Morgunblaðið - 27.05.2020, Blaðsíða 15

MINNINGAR 15
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. MAÍ 2020
✝ Sigríður Krist-ín Pálsdóttir
fæddist 8. febrúar
1952 í Holti í Ytri-
Njarðvík. Hún lést
12. maí 2020 á
Landspítalanum í
Fossvogi.
Foreldrar Sig-
ríðar eru Páll Val-
geir Sveinsson, f.
28. október 1921,
d. 24. apríl 1991,
og Guðrún S. Kristjánsdóttir, f.
27. október 1928.
Systkini Sigríðar eru 1) Val-
gerður Pálsdóttir, f. 1949, 2)
Alexander Pálsson, f. 1956, m.
jónsson lögmaður, f. 10. febrúar
1973, m. Ólöf Hildur Pálsdóttir,
f. 19. mars 1977. Börn þeirra
eru: Kristín Ásta, f. 2003, Hild-
ur Helga, f. 2008, og Stefán
Bjarni, f. 2017. 2) Sveinn Heið-
ar Guðjónsson fjármálahag-
fræðingur, f. 8. september
1978, m. Sigrún Helga Ásgeirs-
dóttir, f. 29. október 1989.
Sigríður ólst upp í Keflavík
og lauk námi frá Gagnfræða-
skóla Keflavíkur árið 1969. Sig-
ríður vann síðan framan af sem
heimavinnandi húsmóðir og at-
vinnurekandi í Reykjavík og
bjuggu þau hjónin í 24 ár í
Skildinganesi í Reykjavík. Síð-
astliðin 18 ár bjó hún í Hafnar-
firði og starfaði þar sem at-
vinnurekandi við rekstur efna-
laugarinnar Glæsis.
Útförin fer fram frá Hafnar-
fjarðarkirkju í dag, 27. maí
2020, klukkan 13.
Rannveig Vern-
harðsdóttir.
Sigríður giftist
eftirlifandi eigin-
manni sínum, Guð-
jóni Sigurðssyni, f.
20. janúar 1952,
þann 2. nóvember
1974. Foreldrar
Guðjóns voru Sig-
urður Emil Ágústs-
son, f. 29. janúar
1921, d. 29. októ-
ber 2011, og Pálína Guðjóns-
dóttir, f. 12. maí 1920 d. 10.
febrúar 1990.
Börn Sigríðar og Guðjóns
eru: 1) Sigurður Valgeir Guð-
Í dag kveð ég Siggu, elskulegu
systur mína.
Á kveðjustund rifjast upp svo
margar góðar minningar. Hún
hafði risastórt hjarta og var
ávallt tilbúin að gefa af sér til
annarra og það leið öllum vel í
kringum hana.
Betri systur væri ekki hægt að
eiga. Hún var mikið fyrir fjöl-
skylduna sína og vildi helst vera í
kringum hana. Barnabörnin sín
þrjú hafði hún gaman af að stjana
við. Hún hafði einstaka hæfileika
í eldhúsinu, hvort sem var að elda
eða baka, en hafði meiri áhuga á
mat í seinni tíð og fannst gaman
að skoða uppskriftir og prófa eitt-
hvað nýtt með mér. Við áttum
margar góðar stundir bæði í
Flórída og Seattle. Hún var mikið
fyrir ferðalög og var alltaf byrjuð
að skoða næstu ferð um leið og
hún kom heim.
Verslunarferðir okkar voru
margar og hafði hún unum að
skoða fín föt, en henni fannst
tískan svo skrítin og var ekki al-
veg nógu ánægð með hana síð-
ustu árin. Elsku systir, allt í
kring finn ég fyrir návist þinni.
Þakka þér fyrir allar stundirn-
ar sem við áttum saman. Þær
voru ómetanlegar og ég mun
endalaust sakna þín.
Ef ég ætti eina ósk
ég myndi óska mér
að ég fengi að sjá þig
brosa á ný.
Eitt andartak í örmum þér
á andartaki
horfin varstu mér
Ég trúi því
á andartaki
aftur verð hjá þér
(Hannes Örn Blandon)
Þín systir,
Vala.
Elsku Sigga. Ég hef saknað
þess mikið að hlusta á þig tala
um fjölskylduna þína. Allar sög-
urnar sem þú áttir. Þú talaðir
mikið um strákana þína og það
leyndi sér ekki hvað þú varst
ótrúlega stolt af þeim og því sem
þeir höfðu afrekað í lífinu. Allar
sögurnar af Kristínu Ástu enda
fyndnasta barn sem ég hef nokk-
urn tímann kynnst. Fannst líka
svo gaman að vera með þér og
systur þinni. Svo fyndnar og
skemmtilegar saman. Það var
alltaf svo fallegt að fylgjast með
þér og Guðjóni. Hann sá ekki
sólina fyrir þér og þið báruð svo
mikla virðingu og traust hvort til
annars.
Mér leið alltaf svo vel í kring-
um þig og ykkur öll, svona eins og
ég væri komin heim. Hefur aldrei
liðið svona áður. Þú varst alltaf
svo ótrúlega góð við mig og sýnd-
ir mér svo mikinn skilning, vænt-
umþykju og nánd þótt ég hafi oft
átt allt annað skilið. Það var svo
oft sem ég sat í stofunni heima
hjá þér og fylgdist með þér og
fjölskyldunni þinni og hugsaði: vá
hvað þau eru heppin að eiga
hvert annað að.
Ég hleypi ekki mörgum inn að
hjarta mínu en þegar kom að þér
reyndi ég ekki einu sinni að
stoppa það og hef haldið þér eins
langt inni í hjartanu og hægt er
síðan ég kynntist þér. Í byrjun
árs sendir þú mér vinabeiðni á
Facebook og aldrei hef ég verið
eins glöð yfir vinabeiðni á ævi
minni. Þú spurðir hvar við ættum
heima og að þú vildir hitta okkur.
Ég hafði hitt þig seinast 10 árum
áður. Sá hittingur var mér mjög
erfiður því ég hugsaði allan tím-
ann: ég mun aldrei aftur hitta
hana. Ég grét alla leiðina heim og
því miður sá ég þig aldrei aftur.
Ég hef samt aldrei hætt að sakna
þín og hugsa stöðugt um þig og
allt það sem þú gerðir fyrir mig.
Ég mun aldrei geta þakkað þér
eða fjölskyldunni þinni nóg fyrir
hversu vel þið komuð fram við
mig. Andlega átti ég mjög erfitt á
þessum tíma og ég hreinlega get
ekki ímyndað mér að hafa komist
í gegnum þetta án þín.
Ég hef alltaf vitað að ef ég
fengi þær fregnir að þú værir lát-
in myndi ég taka því mjög illa.
Þegar ég sá myndbandið sem
frændi þinn bjó til á Facebook og
fékk svo seinna staðfest að þú
værir látin slokknaði eitthvert
ljós innra með mér. Hvernig mér
líður er nokkuð sem ég hefði ekki
getað búið mig undir. Tilfinn-
ingalega er ég mjög náin þér og
hef oft hugsað: kannski þetta sé
líkt tilfinningunni sem flestir
hafa til móður sinnar. Ég reyni að
hugsa að þú sért komin á betri
stað, en ég get ekki ímyndað mér
stað betri en þann sem þú varst á
með fjölskyldunni þinni.
Elsku Sigga, þú varst svo
fyndin og skemmtileg. Elskaði
hvað þú varst ákveðin og gerðir
ávallt það sem þér fannst vera
rétt. Svo góð og komst fram við
alla af svo miklum kærleik. Ég
mun aldrei hætta að horfa upp til
þín og taka þig til fyrirmyndar.
Er svo þakklát fyrir að hafa feng-
ið að kynnast þér og er minning
þín mér mjög dýrmæt og ég mun
varðveita hana að eilífu.
Elsku Guðjón, Svenni, Siggi,
Ólöf, Kristín Ásta, Hildur Helga
og Vala. Mér þykir ótrúlega vænt
um ykkur. Mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Sunna.
Elsku Sigga mín, þakka þér
fyrir allar þær yndislegu stundir
sem við nutum saman. Minning
þín mun alltaf vera ljós í lífi okkar.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Þín
Jenný og fjölskylda.
Sigríður Kristín
Pálsdóttir
✝ Árni Jón Sig-urðsson fædd-
ist 19. maí 1937 í
Brúnuvík, Desja-
mýrarsókn. Hann
lést á Fossahlíð
Seyðisfirði 14. maí
2020.
Árni fluttist frá
Brúnuvík 2 ára á
Dvergastein á
Seyðisfirði. For-
eldrar hans voru
Sigurður Sigurðsson, f. 1915, d.
1996, og Elín Einarsdóttir, f.
1941, d. 1982. Árni Jón ólst upp í
stórum systkinahóp.
Árni Jón giftist Pálínu Har-
aldsdóttur 16. maí 1964. Börn
þeirra eru Haraldur Árnason, f.
2. feb. 1964, maki er Stefanía
Stefánsdóttir, f. 14. júlí 1963,
Mekkín Árnadóttir, f. 1. júlí
1969, maki er Páll Þórir Rún-
arsson, f. 15. des.
1967. Barnabörn
þeirra eru Sverrir
Haraldsson, maki
Fríða Björk Teits-
dóttir, Stefán Har-
aldsson, maki Ólöf
Brynjólfsdóttir,
Pálína Haralds-
dóttir, maki Hall-
dór Hinriksson.
Árni Jón Pálsson,
maki Ása Jacobsen,
Elínborg Steinunn Pálsdóttir,
maki Tomas Brattelid. Barna-
barnabörn þeirra eru Teitur
Logi Sverrisson, Stefanía Stef-
ánsdóttir, Vala Björk Stef-
ánsdóttir, Natalía Rán Halldórs-
dóttir, Mikael Árnason, Stefán
Árnason og Jakob Árnason.
Útför Árna Jóns fer fram frá
Seyðisfjarðarkirkju í dag, 27.
maí 2020, klukkan 14.
Elsku pabbi okkar.
Það er svo margt að minnast á
frá morgni æskuljósum
Er vorið hló við barnsins brá
og bjó sig skarti‘af rósum
(Einar E.S.)
Hugurinn reikar til baka til
allra dásamlegu stundanna með
þér, þegar við sungum saman í
bílnum og öll lögin sem þú kenndir
mér. Þú varst hafsjór af fróðleik
og víðlesin. Þig langaði svo að ég
lærði á hljóðfæri að þú seldir bát-
inn þinn til að kaupa píanó, við lít-
inn fögnuð bróður míns. Þetta pí-
anó á ég enn. Seinna meir lærði ég
svo á harmonikku og minnist ég
ófárra stunda þar sem við spiluð-
um saman. Mikil tilhlökkun var
hjá þér, mömmu, mér og börnun-
um þegar við fórum saman í úti-
legu á harmonikkumótin. Þá var
nú oft kátt á hjalla.
Þú sagðir að þegar þú varst
strákur hefði draumur þinn verið
að eignast bát og byssu. Þetta
tókst þér. Við unnum öll fjölskyld-
an saman í útgerðinni og þar lærði
ég að vinna. Oft var mikil stemm-
ing í beituskúrnum og spennan
mikil að sjá hvað kæmi mikill afli
úr hverjum róðri. Það voru for-
réttindi fyrir barnabörnin að
kynnast lífinu í beituskúrnum og
fá að fara á sjó. Það er ekki lengra
síðan en fyrir ári að 5 ára langaf-
astrákurinn þinn fékk að fara út á
fjörð með þér á bátnum og renna
færi. Sú minning lifir enn í huga
hans. Þú varst svo mikil fyrir-
mynd og góður fjölskyldufaðir,
hugsaðir svo vel um okkur öll. Al-
veg sama hvað þú gerðir, allt lék í
höndunum á þér. Þú fylgdist mjög
vel með afkomendum þínum og
varst stoltur af þeim.
Við feðgarnir áttum svo margar
góðar stundir saman, allt snerist
þetta um sjóinn, beituskúrinn og
gera bátana fína. Það voru ófáar
stundirnar sem við áttum þegar
Byr var í smíðum og rerum við í
sameiningu á honum í nokkur ár
og var það upphafið að útgerð
okkar saman sem hefur staðið
fram á þennan dag. Það var ótrú-
legt að sjá seigluna og áhugann
hjá þér fyrir útgerðinni, þrátt fyr-
ir háan aldur. Elsku pabbi, ég
lærði svo ótrúlega margt af þér og
á svo góðar og fallegar minningar
með þér.
Það voru forréttindi að geta
komið saman öll í lok apríl, allir
ættliðir frá börnum og niður í
langafabörn, til að minnast góðra
stunda með þér og þakka þér fyrir
visku þína og leiðandi hönd í gegn-
um líf okkar.
Nafni þinn gaf þér mynd í jóla-
gjöf þegar hann var lítill. Á henni
stendur „Guð getur ekki verið alls
staðar, þess vegna skapaði hann
afa“. Þetta lýsir vel því ljósi sem
þú hefur verið í lífi okkar allra.
Orð fá því ekki lýst hve mikið
við munum sakna þín, það er svo
margt sem þú kenndir okkur um
lífið, þú varst svo réttsýnn og já-
kvæður og ekkert verkefni var þér
of stórt. Minningin um þig mun
lifa með okkur alla tíð.
Takk fyrir allt, elsku pabbi okk-
ar.
Mekkín Árnadóttir,
Haraldur Árnason.
Elskulegur tengdafaðir minn.
Það er komið að kveðjustund,
þín verður sárt saknað hjá mörg-
um það veit ég. Ég var svo hepp-
inn að fá að upplifa lífið með þér og
fjölskyldunni þinni síðastliðin 35
ár. Ég var ekki nema 17 ára þegar
við kynntumst á Seyðisfirði. Það
eru ótrúlega margar góðar minn-
ingar sem ég hef frá þessum tíma,
man alltaf hvað ég leit upp til þín,
virtist vera alveg sama hvað þú
gerðir, allt einhvern vegin lék í
höndunum á þér. Held ég leyfi
mér að fullyrða það að fjölhæfari
mann er erfitt að finna, þú varst
góður sjómaður, járnsmiður, tré-
smiður og já bara nánast alveg
sama hvar er borið niður, þú gast
þetta allt. Ég mun ævinlega vera
þér og konunni þinni, henni Pál-
ínu, þakklátur. Aldrei man ég eftir
öðru en mér hafi verið tekið með
opnum örmum og alla tíð komið
fram við mig eins og ég væri ykk-
ar eigin sonur, þó svo að ég hafi nú
kannski ekki alltaf verið sá stillt-
asti á mínum yngri árum.
Ég man vel þegar ég bjó heima
hjá ykkur hjónum og bátaútgerðin
var á fullu, allt snerist um sjóinn og
útgerðina. Ég fékk um tíma að
taka þátt í því líka, ég fór á sjóinn
með þér og var að beita í skúrnum
á bryggjunni. Þetta tímabil kenndi
mér að það er hægt að gera margt
ef dugnaður og áhugi er til staðar.
Það var ótrúlegt að sjá dugnaðinn
hjá ykkur , samheldnin og áhuginn
á útgerðinni alltaf í fyrsta sæti, tók-
uð fullan þátt í öllu saman, virki-
lega skemmtilegur og lærdómsrík-
ur tími fyrir mig og hefur nýst mér
vel í öllu sem ég hef þurft að gera á
minni ævi.
Þegar ég og dóttir þín fluttum á
Sauðárkrók voru þið alltaf svo
ótrúlega dugleg að koma í heim-
sókn þó svo að þetta væri töluvert
ferðalag. Get ekki annað en minnst
á hve duglegur þú varst að hjálpa
okkur þegar við byggðum húsið
okkar á Sauðárkóki. Þú varst
mættur um leið og byrjað var að
grafa og vannst með okkur dag og
nótt í nokkra mánuði meðan við
vorum að komast inn. Við vorum
svo ung og óreynd þegar þetta var,
þannig að fá mann eins og þig til að
hjálpa til var algerlega ómetanlegt
og þegar ég lít til baka eru tvö orð
sem koma mjög sterkt upp í hug-
ann, dugnaður og þakklæti.
Þú háðir stutta en snarpa bar-
áttu við erfiðan sjúkdóm, ég sá
líka vel hvað góðan mann þú hafð-
ir að geyma, alltaf jafn jákvæður
og tókst þessu öllu saman með
æðruleysi og stakri ró. En núna er
komið að leiðarlokum elsku
tengdafaðir minn, minning mín
um þig mun lifa með mér alla tíð.
Megir þú hvíla í friði.
Páll.
Elsku afi nafni.
Þú varst mér fyrirmynd á svo
mörgum sviðum og eigum við
margar yndislegar minningar sam-
an. Þú varst einstakur maður sem
aldrei skipti skapi, bráðgáfaður,
blíður, nákvæmur, örlátur og harð-
duglegur. Þú hafðir mannkosti sem
svo sannarlega eru öfundsverðir og
ég get vonandi tileinkað mér að
einhverju leyti í lífinu.
Þegar ég kom í heimsókn til
ykkar ömmu á Seyðisfirði beið mín
alltaf camembert sem var svo mikið
af að vita vonlaust var að komast
yfir að klára hann jafnvel þótt ég
hefði ekkert annað borðað yfir
dvölina. Mér hafði nefnilega fundist
hann svo góður þegar ég var pjakk-
ur. Ég man þegar ég beið á tröpp-
unum á Brekkutúninu eftir ykkur
að koma í heimsókn til Sauðár-
króks og biðin var heil eilífð. Suðu-
súkkulaðið og brjóstsykur var svo
alltaf klárt í bílnum við komuna.
Þú hafðir mikil áhrif á mig á
uppvaxtarárunum þar sem þú
tókst mig með þér á sjóinn ungan
að árum og leyfðir mér að reyna á
mig ælandi yfir borðstokkinn og
tókst mig svo með í beituskúrinn
að beita bjóð sem fyrir litlar
hendur tók allan daginn. Þessi
reynsla bjó til sjálfstraust hjá
ungum manni og skilning á að
vinna verkefnin vel og klára það
sem maður tekur sér fyrir hend-
ur, sem ég bý að í dag. Þú talaðir
alltaf við mig á jafningjagrund-
velli þótt ég væri aðeins barn.
Fyrir þetta er ég þér ótrúlega
þakklátur. Aldrei heyrði ég þig
kvarta yfir nokkrum sköpuðum
hlut enda varst þú alltaf nægju-
samur og þakklátur með það sem
þú hafðir.
Í seinni tíð vorum við duglegir að
ræða pólitík, fjármál og efnahags-
mál, sem oft gerði fólkið í kringum
okkur algjörlega brjálað en mér
fannst einstaklega gefandi. Við
höfðum þó öðruvísi heimssýn á
þessi mál en það sem ég held þó að
ég hafi tekið út úr öllu þessu spjalli
er auðmýkt og æðruleysi þótt oft
erfiðlega gangi.
Mér leið alltaf svo vel hjá ykkur
ömmu og þín verður sárt saknað.
Ég trúi því að þú lifir áfram innra
með mér, elsku afi nafni, því það er
svo margt sem ég hef lært af þér og
tek áfram með mér inn í lífið.
Takk fyrir allt.
Þinn nafni
Árni Jón Pálsson.
Árni Jón
Sigurðsson
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERNA S. JÚLÍUSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund
miðvikudaginn 20. maí.
Útförin auglýst síðar.
Guðfinna Pétursdóttir Rudiger Peltz
Guðríður K. Pétursdóttir Þórarinn Þórarinsson
Guðbjörg L. Pétursdóttir
Júlíus Pétur Pétursson Lotta Frick
barnabörn og barnabarnabörn
STEINUNN K. THEODÓRSDÓTTIR
meinatæknir,
Suðurlandsbraut 60,
lést þriðjudaginn 19. maí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 2. júní klukkan 15.
Kærar þakkir fær starfsfólk Heimahjúkrunar Reykjavíkurborgar í
Laugardal og deildar B-4 á Landspítala í Fossvogi fyrir
umönnun og hjúkrun.
Gylfi Pálsson
Kristín Gylfadóttir
Þóra Gylfadóttir Hallgrímur Snorrason
Snorri Gylfason
Kári Gylfason Gunn-Britt Retter
Teitur Gylfason Soffía Ingibjörg Friðbjörnsd.
Trausti Gylfason Sigríður Ragnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HALLGRÍMUR ÞORSTEINSSON
löggiltur endurskoðandi,
Lundi 23,
lést á líknardeild Landspítalans
sunnudaginn 17. maí. Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 28. maí klukkan 15.
Friðfinnur Hallgrímsson
Halla Hallgrímsdóttir Birgir G. Magnússon
Þorsteinn Hallgrímsson Ásta Laufey Aðalsteinsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn
Ingunn Jensdóttir