Morgunblaðið - 28.12.2020, Síða 25

DÆGRADVÖL 25
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. DESEMBER 2020
í hópi Leiklistarkvenna 50+, nú síð-
ast í sýningunni Dansandi ljóð þar
sem ljóð Gerðar Kristnýjar voru
flutt. Núna er hún að leika í sjón-
varpsþáttaröð hjá Glass River sem
ber heitið Vitjanir. Höfundar hand-
rits eru Vala Þórsdóttir og Kolbrún
Anna Björnsdóttir. Leikstjóri er
Eva Sigurðardóttir.
Á þessum tímamótum segir
Helga þakklæti sér efst í huga.
„Börnin okkar eru öll stórkostleg og
reyndar afkomendurnir allir, sem
eru hvorki meira né minna en nítján
talsins. Ég er líka þakklát fyrir að
vera heilsuhraust og nýflutt í ynd-
islega íbúð með frábæru útsýni yfir
hafið með Akrafjall, Skarðsheiði og
Esju blasandi við mér hvar sem ég
lít út um glugga.“
Fjölskylda
Eiginmaður Helgu er Örnólfur
Árnason rithöfundur. Foreldrar
hans eru Árni Þorsteinn Egilsson, f.
22.3. 1918, d. 3.12. 1998, loft-
skeytamaður og fulltrúi hjá Pósti og
Síma og Finnborg Örnólfsdóttir, f.
22.11.1928, d. 13.6. 1993, útvarps-
þulur og leikkona.
Börn Helgu og Örnólfs eru Mar-
grét, f. 21.11. 1967, tónlistarmaður
og rithöfundur; Jón Ragnar, f. 22.9.
1970, sellóleikari og lögfræðingur í
Tókýó. Álfrún Helga, f. 23.3. 1981,
leikkona, leikskáld og leikstjóri, og
Árni Egill, f. 24.7. 1983, læknir í Sví-
þjóð. Barnabörn Helgu og Örnólfs
eru orðin 13 og barnabarnabörnin
tvö.
Bróðir Helgu er Arnar Jónsson, f.
21.1. 1943, leikari í Reykjavík,
kvæntur Þórhildi Þorleifsdóttur, f.
25.3. 1945, leikstjóra og fyrrv. alþm.
og leikhússtjóra og eiga þau fimm
börn.
Fóstursystir Helgu er Arnþrúður
Jónsdóttir, f. 6.12. 1955, táknmáls-
túlkur.
Foreldrar Helgu voru Jón Krist-
insson, f. 2.7. 1916, d. 16.8. 2009, for-
stöðumaður á Akureyri, og Arn-
þrúður Ingimarsdóttir, f. 12.7. 1918,
d. 22.4. 1993, húsfreyja.
Helga E.
Jónsdóttir
Þórdís Benediktsdóttir
húsfreyja á Felli í Vopnafirði
Árni Sigfús Páll Sigbjörnsson
bóndi á Felli í Vopnafirði, síðar
járnsmiður í Reykjavík
Oddný Friðrikka Árnadóttir
húsfreyja á Þórshöfn
Ingimar Baldvinsson
útgerðarmaður á Þórshöfn
Arnþrúður Ingimarsdóttir
húsfreyja áAkureyri
Hólmfríður Stefánsdóttir
húsfreyja á Fagranesi í Sauðaneshreppi
Baldvin Þ. Metúsalemsson
bóndi í Fagranesi í Sauðaneshreppi
Lísibet Friðriksdóttir
húsfreyja á Kálfsá í Ólafsfirði
Jón Magnússon
útvegsbóndi og skipstjóri á
Kálfsá í Ólafsfirði
Elínborg Jónsdóttir
húsfreyja á Kambfelli
Kristinn Randver Stefánsson
bóndi á Kambfelli í Djúpadal í Eyjaf.
Jóhanna Magnúsdóttir
húsfreyja á Kambfelli
Stefán S. Sigurðsson
bóndi á Kambfelli
Úr frændgarði Helgu E. Jónsdóttur
Jón Kristinsson
forstöðumaður áAkureyri
Harðplast
• Viðhaldsfrítt, slitsterkt og
hitaþolið yfirborðsefni
• Háglans, matt og yrjótt áferð
• Auðvelt að þrífa og upplitast ekki
Gylfaflöt 6-8, 112 Reykjavík | Sími 587 6688 | fanntofell.is
„ÞÚ VARST STERKARI Í FYRSTU
BRÚÐKAUPSFERÐINNI OKKAR.”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
... að líta á þig með glit
í auga.
KÖTTUR GEGN HUNDI!
BARÁTTAN MIKLA!
ÞEIR SOFA
BÁÐIR!
VIÐ ERUM
MEÐ ÞETTA!
GETTU HVER ELTI MIG HEIM ÚR
RÁNSFERÐINNI!
FLÆKINGS-
HUNDUR?
NEI, KALLI
FRÆNDI!
BARA NOKKRAR SPESÍUR
FRAM AÐ ÚTBORGUNARDEGI?
„ÉG MISSKILDI MÁLIÐ. ÞEGAR ÞÚ
SAGÐIST HAFA SKRIFAÐ EINA ELDHEITA
GERÐI ÉG RÁÐ FYRIR ÁSTARSÖGU.”
Heiman ég fór“ kom út 1946 ogmá vel kalla úrvalsrit íslenskra
bókmennta enda hugsað til þess að
hafa með sér á ferðalögum. Efnið
völdu Gísli Gestsson, Páll Jónsson og
Snorri Hjartarson. Ég greip bókina
úr bókaskápnum þegar ég fór að
velta þessu Vísnahorni fyrir mér. Og
hér er afraksturinn. Þetta varð fyrst
fyrir mér, – brot af þvottaversi:
Þvæ ég mér í döggu
og í daglaug
og í brunabirtu þinni, drottinn minn.
„Einu sinni var bóndadóttir á bæ.
Hún vakti um nótt í rúmi sínu, en
aðrir sváfu. Þá heyrði hún, að komið
var upp á gluggann yfir rúminu og
sagt:
„Margt býr í þokunni,
þokaðu úr lokunni,
lindin mín ljúf og trú.“
Bóndadóttir svarar þegar:
„Fólkið mín saknar,
og faðir minn vaknar;
hann vakir svo vel sem þú.“
Við það hvarf huldumaðurinn
burtu og vitjaði hennar aldrei aft-
ur.“
Úr Pontusrímum Magnúsar
prúða:
Þegar að sólin harmi hratt
hryggð af öllum skepnum datt,
lifandi dýrin léku glatt,
laufið út á blómi spratt.
Mittisnett og meyjarleg
mér oft gerði vöku,
herðaslétt og lystileg
með lítið skarð í höku.
Stefán frá Hvítadal:
Langt til veggja – heiði hátt.
Hugann eggja bröttu sporin.
Hefði eg tveggja manna mátt
mundi ég leggjast út á vorin.
Hér er gömul þjóðvísa:
Svo er hún fögur sem sól í heiði renni;
augun voru sem baldinbrá,
bar þar ekki skuggann á,
og er sá sæll sem sofa náir hjá henni.
Þá eru tvær stökur eftir Sigurð
Breiðfjörð:
Vinda andi í vöggum sefur,
vogar þegja og hlýða á,
haf um landið hendur vefur
hvítt og spegilslétt að sjá.
Sólin klár á hveli heiða
hvarma gljár við baugunum.
Á sér hár hún er að greiða
upp úr bárulaugunum.
Úr þjóðsögum Jóns Árnasonar:
Þessar klappir þekkti ég fyr,
þegar ég var ungur,
átti ég víða á þeim dyr,
eru þar skápar fallegir.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Vísur úr „Heiman ég fór“