Morgunblaðið - 22.02.2020, Qupperneq 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. FEBRÚAR 2020
✝ Ólöf SjöfnGísladóttir
fæddist í Vest-
mannaeyjum 30.
nóvember 1936.
Hann lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Lundi 11. febrúar
2020. Foreldrar
Ólafar Sjafnar
voru Unnur Ólafs-
dóttir, húsmóðir í
Reykjavík, f. 10.7.
1915, d. 27.7. 1975 og Gísli
Jakobsson, bakari í Reykjavík,
f. 22.12. 1913, d. 26.12. 1993.
Ólöf var elst 6 systkina: Gunn-
laugur Hafsteinn, f. 1937, Guð-
björg, f. 1940, Þorsteinn, f.
1947, Gísli, f. 1955 og Guðrún
Indíana, f. 1957.
Ólöf giftist 8.8. 1954 Pétri
Konráðs Hjálmssyni, fyrrv.
ráðunaut Búnaðarsambands
Ísl., f. 24. ág. 1929, d. 2. okt.
2011. Þau eignuðust fjögur
börn: 1) Sigríður Síta, f. 1955,
maki Hilmar Þór Óskarsson, f.
1971. Börn frá fyrra hjóna-
bandi með Hafþóri Kristjáns-
syni: a) Linda Björk, f. 1975,
börn: Kolbrún Ósk, Eyvindur
Ernir, Margrét María og Krist-
ófer Orri. b) Pétur Þór, f.
1977, maki Helga Ósk Egg-
ertsdóttir, börn: 1) Embla Ósk,
maki Katarina Haaland Olsen,
urðar Gunnarssonar, f. 1962,
d. 2012 (skilin), eru: a) Orri, f.
1985, b) Hróðmar, f. 1991,
maki Ingibjörg Elsa Turchi, c)
Ívar, f. 1994, maki Hringur Á.
Sigurðsson. Ólöf Sjöfn, alltaf
kölluð Dúdda, ólst upp í Vest-
mannaeyjum hjá ömmu sinni
og afa frá 4 til 12 ára aldurs.
Eftir gagnfræðaskóla vann
hún sem aðstoðarkona á tann-
læknastofu. Dúdda var heima-
vinnandi fyrstu hjúskaparárin,
1971 hóf hún störf í útibúi
Búnaðarbanka Íslands, fyrst
sem gjaldkeri og síðar skrif-
stofustjóri allt þar til hún fór á
eftirlaun 2003. Dúdda hafði
fallega sópranrödd og söng í
mörgum kórum, að ógleymd-
um Kátum systrum, kvartett
skipaður fjórum ungum kon-
um, þær sömdu flesta sína
texta sjálfar og skemmtu á
hinum ýmsu uppákomum í
Mosfellssveit. Dúdda var góður
penni og hafði alltaf löngun til
að skrifa, hún tók kúrsa í rit-
list við HÍ eftir að hafa lokið
stúdentsprófi frá FB 2001.
Hún skrifaði mest fyrir skúff-
una en eftir hana liggja bæði
ljóð og frásagnir. Pétur og
Dúdda ferðuðust mikið saman
bæði innan lands og utan,
löngu áður en það var algengt
að fólk væri að ferðast erlend-
is sér til skemmtunar. Þau
spiluðu golf og gerðu það svo
lengi sem heilsa og kraftar
leyfðu.
Útför Ólafar Sjafnar fer
fram frá Skálholtskirkju í dag,
22. febrúar 2020, kl. 13.
dóttir þeirra Alma
Ósk, 2) Askur Þór,
c) Ingi Karl Sigríð-
arson, f. 1982,
maki Guðbjörg
Gunnlaugsdóttir.
Börn Inga Karls
og Rósu Drafnar
Guðgeirsdóttur:
Sigríður Karen og
Guðgeir Rúnar.
Fyrir átti Ingi
Karl Telmu Líf.
Guðbjörg á þrjú börn. 2) Unn-
ur, f. 1957, maki Gunnar Bene-
diktsson, f. 1956, d. 2017, syn-
ir: a) Atli Örn, f. 1979, maki
Lilja R. Oddsdóttir, b) Gunnar
Snær, f. 1983, maki Helga
Finnsdóttir, börn: Brynjar,
Örvar og Ólöf Bryndís, c) Ey-
þór Ingi, f. 1985, maki Svan-
laug Birna Sverrisdóttir, synir:
Gunnar Freyr og Stefán Óli, d)
Örvar, f. 1992, maki Helga
Jóna Gylfadóttir, börn Krist-
ófer Ingi og Sóldís Rós, e)
drengur andvana fæddur 1995.
3) Hjálmur. f. 1959, maki Halla
Gunnarsdóttir, f. 1966, börn: a)
Hildur, f. 1987, maki Bjarni A.
Hjaltason, börn: Aron Gunnar
og Eygló, b) Hjálmur, f. 1989,
maki Ída Bjarnadóttir, sonur
Pétur, c) Hugrún, f. 1993, son-
ur Óðinn Pétur. 4) Guðrún, f.
1961, hennar synir og Sig-
Höggvið er hið fyrsta skarð í
systkinahópinn við andlát systur
minnar Ólafar Sjafnar – eða
Dúddu eins og hún var alltaf
kölluð. Áleitin verður myndin af
fallegri og glaðværri konu þar
sem ávallt var að finna skjól og
systurkærleika í sinni fegurstu
mynd. Þær birtast minningarn-
ar frá vistinni hjá Dúddu og
Pétri Hjálmssyni með frænd-
systkinum í Mosfellssveit og á
Úlfljótsvatni þar sem ævintýri
voru við hvert fótmál. Þau
Dúdda og Pétur voru náin og
lífsglöð, en saman deildu þau
áhuga á hestum og útreiðum
auk þess sem söngur skipaði
sinn sess í lífi þeirra. Það má
segja að þau hafi verið með
sveitablóð í æðum en eftir bú-
setu á Úlfljótsvatni og í Mos-
fellsbæ þá fluttu þau á Flúðir
þar sem þau bjuggu lengi. Það
var Dúddu þungbært þegar Pét-
ur maður hennar féll frá árið
2011, en síðustu árin dvaldi hún
á Lundi, hjúkrunarheimilinu á
Hellu.
Mitt eigið lífslán er að njóta
góðra systkina og um allnokkurt
skeið má segja að ég hafi verið
eitt af börnum þeirra Dúddu og
Péturs og til sanns vegar má
færa að það hafi í þroska og
uppvexti haft mótandi og já-
kvæð áhrif með safni fallegra
minninga. Það hefur eflaust
reynt á þolinmæði og þraut-
seigju að sinna fjórum fjörugum
börnum að viðbættum fyrirferð-
armiklum bróður, en aldrei var
því mætt nema með hlýju og
kærleik. Sameiginlega héldu
Dúdda og Pétur þétt utan um
fjölskylduna og síðar á lífsleið-
inni barnabörnin. Þar kann að
hafa sagt til sín reynsla Dúddu,
sem var fyrstu æviár sín í fóstri
í Vestmannaeyjum þar sem hún
var fædd. Hin síðari ár voru
henni hugleikin árin í Eyjum,
áður en hún flutti til foreldra
okkar og vera kann að sú æsku-
reynsla hafi að hluta mótað þá
miklu alúð sem hún bjó yfir í
uppeldi barna sinna. Á lífsleið-
inni nutum við systkinin ekki
síður mildrar leiðsagnar Dúddu,
hlýju hennar og stuðnings. Á
kveðjustund eru þær verðmætu
minningar efstar í huga frá
ferðalagi okkar um fjölbreytt líf-
ið með þessari góðu og glæsi-
legu stóru systur.
Eftir að Pétur féll frá dró ský
fyrir sólu í hjarta Dúddu, en
áfram yljuðu henni börn, barna-
börn og barnabarnabörn, sem
hvert um sig búa að hæfileikum
og dugnaði sem glöddu hana
mikið. Síðustu ár var þó ljóst að
þrek hennar og lífsneisti kuln-
uðu og aldurinn saxaði sífellt á
lífsgæðin með hugarþoku sem
þurrkaði út minni og minningar.
En gamlir textar frá söngárum
voru þó enn til staðar og heim-
sóknir með harmoniku leiðin að
hjarta hennar. „Kvöldið er fag-
urt ...“ lifði ávallt með henni, en
sá texti og lag átti sinn eilífa
sess í huga hennar. Þar birtust
henni minningar frá mörgum
ljúfum og hamingjuríkum sam-
verustundum með Pétri og
varpaði blíðu ljósi á ást þeirra
hjóna.
Nú er lífssól systur minnar
sest, en áfram búa með okkur
hlýjar og góðar minningar lið-
inna daga. Kveðja til hennar er
því grunduð á djúpu þakklæti og
ást, sem lifa mun til hinsta dags.
Megi minningin um Dúddu lifa
og ylja okkur um ókomin ár.
Gísli Gíslason.
Í dag kveð ég góða vinkonu
og fyrrverandi samstarfsfélaga,
Dúddu eins og hún var ávallt
kölluð. Hún og Pétur maðurinn
hennar bjuggu í sömu götu og
ég í uppvextinum. Það tókst
með fjölskyldunum góð vinátta
þegar þau fluttu í Markholtið á
sjöunda áratugnum og voru þau
mömmu stoð og stytta þegar
hún varð ekkja með fjögur ung
börn. Lára systir sem var yngst
okkar systkina átti þar sitt ann-
að heimili og naut þar góðs at-
lætis sem og við hin systkinin,
og sem unglingur átti ég góðan
vin í Dúddu og gat leitað til
hennar með mín „unglingamál“
og fengið ráð og klapp á bakið.
Leiðir okkar Dúddu lágu aftur
saman þegar ég hóf ung störf í
Búnaðarbankanum en þar
kenndi hún mér réttu handtökin
og gaf engan afslátt. Mér þótti
alla tíð gott að vinna með henni
og hún var mér afar kær og
mikill vinur. Við leiðarlok votta
ég ástvinum hennar samúð mína
– góða ferð í sumarlandið mín
kæra og berðu kveðju mína.
Þér ég þakka
vináttu og góðar stundir,
hlýja hönd og handleiðslu,
okkar stundir saman.
Bjartar minningar lifa
ævina á enda.
Margrét Þóra.
Ólöf Sjöfn
Gísladóttir
Elsku amma.
Til þín ég hugsa,
staldra við.
Sendi ljós og kveðju
hlýja.
Bjartar minningarnar lifa
ævina á enda.
(HÓl.)
Elsku amma, Guðríður Árna-
dóttir eða „amma í Kópa“ eins
og við kölluðum hana, er komin í
sumarlandið.
Það sem ég átti margar góðar
stundir með henni í gegnum ár-
in. Hún var seig, hlý en ákveðin
og hafði skoðanir. Hún var list-
ræn, gat málað og spilað á gítar,
veiðikló og ótrúlega heppin í
spilum. Amma spilaði mínígolf
með góðum árangri enda kapp-
söm kona, horfði á fótbolta og
leysti krossgátur. Hún ferðaðist
mikið bæði hérlendis sem og er-
lendis meðan heilsan leyfði.
Þegar við spjölluðum saman
Guðríður
Árnadóttir
✝ GuðríðurÁrnadóttir
fæddist 22. október
1930. Hún andaðist
14. febrúar 2020.
Útför Guðríðar
fór fram 21. febr-
úar 2020.
spurði hún mig æv-
inlega hvernig ég
hefði það og hrós-
aði mér fyrir hvað
ég stæði mig vel.
Hún studdi mig
gegnum erfiða tíma
og klappaði mér á
bakið þegar þurfti
að herða mig upp.
Amma sagði mér
hvað henni fannst.
Í henni bjó ótrú-
legur styrkur og seigla sem mig
langar að segja að ég hafi fengið
frá henni.
Takk elsku amma fyrir allt.
Hulda Ólafsdóttir.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald.
hinum megin birta er.
(Sigurður Kristófer Pétursson)
Gauja föðursystir mín var
yngst í fjögurra systkina hópi
og hún kveður líka síðust. Á ní-
tugasta aldursári var hún orðin
södd lífdaga og hafði þráð hvíld-
ina eilífu. Á kveðjustundu leita á
mann minningar frá liðinni tíð
og þótt samverustundirnar hafi
orðið býsna strjálar hin síðari
ár, sem er dæmigert fyrir hrað-
ann í nútímasamfélagi, var sam-
gangur milli fjölskyldnanna
miklu meiri hér áður fyrr. Frá
því ég frétti að Gauja hefði feng-
ið áfall fyrir um hálfum mánuði
og væri komin í líknandi með-
ferð hafa fjölmargar minningar
rifjast upp og leitað á hugann.
Sérstaklega hefur það runnið
upp fyrir mér hvað þau voru lík,
pabbi minn og Gauja. Ekki bara
í útliti heldur líka í háttum og
lunderni og þau voru býsna ná-
in, ekki síst á yngri árum.
Það var ekki gauragangurinn
í kringum þau, svo róleg og yf-
irveguð og seinþreytt til vand-
ræða, en gátu þó verið þung á
brún ef því var að skipta. Þó
man ég eftir að pabbi talaði um
að Gauja hefði verið svo kátur
krakki. Þau voru af verkafólki
og sjómönnum komin, ættuð
undan Jökli og þar hófu afi minn
og amma búskap undir lok fyrri
heimsstyrjaldarinnar. En lífs-
baráttan og sókn eftir vinnu ollu
því að þau fluttu á mölina með
eldri synina tvo, en í Reykjavík
komu svo bæði pabbi og Gauja í
heiminn. Gauja fæddist að segja
má beint inn í kreppuna miklu
og það var ekki alltaf mikla
vinnu að hafa á heimilinu á þess-
um árum og þar af leiðandi ekki
úr miklu að moða. Það var í raun
ekki fyrr en með Bretavinnunni
í síðari heimsstyrjöldinni sem
hagur fjölskyldunnar fór örlítið
batnandi. Gauja og bræður
hennar ólust því upp við að fara
sparlega með og nýta alla hluti
sem best, nokkuð sem þau
bjuggu að alla tíð.
Ég man vel eftir því að fyrir
margt löngu, þegar Gauja
dvaldi um tíma á æskuheimili
mínu með börnin sín, þá gátu nú
verið ærsl og læti, en alltaf hélt
Gauja ró sinni og yfirvegun. Líf-
ið fór þó ekki alltaf mjúkum
höndum um hana Gauju og hún
mátti t.d. sjá á eftir tveimur
sonum sínum á miðjum aldri.
En hún var þrautseig og stóð
vel fyrir sínu. Gauja var afskap-
lega hlý manneskja og skemmti-
lega kímin og það var alltaf stutt
í brosið. Hún lét sig varða fólkið
í kringum sig og spurði fregna
af skyldfólkinu og afkomendum,
sem minnast hennar með virð-
ingu og þökk.
Síðast hitti ég Gauju fyrir um
tveimur mánuðum í jarðarför
Steinars bróður míns. Hún lagði
mikið á sig til að geta komið og
verið viðstödd en það fór ekki
milli mála að það var dregið af
henni. Að hennar tími var ekki
langt undan.
Ég á þess því miður ekki kost
að fylgja Gauju frænku síðasta
spölinn. En henni fylgja góðar
óskir inn í sumarlandið og þakk-
læti fyrir væntumþykju og
tryggð alla tíð. Börnum hennar,
tengdabörnum, ömmubörnum
og langömmubörnum sendi ég
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur. Gauja frænka er kært
kvödd.
Árni Þór Sigurðsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
stjúpmóðir, amma og langamma,
ÓLAFÍA KATRÍN HANSDÓTTIR
sem lést sunnudaginn 9. febrúar, verður
jarðsungin frá Kópavogskirkju mánudaginn
24. febrúar klukkan 13.
Ingiríður Hanna Þorkelsdóttir
Elsa Sigurveig Þorkelsdóttir Már Guðmundsson
Indriði Þorkelsson Anna María Soffíudóttir
Valdís Brynja Þorkelsdóttir
barnabörn og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG HÓLM VIGFÚSDÓTTIR,
Grundarstíg 9, Sauðárkróki,
lést á HSN, Sauðárkróki, 17. febrúar.
Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju
föstudaginn 6. mars klukkan 14.
Ásta Einarsdóttir Guðmundur Valdimarsson
Jóhannes Jóhannesson Sveinfríður Jónsdóttir
Jenný Eiðsdóttir Sigurður Gunnlaugsson
Ágúst Eiðsson
barnabörn og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JYTTE KAREN MICHELSEN,
Brúnavegi 13, Reykjavík,
lést á Hrafnistu í Reykjavík 5. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sandra Díana Georgsdóttir Guðjón Rúnarsson
Edda Marianne Michelsen
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir mín, amma og
langamma,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hákotsvör 1, Garðabæ,
lést á hjartadeild Landspítalans við
Hringbraut laugardaginn 1. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Reynir Guðbjörnsson
Einar S. Reynisson
barnabörn og barnabarnabörn
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HAUKUR SIGHVATSSON
prentsmiður,
lést á Hrafnistu í Reykjavík 11. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Vitatorgs fyrir
framúrskarandi og alúðlega umönnun.
Ívar Hauksson Ana Moltó Pelegrin
Kolbrún Hauksdóttir Egill Ragnars Guðjohnsen
Brynja Hauksdóttir Bjarki Pétursson
barnabörn og barnabarnabörn