Rit Búvísindadeildar - 20.11.1995, Blaðsíða 5

Formáli
Heyið er mikilvœgasti fóðurþáttur búfjárframleiðslunnar. Tækni við verkun þess hefur
breyst ört á undanfömum árum. Um margar aldir var þurrkun einráð verkunaraðferð. Nú
hafa aðrar aðferðir komið til viðbótar svo sem verkun heys í rúlluböggum. Rannsóknir og
reynsla hafa sýnt að hagkvœmt er að þurrka heyið nokkuð á velli áður en það er bundið í
bagga og hjúpað plasti til vamar ágengni súrefhis. Enn er þurrkunin því mikilvcegur liður
í verkun heysins.
Sífellt er unnið að endurbótum á tœkni við meðferð heys á velli, meðal annars tækni
til þess aðflýta þurrkun þess. í ritinu er sagtfrá tilraunum með það sem nefnt hefur verið
knosun - en það er sérstök meðferð á grasinu við sláttinn sem stytta á þurrkunartíma þess
á velli.
Það hvemig verkum er hagað við heyskapinn rœður því einnig hve hratt heyið
þomar og hver gœði þess verða er að hirðingu kemur. Til dœmis hafa menn velt þvífyrir
sér hvort það skipti máli hvenær sólarhringsins slegið er. I ritinu er sagtfrá niðurstöðum
tveggja tilrauna um það efni. Frumuppgjör þeirra annaðist Ásdís Helga Bjamadóttir á
Hvanneryri. Var það liður í námi hennar við Búvísindadeild.
Loks er í ritinu sagtfrá athugunum á dœgursveiflum í ejhamagni og meltanleika
nokkurra grastegunda sem gerðar voru til þess að varpa Ijósi á hugsanleg áhrif sláttutíma
innan sólarhrings á gæði heysins við hirðingu.
Áformað er að vinna áfram að rannsóknum á þeim viðfangsefnum sem hér er sagt
frá enda um að ræða umfangsmikinn þátt í hefðbundnum búrekstri sem miklu veldur um
gæði fóðurframleiðslunnar og kostnað við hana.
Hvanneyri, 31. ágúst 1995
Bjarni Guðmundsson