Hinsegin dagar í Reykjavík - ágú. 2010, Blaðsíða 48

fangelsi í heimalandi sínu fyrir það að tala
máli hinsegin fólks. Og ég man eftir serb-
neskum strák sem hafði miklar áhyggjur af
því hvort nóg yrði af lögregluþjónum á næsta
Gay Pride í Belgrad til að vernda göngufólkið,
og nóg af myndavélum til að staðfesta
ofbeldið. Það sakar ekki að hugleiða svona
staðreyndir í friðsældinni á íslandi.“
an aCTIVe STUdenT GroUP
Q is the Icelandic association of Queer
Students. In the eleven years since its
inception, Q has been a leading advocate
for the visibility and unity of young queers
in Iceland. In an interview with Þorvaldur
kristinsson, the members describe their
work and how they emphasize both the
inner functions of the group and its out-
ward activities. They have been partic-
ularly active in international coopera-
tion, attending conferences throughout
europe and hosting a weekend for young
queers in Iceland. Last year, Q organized
Transgender days at the University of
Iceland, a series of lectures address-
ing the reality and human rights issues
of transgender individuals. during that
week, they changed the signs on the uni-
versity toilets to fit different sexual orien-
tations, as a way of reminding students
and faculty of how we are all required to
fit into different categories.
„Við vildum fræða fólk, höfðum samband við
félagið Trans ísland og buðum þeim að koma
og fræða með fyrirlestrum. Við settum upp
einn upplýsingavegg með neikvæðu efni,
lýsingum á ofbeldi og auðmýkingum, og svo
annan vegg jákvæðan. Við endurmerktum
klósettin í skólanum í eina viku og það vakti
marga til umhugsunar um alla þessa bása
sem við erum að draga fólk inn á.“ Því var vel
tekið en þó minnist setta þess að hafa séð
hvar kona nokkur sneri við fyrir framan salerni
sem á stóð „Trukkalessur“. Og hún bætir við:
„Þó að við gagnrýnum það að fólk sé dregið
nauðugt á bása þá viðurkennum við samt að
mörg okkar hafa þörf til að skilgreina okkur
út frá hópum, hverjum við tilheyrum, því
annars væri þagað þunnu hljóði um alla þá
reynslu sem tengist kynhneigð og kynverund
sem víkur frá því sem algengast er. Ef við
skilgreinum okkur ekki sem hluta af hópi
þá týnumst við og nýfengin réttindi geta
alltaf glatast. sagan sýnir að það er ekkert
auðveldara en að svipta fólk mannréttindum
sínum. Ég fæ stundum kökk í hálsinn þegar
ég hugsa til þess hvað við höfum það gott
hér á íslandi miðað við félaga okkar úti í
heimi.“ Og jónsi tekur undir þetta: „Við
þurfum ekki að fljúga langt til að hitta fólk án
mannréttinda. Ég hitti einu sinni tyrkneska
stúlku á fundum AnsO sem hafði setið í
Stjórn Q – félags hinsegin stúdenta