Víðförli - 15.12.1990, Síða 15

skilja mannlífið, annars greina þeir
aldrei sannleikann.
Er ástœða til bjartsýni fyrir hönd
kirkjunnar í Dantnörku?
Sá sem þjónar Guði ætti að vera
þjartsýnn um framtíðina, en hvort
Guð vill viðhalda dönsku kirkjunni
eins og hún er nú, er máske annað
mál.
Prestum í sérþjónustu hefur fjölg-
að mjög mikið eftir því sem þjóðfé-
lagið verður flóknara, þeir starfa á
hinum ýmsu stofnunum eða þjóna
ákveðnum hópum sem ekki geta not-
ið venjulegrar sóknarþjónustu.
Prestar í sérþjónustu eru þó oftast
tengdir einhverju prestakalli og
vinna í teymi með kollegum sínum
þar.
Hins vegar er þetta ekki alltaf
kleift, það fjölgar mjög prestum sem
þjóna Dönum erlendis, ekki aðeins
sjómannaprestar, heldur tengdir
sendiráðum eða starfa á sumarleyfis-
stöðum. Þar er fólk sem hefur næg-
an tíma og leitar mjög gjarna eftir
þjónustu presta. Þessi þjónusta
prestanna er afar mikilvæg og verður
æ fjölþættari í þessu þjóðfélagi sem
er sífellt á hreyfingu og kallar eftir
sérhæfðri þjónustu.
Það er meiri kirkjulegur áhugi nú
en fyrir 15 árum. Skólinn er líka já-
kvæðari.
Kirkjan tileinkar sér sífellt nýja
starfshætti í takt við tímann, en eftir
stendur sífellt og ætið spurningin
áleitna: En hvernig gengur að færa
fólk til Jesú? Því svari hver út frá
eigin reynslu og samvisku.
... og Finnum
Finnska kirkjan gefur út starfs-
skýrslu sína á fjögurra ára fresti. Þar
er lagt mat á stöðu kirkjunnar og
starf og litið til framtíðar sem fortíð-
ar. Sérstök stofnun innan kirkjunn-
ar annast þessa starfsemi, sem byggir
mikið á skoðanakönnunum og
öðrum slíkum rannsóknum.
— í byrjun þessa áratugar virtist
sem fjölmiðlar vildu þegja kirkjuna
í hel, en síðustu árin hefur þetta gjör-
breyst. í vaxandi mæli vilja menn fá
álit kirkjunnar varðandi mál sam-
félagsins og heimsins alls, ekki síst
eru umhverfismálin þar brýn — segir
forstöðumaður rannsóknastofnunar
kirkjunnar dr. Harri Heino.
Á síðustu fjórum árum fækkaði
meðlimum Lútersku kirkjunnar og
eru nú 88.6%. Um 20.000 yfirgefa
kirkjuna árlega, en 6.000 skrá sig í
hana. Sömuleiðis minnkar sífellt
þátttakan í sunnudagsguðsþjónust-
unum. Hins vegar hefur aukist þátt-
taka í öðrum guðsþjónustum, svo
sem svokölluðum fjölskylduguðs-
þjónustum og þænaguðsþjónustum.
Aukningin-var 26%. 17% Finna fara
til kirkju a.m.k. einu sinni í mánuði,
en 16% segjast aldrei fara í kirkju.
90% þjóðarinnar leitar til kirkj-
unnar um skírn, fermingu, giftingu
og jarðarfarir og 400.000 hlusta á
guðsþjónustu í útvarpi (nær 10%).
Þá telur þorri þjóðarinnar að kirkj-
an sé mjög mikilvæg í samfélaginu,
en telja jafnframt að hún sé of hátíð-
leg og kerfisbundin. Óskað er eftir
að hún verði manneskjulegri og
hreyfanlegri.
í skýrslunni kemur fram mikil
áhersla á þjónustustörfin í söfnuð-
um, m.a. störf djákna og safnaðar-
systra. Kemur i ljós að þeir starfs-
menn inna meiri sálgæslu af hönd-
um en prestar. Árið 1987 voru 13.000
sjálfboðaliðar að starfi innan kirkj-
unnar við svonefndar „vinaheim-
sóknir“ til sjúkra og aldraðra.
Markverðustu breytingar þessa
áratugar, telur dr. Heino þó vera að
kirkjunni er orðin ljós alþjóðleg
ábyrgð sin. Það sést á auknum
stuðningi við kristniboð, sem hefur
fjórfaldast og framlögin til Hjálpar-
stofnunar kirkjunnar hafa marg-
faldast.
— Þarsemviðhöfumsmámsam-
an lært að miðla af nægtum okkar,
ættum við líka að læra að taka á
móti áhrifum og reynslu frá öðrum
hlutum heimsins — er álit dr. Heino.
Margar konur sem áður gegndu svonefndum lektorsstörfum ífinnsku kirkjunni, hafa
nú hlotið prestsvígslu, en þœr spyrja: Hvað hefur í rauninni breyst?
15