Morgunblaðið - 05.06.2020, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 2020
Smáauglýsingar
Bækur
Davíða
Stefánsson
frá Fagraskógi
Ljóðabréf er Davíð Stefánsson
sendi vini sínum árið 1922,
fimmtán erindi á fjórum blöðum
ásamt bókinni Kvæði 1922.
Árituð, verð 650.00 kr.
Frumútgáfa af Svörtum Fjörðum
1919, alskinn verð 75.000 kr.
Uppl. í síma 898 9475
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Raðauglýsingar
Fundir/Mannfagnaðir
Aðalfundur
Loðnuvinnslunnar hf.
verður haldinn í Wathneshúsinu á
Fáskrúðsfirði 

1
  

 .
Dagskrá venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórn Loðnuvinnslunnar hf.
Nauðungarsala
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is.
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á
þeim sjálfum, sem hér segir:
Lindasmári 29, Kópavogur, fnr. 222-0866 , þingl. eig. Gylfi Þór
Guðmundsson, gerðarbeiðendur Sýslumaðurinn á Norðurlandi ves
og Lindasmári 29,húsfélag, þriðjudaginn 9. júní nk. kl. 10:00.
Kögursel 13, Reykjavík, fnr. 205-6109 , þingl. eig. Bóas Helgi
Sigurðsson, gerðarbeiðandi Gildi - lífeyrissjóður, þriðjudaginn
9. júní nk. kl. 10:30.
Smyrilshólar 2, Reykjavík, fnr. 204-9822 , þingl. eig. Þorkell
Þorkelsson, gerðarbeiðandi Gildi - lífeyrissjóður, þriðjudaginn
9. júní nk. kl. 11:00.
Gíslagata 4, Kjósarhreppur, fnr. 227-9838 , þingl. eig. Maria Linnea
Codrington Forsyth, gerðarbeiðandi Kjósarhreppur, þriðjudaginn
9. júní nk. kl. 14:00.
Gíslagata 6, Kjósarhreppur, fnr. 227-9836 , þingl. eig. Maria Linnea
Codrington Forsyth, gerðarbeiðandi Kjósarhreppur, þriðjudaginn
9. júní nk. kl. 14:10.
Sýslumaðurinn á höfuðborgarsvæðinu
4. júní 2020
Félagsstarf eldri borgara
Aflagrandi 40 Opin vinnustofa kl.9:30-12:30, nóg pláss -
Stólaleikfimi kl.10:00 - Spurningakeppni kl.13:00-14:15 - Kaffi kl.14:30-
15:20, kaffi/kakó og kökusneið með rjóma 450 kr. -
Nánari upplýsingar í síma 411-2702 - Allir velkomnir
Árskógar Smíði, útskurður, tálgun, pappamódel með leiðb. kl. 9-16.
Leiðb. úthlutar tíma en aðeins 6 geta verið í einu.
Hafið samband í síma 411-2600.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Við hringborðið kl. 8:50.
Hádegismatur kl. 11:30-12:30. Síðdegiskaffi kl. 14:30. Við vinnum eftir
Samfélagssáttmálanum, og þannig tryggjum góðan árangur áfram.
Nánari upplýsingar í síma 411-2790
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá 8:30-10:30.
Útvarpsleikfimi kl. 9:45. Gönguferð kl. 13:30.
Korpúlfar Sundleikfimi með Brynjólfi í Grafarvogssundlaug kl, 9;00 í
dag. Gönguhópur Korpúlfa leggur af stað kl. 10:00 frá Borgum í dag,
allir velkomnir og virða 2 metra regluna. Hádegisverður kl. 11;30 og
12:00 skipt í hópa, þökkum þolinmæðina og nærgætni.
Kaffiveitingar frá kl. 14:30 í dag í Borgum.
mbl.is
alltaf - allstaðar
Vantar þig
fagmann?
FINNA.is
✝ Jóhanna Krist-ín Hauksdóttir
fæddist í Reykjavík
3. febrúar 1948.
Hún lést á Land-
spítalanum 23. maí
2020. Foreldrar
hennar voru Arndís
Kr. Magnúsdóttir,
fædd árið 1927, lést
2019 og Haukur
Dan Þórhallsson,
fæddur árið 1923.
Haukur lést árið 2011. Stjúpfað-
ir Jóhönnu, sem gekk henni í
föðurstað, var Stefán G. Guð-
laugsson, fæddur árið 1926.
Hann lést árið 1997. Jóhanna
var elst sjö systkina. Hálfbræður
hennar sammæðra eru þeir
Magnús Ingimundur Stefánsson,
fæddur árið 1951 og Guðlaugur
Kira Eydís, fædd árið 2009 og
Ryker Ari, fæddur árið 2016.
Stefán Haukur býr ásamt fjöl-
skyldu sinni í Sameinuðu fursta-
dæmunum þar sem hann starf-
ar. Kolbrún Anna, fædd 2. apríl
1970. Hennar maður er Snorri
Sigurðsson. Börn þeirra eru
Arnar Hrafn, fæddur 1992.
Kona hans er Rikke Jakobsen og
er dóttir þeirra Lilja, fædd árið
2019. Hafþór Freyr, fæddur árið
1994 og Tinna Rós, fædd árið
1998. Um þessar mundir er Kol-
brún búsett í Kína ásamt eig-
inmanni sínum sem þar starfar.
Þá búa tvö af börnum þeirra í
Danmörku. Dagný Björk, fædd
31. maí 1986. Hennar maður er
Fannar Guðbjörnsson. Börn
þeirra eru Karen Mjöll, fædd
2013 og Sindri Þór, fæddur
2017. Fyrir átti Fannar dótt-
urina Anítu Lilju, sem er fædd
2002. Dagný býr ásamt fjöl-
skyldu sinni í Danmörku.
Útförin fer fram frá Hafn-
arfjarðarkirkju í dag, 5. júní
2020 klukkan 13.
Stefánsson, fæddur
árið eftir (1952).
Hálfsystkini Jó-
hönnu samfeðra
eru þau Sigurður
Heiðdal, fæddur
1950, Þórhallur,
fæddur 1953, Jó-
hanna, fædd 1954,
Knútur Grétar,
fæddur 1957 og
Anna, fædd 1965. 9.
september 1967
giftist Jóhanna Örlygi Erni Odd-
geirssyni, fæddur 1. september
1945. Foreldrar hans voru þau
Oddgeir Pétursson og Anna
Árnadóttir. Jóhanna og Örlygur
eignuðust saman þrjú börn. Þau
eru: Stefán Haukur, fæddur 12.
október 1968. Eiginkona hans er
Krista Watkins. Börn þeirra eru
Fáein fátækleg orð til minn-
ingar um systur mína sem
kvaddi alltof snemma og fyrr en
þurft hefði að vera.
Sem barn minnist ég Hönnu
sem stóru systur sem verndaði
okkur bræður, mig og Magga, af
mikilli ást og hlýju og kenndi
okkur á heiminn. Hún var glæsi-
leg og ábyrgðarmikil stúlka en
jafnframt mjög glaðleg, frá á
fæti og skemmtileg. Það var
ekkert sem mig skorti sem hún
ekki gat og vildi hjálpa mér
með.
Hanna var mjög hæfileikarík.
Dans var eitt helsta áhugamál
hennar. Jafnframt var hún tón-
elsk. Upp úr fermingu eignaðist
hún forláta kassagítar og lærði
undirstöðuatriðin. Fljótlega fór
þó litli bróðir að ásælast hljóð-
færið og tók að slá það ótt og
títt í anda Bítlanna. Þetta var
henni þó alveg að meinalausu og
brátt kom að því að hún gaf mér
gítarinn.
Ég er líka mjög stoltur af
systur minni sem fullorðinni
konu. Hún hafði mikla persónu-
töfra og útgeislun, var hlátur-
mild og skemmtilegur vinur.
Auk þess að sinna jafnan fullu
starfi á vinnumarkaði naut hún
sín vel í húsmóðurhlutverkinu
og þau hjón voru höfðingjar
heim að sækja. Þá var færni
hennar við saumaskap, handa-
vinnu og hárgreiðslu annáluð og
nýttist mörgum. Börnin og
barnabörnin voru henni hvað
mikilvægust og var umhyggja
hennar fyrir þeim augljós.
Ég og Kristjana minnumst
margra góðra stunda með
Hönnu og Ölla og börnum
þeirra, bæði á heimili þeirra og
annars staðar. Þau kenndu okk-
ur eiginlega á golfið og áttum
við ótal gleðistundir saman á
grænum grundum.
Hjálpsemi þeirra og greið-
vikni við okkur var einstök. Við
Kristjana bjuggum tvívegis er-
lendis um árabil og voru það t.d.
ófá skiptin sem þau fluttu okkur
til og frá flugvelli þegar við
komum í heimsókn til Íslands og
greiddu götu okkar.
Það var líka mjög ánægjulegt
að fá þau í heimsókn til okkar
tvívegis þegar við bjuggum í
Brussel. Þau drógu ekki af sér í
að aðstoða okkur við að taka
upp búslóð okkar og taka á móti
stórum hópi gesta.
Til er sá förunautur í lífi
margra sem ávallt kynnir sig
sem gleðigjafa en snýst því mið-
ur oft upp í andhverfu sína, sem
óstöðvandi fíkn og bölvaldur;
sjúkdómur sem óboðinn tekur
stjórn á lífi fólks og sviptir það á
endanum heilsu og öllum lífs-
gæðum. Ég kýs að minnast ekki
systur minnar undir stjórn
þessa harða húsbónda. Ég
harma engu að síður að hún við-
urkenndi aldrei að fullu vanmátt
sinn, kvaldist vegna þessa og
leitaði sér í raun aldrei þeirrar
aðstoðar sem hefði getað snúið
lífi hennar til betri vegar hin
síðari ár. Er þessa hollt að
minnast fyrir afkomendur henn-
ar og aðra ættingja og vini.
Ég votta Ölla og börnum
þeirra, tengdabörnum og barna-
börnum samúð mína.
Þakkir fyrir allt og hvíl í friði,
kæra systir.
Guðlaugur bróðir.
Nú þegar hún Hanna systir
mín er fallin frá aðeins 72ja ára
er margt sem kemur upp í hug-
ann og margs að minnast, alveg
frá því að við vorum lítil og átt-
um heima vestur á Reykhólum.
Mamma sagði oft frá því hvað
Hönnu var umhugað um okkur
bræður sína og hve ábyrgðartil-
finning hennar var mikil strax á
unga aldri. Það var ekki alltaf
auðvelt hlutskipti að hafa gætur
á okkur fyrir litla stúlku sem
var aðeins tæplega þremur ár-
um eldri en ég og fjórum árum
eldri en Gulli.
Ef það kom bíll eða vinnuvél
þá var ég þotinn af stað til að
skoða. Einu sinni sem oftar var
Hanna að passa okkur Gulla. Þá
kom veghefill sem ég þurfti
nauðsynlega að skoða. Þá voru
góð ráð dýr. Hún bað Gulla með
öllum þeim fallegu orðum sem
hún átti til að sitja grafkyrr á
meðan hún hljóp á eftir mér til
að draga mig frá þessum veg-
hefli sem ég dáðist að, en hún
hafði ekki sömu mætur á og ég.
Hanna var níu ára þegar við
fluttum í bæinn. Á sumrin var
hún fyrir vestan, aðallega hjá
Helgu og Erlingi í Melbæ og
vann við barnapössun og almenn
sveitastörf. Það var alltaf mikið
um að vera í Bæ, Melbæ og síð-
an Hábæ. Þetta voru ógleyman-
legir tímar. Þarna var oft mjög
margt um manninn á stórum og
myndarlegum heimilum og
margt sem þurfti að gera. Var
Hanna sannarlega liðtæk við þá
vinnu þótt ung að árum væri.
Hanna var glæsileg og
skemmtileg kona og alla tíð
hörkudugleg. Hún vann við hin
ýmsu störf um ævina ásamt því
að vera myndarleg húsmóðir.
Það vafðist ekkert fyrir henni
hvort sem það var að búa til
góðan mat eða sníða og sauma
flott föt. Hanna og Ölli voru
ákaflega bóngóð. Þau höfðu allt-
af tíma til að hjálpa öðrum þeg-
ar á þurfti að halda. Þau voru
mikið útiverufólk, stunduðu golf,
göngur og fleira.
Hanna átti við sjúkdóm að
stríða sem að lokum hafði betur
í baráttunni um lífið. En nú er
hún komin til mömmu sem lést
fyrir tæpu ári. Ég veit að það
verður örugglega tekið vel á
móti henni.
Ég vil að lokum biðja góðan
Guð um að styrkja og blessa
Ölla og börnin þeirra, tengda-
börn og barnabörn.
Takk fyrir allt, elsku systir
mín.
Magnús bróðir.
Hún var þriðja tengdabarnið
sem kom inn í fjölskyldu
hjónanna Önnu Árnadóttur frá
Kópaskeri og Oddgeirs Péturs-
sonar frá Oddsstöðum. Hún kom
fagnandi í hópinn og henni var
að sama skapi vel fagnað.
Þau voru glæsileg hjón, Jó-
hanna og Örlygur, og framtíðin
brosti við þeim. Þau smellpöss-
uðu saman, þótt þau væru upp-
runnin sitt úr hvorri áttinni, eins
langt hvort frá öðru og hugsast
gat. Hún af Vestfjarðakjálkan-
um, hann af Melrakkasléttunni.
Hún kom eins og stormsveip-
ur inn í hópinn en það var strax
eins og hún hefði verið þar alla
ævi. Hún bar með sér persónu-
töfra sem heilluðu alla, jafnt
unga sem aldna, háa sem lága,
hvar sem hún fór.
Og Jóhanna fór víða. Hún var
heimsborgari. Það var alveg
sama hvert hún fór, hún var
eins og heima hjá sér á stór-
Hafnarfjarðarsvæðinu! Hvort
sem hún var stödd vestur á
Rauðasandi eða austur á Kópa-
skeri, í Danmörku eða Arabíu
eða í einhverri stórborg eða
smáþorpi eða á bóndabæ í Evr-
ópu eða Ameríku eða Asíu. Alls
staðar var hún eins og á heima-
velli og alltaf dróst að henni fólk
sem vildi ræða við hana, leita
eftir áliti hennar og eiga hana að
vini.
En það eru ekki allir vinir
sem láta vel. Óboðinn gestur
kom til Hönnu og vann henni og
fjölskyldunni allri mikið mein.
Hún glímdi við þrálát veikindi
sem spilltu mjög lífsgæðum
hennar hin síðari ár. En hún lét
aldrei bugast, heldur barðist
fyrir lífi sínu og velferð fjöl-
skyldunnar, eins lengi og hún
gat, með óþrjótandi bjartsýni og
dugnaði til hinsta dags.
Jóhönnu verður minnst með
heitum tilfinningum, söknuði,
gleði og sorg.
Blessuð veri minning hennar.
Örn Erlendsson.
Elsku vinkona. Það er þyngra
en tárum taki að setja minn-
ingar um þig á blað, þú sem
varst öll á uppleið þegar ég tal-
aði við þig síðast og beiðst eftir
því að komast í aðgerð. Enginn
veit sinn næturstað fyrr en að
morgni á svo sannarlega við
núna. Enginn reiknaði með því
að þú kæmir ekki heim eftir
smá aðgerð.
Ég kynntist ykkur hjónum
fyrir margt löngu, sennilega um
1982 eða svo, þegar ég bjó í
Mosfellsbæ og þið í Garða-
bænum.
Ég á ekkert nema góðar og
skemmtilegar minningar um þig
vinkona sem munu ylja mér í
framtíðinni.
Ég minnist þess að við spil-
uðum fjögur saman badminton í
Mosó vikulega í tvo vetur eða
svo, sem var afskaplega
skemmtilegt og gefandi. Ég
minnist ferðar til Parísar með
ykkur hjónum sem var ákveðin
með mjög stuttum fyrirvara og
var einstaklega skemmtileg. Ég
minnist þess að við hönnuðum á
mig mjög sérstakan kjól og
saumuðum í tilefni árshátíðar í
lagadeild 1989 sem ég á ennþá
og minnir mig ætíð á þig með
gleði. Ég minnist þess að þú
spurðir mig fyrir skírn (eða
fermingu) Dagnýjar þinnar
hvort ég gæti hjálpað þér við að
baka kransaköku. Ég hélt það
nú og við skelltum í eina eða
tvær. Eftir á spurðir þú mig
hvort ég hefði oft bakað kransa-
köku. Það hafði ég aldrei gert
en datt ekki í hug að draga úr
kunnáttu minni svo þú gætir
notið aðstoðar minnar án þess
að hafa áhyggjur af útkomunni.
Við hlógum mikið og lengi að
þessu eftir á.
Í gegnum áratugina höfum
við átt endalausar skemmtilegar
stundir saman og mikið hefur
verið hlegið. Þú hafðir einstak-
lega smitandi hlátur svo ekki
var annað hægt en að hrífast
með. Marga golfhringina höfum
við tekið saman og oft heyrðist
frá þér eða mér ef illa gekk:
„Neiii, hvað er ég að gera?.“ Það
var einstaklega gott að fara
golfhring með þér og Ölla, aldrei
vesen eða tuð. Það verður ekki
sagt um öll hjón á golfvellinum.
Nú ertu skyndilega farin og
ekki hægt að njóta fleiri gleði-
stunda með þér. Ég er hins veg-
ar sannfærð um að þú sért nú
komin á góðan stað þar sem þú
hittir ættingja og vini sem þegar
hafa kvatt þessa jarðvist. Þar
eru örugglega margir sem taka
18 holur með þér.
Góða ferð yfir í Sumarlandið
elsku vinkona. Þín verður sárt
saknað hér á mínum bæ og alls
staðar þar sem þú hefur kynnt
þig.
Ég mun hugsa til þín þegar
ég fer á Hvaleyrina og hafa þig
með í anda. Svo hittumst við aft-
ur þegar ég kem yfir og við tök-
um hring saman.
Ég votta Ölla, börnum ykkar
og fjölskyldum mína dýpstu
samúð.
Þín vinkona,
Ástríður Sólrún Gríms-
dóttir (Ásta Gríms).
Okkur langar til að minnast
vinkonu okkar, Jóhönnu Hauks-
dóttur.
Við fengum að njóta samveru
hennar mörgum stundum í
saumaklúbbnum okkar, en sögu
hans má rekja langt aftur á
fyrri öld. Þá vorum við allar
ungar og önnum kafnar við að
undirbúa framtíðina, byggja upp
heimili, giftast og eignast börnin
okkar.
Saumaklúbbar eru athyglis-
vert séríslenskt fyrirbæri þar
sem myndast sterk tengsl og
vináttubönd. Við erum enn að
hittast en nú er öldin önnur.
Samt eru fundirnir okkar mik-
ilvægir og við eigum eftir að
sakna þess að Hanna verður
ekki lengur með. Þegar við
hugsum til hennar kemur fyrst í
hugann léttleikinn og gleðin sem
hún bjó ætíð yfir og var svo ör-
lát á. Allar munum við létta
hláturinn hennar og hvað hún
var alltaf tilbúin að gera gott úr
málum.
Hún sá ekki „vandamálin“,
bara lausnirnar. Hún þurfti líka
oft á því að halda þar sem bárur
lífsins voru oft djúpar í lífi henn-
ar. Í mörg ár hefur hún glímt
við veikindi og líkamleg áföll, en
alltaf tilbúin að rísa upp aftur og
halda áfram.
Halda áfram að deila lífinu
með elskulegum eiginmanni,
börnum, tengdabörnum og ekki
síst barnabörnunum, þrátt fyrir
að þau hafi tvístrast um heim-
inn.
Við sendum þeim öllum hlý-
hug og samúð í sorg sinni.
Kristín, Sigurbjörg,
Sigurlaug, Margrét,
Hulda og Kolbrún.
Jóhanna Kristín
Hauksdóttir