Morgunblaðið - 11.12.2020, Side 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. DESEMBER 2020
✝ Salman Ta-mimi fæddist
1. mars 1955 í
Jerúsalem, Palest-
ínu. Hann lést í
faðmi fjölskyld-
unnar á heimili
sínu, Dalseli 34, 3.
desember 2020.
Foreldrar hans
voru Salim Abu
Khaled Al-Tamimi,
f. 1900, d. 1967,
og Nazima Tamimi, f. 1930, d.
1982. Salman var næstyngstur
systkina sinna en hin eru You-
nes Tamimi, f. 1947, Rawda
Odeh, f. 1948, Safieh Agha, f.
1949, Amneh Agha, f. 1950, og
Amal Tamimi, f. 1960.
Salman kvæntist fyrrver-
andi eiginkonu sinni, Þórstínu
Björgu Þorsteinsdóttur, 7.
ágúst 1976. Börn þeirra eru:
1) María Björg, f. 1974, maki
Hallur Ingólfsson, börn þeirra
eru Hera, Gabríel Máni og
Mikael Dagur. 2) Nadia, f.
1979, maki Jón Baldur Valdi-
marsson, börn þeirra eru Safír
byggingarvinnu í fyrstu en
starfaði svo sem kennari við
Iðnskólann í Reykjavík í nokk-
ur ár. Salman var einnig virk-
ur í fyrirtækjarekstri en hann
og Ingibjörg kona hans ráku
saman barnafataverslunina
Tinnu og seinna meir stofnuðu
þau verslunina Kizz í Kringl-
unni og veitingastaðinn
Garðabæjarpizzu. Salman
menntaði sig síðar sem tölv-
unarfræðingur við Háskóla Ís-
lands og vann lengst af hjá
Borgarspítalanum, síðar Land-
spítalanum.
Hann stofnaði, ásamt fleir-
um, Félag múslima á Íslandi
árið 1997 og var hann lengst
af og til dauðadags formaður
þess. Hann var ötull talsmaður
réttinda Palestínumanna alla
tíð og stofnfélagi í Félaginu
Ísland-Palestína sem var
stofnað 29. nóvember 1987.
Mannréttindi voru Salman
mjög hugleikin og barðist
hann alla ævi fyrir réttindum
manna og gegn fordómum.
Hann var í framvarðarsveit
mannréttindamála á Íslandi og
lét sitt ekki eftir liggja í bar-
áttunni fyrir betri heimi. Út-
för hefur farið fram.
Freyr og Jasmín
Erla, fyrir átti
Nadia soninn Ces-
ar Ali Júlíusson.
Salman kvænt-
ist eftirlifandi eig-
inkonu sinni, Ingi-
björgu Tamimi
Sigurjónsdóttur,
11. júní 1994.
Börn þeirra eru:
1) Yousef Ingi, f.
1988, maki Linda
Ósk Árnadóttir, börn þeirra
eru Samir Örn og Salman
Snær. 2) Nazima Kristín, f.
1995, maki Bjarki Ernis Óð-
insson. Ingibjörg átti fyrir: 1)
Rakel Dögg, f. 1976, stjúpdótt-
ur Salmans, maki Daníel Örn
Wirkner. Rakel átti fyrir börn-
in Söru Ósk Vífilsdóttur,
Tristan Ismael Vífilsson og
Ísak Diljan Vífilsson. 2) Guð-
bjart Þorvarðarson, f. 1979. 3)
Inga Magnús Gíslason, f. 1983.
Salman kom til Íslands árið
1971 eftir að hafa lokið
menntaskóla í Palestínu. Hann
stundaði sjómennsku og vann í
Elsku Salman minn.
Það er skrýtið að sitja hér ein
að drekka kaffið á morgnana.
Ég bíð enn eftir að þú komi
fram og tyllir þér hjá mér til
þess að drekka með mér kaffið.
Þegar ég hitti þig fyrst árið
1986 á Þórscafé vissi ég ekki að
örlögin hefðu tekið í taumana
því ég var ekki í þeim hugleið-
ingum að fara að binda mig. Svo
ári seinna sástu mig í búð í
Breiðholti og mundir eftir mér.
Við töluðum saman eins og við
hefðum alltaf þekkst og þú
bauðst mér heim til þín í kaffi,
þannig byrjaði okkar samband.
Þú tókst mér og Rakel dóttur
minni opnum örmum þegar ég
missti húsnæði mitt og bauðst
okkur að flytja inn til þín frítt,
en ég mátti þó taka til öðru
hverju.
Elsku Salman, þú varst svo
skilningsríkur og góður við mig
eftir öll þau áföll sem ég hafði
gengið í gegnum og þú tókst
nærri þér allt það óréttlæti sem
hafði mætt mér í lífinu áður en
ég kynntist þér.
Ég hafði aldrei farið til út-
landa fyrr en þú bauðst mér til
London árið 1987. Þar fórum við
á söfn, borðuðum góðan mat og
eftir góðan kvöldverð pantaðir
þú alltaf sérstaklega handa mér
góðan kokteil. Þessi utanlands-
ferð var sú fyrsta af mörgum
sem við fórum saman og voru
þær allar jafn dásamlegar.
Við eignuðumst okkar fyrsta
barn saman, hann Yousef okkar
árið 1988 og fluttum við svo til
Palestínu með öll börnin okkar
fjögur. Tíminn okkar í Palestínu
var yndislegur og fékk ég að
kynnast fjölskyldunni þinni og
fólkinu í landinu þínu. Því miður
þurftum við að flytja aftur heim
fyrr en við vildum vegna yfirvof-
andi stríðs en ég minnist þessa
tíma með miklum kærleik.
Við höfum brallað mikið sam-
an og stofnuðum við barnafata-
verslunina Tinna, þar sem við
seldum fallega prinsessukjóla
eins og heita lummur. Við stofn-
uðum einnig verslunina Kizz og
svo Garðabæjarpizzu.
Árið 1995 eignuðumst við svo
dóttur okkar Nazimu og sama
ár útskrifaðist þú sem tölvunar-
fræðingur úr Háskóla Íslands.
Seinna fluttumst við svo til Sví-
þjóðar en komum stuttu seinna
heim og héldum áfram að gera
skemmtilega hluti saman eins
og allar sumarbústaðarferðirnar
með hóp á eftir okkur, eða allar
útilegurnar sem við fórum í. Þar
var mikið grín og glens.
Á leiðinni heim eftir hverja
útilegu hringdir þú í mömmu
mína og spurðir hvort hún væri
ekki til í að elda hakkabuff og
spælt egg því það var þitt uppá-
hald.
Ég gæti haldið endalaust
áfram elsku Salman minn en ég
veit að nú situr þú í Paradís og
drekkur kaffi með öllum þeim
sem þar eru.
Með angur í hjarta kveð ég
þig elsku stóra ástin mín.
Þín
Ingibjörg (Inga).
Elsku pabbi minn.
Margar minningar koma upp
í hugann og ég finn þessa sterku
orku sem þú gafst frá þér alveg
sama hvað þú gerðir. Lífskraft-
ur þinn snart marga, enda eft-
irminnileg og gefandi mann-
eskja.
Við áttum einstakt samband
og fórum í gegnum mörg tímabil
lífsins saman.
Ég man svo vel eftir tíma-
bilinu þegar við bjuggum saman
í Æsufellinu. Fyrsta íbúðin
„okkar“ eftir skilnaðinn. Þú vild-
ir ekkert heitar en að hafa börn-
in þín hjá þér, og gerðir þitt
besta. Ég man hversu mikilvæg-
ar við systurnar vorum þér,
enda eina fjölskyldan þín hér
heima á þessum tíma, og við
fundum vel að við vorum þér allt
á þessum tímamótum. Að vera
mikilvægur hjá foreldri sínu er
góð tilfinning. Að finnast maður
vera stór hluti af annarri mann-
eskju. Þú gafst okkur það mik-
ilvægi.
Eitt atvik er mér minnis-
stætt, þegar ég var með óþekkt
sem barn og ég kom heim og
viðurkenndi fyrir þér prakkara-
strikið. Þú sagðir að með því að
gera góðverk gæti ég bætt fyrir
brotið. Það varð til þess að ég
stóð oft fyrir utan kjörbúðina
heima og bauðst til þess að bera
poka heim fyrir eldra fólk. Þetta
var alltaf þannig með þig, pabbi,
þú kenndir svo flottar lexíur.
Ég var alltaf stolt af þér,
pabbi, alveg frá því að ég var
barn og til dagsins í dag hef ég
verið stolt að kynna þig fyrir
vinum mínum og fannst ekkert
skemmtilegra en þegar þú varst
að sýna vinum mínum áhuga. Þú
ræddir um framtíðarplön þeirra
og svo kom auðvitað smá stríðni.
Spurningar eins og: „Ertu búin
að gifta þig?“, sem er mjög sér-
kennilegt þegar maður er aðeins
14 ára. Þetta var einkahúmor
sem við hlógum að og þeir sem
þekktu þig og ólust upp við
þetta grín létu gjarnan vita þeg-
ar þau höfðu fest ráð sitt.
Þú varst hrókur alls fagnaðar
og náðir til allra sama hvort það
voru börn eða fullorðnir. Þú
varst einstaklega gestrisinn og í
veikindum þínum var gestrisnin
það síðasta sem fór. Alveg sama
hversu veikur þú varst, þú
reyndir að fara fram úr og sinna
gestunum. Síðustu orðin sem ég
varð vitni að voru „vertu vel-
kominn“.
Við höfum alltaf verið náin og
ef eitthvað gekk á fundum við
það strax hvort hjá öðru. Oft
þegar við hringdumst á var ann-
að hvort okkar með ónot og
fundum fyrir því hvort hjá öðru
ef ekki var allt með felldu. Þá
náðum við að hlæja saman og
hughreysta ef eitthvað var. Svo
mikil gleði.
Meira að segja nærri enda-
lokum náðum við að grínast með
aðstæður, loksins orðinn grann-
ur og um leið og þú yrðir hress
ættum við að skella okkur til
Palestínu.
Svo eru mér minnisstæð orð
sem að þú sagðir við Heru mína
og þau eru henni dýrmæt.
Hún hafði áhyggjur af um-
fjöllun um afa sinn, sem var nú
ekki jákvæð þann daginn.
Þú sagðir bara brosandi:
„Elskan mín, ef fólk er ham-
ingjusamt er það ekki að eyða
tíma í að tala illa um aðra, það
er best að óska þeim bara vel-
farnaðar og tala um eitthvað
skemmtilegt.“
Ég vil svo sannarlega taka
þig til fyrirmyndar, elsku pabbi.
Þrjóskuhausinn minn.
Sakna þín, elska þig og virði.
Baráttunni er ekki lokið, við
höldum ótrauð áfram.
Frjáls Palestína.
Þín
María.
Elsku pabbi minn.
Það er svo tómlegt án þín.
Það styttist í jólin og það er
óbærilegt að hugsa til þess að
þú verðir ekki hjá okkur syngj-
andi jólalög með gítarinn sem er
toppurinn á jólunum okkar. En
eitt er víst að þú skilur eftir
stórt tómarúm í hjarta okkar.
En við höfum hvert annað og
erum við svo heppin að vera
mjög samheldin fjölskylda og
styðjum hvert annað. Þú varst
svo svo hjartahlýr, umhyggju-
samur, barngóður og umburð-
arlyndur. Það verður erfitt að
venjast að heyra ekki hlátur
þinn og fíflaskapinn og þau frá-
bæru lög sem þú breyttir og
gerðir að þínum og danstakt-
arnir þínir sem við hlógum okk-
ur máttlausa að. Og þegar þú
hringdir í mig kl. 8 á laugar-
dagsmorgni til þess eins að
kvarta við mig um að mamma
nennti ekki að laga fyrir þig
kaffi og ég bara yrði að koma
yfir í kaffi og redda málunum.
Þegar ég hugsa til baka í
barnæskuna kemur fyrst upp
þegar þú varst að vekja okkur
stelpurnar með Pavarotti í botni
á laugardagsmorgni, sagðir
hopp hopp hopp því það var tími
til þess að vakna og hjálpa til
við vikulegu heimilisþrifin.
Þannig var það, allir að hjálpa
til á heimilinu. Þú hvattir okkur
börnin áfram alla tíð. Það er
enginn eins og þú pabbi minn.
Þú kenndir okkur að vera alltaf
góð við alla og vera besta útgáfa
af okkur sjálfum. Svo árið 1988
kom litill bróðir í heiminn. Við
fluttum til Palestínu árið 1990.
Þetta var æðislegur tími sem við
áttum þar. Og að fá að skoða
þínar heimaslóðir og húsið sem
þú ólst upp í var dásamlegt. Að
fá að skoða þessa merkilegu
borg sem maður hafði bara lesið
um í skóla og sögurnar frá þér
var einstök upplifun á hverjum
stað fyrir sig.
Og þegar við ákváðum að
labba til Jerúsalem frá Ramalla
því það var búið að vera út-
göngubann þar i marga daga og
allur matur uppurinn á heimili
okkar. Þá vorum við stoppuð af
Ísraelshermönnum og okkur
skipað að fara heim og einn
þeirra miðaði riffilhlaupi að
brjósti mér og þú gekkst í veg
fyrir mig, komst mér fyrir aftan
þig og varðst brjálaður og tilbú-
inn að verja mig og okkur með
lífi þínu, svo mikið elskaðir þú
mig, systur mínar, bróður og
mömmu. Svona varst þú pabbi
minn alla tíð, þú passaðir okkur
alltaf með lífi þínu.
Þú varst svo góður við vini
okkar, alltaf tilbúinn að spjalla
og fíflast í þeim og sennilegast
muna þau öll eftir setningunni
„Ertu búin að gifta þig?“
Seinna kom svo litla systir
1995 og við systkinin orðin
fimm. Hún var skemmtileg við-
bót við fjölskylduna okkar og
fjölskyldan varð fullkomnari.
Við fórum í ótalmargar úti-
legur á sumrin út um allt land
að ógleymdum sumarbústaðar-
ferðum okkar.
Svo þegar það átti að að vera
kósý ferð upp í bústað fyrir þig
og mömmu þá varstu búinn að
bjóða okkur börnunum með og
við með okkar barnaskara á eft-
ir okkur, og tróðum við okkur
öll saman í lítinn bústað, þannig
vildir þú hafa þetta, hafa okkur
öll hjá þér.
Þú varst barnabörnunum þín-
um svo góður, alltaf að hvetja
þau áfram. Og þau tóku við af
okkur krökkunum að fá verð-
laun fyrir góðar einkunnir og
var mikill spenningur að fara til
afa og sýna einkunnirnar í lok
hvers skólaárs. Það verður erfitt
að fá ekki símtal á afmæli mínu
og fá þennan yndislega og
kjánalega afmælissöng þinn sem
þú söngst fyrir okkur öll. Við
stöndum við loforð okkar um að
passa mömmu og hvert annað.
Elsku pabbi minn, nú kveð ég
þig með sorg í hjarta. Þín dóttir
Rakel Dögg.
Meira: mbl.is/andlat.
Elsku pabbi minn. Farinn
alltof fljótt frá okkur. Það verð-
ur ekkert eins án þín. Ég veit að
þú ert kominn á besta stað í
paradís, með ömmu og afa þér
við hlið. Þú fylgir mér alltaf í
hjartanu og í öllum minning-
unum og visku sem þú skilur
eftir.
Klárari og flottari mann er
ekki hægt að finna, það var svo
gott að leita til þín með allt, svo
víðlesinn og fróður. Það var oft
gaman að rökræða við þig,
þrjóskupúkinn þinn, þú hagg-
aðist aldrei frá þinni sannfær-
ingu og kenndir mér að gera hið
sama; standa alltaf með sjálfri
mér og fylgja mínu hjarta og
sannfæringu. Ég mun alltaf
muna það.
Minningarnar eru svo marg-
ar, allt frá því ég var lítil stelpa
og þú að stríða mér þar til ég
var fullorðin og þú enn að stríða
mér. Við hlógum alltaf saman,
svo mikið og alltaf svo gaman
hjá okkur. Þú gafst mér gleðina
í hjarta mitt, húmorinn og
stríðnina. Þú gafst mér líka
miklu meira, ég gat grátið í
fanginu þínu og þú fannst yf-
irleitt á þér ef mér leið illa, og
gerðir þá allt til að laga hlutina
og láta mér líða vel. Þér tókst
það í hvert skipti.
Jólin hafa alltaf verið einstök
á okkar heimili. Þú sást til þess,
klæddir þig upp í þinn fínasta
„arababúning“ eins og börnin
kölluðu það, dróst fram gítarinn
og skemmtarann og trommurn-
ar og svo sungum við og döns-
uðum. Börnin elskuðu þessar
stundir og við fullorðna fólkið
ekki síður, þvílk gleðisprengja
sem þú varst. Þú verður alltaf
jólasveinninn okkar og það verð-
ur erfitt að viðhalda þessari hefð
og búa til sömu gleðina.
Minningarnar með þér í Jerú-
salem, er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að upplifa landið
þitt, Palestínu, sem var þér svo
kær. Allt dásamlega fólkið okk-
ar þar, menninguna og matinn.
Takk fyrir að hlúa að þessum
hluta, það er mér svo dýrmætt
og ég er stolt Palestínustelpa.
Ég óska þess heitt að sjá frjálsa
Palestínu, baráttan heldur
áfram og við gefumst aldrei upp.
Þú varst frábær pabbi og full-
kominn afi, elskaðir barnabörnin
þín svo heitt, þú varst svo stolt-
ur af okkur öllum, bæði sagðir
það og sýndir það. Cesar Ali,
Safír Freyr og Jasmín Erla
munu búa að öllu sem þú gafst
þeim um ókomna tíð. Þvílík fyr-
irmynd sem þú hefur verið fyrir
þau, alltaf svo hvetjandi og svo
góður.
Þú barðist eins og hetja fram
á þinn síðasta dag, barðist með
bros á vör og jákvæðni og yf-
irvegun. Þegar ég spurði hvern-
ig þér liði, þá var aldrei neitt að.
Þú kvartaðir aldrei, vildir ekki
að við hefðum áhyggjur af þér.
Þú settir veikindi þín í hendur
guðs og varst orðinn sáttur við
að fara til paradísar, þínar
mestu áhyggjur voru að skilja
okkur eftir í sorginni. Nú ætla
ég að reyna að vera sterk. Bara
fyrir þig.
Þú varst svo einstakur: Þú
gafst mér líf, hlúðir að mér,
klæddir mig, kenndir mér, barð-
ist fyrir mig, hélst utan um mig,
skammaðir mig, kysstir mig en
mikilvægast af öllu þá elskaðir
þú mig af öllu hjarta.
Ég á ekki nógu mörg orð til
að lýsa hversu mikilvægur þú
varst í lífi mínu og hversu mikil
áhrif þú hafðir á mig og munt
alltaf gera.
Ég er svo þakklát og stolt að
hafa átt þig sem pabba.
Ég elska þig svo heitt, þú
varst bestur í heiminum mínum.
Þín
Nadia.
Elsku besti faðir minn, vinur,
fyrirmynd og baráttufélagi –
heimurinn er svo sannarlega
verri staður án þín. Þú hefur
kennt mér svo margt, sýnt mér
svo mikið og verið minn helsti
stuðningsmaður. Þú hefur kennt
mér að þótt vindar blási á móti
þá heldur maður ótrauður áfram
eftir sannfæringu sinni. Þú hef-
ur sýnt mér að umhyggja, ást
og mannvirðing er það sem
skiptir máli í lífinu. Þú hefur
leiðbeint mér í gegnum erfið-
leika, bent mér á góðar leiðir en
á sama tíma hvatt mig til að
finna mínar eigin leiðir og
þroskast í gegnum lífið. Við vor-
um ekki endilega sammála um
allt saman og áttum oft í mikl-
um og kröftugum skoðanaskipt-
um en það hafði aldrei áhrif á þá
umhyggju og ást sem þú sýndir
mér. Þú kenndir mér að mann-
eskjan er stórkostleg og að
þrátt fyrir mótlæti frá rasistum
og mannhöturum þá svörum við
alltaf til baka með ást, hlýju og
umhyggju. Þú hefur sýnt mér
að með mannvirðingu og sam-
stöðu með mannréttindum mun
heimurinn verða að mun fallegri
stað.
Elsku pabbi, þú hefur skilið
eftir á þessari jörð hóp einstak-
linga sem hafa orðið fyrir áhrif-
um frá þér, fólk sem fylgir for-
dæmi þínu og einstaklinga sem
snúið hafa frá hatri vegna þeirr-
ar umhyggju sem þú sýndir
þeim. Hér eftir eru einnig börn
þín og barnabörn sem halda
minningu þinni áfram á lofti,
berjast fyrir betri heimi með
þeim aðferðum sem þú hefur
kennt okkur. Þú hefur fært í
hönd okkar þúsundir bjargráða
til að vinna úr erfiðum aðstæð-
um og tækifæri á að halda
áfram þeirri baráttu sem þú
hefur staðið fyrir. Minningu
þína heiðrum við áfram með því
að halda málstað þínum á lofti,
halda áfram baráttu fyrir betri
heimi og stöðva aldrei fyrr en
markmiðum um mannréttindi og
sanngjarnan heim hefur verið
náð, fyrir alla.
Uppruni þinn í Palestínu mót-
aði þig mikið. Á æskuárum þín-
um þurftir þú að horfa upp á
móðurland þitt hernumið, öllu
því ofbeldi sem því fylgir og
upplifa sjálfur daglega lífshættu,
sprengjuárásir og líkamsmeið-
ingar. Sjaldan vildirðu ræða
þær hörmungar sem yfir þig
dundu en einblíndir alltaf af allri
þinni orku á þá sem eiga um
sárt að binda. Þú sagðir mér frá
því óréttlæti sem Palestínumenn
eru beittir, því fallega heima-
landi sem þú ólst upp í og mik-
ilvægi þess að berjast fyrir rétt-
indum Palestínu. Við
ferðuðumst saman út og þú
sýndir mér upprunaslóðir, heim-
sóttir gamla vini og leyfðir mér
að taka þátt í endurminningum
þínum. Þessi tími var ómetan-
legur og gerir mig að enn meiri
Palestínumanni en ella. Þú
hjálpaðir mér að skilja órétt-
lætið og gafst mér tækifæri til
að reyna að vinna að bættum
heimi.
Það reynir ótrúlega á að
kveðja þig en þú hefur skilið eft-
ir svo margt fallegt. Þú hefur
skilið eftir yndislegar minning-
ar, frábæran árangur í baráttu
fyrir mannréttindum og verk-
færi fyrir okkur til að halda
áfram baráttunni. Synir mínir
tveir eru of ungir til að skilja að
þú sért farinn frá okkur en
minning þín, baráttuandi og
sögur lifa áfram og börn mín
munu fá að kynnast þeim ynd-
islega manni sem ól mig upp og
þeim ótrúlega árangri sem þú
hefur náð.
Af öllu mínu hjarta, ég elska
þig.
Frjáls Palestína!
Yousef Ingi Tamimi.
Elsku „bestasti“ afi í heim-
inum.
þú varst svo skemmtilegur og
þér fannst svo gaman að stríða
öllum, eins og þegar ég var að
hringja og þú þóttist vera amma
í símanum. Þú varst alltaf að
hjálpa mér. svo gafstu mér
verðlaun ef ég fékk góðar ein-
kunnir. Ég á eftir að sakna þess
að þú hringir í mig og syngir
fyrir mig afmælissönginn. það
verður skrítið að hitta þig ekki
hjá ömmu og spjalla við þig.
Ég elska þig afi.
Þinn
Ísak.
Elsku afi.
þú varst bestur og allir þínir
kjánasöngvar og sérstaklega
jólalögin þín. Þú varst ótrúlega
fyndinn og skemmtilegur kar-
akter. þú elskaðir ekkert meira
en okkur fjölskylduna. Þú hvatt-
ir mig endalaust áfram í öllu. við
fengum öll verðlaun fyrir góðar
einkunnir eftir hvert skólaár.
Ég á eftir að sakna þess að þú
hringir í mig og syngir fyrir mig
afmælissönginn. Jólin munu
aldrei verða söm án þín.
Ég elska þig afi.
Þinn
Ismael.
Salman Tamimi
 Fleiri minningargreinar
um Salman Tamimi bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.