Skessuhorn - 01.07.2020, Qupperneq 24

MIÐVIKUDAGUR 1. JúLÍ 202024
Þetta byrjaði allt með eldgosinu í
Eyjafjallajökli fyrir tíu árum síðan.
Eiginlega vorum við alveg viss um
að gosið hafi hafist vegna þess að
við sungum svo kröftuglega þennan
veturinn lagið „Eldinn“ úr tónverk-
inu Þúsaldarljóð eftir þá bræður
Sveinbjörn I. og Tryggva M. Bald-
vinssyni. Þar er sungið um náttúru-
öflin eld, vatn, loft og jörð og heill-
aðist hópurinn af kraftinum í eldin-
um í texta Sveinbjarnar.

Eldurinn logar
langt niðri í jörðu
leitar að opinni slóð.
Æðir um ganga,
grefur sér leiðir,
glóandi, ólgandi blóð.

Spýtist úr gígum
með geigvænu öskri,
grásvörtum bólstrum af reyk.
Leiftrandi steinar,
logandi hraunið,
lifandi kraftur að leik.

En handann við sortann,
háskann og mökkinn,
sem heldimmur leggst yfir ból,
dansar á himni,
dátt yfir landi,
dirfskunnar leiftrandi sól.

Krafturinn í þessum söng gæti
hugsanlega hafa komið af stað eld-
gosi, allavegana veltum við því mik-
ið fyrir okkur þarna fyrir tíu árum
síðan kennarinn og skapandi nem-
endurnir með ímyndunaraflið á
fullu. Í dag eru þessir fyrrum nem-
endur leikskólans sem var fyrsti
hópurinn á eldfjallið orðnir 15 ára,
sumir 16. Þeir sökktu sér í fróð-
leikinn og fylgdust spenntir með
fréttum, náðu sér í fræðibækur á
bókasafnið, bjuggu til spúandi eld-
fjöll úr flestum þeim efnivið sem
finna mátti í leikskólanum og eitt
leiddi af öðru, við myndum stefna
á að klífa eitt eldfjall um vorið. Í
raun er þetta lýsing á svo mörgu
öðru í leikskólastarfinu. Hópurinn
fær brennandi áhuga á einhverju
efni, fer á bólakaf í það, kannar á
alla mögulegu vegu og ákveður svo
saman hvað skuli gera meira úr því.
Stundum er það framkvæmanlegt
og stundum ekki, en við getum ekki
vitað það nema kanna það. Síðan þá
hefur ferð á Gráukúlu verið fastur
liður í útskriftarferð elstu nemenda
leikskólans á vorin, en Gráakúla er
eldfjallið sem valið var vorið 2010
til að skoða.
Nú í vor var því komið að ell-
eftu ferðinni á Gráukúlu. Fjall sem
við höfum alltaf fyrir augunum og
keyrum framhjá þegar við förum
suður fyrir fjall. Þetta telst ekki hátt
fjall, 211 metrar yfir sjávarmáli, en
er gríðarleg áskorun fyrir börn sem
eru flest ennþá fimm ára (bráðum
6). Ferðirnar hafa alltaf gengið vel
og á því var ekki undantekning í
þetta sinn. Þátttaka aðstandenda
barnanna hefur aukist með árunum
og þykir eftirsóknarvert að komast
með. Sem betur fer því þetta væri
erfitt í framkvæmd ef þeirra nyti
ekki við. Kærar þakkir fyrir það
þið fjölmörgu foreldrar, ömmur,
afar, frænkur og frændur sem hafið
hjálpað til þessi tíu ár.
Við förum á einkabílum upp að
eldfjallinu og aldrei hefur vantað
bíla. Eitt sinn kom þetta ekki nógu
skýrt fram í undirbúningsumræð-
unni og nemendi okkar hélt að við
myndum ganga alla leið upp í fjall.
Svolítið langt en hann ætlaði sko al-
veg að láta sig hafa það.
Við þurfum að fara eftir reglum.
Líkt og við lærum í útikennslunni
þá þurfum við að hugsa um nátt-
úruna og passa að skilja ekki eft-
ir okkur mikil ummerki. Þeir sem
hafa farið í flestar ferðirnar þessi tíu
ár hafa tekið eftir því að ýmislegt
hefur breyst á og við eldfjallið og
ágangur hefur augljóslega aukist.
Stundum hafa börnin orðið
smeik uppi á toppnum en þó að-
allega um mömmu sína, hún má
ekki detta. Flestir verða hissa þeg-
ar upp er komið. Gígurinn er dýpri
en við höfðum búist við, bílarnir
sem keyra þjóðveginn fyrir neðan
svo agnarsmáir og útsýnið dásam-
legt. Heilmikil upplifun fyrir bæði
smáa og stóra. Og nestið, það skipt-
ir alltaf höfuð máli í öllum ferðum
með börnum. Auðvitað, við þurfum
nú mikla orku í allt sem við viljum
gera.
Þegar niður er komið tekur
hraunið við, fallegir berggangar og
ótal myndir sem sjá má í hraun-
inu. Það þarf ekki mikið til að vekja
ímyndurnaraflið hjá börnunum sem
rétt gefa sér tíma til að fá smá nestis-
bita áður en haldið er áfram niður á
Hraunflöt. Þangað höfum við stefnt
síðustu árin og höfum fengið afnot
af skálanum og svæðinu þar í kring.
Þökkum við eigendum fyrir að taka
ár eftir ár vel í bón okkar um að fá
lykilinn lánaðann.
Eftir að hafa borðað góðan hádeg-
ismat út undir berum himni, farið í
fjársjóðsleit og könnunarleiðangra
um svæðið er haldið heim á leið eft-
ir enn eitt ævintýrið, allir stoltir og
glaðir yfir að hafa sigrað eldfjallið.
Elísabet Lára Björgvinsdóttir,
leikskólakennari í Leikskólanum í
Stykkishólmi.
Jenis av Rana, mennta- og utanrík-
isráðherra Færeyja, og Guðlaugur
Þór Þórðarson utanríkisráðherra
Íslands heimsóttu Snæfellsnes síð-
asta mánudag. Funduðu þeir á
Hótel Búðum og fóru að því loknu í
skoðunarferð um Snæfellsbæ. Farið
var á Arnarstapa, Malarrif, Djúpa-
lónssand og Sjóminjasafnið á Hell-
issandi undir leiðsögn Ragnhildar
Sigurðardóttur. Á ferð sinni komu
gestirnir við í Gallerí Jökli í Snæ-
fellsbæ þar sem hluti handverks-
hópsins þar tók á móti þeim. Með
í för voru eiginkonur ráðherranna,
Anna av Rana og Ágústa Johnson,
og Kristinn Jónasson bæjarstjóri.
þa
Frá því er greint í nýjasta tölu-
blaði bæjarblaðsins Jökuls í Ólafs-
vík að ákveðið hafi verið að draga
útbreiðslusvæði blaðsins saman að
nýju eftir sex mánaða tilraun sem
gerð var í desember síðastliðnum.
Þá var dreifingarsvæði blaðsins öll
sveitarfélögin á Snæfellsnesi.
„Því miður hefur komið í ljós að
þessi tilraun gengur ekki upp, því
ekki hefur reynst rekstrargrund-
völlur fyrir þessu fyrirkomulagi.
Stærsti kostnaðarliðurinn við út-
gáfuna er dreifing, auglýsingar sem
tengjast stækkuðu dreifingarsvæði
standa ekki undir dreifingarkostn-
aði, hvað þá öðrum útgjöldum. Aðal
tekjulind Jökuls er af auglýsing-
um og eins og hjá flestum öðrum
fjölmiðlum hafa þær dregist mikið
saman það sem af er ári,“ segir í til-
kynningu frá Jóhannesi Ólafssyni
útgefanda Jökuls. „Því höfum við
ákveðið að draga úr útgáfunni, fara
aftur til fyrra horfs og dreifa aðeins
í Snæfellsbæ og Grundarfirði eins
og gert var fyrir 1. desember 2019,“
bætir hann við.
mm
Utanríkisráðherra Færeyja á
ferð um Snæfellsnes
Útbreiðslusvæði bæjarblaðsins
Jökuls minnkað að nýju
Ellefta ferðin á eldfjallið
Pennagrein