Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.09.2020, Blaðsíða 29

plötu fyrir hljómsveitina … það virt-
ist nánast spretta upp úr engu. Í
tvær vikur fékk ég hugljómun nán-
ast daglega. Slíkt fyllir mann af ham-
ingju.“
Fyrir þetta hafði Springsteen ekki
samið lag sem hann taldi henta fyrir
E Street Band í „sex eða sjö ár, þótt
ég hefði skrifað mikið af annarri tón-
list“. Í viðtalinu við Rolling Stone lík-
ir hann sköpuninni við að vera í nám-
um þar sem hann leiti ólíkra
sköpunaræða: „Stundum klárar þú
eina æð og þá verður þú að leita að
einhverju öðru. Æðin getur verið
tóm í nokkur ár eða vikur.“
Blaðamaðurinn rifjar upp að árið
2011 lést Clarence Clemons, saxó-
fónleikari E Street Band og einn
nánasti vinur Springsteens. Þremur
árum áður féll hljómborðsleikarinn
Danny Federici frá. Í Rolling Stone
segir að þótt Springsteen setji þetta
ekki í það samhengi sé erfitt að láta
fram hjá sér fara að um sama leyti
og Clemons féll frá hætti Spring-
steen að geta samið fyrir E Street
Band.
Andi Clemons er þó enn í hljóm-
sveitinni því að bróðursonur hans,
Jake Clemons, blæs nú í saxófóninn.
Í hittiðfyrra lést annar samferða-
maður Springsteens, George Theiss.
Theiss var söngvari í hljómsveit, sem
hét The Castiles. Springsteen lék á
gítar í hljómsveitinni. Þegar
Springsteen fór að syngja meira
myndaðist spenna í hljómsveitinni.
Þegar The Castiles lagði upp laup-
ana fór ferill Springsteens á flug.
Theiss gerðist hins vegar iðnaðar-
maður og spilaði í hljómsveit með-
fram dagvinnunni. Springsteen og
Theiss héldu sambandi. Þegar
Theiss lá banaleguna með krabba-
mein í lungum kom Springsteen að
heimsækja hann. Þetta var á sama
tíma og Springsteen var með uppá-
komur á Broadway fimm kvöld í viku
þar sem hann söng og talaði um for-
tíðina. Hann var sleginn þegar hann
gerði sér grein fyrir að hann væri
síðasti félaginn í Castiles á lífi.
Springsteen segir að andlát
Theiss hafi ýtt við sér. Skömmu áður
hafði aðdáandi – sennilega frá Ítalíu
– skilið eftir gítar fyrir utan sviðs-
dyrnar hjá honum á Broadway. Hon-
um virtist þetta vera ágætur gítar og
tók hann með sér þótt hann hefði
aldrei heyrt um framleiðandann. Gít-
arinn lá óhreyfður í stofunni hjá hon-
um í nokkra mánuði en í apríl í fyrra
tók Springsteen hljóðfærið upp.
„Skyndilega streymdu þessi lög út
úr honum,“ segir Springsteen í Roll-
ing Stone. „Á kannski minna en tíu
dögum. Ég ráfaði á milli herbergja í
húsinu og samdi eitt lag á dag. Ég
skrifaði lag í svefnherberginu. Ég
skrifaði lag á barnum. Ég skrifaði
lag í stofunni.“
Springsteen boðaði Roy Bittan,
sem hefur verið hljómborðsleikari í
E Street Band frá 1974, í hádegis-
mat til að ræða nýju lögin. Hann
lagði til að Springsteen gerði ekki
prufuupptökur, heldur spilaði bara
lögin fyrir hljómsveitina og síðan
yrði það tekið upp. Springsteen
sagðist strax hafa áttað sig á að þetta
væri rétt, útsetning á prufuupptöku
gæti orðið eins og spennitreyja sem
hljómsveitin myndi eiga fullt í fangi
með að troða sér í.
Aldurinn færist yfir
Springsteen varð 71 árs gamall á
miðvikudag og segist átta sig á að
eftir sjötugt séu komin takmörk fyr-
ir því hvað hægt verði að fara í marg-
ar tónleikaferðir. Nú ætti hann að
vera að skipuleggja tónleikaferðalag
um heiminn með E Street Band.
Ætlunin hefði verið að byrja í vor á
næsta ári, nú segist hann hafa á til-
finningunni að það verði ekki fyrr en
2022 og jafnvel það gæti verið bjart-
sýni.
„Og nú gætum við tapað einu eða
tveimur árum, sem er ekki svo gott,“
segir hann. „Sérstaklega vegna þess
að mér finnst bandið vera fært um að
gefa sitt allra, allra, allra besta og
jafnvel enn meira, það er í toppformi
núna. Og mér finnst ég jafn fullur af
lífsorku og mér hefur nokkurn tím-
ann fundist í lífinu … Það er þetta að
geta ekki komið fram, nokkuð, sem
hefur verið grundvallarorka í lífinu,
nokkuð sem ég hef lifað fyrir frá því
að ég var 16 ára gamall.“
Bruce Springsteen segir
að hann hafi aldrei verið
jafn fullur af orku og
harmar að komast ekki á
svið á næstunni.
AFP
27.9. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29
TÓNLIST Söngvarinn Marvin
Gaye trónir efst á nýjum lista
bandaríska tónlistartímaritsins
Rolling Stone yfir 500 bestu plötur
allra tíma með plötunni What’s
Going On, sem kom út árið 1971. Á
plötunni er fjallað um stöðu svartra
í Bandaríkjunum og hálfri öld síðar
virðist umræðan lítið hafa breyst.
Blaðið hefur tvisvar áður gefið
út slíkan lista. Að þessu sinni er þar
að finna tvær plötur Bjarkar Guð-
mundsdóttur. Homogenic er í 202.
sæti og Post í 289. sæti.
Marvin Gaye með bestu plötuna BÓKSALA 16.-22. SEPTEMBER
Listinn er tekinn saman af Eymundsson
1 Brosað gegnum tárin Bryndís Schram
2 Lygalíf fullorðinna Elena Ferrante
3 Sundkýrin Sæunn Eyþór Jóvinsson / Freydís K.
4 Augu myrkurs Dean Koontz
5
Strákurinn í röndóttu
náttfötunum
John Boyne
6 Þegar karlar stranda Sirrý Arnardóttir
7 Grafin undir gistihúsi Ryan Green
8 Öll með tölu Kristin Roskifte
9 Gunnhildur og Glói Guðrún Helgadóttir
10 Verstu kennarar í heimi David Walliams
1
Sundkýrin Sæunn
Eyþór Jóvinsson / Freydís
Kristjánsdóttir
2 Öll með tölu Kristin Roskifte
3 Gunnhildur og Glói Guðrún Helgadóttir
4 Verstu kennarar í heimi David Walliams
5 Alls ekki opna þessa bók Andy Lee
6 Harry Potter og leyniklefinn J. K. Rowling
7
Bekkurinn minn 1
– prumpusamloka
Yrsa Þöll Gylfadóttir
8 Þín eigin saga Risaeðlur Ævar Þór Benediktsson
9 Þín eigin saga Knúsípons Ævar Þór Benediktsson
10
Bölvun múmíunnar
– seinni hluti
Ármann Jakobsson
Allar bækur
Barnabækur
Ég er alin upp við mikinn lestur
og hef því í gegnum tíðina lesið
mikið. Það var mjög algengt að
fá bækur í jólagjöf þegar ég var
að alast upp og
fannst mér ekkert
skemmtilegra á að-
fangadagskvöld en
að leggjast upp í
rúm með nýja bók.
Í dag les ég og
hlusta á storytel til
jafns.
Á ferðalögum finnst mér mjög
gott að hlusta og á hringferð
minni um landið í sumar hlust-
aði ég á tvær bækur eftir Stefan
Anheim; Níundu gröfina og X
leiðir til að deyja.
Þetta eru glæpa-
sögur sem skilja
ekki mikið eftir en
eru spennandi á
meðan maður
hlustar eða les.
Ég á nokkrar
uppáhaldsbækur
sem ég hef lesið í gegnum árin
og eiga þær það sammerkt að
hafa haft mikil áhrif á mig. Fyrst
vil ég nefna bókina Næturgalann
eftir Kristin Hannah sem er
söguleg skáldsaga um líf kvenna
í stríði. Oftast er dregin upp
mynd af því sem karlar upplifa
og þurfa að kljást við á stríðs-
tímum en í þessari bók fær
maður að kynnast hugrökkum
konum á stríðs-
tímum. Þetta er
líklega uppáhalds-
bókin mín.
Flugdrekahlaup-
arinn eftir Khalid
Hosseini er líka í
uppáhaldi hjá mér.
Þar fáum við að kynnast mann-
lífi og menningu af allt öðrum
toga en við þekkjum en mér
finnst mjög gaman að lesa bæk-
ur sem upplýsa mig um að-
stæður í þeim menningar-
heimum sem ég
þekki ekki.
Ég held mikið
upp á Arnald Ind-
riðason og er búin
að lesa flestar af
bókunum hans.
Bettý eftir Arnald
kom mér
skemmtilega á óvart.
Mér finnst einnig gaman að
lesa ævisögur eða
minningasögur og
held ég að bókin
Ekki gleyma mér,
minningasaga
Kristínar Jóhanns-
dóttur, standi upp
úr. Í henni er stór-
brotin frásögn af
veru hennar í Austur-Berlín
1987 og ótrúlega
lifandi lýsingar á
lífinu áður en
múrinn féll. Ég get
hiklaust mælt
með henni.
Að lokum vil ég
minnast á bókina
Brot eftir Dóru S.
Bjarnason, en í þeirri bók fáum
við að fylgja þremur kynslóðum
kvenna sem tengdust Dóru fjöl-
skylduböndum. Brot er
skemmtileg saga um konur sem
fóru ekki hefðbundnar leiðir
þess tíma er þær lifðu.
Bókin sem liggur núna á nátt-
borðinu er Hilma eftir Óskar
Guðmundsson.
LINDA ARILÍUSARDÓTTIR
Hlustað á hringferð
Linda er kenn-
ari í Lindaskóla
í Kópavogi.