur
læknir hér um kornmat og taldi
mjölið þeim mun hollara, sem það
væri fínna og meira sigtað, því að
þá meltist það nær alveg og skil-
aði engum úrgangi. Nú predika
lauk. Hafði glíma þessi þá stað-
ið um 7% klukkustund, skipt í
tvo kafla. (Drengjaglíman um 3
tíma og fullorðinna í 4y2 tíma með
hléi á milli).
Glíma þessi var að mörgu leyti
mjög merkileg, og fyrst og fremst
ætti hún að geta orðið glímumönn-
um lærdómsrík. Er þar átt við
þá menn, sem hafa ábyrgð á fram-
gangi hennar, dómara, og þá sem
sjá um glímumót. Verður vikið
nánar að því síðar.
Svipur glimunnar í heild var yf-
irleitt góður, fáar glímur ljótar,
þó brá þeim fyrir og það svo, að
dómarar dæmdu vítabyltu þeim
Gunnlaugi Ingasyni og Sigfúsi
Ingimundarsyni fyrir glímu, er
þeir glímdu saman. Geta menn af
því séð að eitthvað hefur verið að
gert.
læknar — með réttu— að heil-
hveiti sé hollara en hvítt hveiti.
Því miður eru fræðimenn löng-
um ósamála um ýmis atriði nær-
ingarfræðinnar. Og það er þyrlað
upp moldviðri úr ýmsum áttum, svo
að veslings leikmaðurinn sér ekki
handaskil. En með því að beita
sjálfstæðri hugsun og gagnrýni, er
hægt að komast á rétta leið. Og til
allrar hamingju er til leiðarsteinn,
sem vísað getur mönnum veginn
um hinn villugjarna stig heilsu-
ræktarinnar. Um þetta verður nán-
ar rætt í næsta þætti.
Níð eins og það er túlkað venju-
lega munu dómarar hafa talið
sjaldgæft fyrirbrigði í glímunni.
Óneitanlega urðu margar byltur í
glímunni fyrir það, að sækjand-
inn kastar sér ofan á verjandann
í fallinu, skýring dómaranna er
oftast sú, að maðurinn var aðeins
að fylgja bragðinu eftir. 1 sumum
tilfellum getur þetta verið rétt, en
í öðrum alls ekki. Er hér um að
ræða eftirgjöf til miska fyrir glím-
una. Framhald næst.
Aðalfundur
íþróttdblaðsins h|
var haldinn 26. apr. sl. Formaður
félagsstjórnar, Benedikt G. Wáge
skýrði frá högum blaðsins og fyrir-
ætlunum í sambandi við útkomu
þess í framtíðinni. Hafði útkomu
árgangsins ’48 seinkað fram á árið
1949, en ekkert verið gefið út af
árg. 1949. Nú var ákveðið að láta
blaðið koma út mánaðarlega og
hófst útg. með því fyrirkomulagi
í janúar þ. á. Formaður kvað mikla
erfiðleika í sambandi við útgáfu-
kostnað og lagði fram tillögu um
hækkun árgjalds. Þá gat formaður
þess, að hinn ágæti fjárhaldsmað-
ur blaðsins, Kristján L. Gestsson,
hefði ekki viljað taka endurkosn-
ingu. Stjórnin hafði sent Kristjáni
heiðursskjal til þakklætis fyrri vel
unnin störf. Ur stjórninni gengu
Jens Guðbjörnsson og Sigurjón Pét-
ursson, en þeir voru báðir endur-
kosnir til 2ja ára. Fyrir í stjóninni
eru Benedikt G. Wáge formaður,
Guðjón Einarsson ritari og Þorst.
Einarsson. Sigurjón Pétursson er
gjaldkeri. Samþykkt var áskriftar-
gjald árg. kr. 40.00.