Morgunblaðið - 08.08.2020, Page 28

28 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. ÁGÚST 2020
Astaxanthin
Eitt öflugasta andoxunarefni náttúrunnar
Styrktu ónæmiskerfið
með Astaxanthin!**
Astaxanthin frá Algalíf er 100% náttúrulegt hágæða
bætiefni, framleitt á sjálfbæran hátt við kjöraðstæður
sem tryggja að innhaldið skili sér til neytenda.
■ Vissir þú að náttúrulegasta og hreinasta uppspretta
astaxanthins finnst í smáþörungum sem kallast
Haematococcus pluvialis, en þeir
framleiða þetta sem varnarefni gegn
erfiðum aðstæðum í umhverfinu?
■ Talið er að þetta öfluga andoxunarefni
geti stutt við heilsusamlegt líferni
og almenna líðan, verndað gegn
sterkum útfjólubláum geislum
sólar og oxunarskemmdum,
ásamt því að geta
aukið styrk, þol
og liðleika.*
Útsölustaðir: Öll apótek, heilsuverslanir, Costco og flestum stórmörkuðum.
*https://www.alifenutrition.cz/userfiles/dietary-
supplementation-with-astaxanthin-rich-algal-
meal-improves-strenght-endurance.pdf
** Park JS et al. Nutr Metab. 2010;7:18.
Grensásvegur 13 - 108 Reykjavík - Sími 570 4800 - gimli.is - gimli@gimli.is
Bárður
Sölustjóri
896 5221
Elín Urður
Lögg. fast.
690 2602
Elín Rósa
Lögg. fast.
773 7126
Lilja
Viðskiptafr. /
Lögg. fast.
820 6511
Kristján
Viðskiptafr. /
Lögg. fast.
691 4252
Halla
Viðskiptafr. /
Lögg. fast.
659 4044
Ólafur
Sölu- og
markaðsstjóri
690 0811
Ellert
Lögg. fast.
661 1121
Sigþór
Lögg. fast.
899 9787
Hafrún
Lögg. fast.
848 1489
Nýlega skrifaði Sig-
mundur Davíð Gunn-
laugsson, fyrrverandi
forsætisráðherra og
formaður Miðflokks-
ins, grein í Morg-
unblaðið þar sem hann
fjallar um þá „menn-
ingarbyltingu“ sem nú
ríður yfir Vesturlönd.
Hann ræðir m.a. áhrif
minnihlutahópa og
bendir á í því sambandi, að sam-
tökin BLM (Black Lives Matter),
sem séu þekkt sem herská samtök
á jaðri stjórnmálanna, vilji end-
urskilgreina veruleikann og söguna.
Þeir sem ekki knékrjúpi fyrir BLM
séu í óeiginlegri merkingu teknir af
lífi hvort heldur á samfélags- eða
fjölmiðlum í vestrænum sam-
félögum. Ég tek undir með Sig-
mundi Davíð. Það gera hins vegar
ekki allir. Pólitískir andstæðingar
hans benda á að greinin sýni mis-
notkun á tjáningarfrelsinu því skoð-
anir hans séu ekki réttar og þar
með „fasískar“ ef ekki „bull“. Inn-
tak greinar SDG má því ekki ræða,
einungis fordæma. Í niðurstöðum
könnunar sem The Suday Times
birti 26. júlí sl. og gerð var í Bret-
landi af Hope Not Hate, í kjölfar
BLM þar, kemur fram að jákvæð
samskipti séu yfirleitt á milli kyn-
þátta í Bretlandi. Sú spenna sem
aðspurðir greina frá í samskiptum
hinna ólíku hópa hafi talist tvöfalt
meiri milli kynþátta frá Austur-
löndum en milli svartra og hvítra
íbúa. Svo furðulega vill til að þjóðir
Vesturlanda sem hafa búið við hvað
öflugast tjáningarfrelsi eru nú sjálf-
ar farnar að hefta það til þess að
þóknast baráttumálum einstakra
hópa oft á kostnað heildarinnar og
opinnar umræðu. Allt sem ekki
endurómar rétttrúnað BLM, t.d.
eins og yfirlýsingin „All Lives Mat-
ter“ (líf allra manna skiptir máli)
telst „fasismi“, „kynþáttahyggja“
eða „popúlismi“ og andstætt lýð-
ræði og mannréttindum.
Helgiblær mannréttindanna
Orðið mannréttindi hefur lengi
haft yfir sér helgiblæ. Nú á dögum
er hins vegar farið að falla á það
enda mannréttindi far-
in að taka á sig sér-
kennilegar myndir. Í
arabalöndunum eru
t.d. sérmannréttindi
fyrir karla og önnur
fyrir konur. Það fyr-
irbæri virðist þó hafa
farið fram hjá tals-
mönnum menningar-
byltingarinnar á
Vesturlöndum. Noti
maður samlíkingu við
gleraugu má segja að
fjarlægðarfókusinn sé
mannréttindi í skilningi rétttrún-
aðar en nærfókusinn kynþáttur,
kynvitund, fötlun og „sanngirni“
svo nefndar séu helstu breytur
dagsins í dag. Í þeirri greiningu
þýðir kynþáttur litur. Litur sem þó
alls ekki má nefna. Allir sem hafa
hinn minnsta brúna lit á hörundi
sínu, t.d. í Bandaríkjum Norður-
Ameríku, eru með þessum mann-
réttindafókusi sagðir eiga uppruna
sinn í Afríku. Að segja annað þykir
ókurteisi og kallar á skilyrðislausa
fordæmingu. Í Mekku kvik-
myndanna er sögunni hiklaust
breytt í anda rétttrúnaðarins án
þess að kallað sé fals.
Hvað ræður fókusnum
hér á landi?
Svo virðist sem verið sé að flytja
inn erlendar áherslur í mannrétt-
indamálum. Hér á landi búa margir
fatlaðir við kröpp kjör líkt og stór
hluti blökkumanna í Bandaríkjum
Norður-Ameríku. Sé mannréttinda-
fókusnum beint að málefnum fatl-
aðra krýpur hér enginn á kné né
viðhefur menningarbyltingarlegar
málhreinsanir. Þannig eru orðin
„geggjað“ og „geðveikt“ aðal-
áhersluorð landsmanna og ekkert
fundið að notkun þeirra. Helstu
mannréttindamál fatlaðra virðast
hins vegar vera viðkvæm ein-
staklingsmál þar sem hugtakið
réttindi á stundum illa við. Fók-
usinn beinist heldur ekki að hinum
fjölmörgu öldruðu sem þurfa op-
inbera aðstoð og fá ekki, eða mak-
anum sem veitir aðstoðina en getur
ekki. Þá mætti ætla að hér á landi
væri mannréttindafókusnum beint
að bágborinni stöðu íslenskra
drengja innan skólakerfisins eins
og ég hef áður minnst á. Hér á
landi er ekki áhugi á því að fjalla
um þau mál sem helst brenna á ís-
lensku þjóðinni. Fókusinn er á
áhugamálum einstakra hópa, mál-
efnum svo sem hvort fræða eigi
smábörn um kynvitund. Á ríkisfjöl-
miðlinum er fókusnum stýrt eftir
pólitískum skoðunum starfsmanna
sem flytja „mannúðarmál“ sín þar
studdir af sérvöldum álitsgjöfum.
Fjölbreyttar skoðanir landsmanna
á pólitískum álitaefnum sem ekki
falla að skoðunum starfsmannanna
eru nefndar fordómar og þeim skal
með góðu eða illu útrýmt.
Lögreglan í
menningarbyltingunni
Lögreglan hefur fram að þessu
notið trausts landsmanna þótt virð-
ing gagnvart henni mætti vera
meiri og sumir yfirmanna hennar
hafa meiri reisn. Landsmönnum
hefur verið bent á að hér sé grunur
um hvítþvott peninga og mansal án
þess að brugðist sé við. Hætt er við
að lögreglan muni ekki njóta sömu
virðingar áfram ef fókus hennar
beinist einkum að persónulegum
áhugamálum yfirmanna hennar
sem geta orðið auðveld bráð alls
kyns stefna. Slíkt hefur hættu í för
með sér. Sagt er að hörð átök séu
innan lögreglunnar og maður spyr
sig hvers vegna verið sé að bola
einstaka yfirmönnum hennar úr
embætti með aðstoð fjölmiðla en
ekki lagaákvæðum þar að lútandi.
Hvað með sanngirnina í því sam-
hengi? Ég vil að lokum þakka Sig-
mundi Davíð fyrir að hreyfa við
umræðunni. Það var kominn tími
til. Ég verð þó að segja að mér
finnst það ekki við hæfi hvorki hjá
þing- né sveitarstjórnarmönnum að
veifa fasistastimpli eða tala um bull
þegar pólitískir andstæðingar vilja
opna umræðu um stöðu tjáning-
arfrelsisins og þar með lýðræðisins.
Eftir Mörtu
Bergman »Ég vil þakka Sig-
mundi Davíð fyrir að
hreyfa við umræðunni.
Það var kominn tími til.
Marta Bergman
Höfundur er félagsráðgjafi og ellilíf-
eyrisþegi.
martabergman@internet.is
Er fókusinn rétt stilltur?
Í Fréttablaðinu 8.
júlí sl. er að finna
grein eftir Þórhall
Heimisson sem ber
yfirskriftina Land-
vættirnir, KSÍ og
Biblían. Þarna fjallar
höfundur um ýmsa
þætti úr sögu og þró-
un skjaldarmerkis ís-
lensku þjóðarinnar.
Greinin er vel skrifuð
og vakti athygli mína vegna svo-
nefndra landvætta sem umlykja
skjaldarmerki Íslands.
Snorri Sturluson hefur eflaust
haft einhver kynni af Biblíunni, að
minnsta kosti Opinberunarbók-
inni, þar sem hans innlegg í
Heimskringluna varðandi svokall-
aða landvætti Íslands virðist vera
sótt í 4. kafla Opinberunarbók-
arinnar. Spámaðurinn Jóhannes
þekkti Ritningarnar vel, og einnig
það hvernig hinir ýmsu ættbálkar
Ísraelsmanna komu sér fyrir
hverju sinni umhverfis Must-
eristjaldbúðina á ferðalagi sínu
um eyðimörkina í 40 ár.
Löngu síðar opnar Guð honum
sýn inn í sjálfan himininn, þar sem
hann fékk að sjá sjálft hásæti
Guðs og fjórar verur sem þar voru
umhverfis hásætið. Lesendur
Biblíunnar taka eftir því að ljónið
táknar þar réttilega Jesú Krist,
enda er Hann sagður vera ljónið af
Júdaættkvísl. Það er þó ekki víst
að margir geri sér grein fyrir því,
að seinni tíma uppröðun þessara
táknmynda um vernd eiga ekki
rétt á sér, hvorki í Heimskringlu
né íslenska skjaldarmerkinu.
Drekinn á nefnilega alls ekki
heima í skjaldarmerki íslensku
þjóðarinnar, þar sem flestir Ís-
lendingar telja sig vera kristinnar
trúar. Í sjálfri Opinberunarbók-
inni er forystuengillinn Lúsífer,
sem gerði uppreisn á himnum
gegn stjórn Guðs, ýmist kallaður
Satan, djöfull eða dreki, sjá 12.
kafla Opinberunarbókarinnar.
Drekanum Satan er ítrekað lýst
sem erkióvini Guðs og manna og
var hann rekinn burt af himni.
Drekinn er í Biblíunni sagður
vinna staðfastlega að því að tor-
tíma mannkyninu. Hvernig getur
hann þá kallast verndari íslensku
þjóðarinnar?
Það er augljóst að það er vegna
fáfræði manna á Orði Guðs að þeir
hafa gert alvarleg mistök í vali
sínu á máttaröflum landinu til
verndar. Þeir hafa ekki áttað sig á
þessum mistökum, þar sem þeir
hafa ekki lesið bók Guðs, Biblíuna,
sem skyldi. Þar varar
Guð okkur við þeirri
hættu sem öllum staf-
ar af Drekanum. Og
svo höfum við Íslend-
ingar útilokað merki
Frelsarans, þ.e. ljón-
ið, frá því að komast
að á skjaldarmerkinu
og boðið þessum
ófögnuði, Drekanum,
inn á gafl, þ.e. í
skjaldarmerkinu okk-
ar!
Ef taka má mark á
skoðanakönnunum síðari ára, þá
er það líka athyglisvert hve stór
hluti þjóðarinnar virðist trúa á
huldufólk, álfa og framliðna sér til
hjálpar, þegar það er Guð einn
sem hefur vald yfir lífi og dauða,
og Hann varar gegn slíkum fyr-
irbærum. Andatrú og miðilsfundir
eru fyrirbæri sem Guð einnig var-
ar sterklega við, enda er Drekinn,
Satan, þar að baki líka og vinnur
ötullega að því að blekkja fólk.
Jesús er okkar vernd og Biblían er
Hans vegakort, gefið okkur til að
rata rétta leið í gegnum lífið og til
eilífs lífs. Hann segist vera „veg-
urinn, sannleikurinn og lífið“. Við
hljótum að treysta Honum um-
fram annað.
Þá er það líka athyglisvert, að
árið 1.000 e.Kr. voru Íslendingar
þvingaðir af Noregskonungi til
þess að snúa baki við ásatrú og
taka þess í stað kristna trú, sem
reyndist vera kaþólsk trú. Svo
gerðist það árið 1550 að kaþólski
biskupinn yfir Íslandi og tveir
synir hans voru teknir af lífi. Þar
með gerðust Íslendingar almennt
mótmælendatrúar. Í bæði skiptin
voru þessi siðaskipti knúin fram
með valdi, svo að Íslendingar hafa
almennt ekki upplifað trúarlega
vakningu.
Þar sem landvættir voru taldir
svo þýðingarmiklir velferð lands-
manna að nauðsynlegt þótti að
koma þeim fyrir umhverfis skjald-
armerki þjóðarinnar er ekki úr
vegi að spyrja landsmenn hvor
skipi æðri sess í lífi okkar; Jesús
Kristur, sem ljónið táknar, eða
Drekinn, sem er tákn Biblíunnar
fyrir Satan.
Landvættir og
Biblían
Eftir Steinþór
Þórðarson
Steinþór Þórðarson
»Hvaða gildi hafa
landvættirnir um-
hverfis skjaldarmerki
Íslands?
Höfundur er prestur
Boðunarkirkjunnar.
bodunarkirkjan@bodunarkirkjan.is