Morgunblaðið - 02.06.2020, Síða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚNÍ 2020
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR RICHARDSSON
kennari,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudaginn
27. maí. Útför fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 5. júní klukkan 15.
Louisa Sigurðardóttir Pétur Haukur Ólafsson
Anna María Sigurðardóttir Viðar Sigurðsson
Brynja Sigurðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri
STEFÁN H. JÓNSSON
Gráhellu 6,
pípulagningameistari og fyrrum bóndi
Kálfhóli 1,
lést á Landspítalanum Hringbraut 31. maí.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
11-EG fyrir góða umönnun og hlýhug. Útför
verður auglýst síðar.
Bára Leifsdóttir
Jón Gunnar Stefánsson Elín S. Gísladóttir
Leifur Stefánsson Þóra Gylfadóttir
Þórhildur U. Stefánsdóttir Jón Bogason
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku drengurinn okkar
JÓN ALEXANDER H. ARTÚRSSON
sem lést 22. maí sl. verður jarðsunginn frá
Snartarstaðakirkju fimmtudaginn 4. júní kl.
14. Blóm og kransar afþökkuð en þeim sem
vilja minnast hins látna er bent á
Frjálsíþróttaráð HSÞ og Píeta samtökin.
Jón Grímsson Guðný Margrét Guðnadóttir
Sandra Huld Helgudóttir Margrét Eva Helgudóttir
Artúr Jensson
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTBJÖRG MAGNEA
GUNNARSDÓTIR
Skógum,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 30.
maí. Útförin verður auglýst síðar.
Sigríður Sigurjónsdóttir Magnús Skúlason
Sigrún Sigurjónsdóttir Øyvind M. Edvardsen
Dýrfinna Sigurjónsdóttir Guðni Sveinn Theodórsson
Auður Sigurjónsdóttir Kristinn Kristófersson
Ágúst Sigurjónsson Sigrún Hreiðarsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR INGÓLFSSON
húsgagnabólstrari,
Dofraborgum 44, Reykjavík,
lést á líknardeildinni í Kópavogi
í faðmi fjölskyldunnar laugardaginn 30. maí.
Útför auglýst síðar.
Kristín Júlíusdóttir
Ingólfur Guðmundsson Nína María Reynisdóttir
Júlíus Ágúst Guðmundsson Jóhanna J. Gunnlaugsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
✝ KristmundurIngimarsson
fæddist á Sauð-
árkróki 24. ágúst
1966. Hann lést á
Karólínska sjúkra-
húsinu í Svíþjóð 7.
maí 2020. For-
eldrar hans voru
þau Karl Ingimar
Vilhjálmsson, f. 1.0.
1945 og Guðrún
Kristmundsdóttir,
f. 22.7. 1948. Kristmundur var
elstur þriggja systkina en þau
eru: 2) Elísabet Ingimarsdóttir,
f. 1.12. 1968, maki hennar Björg-
ólfur Hávarðsson, f. 27. júní
1965. Börn þeirra eru Andrea, f.
Dóttir Kristmundar er Helga
Jóna, f. 26.10. 1997, maki hennar
Bjarni H. Halldórsson. Sonur
Ástu er Valur Freyr, f. 6.4. 1992
og hann á eina dóttur, Kamillu
Ástu, f. 29.4. 2014.
Kristmundur starfaði alla sína
tíð sem bifreiðarstjóri hjá ýms-
um verktökum og flutnings-
aðilum. Síðustu ár starfaði hann
sem bílstjóri hjá Vörumiðlun á
Sauðárkróki. Kristmundur hafði
mikið gaman af ferðalögum
bæði innanlands og utan, bæði
með fjölskyldu og í góðra vina
hópi. Kristmundur hafði mikinn
áhuga á bifreiðum og fór nokkr-
ar ferðir erlendis á bílasýningar.
Hann hafði mikið dálæti á
Scania-bifreiðum. Með þeim
betri stundum átti Kristmundur
með barnabarni sínu, Kamillu
Ástu.
Útför hans fer fram frá Sauð-
árkrókskirkju 2. júní klukkan
14.
10.1. 1997 og Íris, f.
23.9. 2005. 3) Vil-
hjálmur Ingimars-
son, f. 8.1. 1981,
maki hans Erla Ösp
Ingvarsdóttir, f.
23.4. 1980. Börn
þeirra eru Kolbrún
Ósk, f. 19.6. 2006,
Vilborg Rún, f. 30.7.
2009, d. 30.7. 2009
og Alexander Örn,
f. 13.9. 2010.
Kristmundur kvæntist Ástu
H. Valsdóttur, f. 5.1. 1969, þann
14.7. 2012. Foreldrar hennar eru
Valur Margeirsson, f. 7.2. 1949,
d. 8.4. 2015 og Birna Sigurð-
ardóttir, f. 21.6. 1940.
Minningarorð um pabba.
Í dag er ég að kveðja pabba
minn og besta vin sem hægt er
að óska sér. Ég er svo þakklát
fyrir allt. Þú varst besti pabbi í
heimi. Ég er bara ekki að trúa
því að þú sért farinn frá mér. Við
áttum svo margt eftir að gera
saman, eins og að fara í siglingu
með skemmtiferðaskipi eins og
við vorum svo oft búin að ræða
um, ferðast oftar til útlanda og
um landið. Það sem mér finnst
sárast er að þú getir ekki verið
vitni af því þegar ég gifti mig og
stofna fjölskyldu, ég veit að þú
hefðir verið góður afi fyrir börn-
in mín. Ég er alltaf að bíða eftir
að þú hringir og talir við mig og
ég er alveg næstum búin að
reyna að hringja í þig seinustu
daga, þetta er svo óraunverulegt
að geta ekki talað við þig því við
gátum alltaf talað saman og hleg-
ið saman og gat ég sagt þér allt,
ef mér leið illa þá stappaðir þú í
mig stálinu og við redduðum
vandamálunum hverju sinni.
Ég man svo vel eftir því þegar
ég var lítil þegar við fórum eitt-
hvert þá hittir þú alltaf einhvern
til að spjalla við, þú þekktir alla,
bókstaflega alla. Við fórum upp á
fjöll og firnindi frá upphafi ævi
minnar og var fólk hissa hvað ég
var þolinmóð, hef ég lært mikið
af öllum þessu ferðalögum. Það
þótti öllum svo vænt um þig og
þú varst vinur vina þinna. Þó svo
að ég hafi ekki getað verið með
þér þessar seinustu vikur sem þú
áttir og vera með þér seinustu
skrefin er ég svo þakklát fyrir að
við Bjarni komum til þín í mars.
Fá að knúsa þig, spjalla og borða
nammi frá Íslandi. Það var svo
eftir að skilja við þig úti í Svíþjóð
hálfgrátandi og fá ekki að knúsa
og kyssa þig bless, en vegna
ástandsins sem var komið gátum
við ekki kvatt hvort annað eins
og við vildum, en þá áttum við
von á því að þú myndir koma
heim og það huggaði okkur.
Elska þig út fyrir endimörk al-
heimsins og ég veit að þú passar
mig og vakir yfir mér.
Þín dóttir
Helga Jóna.
Elsku Mundi okkar er fallinn
frá.
Ég kynntist Munda mínum
rétt eftir að ég kom heim frá
Þýskalandi þar sem ég var au-
pair í rúmlega ár. Hann heillaði
mig frá fyrstu stundu. Við höfð-
um sama skítahúmorinn. Ég
gleymi ekki fyrsta djamminu
sem við fórum á með Öldu og
Bjössa. Þá sagði hann: „Sibba ég
var að spá í að fara með þig á
ættarmót…“ „Ha?“ sagði ég.
„Já, nú förum við á Feita dverg-
inn.“ Feiti dvergurinn var
skemmtistaður á okkar tíma.
Mundi fékk aldrei nóg af að gera
grín að mér og auðvitað gerði ég
það sama til baka.
Þegar við komumst að því að
við ættum von á barni tók til-
veran nýjan lit. Ári eftir að við
byrjuðum saman fæddist elsku
Helga Jóna okkar sem var og er
svo mikill sólargeisli í lífi okkar.
Alltaf áttum við góðar stundir
saman. Ég elska þessa tíma og
við rifjðum þá oft upp.
Svo kom tíminn þar sem leiðir
okkar skildi. Í rauninni vorum
við bæði ósátt á ólíkan hátt en
svona var bara tíminn.
Elsku Helga Jóna okkar var
og er alltaf ljósið okkar og við
gerðum allt sem við gátum til að
létta henni lífið. Ég á nokkrar
sögur af henni sem lítili stelpu
sem við Mundi hlógum alltaf að
eftir skilnað. Stundum hringdum
við hvort í annað til að segja sög-
ur af henni. Mundi og Helga
Jóna voru mjög náin og lík í svo
mörgu.
Ég talaði við hann þegar hann
var í Svíþjóð og hann var svo
glaður og stoltur af Helgu Jónu
okkar og var svo ánægður með
Bjarna tengdason okkar.
Elsku Helgja Jóna mín, ég
skrifa þessi orð með tár í augum
og vona að þú sjáir ljósið sem við
pabbi þinn reyndum að gefa þér.
Við pabbi (Friðgeir) samhryggj-
umst þér svo innilega og elskum
þig af öllu okkar hjarta
Elsku Mundi, hvíldu í friði og
passaðu upp á Leifu ömmu og
alla hina.
Þín að eilífu,
Sigurbjörg (Sibba).
Elsku Krissi bróðir.
Ég er ekki að trúa því að þú
sért farinn. Við hittumst síðast
milli jóla og nýárs 2019 og þá
grunaði mig ekki að þetta væri
síðasta skipti sem ég fengi að sjá
þig, hlæja með þér og ræða við
þig væntanlega utanlandsferð
sem við ætluðum að fara um leið
og þú hefðir heilsu til. Ég er enn
að hugsa um að taka upp símann
til að heyra í þér en átta mig svo
á því að þú sért farinn. Því þú
varst og verður alltaf stóri bróðir
minn. Ég minnist þeirra stunda
er þú komst að sækja mig í leik-
skólann á sendibílnum þegar þú
varst að vinna hjá kaupfélaginu
við að keyra út vörur, með þér
fór ég margar ferðir og kynntist
fullt af fólki sem þú þekktir. Þú
nenntir alltaf að hafa mig með
þér hvert sem þú fórst þó svo að
það sé þó nokkur aldursmunur á
okkur. Auðvitað kom að því að þú
fluttir að heiman og þá varð ég
eftir, minnkuðu samskipti okkar
í nokkur ár, ég varð unglingur og
hafði ekki tíma fyrir stóra bróð-
ur, þú varst farinn að búa og orð-
inn fjölskyldumaður. En svo kom
að því að ég flutti suður og þá
endurnýjuðust kynni okkar upp
á nýtt. Ég var ekki lengur þessi
litli bróðir sem þurfti að passa. Á
þessum tíma kynntumst við upp
á nýtt sem bræður. Eftir að við
fluttum báðir norður héldum við
alltaf sambandi þó svo að við
byggjum í sitthvorum firðinum.
Við fórum að ferðast til útlanda
saman með fjölskyldum okkar og
reyndum að hittast eins oft og við
gátum. Elsku Krissi, ég gat alltaf
talað við þig og treyst á þig ef
mig vantaði aðstoð. Þú hélst mik-
ið upp á börnin mín og varst
þeim alveg yndislegur frændi,
þau sakna þín mjög mikið. Sér-
staklega þótti þér vænt um
frænda þinn því hann deildi með
þér sama áhugamáli sem eru
stórir trukkar og sérstaklega
Scania-bifreiðar. Þú varst mér
mikil aðstoð þegar ég fór með
frænda þinn í gegnum greining-
arferlið og þú tókst honum eins
og hann var, þú sagðir alltaf að
hann væri uppáhaldsfrændinn
þinn.
Elsku bróðir, takk fyrir allar
stundir sem ég átti með þér, ég
mun ætíð hugsa til þín og reyna
að vera eins góður maður og þú
varst.
Þinn litli bróðir Villi.
Vilhjálmur Ingimarsson.
Kristmundur
Ingimarsson
✝ Steinunn K.Theodórs-
dóttir fæddist í
Reykjavík 17. nóv-
ember 1932. Hún
andaðist þriðju-
daginn 19. maí
2020.
Foreldrar henn-
ar voru Theodór
Jakobsson skipa-
miðlari, 1890-1942,
og kona hans
Kristín Pálsdóttir, 1898-1940.
Steinunn var yngst sjö systkina
en þau voru Sigríður, Kristín
Soffía, Helga, Björn, Þórunn
og Páll. Þórunn
ein lifir systkini
sín.
Steinunn ólst
upp á Sjafnargötu
11 í Reykjavík.
Hún gekk í
Austurbæjar-
skólann og
Menntaskólann í
Reykjavík þar sem
hún útskrifaðist
sem stúdent árið
1952. Þá hélt hún til Kaup-
mannahafnar, innritaðist í há-
skólann þar til þess að leggja
stund á tungumál. Hún venti þó
hún kvæði sínu í kross og fór í
Århus Tekniske Skole þar sem
hún lauk prófi í meinatækni og
hafði þá lokið verklegri þjálfun
á sjúkrahúsum í Ósló. Steinunn
vann við fag sitt um árabil,
lengst af á rannsóknarstofum
Reykjalundar og Landakots.
Steinunn giftist Gylfa Pál-
syni, skólastjóra, þýðanda og
þul, árið 1955. Börn þeirra eru
Kristín, Þóra gift Hallgrími
Snorrasyni, Snorri, Kári í fjar-
búð með Gunn-Britt Retter,
Teitur kvæntur Soffíu Ingi-
björgu Friðbjörnsdóttur og
Trausti kvæntur Sigríði Ragn-
arsdóttur. Barnabörn Stein-
unnar og Gylfa eru tíu. Barna-
barnabörnin eru líka orðin tíu
og er það ellefta á leiðinni.
Útförin fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 2. júní 2020,
klukkan 15.
Situr við borðið, falleg og hlý,
fatavalið uppá tí,
frásagnarlistin fádæm
færir sögunum líf.
Náttúrunnar notið sögunum í,
göngur, skíði, sólskin, ský,
babb og klandur
komst heil út úr því.
Sit við borðið, hlusta og uni
hugur á flug um liðna tíð
aðdáunin algjör,
amma mín.
Hrafn Traustason.
Steinunn móðursystir mín
fæddist árið sem foreldrar henn-
ar, þau Kristín Pálsdóttir og
Theódór Jakobsson, keyptu fjöl-
skylduhúsið Sjafnargötu 11. Fyrir
áttu þau afi minn og amma sex
börn sem höfðu fæðst í heimahúsi,
eftir því sem ég best veit, en vegna
lasleika ömmu var Steina tekin
með keisaraskurði. Stína amma
var lasburða þau ár sem hún átti
eftir ólifuð og lést þegar Steina
var að verða átta ára. Hún var því
orðin móðurlaus svona ung og
tæpum tveimur árum síðar féll svo
pabbi hennar líka frá.
Systkinahópurinn var því orð-
inn foreldralaus þannig að Sigríð-
ur móðir mín og Soffía móðursyst-
ir, sem voru elstar, tóku við
stjórninni á heimilinu. Þetta hafa
án efa verið sérkennileg ár fyrir
þau systkinin og ekki síst fyrir
Steinu sem var svo ung, en sem
betur fer gátu þau búið áfram í
húsinu og haldið hópinn.
Margar skemmtilegar sögur
hef ég heyrt frá vinum systkin-
anna um „félagsheimilið“ Sjafnar-
götu 11 þar sem margir þeirra
voru heimagangar. Það var auð-
vitað kærkomið fyrir vinina að
geta hist á heimili þar sem ungt
fólk réð ríkjum, því að á þeim
árum voru ekki margir staðir þar
sem ungt fólk gat hist, spilað
bridge og skemmt sér. Eftir því
sem ég best veit urðu þarna til
nokkur hjónabönd sem entust út
alla ævina.
Þegar Steina óx úr grasi og
kynnti fríðleikspiltinn Gylfa Páls-
son fyrir fjölskyldunni lögðu auð-
vitað allir blessun sína yfir þann
góða ráðahag. Á þeim árum var ég
unglingur og hafði mestan áhuga
á að safna leikaramyndum frá
Hollywood og hafði því ákveðnar
skoðanir um hvernig flott par ætti
að vera og Steina og Gylfi féllu al-
veg inn í þá glansmynd.
Steina var stórglæsileg og
töfrandi með sterka listræna taug
og hver veit nema hún hefði orðið
listakona ef hún væri ung í dag.
Hún elskaði tónlist, lærði að spila
á píanó og var opin og hrifnæm.
Blessuð sé minning fallegu
frænku minnar.
Edda Þórarinsdóttir
Steinunn K.
Theodórsdóttir
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á
Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður,
„Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig
er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minn-
ingargreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Minningargreinar