Morgunblaðið - 19.08.2020, Blaðsíða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. ÁGÚST 2020
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
✝ RagnhildurSteinunn Jóns-
dóttir fæddist á
Öndverðarnesi á
Snæfellsnesi 13.
ágúst 1931. Hún lést
á Heilbrigðisstofn-
un Suðurnesja 7.
ágúst 2020.
Foreldrar henn-
ar voru þau Jón
Þorleifur Sigurðs-
son og Guðrún Jó-
hannesdóttir. Ragnhildur Stein-
unn var yngst níu systkina og eru
þau öll látin.
Ragnhildur Steinunn giftist
10. júlí 1954 Maríusi Sigurjóns-
syni frá Bláfeldi í Staðarsveit á
Snæfellsnesi. Foreldrar hans
ardóttir, f. 17. október 1986.
Maríus eignaðist einn son, Sig-
trygg, f. 11. ágúst 1944, d. 25.
mars 2013, fyrir hjónaband
þeirra. Barnabörnin eru tíu og
barnabarnabörnin sautján.
Ragnhildur Steinunn ólst upp
á Öndverðarnesi til fjögurra ára
aldurs, þá fluttist hún á Akranes
og svo til Reykjavíkur við 15 ára
aldur og fór í vist hjá
kaupmannshjónum og starfaði
síðar hjá Nóa Síríus. Þau hjónin
fluttust til Keflavíkur í desember
1952. Ragnhildur Steinunn vann
lengi hjá HF Keflavík, en síðar
starfaði hún lengst af í mötuneyti
varnarliðsins á Keflavíkurflug-
velli þar til hún lét að störfum 67
ára að aldri. Steinunn stundaði
margvísleg félagsstörf og starf-
aði m.a. fyrir Verkalýðs- og sjó-
mannafélag Keflavíkur til fjölda
ára.
Ragnhildur Steinunn verður
jarðsungin frá Keflavíkurkirkju í
dag, 19. ágúst 2020, kl. 13.
voru Sólveig Þórð-
ardóttir og Sigurjón
Guðmundsson og
eru þau bæði látin.
Börn þeirra Ragn-
hildar Steinunnar
og Maríusar eru
Drífa, f. 7. júlí 1952.
Sigurjón, f. 17 apríl
1955, d. 11. sept-
ember 2011, maki
Alba Lucia Alvarez,
f. 1. desember 1953.
Jóhann, f. 16 mars 1958, maki
Guðrún Guðmundsdóttir, f. 22.
apríl 1958. Ragnhildur Steinunn,
f. 29. nóvember 1960, d. 2. nóv-
ember 1988, maki Jón Þór Harð-
arson, f. 2. maí 1959. Jón Þór, f.
14. júlí 1970, maki Marta Sigurð-
Elsku besta mamma mín,
besta vinkona mín. Það er svo
erfitt að setjast niður og skrifa
með augun full af tárum því ég
sakna þín svo mikið, elsku
mamma mín. Það verður skrít-
ið að horfa yfir götuna eða
hlaupa yfir sem ég gerði svo oft
og þú ert ekki lengur þar. En
svona er lífið, Guð gefur og Guð
tekur. Sendi þér hér fallegt ljóð
sem segir svo margt um þig og
mig. Hvíl í friði, elsku mamma
mín. Þín dóttir, Drífa.
Hvíl í friði elsku mamma!
Tárin streyma í stríðum
straumum.
Hvað geri ég án þín, elsku mamma
mín?
Hvernig get ég lifað út daginn?
Allt er svo tómlegt hér án þín!
Stóllinn sem þú sast svo oft í.
Ég horfi á hann oft á dag,
bara ég gæti fengið þig til baka
þá myndi allt komast aftur í lag
en sú draumastund mun aldrei
koma
raunveruleikinn blasir mér við
að kveðjustund okkar er komið
og þú gengur í gegnum hið gullna
hlið
minningar um þig um huga minn
reika
margar góðar eru í skjóðunni þar
við áttum svo marga góða tíma
já mikið um gleði hjá okkur þá var
ávallt gat ég til þín leitað
aldrei hunsaðir þú mig
reyndir alltaf mig að hugga
ó, hve sárt er að missa þig!
Þitt bros og þín gleði,
aldrei sé ég það á ný.
Ég vil bara ekki trúa
að þitt líf sé fyrir bí.
Ég vildi að við hefum haft
meiri tíma, þú og ég.
Við áttum svo mikið eftir að segja.
Ó hvað veröldin getur verið óútreikn-
anleg.
Ég þarf nú að taka stóra skrefið,
treysta á minn innri styrk,
takast á við lífið
svo framtíðin verði ei myrk.
Ég veit að þú munt yfir mér vaka,
verða mér alltaf nær.
Þú varst og ert alltaf mér best,
elsku móðir mín kær.
(Katrín Ruth)
Drífa Maríusdóttir.
Elsku amma, takk fyrir að
vera besta amma í öllum heim-
inum. Ég mun sakna þín alla
daga. Það var alltaf hægt að tala
við þig um hvað sem var og fá
skýringar og læra eitthvað nýtt.
Þú gerðir allt fyrir mig og fjöl-
skylduna okkar og er ég þér
mjög þakklátur.
Veit ég að þú verður glöð að
hitta afa, pabba, Röggu og Sissa
og alla aðra sem eru í Sumar-
landinu. Ég elska þig,
þinn
Maríus.
Elsku amma Dúlla, það er erf-
itt að hugsa til þess að við fáum
ekki að sjá þig aftur.
Þú varst langbesta amma í
heimi, svo hlý og góð og ávallt til
staðar fyrir okkur. Þegar ég
hugsa til baka þegar þú áttir
heima á Birkiteig 7 með afa Mar-
íusi þá koma margar minningar
upp í hugann.
Þegar þú kallaðir á mig, elsku
Maggi minn, viltu fara út í búð
fyrir ömmu og kaupa eina mjólk
og brauð.
Þú varst alltaf svo dugleg að
vinna og hugsa um mig þegar ég
var lítill, ég man svo vel eftir því
þegar þú komst labbandi upp
Vesturgötuna rétt fyrir tólf á há-
degi til að elda hádegismat fyrir
afa, Jón Þór frænda og alla sem
voru í mat.
Aldrei kvartaðir þú og fórst
svo aftur að vinna enda með ein-
dæmum dugleg kona. Þú svar-
aðir alltaf eins þegar ég hringdi í
þig: nú ert þetta þú, Maggi minn,
og ég mun sakna þess að geta
ekki hringt í þig.
Alltaf gat ég komið til þín og
fengið ráð eða bara spjallað um
allt og ekkert því þú varst svo
glöð og þakklát fyrir að fá mig í
heimsókn.
Við gátum alltaf hlegið að öll-
um útlandaferðunum þínum,
þegar þú sagðir alltaf við mig:
Maggi minn, þetta er síðasta
ferðin mín til útlanda og ég svar-
aði alltaf: amma, þetta sagðir þú
líka síðast og við gátum ekki ann-
að en hlegið.
Það gleður mig svo mikið að
þú fékkst að sjá börnin mín vaxa
og dafna, þau munu sakna þess
að koma til þín í heimsókn og
strjúka krókódílahúðina þína
eins og Kamilla mín sagði alltaf.
Elsku besta amma Dúlla, við
fjölskyldan erum þakklát fyrir
allar fallegu minningarnar sem
við eigum um þig og munum
geyma í hjörtum okkar. Nú ertu
komin til afa og hann tekur vel á
móti þér, við munum öll sakna
þín, elsku amma.
Við kveðjum þig, elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
(Halldór Jónsson frá Gili)
Magnús (Maggi)
og fjölskylda.
Elsku amma.
Mikið á ég eftir að sakna þín.
Nú hefur þú fengið hvíldina
sem þú vildir og það veitir hugg-
un að vita að þið afi, mamma,
Siggi og Sissi sameinist á ný.
Ég á margar minningaperlur
frá tímanum sem við fengum
saman. Þú sast svo oft við
gluggann og virtir fyrir þér fólk.
Það var fátt skemmtilegra en
ræða við þig um daginn og veg-
inn. Þú skófst ekkert af hlutun-
um og spurðir beint út. Ég sagði
vinum mínum gjarnan sögur af
þér og vitnaði beint í orðræðu
þína öllum til mikillar kátínu.
Þú varst sterk og lífsreynd
kona. Ég hugsa oft til alls þess
sem þú þurftir að ganga í gegn-
um.
Að horfa á eftir börnum þínum
en þurfa að halda áfram fyrir alla
hina. Þú spurðir mig oft hvort
mamma hefði heimsótt mig ný-
lega í draumi og stundum furð-
aðir þú þig á því hversu langt
hefði liðið frá síðustu vitjun
hennar til þín. Nú sameinist þið
mæðgur og ég veit að þú faðmar
hana frá mér.
Nú gengur þú inn um himnanna
hlið,
ferðbúin varstu, hjarta og hugur vildu
grið.
Fögur og brosmild fagnar hún þér,
fagrar minningar lifa í hjarta mér.
Hún er móðir mín – dóttir þín,
svo mikilfengleg að í himnunum
hvín.
Nóttin mig huggar, nöpur, samt hlý,
er andar ykkar sameinast á ný.
Ragnhildur
Steinunn Jónsdóttir.
Ragnhildur
Steinunn Jónsdóttir
✝ RögnvaldurIngi Stef-
ánsson fæddist á
Sauðárkróki 7.
mars 1968. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Norður-
lands á Sauð-
árkróki 8. ágúst
2020.
Foreldrar hans
eru Ólína Rut
Rögnvaldsdóttir
frá Sauðárkróki, f. 12. nóv-
ember 1948 og Stefán Jón
Skarphéðinsson frá Gili í
Skarðshreppi, f. 28. mars 1947.
urjónsdóttur, f. 3. ágúst 1966,
þau slitu samvistum árið 2018.
Rögnvaldur gekk í barnaskól-
ann á Sauðárkróki. Eftir grunn-
skóla fór hann að vinna við fisk-
vinnslu bæði hjá Skildi og Fisk-
iðjunni en eftir það fór hann á
vertíð í Grindavík. Þegar heim
var komið fór hann á sjó og
stundaði sjómennsku til ársins
1995.
Eftir sjómennskuna stundaði
Rögnvaldur ýmsa véla- og tækja-
vinnu en þurfti að hætta vinnu
árið 2017 vegna heilsu sinnar.
Rögnvaldur var mikill hesta-
maður og var hestamennskan
hans helsta áhugamál og lá leið
hans iðulega upp í hesthús í frí-
tímanum.
Rögnvaldur verður jarðsung-
inn frá Sauðárkrókskirkju í dag,
19. ágúst 2020, og hefst athöfnin
kl. 14.
Systkini Rögnvald-
ar eru Ólafur
Björn, f. 5. mars
1971, Elísabet Sól-
ey, f. 14. júní 1977,
d. 15. febrúar 2015
og Skarphéðinn
Kristinn, f. 25.
október 1979.
Rögnvaldur var í
sambúð með Krist-
ínu Bjarnadóttir, f.
2. apríl 1974, þau
slitu samvistum árið 1999. Dótt-
ir þeirra er Ólína Rut, f. 19.
október 1995. Rögnvaldur gift-
ist árið 2013 Önnu Sólveigu Sig-
Elsku Valdi.
Ég þakka fyrir þann tíma
sem við áttum saman í Laugat-
úni og uppi í hesthúsinu hjá afa.
Lífið getur stundum verið
svo óréttlátt. Mikil sorg að
missa þig elsku Valdi en samt
gott að vita af þér með mömmu,
ég trúi ekki öðru en að þið séuð
strax farin að þræta um eitt-
hvað skemmtilegt.
Það var aldrei langt í fífla-
ganginn á milli okkar og var ég
sko alls ekki feimin í kringum
þig, þú þoldir mig takmarkað
og varst oft mjög fegin þegar
heimsóknin mín var búin en þú
hafðir samt mjög gaman af bull-
inu í mér.
Ég gleymi því aldrei þegar
þú leyfðir okkur mæðgum að
gista í íbúðinni þinni þegar þú
bjóst á Akureyri, við systur vor-
um að fara að keppa á skíða-
móti og mamma ætlaði heldur
betur að vera dugleg að þvo all-
an þvottinn eftir sveittan skíða-
dag, en þú gleymdir víst að
nefna það við mömmu að
þvottavélin þín væri biluð svo
við þurftum að handþvo öll fötin
í baðinu og mamma var nú ekki
sátt, en samt skemmtilegir
tímar. Ég mun sakna þín og ég
lofa að vera til staðar fyrir
Ólínu.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Þín frænka
Sólveig Birna.
Ég mun sakna þess að koma
í mat á Grundarstíginn og sitja
með þér að rugla í ömmu og afa
og góðu tímanna sem við áttum
uppi í hesthúsi þar sem við
dunduðum mikið saman.
Valdi var alltaf góður við mig
og hjálpaði mér að verða
ákveðnari við hestana, fór með
mig oft í ísrúnt eftir langan dag
uppi í hesthúsi.
Ég mun sakna þín, elsku
Valdi, og núna eruð þið systk-
inin saman aftur, ég bið að
heilsa mömmu.
Þín frænka,
Rebekka.
Það er erfitt að kveðja góðan
vin og félaga eftir margra ára
vináttu en líka gott að hann
þurfti ekki að þjást lengur eftir
erfið veikindi. Vinskapur okkar
hófst þegar við unnum báðir hjá
Steypustöð Skagafjarðar árið
2001.
Síðan unnum við saman við
álversframkvæmdir á Reyðar-
firði. Hestamennska var okkar
sameiginlega áhugamál gegnum
tíðina.
Farnir voru margir reiðtúrar
og alltaf var gaman að fara í
hesthúsin með Valda til Stebba
pabba hans en þar fékk ég að
hafa hestinn minn í mörg ár,
sem ég er mjög þakklátur fyrir.
Þarna sköpuðust margar góðar
minningar sem ég ylja mér við í
dag. Við brölluðum ýmislegt
saman og varð Valdi mikill
heimilisvinur fjölskyldu minnar
sem saknar góðs vinar.
Ég kveð Valda með söknuði
og þakka honum fyrir allar
góðu stundirnar. Innilegar sam-
úðarkveðjur til allrar fjölskyld-
unnar.
Hvíldu í friði, kæri vinur.
Blessuð sé minning þín.
Þinn vinur,
Davíð.
Valdi er látinn eftir baráttu
við krabbamein, óþverrasjúk-
dóm sem alltof margir ungir
sem eldri þurfa að glíma við.
Sjúkdómur sem ekki fer í
manngreinarálit því þá hefði
hann án ef hlíft Valda og systur
hans Elísabetu sem lést fyrir
nokkrum árum.
Þegar maður rakst á Valda á
förnum vegi var hann alltaf létt-
ur og ræddi gjarnan pólitíkina
með blandi af gamni og alvöru
og hafði skoðanir á flestu. Ef
hann skaut einhverju fast á
mann þá sá maður í augunum
glettnina sem fylgdi alvörunni.
Ég minnist Valda sem mikils
gæðablóðs sem öllum vildi gott
enda var það svo þegar við hitt-
umst í Alþingishúsinu í nóvem-
ber á síðasta ári að hann spurði
ákveðið: „Gunni, hvernig get-
urðu unnið við þetta?“ Fannst
honum umræðan of oft snúast
um manninn en ekki málefnið.
Valdi var nokkuð jákvæður er
við gengum um húsið og skoð-
uðum hvern krók og kima og
ljóst að honum þótti það áhuga-
vert. Þegar ég heyrði í honum
snemma á þessu ári var tónninn
þreytulegri. Við samt sammælt-
umst um að þegar hann kæmi
suður þá myndum við skoða
skrifstofuna mína og borða í
þinginu. Af því varð því miður
ekki. Ég vildi gjarnan að ég
hefði hitt Valda oftar en þegar
ég minnist hans þá er það góð-
mennskan og lúmskur húmor-
inn sem stendur upp úr.
Enginn getur sett sig í spor
þess sem glíma þarf við sjúk-
dóm sem þennan eða spor
þeirra Ollýjar og Stebba sem
nú sjá annað barn sitt fellt af
þessum illvíga sjúkdómi. Fjöl-
skylda þeirra er stór og veit ég
að um þau verður vel hugsað
sem og kraftmiklu syni þeirra
tvo, Óla og Skarphéðin. Votta
ég fjölskyldunni allri samúð
mína.
Árgangur ’68 sendir fjöl-
skyldunni sömuleiðis innilegar
samúðarkveðjur.
Gunnar Bragi.
Rögnvaldur Ingi
Stefánsson
Það er erfitt að
horfa á eftir stóru
ástinni í lífinu. Ég
vil í nokkrum orð-
um þakka fyrir
þann góða tíma sem við áttum
saman og þann endurfund okkar
sem færði mér þá mestu ham-
ingju sem ég hef upplifað. Það
var gaman að taka þátt í lífi þínu
og búa okkur fallegt heimili í
Garðabæ og ekki síður að fylgj-
ast með starfi þínu í veitingahús-
inu Skandinavía á Laugavegi.
Þér þótti sérstaklega vænt
um þennan stað og talaðir um að
hann væri eins og barnið þitt.
Slík var vinnusemin og um-
hyggjan fyrir starfsfólki og við-
skiptavinum sem sumir hverjir
urðu góðir vinir þínir. Þú varst
einstaklega laghentur og frábær
smiður. Ég er þér þakklát
hversu vel þú reyndist fjölskyldu
minni og þá sérstaklega móður
minni.
Þú bauðst mér í langa heims-
reisu í desember sl. eftir að þú
hafðir skipulagt jólaboð stórfjöl-
skyldunnar ásamt Einari og
Friðrik bræðrum þínum og
varstu sérstaklega ánægður með
að taka upp þennan gamla sið
aftur innan fjölskyldunnar.
Í upphafi þessa árs var lítið
vitað hvaða vágestur væri að
breiðast út á meðal þjóða heims
og við töldum okkur örugg á
Jón Dan Einarsson
✝ Jón Dan Ein-arsson fæddist
15. júní 1965. Hann
lést 4. mars 2020.
Útför Jóns Dan
fór fram 11. ágúst
2020.
ferðalagi okkar um
ýmiss lönd og nut-
um lífsins sannar-
lega. Þú gafst mér
hring sem var tákn-
rænn fyrir þær
ákvarðanir sem við
höfðum tekið um
framtíð okkar sam-
an.
Heimferðin varð
ekki eins og við
höfðum áætlað. Jón
Dan veiktist skyndilega þegar
við vorum kominn til Kanaríeyja
í byrjun mars og lést fáeinum
dögum síðar.
Veröldin hrundi hjá mér og
fráfall þitt varð mér mikið áfall.
Það var óskiljanlegt hversu
hratt veikindin leiddu þig yfir
móðuna miklu. Það eru gríðar-
lega erfiðar aðstæður sem geta
skapast undir þessum kringum-
stæðum og lokanir á landamær-
um og sóttkví eins og þá var
skyndilega komið á, gerði málin
mun erfiðari.
Ég kveð Jón Dan með miklum
söknuði og þakka fyrir þá ein-
lægu ást og umhyggju sem ég
varð aðnjótandi frá honum.
Kveðjustund
Ég hef aldrei áður elskað nokkurn
eins og þig,
Ég hef aldrei áður gefið svona af
sjálfri mér,
Ég hef aldrei áður upplifað
svona mikla sælu
svona mikla ást.
(Haukur Ingibergsson)
Hvíldu í friði ástin mín.
Guðrún Kristín Ívars-
dóttir sambýliskona.