Morgunblaðið - 24.08.2020, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. ÁGÚST 2020
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffi og spjall kl. 8.50. Frjálst í
Listasmiðju kl. 9-16. Hádegismatur kl. 11.30-12.30. Handavinnuhornið
kl. 13-14.30. Síðdegiskaffi kl. 14.30. Við vinnum áfram eftir samfélags-
sáttmálanum, þvo og spritta hendur, virða 2ja metra regluna. Allir
velkomnir óháð aldri og búsetu. Nánari upplýsingar í síma 411 2790.
Garðabæ Jónshúsi/félags- og íþróttastarf: 512 1501. Opið í Jónshúsi
og heitt á könnunni alla virka daga frá kl. 8.30-16. Hægt er að panta
hádegismat með dags fyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu er selt
frá kl. 13.45-15.15. Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Gönguhópur
fer frá Smiðju kl. 13.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá kl. 8.30-10.30. Útvarps-
leikfimi kl. 9.45. Minningahópur kl. 10.30. Stólaleikfimi kl. 13.30.
Seltjarnarnes Gler á neðri hæð félagsheimilisins kl. 9. og 13. Leir á
Skólabraut kl. 9. Billjard í Selinu kl. 10. Krossgátur og kaffi í króknum
kl. 10.30. Jóga í salnum á Skólabraut kl. 11. Handavinna með
leiðbeinand í salnum á Skólabraut kl. 13. Vatnsleikfimi í sundlauginni
kl. 18.30. Virðum 2ja metra regluna, handþvottinn og sprittunina.
Vantar þig
fagmann?
FINNA.is
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Sumarbústaðalóðir til sölu í
Vaðnesi
Til sölu fallegar sumarhúsalóðir með
aðgangi að heitu og köldu vatni í
vinsælu sumarhúsahverfi í landi
Vaðness í Grímsnes- og Grafnings-
hreppi . Allar nánari upplýsingar
gefur Jón í síma 896-1864 og á
facebook síðu okkar vaðnes-lóðir til
sölu.
Húsviðhald
með
morgun-
nu
„Nei sko, komin
lítil Stína.“ Þetta
voru fyrstu orðin
sem pabbi sagði
þegar ég fæddist.
Já, ég átti að heita Kristín, pabbi
réði því.
Minningarnar um pabba eru
ótal margar, man ég þegar ég
var lítil og kom inn úr kuldanum,
kom alltaf með kaldar hendur
mínar og þú settir þær í stóru
hendurnar þínar og yljaðir mér.
Mér fannst þínar hendur vera
þær stærstu og hlýjustu hendur
í heimi. Man ég eftir því að eitt
sinn ætlaði pabbi að færa Húna-
röstina frá Þorlákshöfn til
Reykjavíkur og ég og litla systir
mín máttum koma með ef veður
leyfði. Bönnuðum við pabba að
hlusta á veðurfregnirnar kvöldið
áður og úr varð að við fengum að
fara með, en lentum í brælu og
veltingi mestallan tímann og ég
lá sjóveik í koju alla þessa 8
klukkutíma en systir mín spjall-
aði við áhöfnina og var ekki vit-
und sjóveik. Ekki báðum við aft-
ur um að fara með. Ófáar
ferðirnar um helgar þegar pabbi
var í landi, niður á bryggju að
skoða skipin og athuga hvort
væri í lagi með Húnaröstina,
þrífa kojur skipshafnar og mega
tína smápeninga sem leyndust
undir dýnunum, það var hefðin.
Gaman að hlusta á þig, því hann
pabbi minn var hafsjór af þekk-
ingu og skemmtilegum sögum.
Yndislegt var þegar þið mamma
komuð að horfa á mig keppa á
Ólympíumótum. Þú sem varst
Hákon Magnússon
✝ Hákon Magn-ússon fædd-
ist 18. febrúar
1933. Hann lést 2.
ágúst 2020.
Útförin fór fram
13. ágúst 2020.
alltaf svo stoltur af
mér og afrekum
mínum, og máttir til
með að monta þig
við fólk á förnum
vegi. Afar skemmti-
legt þótti mér og
börnunum mínum
að fara í Hafrósina
á sjómannadögum
og sigla í
Reykjavíkur-
höfnina, þaðan í
land, skoða mannlífið og borða
gott nesti sem mamma var búin
að útbúa og við borðuðum um
borð.
Þetta var hápunkturinn hjá
okkur öllum og var alltaf beðið
með miklum spenningi eftir
þessum afadegi. Einnig þegar
við fórum á Hafrósinni í stutta
veiðitúra og veiddum þorsk og
nutum lífsins. Man ég eftir ferð-
inni upp í Hvalfjörð fyrir nokkr-
um árum, í blankalogni og frá-
bæru veðri.
Nú njótum við yndislegra
minninga um frábæran og góðan
pabba og afa og rifjum upp góðu
tímana.
Pabbi var kletturinn í lífi
mínu, stoð mín og stytta. Takk
fyrir allt, elsku pabbinn minn, ég
skal passa upp á mömmu fyrir
þig.
Þín litla Stína
Kristín Rós.
Góður félagi okkar í Lions-
klúbbi Hafnarfjarðar er látinn.
Þegar Hákon Magnússon gekk
til liðs við okkur í klúbbnum
vakti hann strax eftirtekt okkar
félaganna vegna háttvísi sinnar
og glaðlyndis.
Hákon vann af alúð öll verk-
efni sem honum voru falin og
gekk til verka eins og sá sem
aldrei lætur ganga á eftir sér.
Frá upphafi mátti merkja að
hann var vanur að taka ákvarð-
anir og þurfti aldrei að velta fyr-
ir sér því sem lá ljóst fyrir. Sem
skipstjóri og útgerðarmaður
þroskaði hann með sér þá eigin-
leika að bregðast skjótt við þeg-
ar þörf var á, en jafnframt að
taka yfirvegaðar ákvarðanir.
Sem dæmi um það er þegar
hann svaf í koju um borð í bát
sínum í höfninni í Þorlákshöfn
þegar skipverjar hans komu um
borð að nóttu til og einn þeirra
féll milli báta og lenti í sjónum.
Þá var strax kallað í Hákon sem
stakk sér umsvifalaust í sjóinn
og bjargaði manninum.
Þessi fumlausi maður var hár
vexti, hærri en flestir aðrir og
vakti strax athygli okkar hinna
fyrir myndugleik.
Ég hef átt þess kost að vinna
með honum, þá gekk allt eins og
smurð vél, án hávaða en með
góðum árangri.
Við félagarnir komum til með
að sakna Hákonar, hann var
traustur maður og góður félagi.
Rósa kona hans var honum ávallt
við hlið á fundum og í ferðalög-
um þegar við buðum eiginkonum
okkar með og þá var augljós vin-
áttan milli þeirra hjóna.
Við félagarnir vottum Rósu og
allri fjölskyldunni okkar dýpstu
samúð er við kveðjum góðan
dreng.
Fyrir hönd Lionsklúbbs Hafn-
arfjarðar,
Halldór Svavarsson.
Glaðvær, heiðarlegur, hóg-
vær, hlédrægur. Þetta eru allt
orð sem koma upp í hugann þeg-
ar Hákonar félaga okkar er
minnst. Við kynntumst fyrir
rúmum aldarfjórðungi, Rósa
eiginkona hans var kórfélagi
okkar og Hákon lét sig ekki
vanta á tónleika né í kórferðalög-
um.
Hann var traustur meðlimur í
„klappliðinu“, hann fagnaði list-
rænum sigrum kórsins þó ekki
með hrópum og köllum, nei nei,
til þess var hann allt of hlédræg-
ur, góðlegt rólyndislegt brosið
blasti hins vegar við manni á bak
við hógvært klapp.
Ekki var söngstarfið nóg, og
var þá stofnaður matarklúbbur
sem hittist reglulega, í um aldar-
fjórðung.
Þar gafst tækifæri á að kynn-
ast betur, borða góðan mat og
ræða lífsins gagn og nauðsynjar.
Hákon hafði einstaklega þægi-
lega nærveru, var réttsýnn og
umtalsgóður um náunga sinn.
Það var fastur liður á „mat-
arklúbbsfundum“ svona þegar
fór að líða á kvöldið að teknar
voru snarpar rökræður, um póli-
tík, hrunið, nú eða einhver önnur
mál sem efst voru á baugi.
Þegar fór að hitna í um-
ræðunni, þá setti Hákon aðeins í
herðarnar og rölti í burtu og
fann sér friðsamari viðmælend-
ur.
Hákon var um árabil útgerð-
armaður, farsæll skipstjóri og
síldarkóngur. Hann gerði þó
ávallt lítið úr árangri sínum á
þessu sviði. Skemmtilegar ferðir
forum við með honum á Hafrósu,
skemmtibátnum hans, sem eru
með öllu ógleymanlegar. Hann
er nú lagður af stað í sína hinstu
siglingu og er ég ekki í vafa um
að hann kemst farsællega frá
þeirri ferð.
Við kveðjum kæran félaga og
vin með eftirsjá, en þökkum jafn-
framt fyrir ótalmargar gleði-
stundir í gegnum árin, stundir
sem við varðveitum öll og yljum
okkur við. Við biðjum þann sem
öllu ræður að styrkja Rósu,
börnin, tengdabörnin og barna-
börnin.
Far þú í friði kæri vinur.
Matarklúbbur Turnersamtak-
anna,
Guðmundur, Anna,
Erna, Guðjón, Vala,
Hólmfríður, Friðrik,
Hróbjartur og Lilja.
Nú þegar vinur
minn Páll á Galta-
læk er dáinn og
horfinn er margs
að minnast úr lífi drengskapar-
manns sem ekki krafðist launa
fyrir verk sín að kveldi.
Árið 1945 fluttu ung hjón
austan úr Meðallandi frá Sönd-
um að Galtalæk, þau Sigurjón
Pálsson og Sigríður Sveinsdótt-
ir, en þau flúðu undan ógn-
arvaldi Kúðafljóts. En ungu
hjónunum fylgdi gustur og
gríðarþokki.
Með þeim var árs gamall
drengur, Páll litli. Þetta voru
ekki bara ung hjón sem trúðu á
landið sitt heldur voru þau fólk
vélaaldarinnar, traktor og jeppi
komu brátt, vélaöldin hélt inn-
reið sína í Landsveitina. Fyrsta
verk þeirra var að virkja Galta-
lækinn, bæði lýsa og hita bæ
sinn með rafmagni, meðan
kolareykinn lagði enn úr hverj-
um strompi. Enda var sagt að
Skaftfellingar hefðu fundið upp
rafmagnið.
Fljótt varð stórbúskapur að
Galtalæk, ær og kýr, en smiðj-
an var Sigurjóns, þar lá list
hans og kunnátta. Börnum
þeirra hjóna fjölgaði skjótt og
fjölskyldan hafði mikið umleik-
is.
Efst í Landsveit bjuggu stór-
bændur og höfðingjar í
Hvammi, Skarði og Galtalæk.
Nú tók við nábýli við Heklu,
systur Kötlu, enda stóð ekki á
gosi sem kom á þriðja búskap-
Páll Sigurjónsson
✝ Páll Sig-urjónsson
fæddist 17. júlí
1944. Hann lést á
12. ágúst 2020.
Útför Páls fór
fram 21. ágúst
2020.
arári. Sigurjón var
þúsundþjalasmiður
og hafði leyfi til að
lækna bæði menn
og dýr og gefa lyf,
sem var fágætt.
Hann var mikill
kennari og eitt boð-
orð kenndi hann
börnum sínum:
„Gerðu verkin þín
þannig að enginn
geti gert þau bet-
ur.“
Hagleiksmennirnir á Galta-
læk urðu frægir þegar fjalla-
ferðir og Veiðivatnamenn héldu
í óbyggðirnar. Þegar bílarnir
brotnuðu og biluðu tóku Galta-
lækjarfeðgar við og vöktu
margar nætur við að lagfæra
þá.
Það var aldrei svo mikið að
gera á Galtalæk að ferðamað-
urinn og nágranninn fengi ekki
forgang. Páll fór fyrir systk-
inum sínum og þeir bræður
urðu allir snilldar hagleiks-
menn og spöruðu ekki greiða-
semina.
Á Galtalæk voru gegningar
og mjaltir verk þeirra mæðgna,
en feðgarnir stóðu í smiðju. Oft
heyrði ég sagt að ekkert væri
svo flókið að þeir ekki smíðuðu
það og jafnvel væru þeir færir
um að smíða varahluti í manns-
líkamann.
Enn koma hagleiksmenn frá
Galtalæk og enginn hefur tekið
hærra próf í gullsmíði en Páll
Sveinsson, bróðursonur Palla.
Páll varð snemma námfús og
djarfur og fékk að kenna á
dirfsku sinni, þegar gamall og
ryðgaður byssuhólkur varð til
þess að hann skaut úr sér ann-
að augað í æsku. Sagan segir
að faðir hans hafi þá aðeins
sagt þetta:
„Þú verður aldrei refaskytta,
Páll minn, fyrst enginn fórst í
þessu voðaskoti þínu.“ En Palli
fórnaði öðru auganu fyrir
viskuna og vísindin eins og Óð-
inn.
Þeir bræður urðu öflugir
verktakar í Sigöldu og Hraun-
eyjum og ýtan varð íþrótt í
höndum Páls. Þar jöfnuðust fá-
ir á við hann. Þeir réðust síðar
á svartan Mýrdalssand og þar
ýtti Palli upp mestu hraðbraut
sem lögð hefur verið á Íslandi.
Galtalækjarmenn voru
magnaðir framsóknarmenn og
oft sat ég eldmessur Sigurjóns
í stofu hans með Palla og harð-
snúnu liði. Þær messur voru Ís-
landi allt, mikill þungi og þegar
umræðan harðnaði þá logaði
glóðin í camelnum og syrti um
stund.
Páll var ræðumaður góður
og beitti sér oft, hafði þungann
og röddina seiðmagnaða, ræðan
var rökvís og sannfæringin
fylgdi máli hans. Þegar Palli
hafði eignast nýjan jeppa sagði
hann við vini sína: „Camelinn
og koníakið koma aldrei í þenn-
an bíl,“ en þeir römmu fjendur
glottu við tönn og sóttu að hon-
um enn um sinn. En að lokum
kom krabbinn og þá varð ekk-
ert sem stöðvaði för og nú hef-
ur þessi góði drengur kvatt
okkur og gengið á Drottins síns
fund. Blessuð sé minning Páls á
Galtalæk.
Guðni Ágústsson.
Páll Sigurjónsson bóndi frá
Galtalæk í Landsveit kvaddi
okkur þann 12. ágúst síðastlið-
inn.
Páll var fæddur lýðveldisárið
1944, þegar sjálfstæð íslensk
þjóð var rétt mánaðargömul.
Hann ólst því upp með þjóðinni
á tímum sem landsmenn voru í
miklum uppbyggingarhug.
Verkefnin voru óteljandi við
að byggja upp nútímalegt vel-
ferðarsamfélag og hjálpast að
við að gera gott land betra. Því
lýkur aldrei – við getum alltaf
gert betur.
Páll var mjög félagslega
sinnaður og lagði Framsókn lið
fram á síðasta dag. Hann var
sammála flokknum sínum um
það að telja árangursríkast að
vinna saman að úrlausnum með
ábyrgum og praktískum hætti:
að þoka málum áfram öfgalaust
til að gera samfélagið okkar ör-
lítið betra í dag en það var í
gær.
Ekki með byltingum heldur
hægfara umbótum sem kalla á
málamiðlanir. En til þess þarf
fólk sem er tilbúið að leggja
sitt af mörkum í þeim anda,
ekki til að skara eld að eigin
köku, heldur til að bæta og
auðga samfélag sitt. Þannig
maður var Páll Sigurjónsson.
Hann var traustur félagi í
Framsóknarflokknum og sótti
þar alla stærri fundi, tók virkan
þátt í umræðum um þau mál
sem á honum brunnu sem voru
oft landbúnaðarmálin eða mál-
efni hinna dreifðu byggða.
Mörkin voru þó alls ekki
dregin við þau mál því Páll
fylgdist vel með þjóðmálum og
hafði ákveðnar skoðanir á
flestu.
Páll var ekki alltaf sammála
síðasta ræðumanni um það sem
verið var að fjalla um en hann
kunni að vinna með öðrum,
koma sínum skoðunum fram og
leggja til breytingar. Hann
virti alltaf hina sameiginlegu
niðurstöðu þegar hún lá fyrir.
Hann var einn af þeim liðs-
mönnum sem mynda hina
sterku grasrót Framsóknar-
flokksins.
Að leiðarlokum vil ég þakka
hans framlag til flokksins til
áratuga. Fundirnir verða ekki
eins þegar hans nýtur ekki
lengur við.
Sigurður Ingi Jóhanns-
son, formaður
Framsóknarflokksins.