Dagfari - okt. 2017, Blaðsíða 8

8
Hvort telur stjórnmálahreyfingin að stuðningur
Íslands við stríðsrekstur í Afganistan, Írak og Líbýu á
liðnum árum hafi verið góð eða slæm ákvörðun?
Samfylkingin:
Ísland er sem aðildarríki Sameinuðu þjóðanna bundið af ákvörðunum
Öryggisráðsins sem teknar eru til að binda enda á þjóðarmorð,
stríðsglæpi og hernaðarátök. Undir það falla aðgerðir í Afganistan og
Líbíu. Það er villandi að segja að Ísland hafi tekið þátt í þeim stríðum,
enda býr Ísland ekki yfir herliði. Samfylkingin var eindregið andvíg
yfirlýsingu þáverandi ráðamanna um stuðning við einhliða árás á Írak
árið 2003 enda var sú aðgerð ólögleg að alþjóðalögum og hefur ekki
bætt stöðu heimsmálanna.
Framsóknarflokkurinn:
Aðkoma Íslands að hernaðaraðgerðum í þessum ríkjum var með
ólíkum hætti. Annars vegar, í tilfelli Afganistan og Líbýu, var um að
ræða þátttöku í eða stuðning við aðgerðir sem kom til vegna aðildar
Íslands að Atlantshafsbandalaginu. Í ljósi þess að Framsóknarflokkurinn
telur það þjóna hagsmunum Íslands að vera aðili að bandalaginu er
það jafnframt mat flokksins að stuðningur við aðgerðir þess sé góð
ákvörðun.
Hvað varðar stuðning Íslands við stríðsrekstur í Írak lýsti þáverandi
formaður Framsóknarflokksins því yfir árið 2006 að ákvarðanir
íslenskra stjórnvalda á sínum tíma um málefni Íraks hafi byggst á
röngum upplýsingum. „Forsendurnar voru rangar og ákvarðanaferlinu
ábótavant. Þessar ákvarðanirnar voru því rangar eða mistök.”
Píratar:
Þær ákvarðanir voru teknar án nokkurs samráðs við íslensku þjóðina,
hvað þá þingið. Fyrir það eitt voru það slæmar ákvarðanir. Þar að auki
gekk stríðsreksturinn í berhögg við alþjóðalög enda hafði engin þessara
innrása heimild öryggisráðs Sameinuðu Þjóðanna að undanskyldri
Lýbíu, þar sem NATO gekk miklu lengra en heimildir öryggisráðsins
leyfðu. Eins er ekki hægt að segja að um sjálfsvörn NATO hafi verið
að ræða í neinu þessara tilvika. Grundvallarstoðir þjóðarréttar er