Bæjarins besta - 15.01.2015, Blaðsíða 12

12 FIMMTUDAGUR 15. JANÚAR 2015
Fortíð og framtíð
Stakkur hefur ritað viku-
lega pistla í Bæjarins
besta í mörg ár. Skoð-
anir hans á mönnum
og málefnum hafa oft
verið umdeildar og vak-
ið umræður. Þær þurfa
alls ekki að fara saman
við skoðanir útgefenda
blaðsins. Þrátt fyrir það
bera ábyrgðarmenn
blaðsins ábyrgð á skrif-
um Stakks á meðan
hann notar dulnefni sitt.
Stakkur skrifar
Það var mikið um dýrðir í Bolungarvík á föstudag
þegar blásið var til árlegrar þrettándagleði. Brennan og
allt sem henni fylgdi átti að vera 6. janúar en var frestað
vegna veðurs, en hver kvartar þegar það er hægt að
lengja jólin um örfáa daga.
Dagskráin hófst á því að álfadrottning og kóngur riðu
inn á íþróttavöllinn Hreggnasa með glæsilegu föruneyti
biskiups, trölla og álfa, og kóngafólkið fékk sér síðan
sæti til að fylgjast með huldufólki stíga bæði færeyska
og íslenska þjóðdans. Grýla og púkarnir fóru um og
veltu fyrir sér kjötmagninu í börnunum og hvort eitthvert
þeirra ætti skilið að ferðast með þeim aftur til fjalla.
Fagurraddaður kór Bolvíkinga söng undir herlegheitun-
um á sviði og í lokin bauð Björgunarsveitin Ernir upp á
glæsilega flugeldasýningu. – sfg@bb.is
Þrettándagleði
í Bolungarvík
Gleðilegt nýtt ár lesendur góðir. Samfylgdin á liðnu ári er
þökkuð og vonandi verður hún við lýði á nýbyrjuðu ári. Á
morgun eru liðin tuttugu ár frá snjóflóðinu í Súðavík, sem
markaði alla Vestfirðinga. Fjórtán létust og blessuð sé minning
þeirra. Hinn 16. janúar 1995 er festur í sögu lands og þjóðar.
Öllum var brugðið og margt var reynt í framhaldinu til þess að
takst á við snjóflóð og einkum að verjast þeim. Lögum var
breytt og margt gert til þess að verja byggðir. En árinu 1995
og hörmungum snjóflóða var engan veginn lokið. Lærdómur-
inn sem draga má af þessu hörmungarári á Vestfjörðum er
mikill ætla má að enn hafi ekki verið að fullu unnið úr þeirri
reynslu sem þar fékkst eða hefði átt að fást. Öllum sem eiga
um sárt að binda er vottuð samúð og vonandi er þessi kafli í
sögu Vestfjarða liðinn eða verður ekki með sama hætti
framvegis vegna þeirra ráðstafana sem gripið hefur verið til
og væntanlega höldum við vöku okkar um ókomna tíð.
En að nýbyrjuðu ári. Læknaverkföll, sem voru alger nýlunda
og óvænt eru að baki í bili. Enn á eftir að greiða atkvæði um
samninga sem náðust og yrðu slæm fyrirmynd annarra samn-
inga að því leyti að efnahagslífið myndi gefa eftir verði hin
enn óupplýsta niðurstaða forsögn um samninga annarra, sem
þó eiga vissulega skilið góð laun. En vítahringur launa-
hækkanna og vaxandi verðlags verða til þess eins að auka
verðbólgu með fyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir lántakendur
og neytendur. Gerist það, siglir íslenskt samfélag á gamalkunnar
slóðir sem færa okkur aftur til liðinna ára með kreppuein-
kennum. Þolinmæði er dyggð, en ekki er hún að öllu leyti
gefin Íslendingum, þótt við séum öðrum þjóðum fremri í
þeirri list að þrauka af okkur ótrúlegustu eymd og hörmungar
þegar þannig ber undir.
Við náttúröflin verður lítt ráðið, en mannleg hegðun og
ákvarðanir ættu að vera auðveldari viðfangs, þótt oft líti svo út
að óbeisluð náttúra ráði för fremur en vit og skynsemi. En við
gætum líka tekið upp þann hátt að læra af öðrum þjóðum hið
besta sem gefist hefur þeim vel.
Á komandi ári er þess óskað þjóðinni til handa að sá hluti
almennings sem hellir iðulega úr skálum reiði sinnar á Netinu
taki sér tak og umræða um málefni og ekki síður menn verði
á vitrænum nótum og mannasiðir verði teknir upp á nýjan leik.