Íþróttablaðið - 01.10.1965, Blaðsíða 13

höfðu Ungverjar þá skorað öll
fjögur mörk sín.
Síðari leikurinn var á hinum
mikla NEP-leikvangi í Buda-
pest hinn 8. september og Ung-
verjarnir sigruðu með 9—1.
Þetta er í fyrsta skipti, sem ís-
lenzkir knattspyrnumenn leika
í Ungverjalandi og hér á eftir
fara nokkur atriði úr grein eftir
Atla Steinarsson, sem var einn
af fararstjórum Keflvíkinga:
„Keflvíkingar léku í dag síð-
ari leik sinn við Ferencvaros í
Evrópukeppni meistaraliða á
,,Nep-leikvanginum“ í Búda-
pest. Þótt þeir töpuðu nú leikn-
um með 9 mörkum gegn 1, þá
áttu þeir samt hug og hjörtu
áhorfenda, því að allan tímann
reyndu Keflvíkingarnir að leika
knattspyrnu og féll það í góð-
an jarðveg á áhorfendapöllun-
um. — Þeir lögðust aldrei í
vörn, sýndu oft ágæta knatt-
spyrnu og voru jafnvel óheppn-
ir að skora ekki fleiri mörk.
Þeir áttu að vísu ekki eins op-
in tækifæri í þessum leik og
hinum fyrri, en þeir náðu oft
ágætum sóknarlotum. Ferenc-
varos lék nú af fullum krafti og
var auðséð að þeir reyndu allt
sem þeir gátu til þess að ná 2ja
stafa tölu, en það tókst sem
sagt ekki. Strax í byrjun sýndu
þeir sömu yfirburðina í allri
knatttækni og knattmeðferð,
eins og Reykvíkingar fengu að
sjá á Laugardalsvellinum. —
Keflvíkingarnir beittu sömu
leikaðferð og þeir gerðu í fyrri
leiknum, þannig að fimm leik-
menn léku í vörn og innherjarn-
ir drógu sig aftur í framvarð-
arstöðuna og svo þrír sóknar-
leikmenn.
Keflvíkingar sýndu þarna
mjög góðan leik og það vakti
mikla athygli, að þeir reyndu
allan tímann að sýna góða og
prúðmannlega knattspyrnu og
lögðust aldrei í vörn. — Má
segja, að þeir hafi jafnvel leikið
meiri sóknarleik núna, en í
fyrri leiknum. Ungverjarnir
voru miklu betri hér á sínum
heimavelli en í Reykjavík, en
allir þeir sem á völlinn komu,
samtals um 30 þús. manns, lof-
uðu mjög framkomu Keflvík-
inga. Forráðamenn Ferencvaros
hér fannst mikið til um fram-
komu Keflvíkinga, t.d. hlupu
þeir út á völlinn áður en leik-
urinn hófst og heilsuðu áhorf-
endum mjög fallega og kvöddu
þá á sama máta í leikslok, en
hlupu síðan að, þar sem Ung-
verjarnir gengu inn og hylltu
þá. Voru Ungverjarnir sérstak-
lega hrifnir af þessu og kváðu
slíkt aldrei hafa komið fyrir í
Ungverjalandi að taplið sýni
þar slíkt.
KR varð fyrst íslenzkra fé-
laga til að taka þátt í Evrópu-
bikarkeppni bikarhafa (cup
winners cup), eins og það var
fyrst til að taka þátt í Evrópu-
bikarkeppni meistaraliða. KR
mætti norsku bikarhöfunum,
Þrándheimsliðinu Rosenborg í
1. umferðinni, og reyndist
norska liðið ofjarl KR, sigraði
í báðum leikjunum, 3—1 í
Reykjavík hinn 24. ágúst og
einnig 3—1 í Þrándheimi fyrst
í september (samanlagt 6—2).
Þótt þetta norska lið sé í 2.
deild í Noregi (er efst í norð-
Eins og allir vita, fóru Kefl-
víkingar ekki til Ungverjalands
með neina sigurvon í brjósti, en
þó staðráðnir í að gera sitt
bezta og er óhætt að segja að
þeir hafi gert það fyllilega.
Beztir í liði Keflvíkinga voru
þeir, Kjartan, sem átti ágætan
leik og varði oft vel, Sigurvin,
sem var langbezti maður varn-
arinnar, og lofuðu Ungverjarn-
ir mjög frammistöðu hans, og í
framlínunni átti Jón Jóhanns-
son miðherji beztan leik, en
liðið í heild komst mjög vel frá
leiknum og hvergi veikur hlekk-
ur.
Ferencvaros hafði að sjálf-
sögðu mikla yfirburði fram yfir
Keflvíkinga, en það var skipað
sömu leikmönnum og léku hér
um daginn. Ekki er hægt að
segja að neinn einstakur leik-
maður hafi borið af hjá þeim,
því liðið er mjög jafnt.“
urdeildinni) var það greinilega
betra en KR í báðum leikjunum,
svo greinilegt er, að við stönd-
um Norðmönnum nokkuð að
baki á knattspymusviðinu í
dag. Að vísu verður að taka
til greina, að í leiknum í Reykja-
vík léku KR-ingar tíu mest all-
an leikinn, þar sem Þórður
Jónsson meiddist snemma í
leiknum — haltraði á kantinum
um tíma, en varð síðan að yfir-
gefa leikvöllinn alveg. Þetta var
mikið áfall fyrir KR — og
gerðu sigurmöguleika félagsins
litla, þar sem heimavöllurinn
og K.R.-ingar
193