Bæjarins besta - 24.02.1993, Blaðsíða 6

6
RÆJARINS BESTA • Miðvikudagur 24. febrúar 1993
s
Hvað gerðist á Islandi forir 40 árum?
Hnífsdalur 27. febrúar 1953:
Skókhús íHnífsdaljykur
ofan af38 manns
Hnífsdalur 24, febrúar 1993:
Guð almáttugur; bjargið barninu!
-Sigríður Þórðardóttir rifjar upp 27. febrúar 1953, þegar barnaskólahúsið
í Hnífsdal sprakk í loft upp í hvirfilvindi
í öldinni okkar segir svo
um þetta atvik í Hnífsdal:
28.02.1953: Um kl. ellefu í
gærmorgun fauk bamaskóla-
húsið í Hnífsdal af grunni og
gjöreyðilagðist. Þrjátíu og
sex börn voru stödd í húsinu,
er það fauk, ásamt báðum
kennurunum.
Einn af nemendunum sem var
í barnaskólahúsinu í Hnífsdal,
27. febrúar 1953, þegar hvirfil-
vindurinn skall á húsinu er
Sigríður Þórðardóttir á Isa-
firði. Sigríður var aðeins 9 ára,
þegar atvikið átti sér stað og
var yngsti nemandinn sem var í
skólanum. Hún var líka það barn
sem slasaðist mest og varð
Fjórðungssjúkrahúsið á ísa-
firði því hennar samastaður
næsta mánuðinn eftir slysið.
Blaðamaður hitti Sigríði á
heimili sínu á sunnudaginn:
„Eg man ekki eftir því aó
veórið hafi verið sérstaklega vont
þennan dag. Það var eins og aó
hvirfilvindurhafi skolliðáhúsinu.
Það sem ég man er það að við
sátum á skólabekkjunum og var
ég í öftustu röð í yngri bekknum,
við gluggann. Fyrir aftan okkur
voru bekkir sem staflað hafði
verið upp á meóan skólahald var
og voru síðan notaðir þegar
messuhald átti sér stað í húsinu.
Allt í einu verð ég var við að
það fýkur upp á gluggana og grjóti
rignir yfir húsið. Síðan brotnaói
glugginn og glerinu rigndi yfir
okkur. Því næst hvolfdust
bekkirnir. sem búið var að stafla
upp fyrir aftan okkur, yfir okkur.
Síóan veit ég ekkert fyrr en ég
ranka við mér niður í garði sem
var fyrir neðan húsið, hafði ég þá
að öllum líkindum flogið um 50
metra leið frá skólahúsinu. Stuttu
seinna verð ég var við að einhver
maður kallar: Guð almáttugur,
bjargið baminu! Og ég sé hann
koma til mín með útbreiddan
faðminn. Síðan man ég ekki
meira frá slysstaó. En mér var sagt
að húsió hafi splundrast og börnin
með í allar áttir.
Ég rankaði síðan við mér á
spítalanum en var síðan með-
vitundarlaus í 3-4 daga. Ég
slasaðist mest af þeini bömum sem
voru í skólanum. Ég höfuðkúpu-
brotnaði, það blæddi úr nefi og
eyrum en ég skarstekki mikið. Ég
lá á spítalanum í heilan mánuð og
mátti ekki hreyfa mig í þrjár vikur.
Það var það erfiðasta. Ég hafði
bæói kraft og vilja til þess að reisa
mig upp en mátti það ekki.”
-Hvaó var síðan gert í hús-
næðismálum skólans?
„Það var strax farið að vinna í
þeim máluni. Pabbi var skóla-
nefndarformaður á þessum tíma
og fór strax að vinna að byggingu
nýs skóla ásamt Einari Steindórs-
syni og fleirum Hnífsdælingum.
Það var ekki ár liðið frá því að
skólinn fauk, þar til farið var að
kenna í hluta af nýja skólanum.
Þegar ég kem aftur í skólann í apríl.
var byrjað að kenna í gamla sam-
komuhúsinu en það var ekki
burðugt, því það mátti ekki hreyfa
vind, þá urðu allir mjög hræddir.
Hræðslan vió vindinn blundaói
lengi í mér og gerir reyndar ennþá.
Þegar mikill vindur er nú til dags
horfi ég alltaf á gluggana hér heima
og hugsa um hvort rúðurnar
• Sigríður Þórðardóttir á heimili sínu tæpum 40 árum
eftir slysið mikla í Hnífsdal.
brotni. Þetta situr alltaf í mér og
það gerir þaó ábyggilega hjá
okkur öllum.”
-Nú, þið ætlið að koma saman
á Hótel ísafirói á föstudags-
kvöldið 26. febrúar nk. Hvemig
veróur þessa atburðar minnst af
ykkar hálfu?
„Ég veit það ekki fyrir víst. Ég
held að þessi hópur hafi aldrei
komið saman til þess að ræóa
þetta slys. Ætli við segjum ekki
hvert öóru frá því hvemig vió
upplifðum þennan atburð. Ég held
að það hafi staðið yfir skólaljóð
í hinum bekknum þegar húsið fauk
og þarvareinn nemandinn aðfara
með ljóó en náði ekki að Ijúka
því. Það var Karl Geirmundsson
og ég reikna með að hann verói
látinn Ijúka við Ijóðið á
föstudagskvöldið” sagði Sigríður
Þórðardóttir.
Um klukkan níu um morg-
uninn skall á sunnan hvass-
viðri, er hélzt fram eftir
morgninum þar til um kl. 11,
að hvirfilvindur reið skyndi-
lega á suðurgafli skólahúss-
ins. Skipti engum togum að
rúður brotnuðu, húsið lyftist
af grunni og dreifóist brakið
úr því út um allt þorp. Fjögur
börn meiddust allmikið og
skólastjórinn fékk alvarlegan
heilahristing, en þó þykir
furðu gegna og einstakt lán
að ekki skyldu verða enn
alvarlegri slys. Fleiri börn
urðu fyrir skrámum og sum
fengu taugaáfall.
Eyjólfur Bjarnason, rafvirki
á Isafirði, var einn af sjónar-
vottunum af slysinu og í sam-
tali við Morgunblaðið rakti
hann atburðinn á eftirfarandi
hátt:
,,Eg var að vinna í nýju
verkamannabústöðunum í
Hnífsdal, sem er næsta hús
við barnaskólann, þegar
hvirfilvindur gekk yfir. Stóð
ég þá við glugga og horfði út
að skólanum. Sá ég þá að
húsið lyftist af grunninum,
fyrst þak þess, síðan önnur
hliðin og loks svo að segja
allt húsið, nema suðurg-
aflinn. Hófst húshliðin á háa-
loft og fauk niður að innstu
húsum kauptúnsins, niður við
sjó, 3-400 metra vegalengd.
Borð og bekkir úr skólanum
þeyttust einnig hátt í loft upp.
• A þessum myndum, sem eru af rústum barnaskólahússins í Hnífsdal, sést
greinilega hversu gjörsamlega sjálft húsið hefur splundrast. Aðeins grunnurinn
og forstofan stendur eftir. A efri myndinni sést langsum yfir grunninn, út yfir
þorpið til sjávar, en á neðri myndinni sést yfir grunninn þveran til fjallsins,
sunnan við þorpið. (Ath! myndirnar hér að ofan eru aðeins Ijósrit af myndum úr
Morgunblaðinu). Ljósmyndari : Árni Matthíasson, ísafirði.
- Fauk brakið úr skólahúsinu
yfir og á milli húsanna, sem
stóðu fyrir neðan það. Þetta
gerðist á örfáum sekúndum.
Eg hljóp strax út úr húsinu
og að skólanum, sem þá var í
raun og veru horfinn. I hús-
grunninum og við hann lágu
börnin innan um brakið. Risu
þau á fætur og forðuðu sér í
ofsahræðslu burtu frá
rústunum.
-Lítil telpa sat eins og
lömuð á hálfbrotnu gólfi
skólastofunnar. Hafði hún
hlotið mikinn áverka í andliti
og hljóðaði þegar ég ætlaði
að bera hana burtu. Skóla-
stjórinn, Kristján Jónsson, lá
meðvitundarlaus við skóla-
grunninn. Hafði hann kastast
út úr húsinu um leið og það
fauk. Eg varð undrandi að
sjá börnin rísa lifandi úr
brakinu eftir það, sem á undan
hafði gengið.”
Fréttapunktar
frá árinu 1953
* Þann 28. janúar 1953 skipaði þáverandi mennta-
málaráðherra, Vílhjálm Þ. Gíslason í embætti útvarps-
stjóra frá 1. febrúar sama ár, en Jónas Þorbcrgsson hafði
þá fengið lausn frá embættinu. Hinn nýi útvarpsstjóri var
útvarpshlustendum að góðu kunnur fyrir margvíslegan
erindaflutning og afskipti af útvarpsmálum allt frá fýrstu
starfsárum útvarps á landinu.
* Þann 5. febrúar lagði Péiur Ottesen alþingismaður
fram á alþingi tillögu til þingsályktunar, sem er á þessa
leið. „Alþingi ályktarað skoraáríkisstjórnina að beranú
þegar fram við ríkisstjórn Danmérkur kröfu um, að hún
viðurkenni full yfirráð íslendinga yfir Grænlandi. Ef
danska stjórnin fellst ekki á þá kröfu, lýsir alþingi yfir
þeim vilja sínum, að leitað veröi um málið úrskurðar
alþjóðadómstólsins i Haag.”
* Þann 23. febrúar fórst vélbáturinn Guðrún frá Vést-
mannaeyjum út.af Landeyjarsandi. Níu manna áhöf'n var á
bátnum. Fórust fimm þeirra, en fjórir komúst af. Slysið
bar að með þeim hætti, að brotsjór gekk yfir bátinn og
skellti honum á hliðina. Síðan reið annar brotsjór yfir, og
var þá öllu lokið.
* Þann 26. febrúar varð sá hörmulegi atburður í Rey kja-
vík, að Sigurður Magnússon lyfjafræðingur, kona hans
og þrjú börn þeirra létust öll samtímis af því að taka inn
eitur.
* Þann L. september uróu stjómarskipti á íslandi, en
sömu flokkarog áður, Sjálfstæðisflokkur og Franisóknar-
flokkur, stóðu að hinni nýju ríkisstjóm. Höfðu samningar
um stjórnarmyndun farið fram um nokkurt skeið og Var
niðurstaðan sú, að Olafur Thors myndaði samsteypu-
stjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks.
* Þann 24. apríl var sagt frá því í blöðum að á fimmta
tímanum sömu nótt hafi elds verið vart í hraófrystihúsinu
Isver hf. í Súgandafirði. Varð húsið skjótt alelda. Hlaust
af bruna þessum tjón, sem nemur milljónum króna. Hið
óbeina tjón var ómælt, þar eð flestir Súgfirðingar byggðu
afkomu sína á rekstri frystihússins.
* Þann 17. nóvemberergreintfrá því aðþau hörmulegu
tíðindi hafi gerst síðta nóttina áður aó vélskipið Edda frá
Hafnarfirði hefði farist á Grundarfirði og með henni níu
menn af áhöfninni. Atta komust lífs af eftir mikla hrakninga
í opnun bát. Skipinu hvolfdi skammt framan við bryggjuna
í Grafarnesi án þess aó menn á nærstöddum skipum eða í
landi veittu því athygli.
* Og 30. desember er sagt frá því að nokkurs atvinnu-
leysis hafi gætt í sumum kaupstöðum og kauptúnum á því
ári sem er að líða. Fjöldi fólks víðs vegar af landinu hafði
farið í atvinnuleit til Suðvesturlands, einkum Keflavíkur-
flugvallar, en þar hafði margt manna fengið atvinnu.