Bæjarins besta - 15.01.2003, Síða 12

12 MIÐVIKUDAGUR 15. JANÚAR 2003
Vestfirðingur ársins
Stakkur hefur ritað vikulega pistla í Bæjarins besta í mörg ár. Skoðanir hans á mönnum og málefnum hafa oft verið umdeildar og vakið umræður. Þær þurfa alls
ekki að fara saman við skoðanir útgefenda blaðsins. Þrátt fyrir það bera ábyrgðarmenn blaðsins ábyrgð á skrifum Stakks á meðan hann notar dulnefni sitt.
SPURNINGINSTAKKUR SKRIFAR
Netspurningin er birt viku-
lega á bb.is og þar geta
lesendur látið skoðun sína
í ljós. Aðeins er tekið við
einu svari frá hverri tölvu.
Niðurstöðurnar eru síðan
birtar hér.
Spurt var:
Ætlar þú á
þorrablót?
Alls svöruðu 449.
Já sögðu 268 eða 59,69%
Nei sögðu 114 eða 25,39%
Kannski sögðu
67eða 14,92%
bb.is
Þar sem púlsinn slær...
Jonathan Culver Horton er bandarískur skiptinemi á Ísafirði
Svolítið undrandi á
snjóleysinu á Íslandi
Á hverjum vetri dveljast
nokkrir erlendir skiptinem-
ar á Ísafirði og í grannbygg-
ðum og stunda nám við
Menntaskólann á Ísafirði.
Nemar þessir koma aðal-
lega á vegum tvennra sam-
taka, AFS og Rotary.
Jonathan Culver Horton
er sautján ára Bandaríkja-
maður sem dvelst nú á Ísa-
firði á vegum síðarnefndu
samtakanna. Jonathan er frá
Wyoming við rætur Kletta-
fjalla, fámennasta fylki
Bandaríkjanna. Síðan Jona-
than kom til Ísafjarðar hefur
hann afrekað það meðal
annars að ganga á fjöll og
vinna titla með Sundfélag-
inu Vestra.
Jonathan kom til landsins
seint í ágústmánuði. Í vetur
hefur hann búið hjá Her-
manni Níelssyni, kennara
við Menntaskólann á Ísa-
firði, og unir hag sínum
býsna vel. „Auk hinna dag-
legu hluta höfum við gert
ýmislegt saman, meðal ann-
ars gengið á fjöll í nágrenni
Ísafjarðar. Þannig fór ég
með Hermanni og nokkrum
krökkum úr skólanum í
göngu á Snæfjallaströnd.“
Frá jafn-
réttisfylkinu
Jonathan er eins og áður
segir frá Wyoming, fámenn-
asta fylki Bandaríkjanna og
jafnframt einu því yngsta. Wy-
oming er aðallega þekkt sem
„kúrekafylkið“ og „jafnréttis-
fylkið“. Það skipaði stóran
sess í jafnréttisbaráttu kynj-
anna og var fyrsta fylki
Bandaríkjanna til að veita
konum kosningarétt og viður-
kenna þær gjaldgengar til
opinberra starfa.
Þrátt fyrir nokkra mannfæð
í Wyoming, en þar býr innan
við hálf milljón manna, er
fylkið býsna stórt í ferkíló-
metrum talið. Það er á sléttum
við Klettafjöllin og liggur ekki
að sjó.
Sankaði að sér
upplýsingum
Umhverfið þar sem Jona-
than ólst upp er harla ólíkt
Íslandi, en hvers vegna ákvað
hann að koma hingað, af öll-
um stöðum?
„Það er eiginlega vegna
þess hversu ólíkt umhverfið
er og vegna þess hversu lítið
ég vissi um landið. Það var
eiginlega það sem mér þótti
mest spennandi.
Ég reyndi eftir fremsta
megni að bæta úr því hversu
lítið ég vissi. Um leið og ég
hafði ákveðið að fara til Ís-
lands sankaði ég að mér ýms-
um upplýsingum um landið.
Ég vissi því orðið nokkuð
mikið þegar ég kom en átti
náttúrlega eftir að upplifa hlut-
ina sjálfur.“
– Hvað ætli hafi komið
Jonathan mest á óvart við
dvölina á Íslandi?
„Ég hef verið svolítið undr-
andi á snjóleysinu. Ég bjóst
við því að það yrði miklu
meira af snjó, ég mér heyrist
reyndar á flestum að það hafi
allir búist við miklu meira af
snjó. Þetta er svolítið leiðin-
legt, því ég hafði hlakkað til
að fara á skíði hérna. Veturinn
er samt ekki nema rétt hálfn-
aður svo að þetta gæti lagast.“
Syndir með Vestra
– En hvað hefur Jonathan
helst gert sér til dundurs síðan
hann kom?
„Ég hef haft nóg að gera. Í
Wyoming var ég að æfa sund
og hef haldið því áfram eftir
að ég kom til Ísafjarðar. Ég
komst í sundlið Vestra og hef
æft með þeim og keppt fyrir
þeirra hönd á mótum og geng-
ið ágætlega, rétt eins og liðs-
félögum mínum. Við unnum
til dæmis bikarmót fyrir stuttu
og komumst upp í efstu deild.
Þá hef ég líka reynt að taka
þátt í alls konar samkomum á
vegum skólans, dansleikjum
og öðru. Svo reyni ég að sjálf-
sögðu að standa mig í nám-
inu.“
íslensku en náði prófum í
ensku, stærðfræði og sögu.
Tungumálaerfiðleikarnir voru
ekki miklir, sérstaklega ekki í
fyrstnefndu áföngunum.“
– Það er kannski böl að vera
enskumælandi, þú lærir varla
mikla íslensku ef allir tala við
þig á ensku, eða hvað?
„Nei, og ég skammast mín
eiginlega svolítið fyrir að vera
ekki búinn að læra neitt, eða
sama og ekki neitt, í tungu-
málinu. Ég vona þó og trúi
að þetta skáni eftir áramót,
en ég lít á það sem skyldu
mína að læra eitthvað í ís-
lensku. Það væri agalegt að
fara aftur til Bandaríkjanna
engu bættur og án þess að
hafa lært neitt í málinu,“
sagði Jonathan Culver Hor-
ton í samtali við blaðið.
Skammast sín
fyrir íslensku-
kunnáttuna
– Og hvernig hefur þér sóst
námið?
„Það hefur gengið ágæt-
lega. Ég var í prófum núna
fyrir jólin og gekk vel, náði
öllum þeim áföngum sem ég
var í. Reyndar tók ég ekki
Bæjarins besta hefur tekið upp þann ágæta hátt að veita lesendum sínum
kost á því að velja Vestfirðing ársins. Þá líta veljendur yfir farinn veg og
skoða hvað það er sem þeim þykir hafa staðið upp úr í verkum og framkomu
Vestfirðinga og veita svo þeim brautargengi, sem að lokinni skoðun hvers
og eins verður efstur á blaði. Þessi siður er góður og skemmtilegur og gefur
óneitanlega vísbendingar. En þess er óskað að hver sem velur gefi skýringu
á vali sínu. Engin skilyrði eru þó sett um það hvað þurfi til þess að maður
komi til greina sem Vestfirðingur ársins.
Slík skilyrði kynnu meðal annars að vera á þá lund, að viðkomandi hefði
ná sérstökum árangri í starfi eða öðrum viðfangsefnum til þess að koma til
greina. Ef svo væri mætti setja spurningar um ýmsa þá er komust á lista.
En vel tókst til að þessu sinni. Hlynur Snorrason hefur verið óþreytandi
að sinna forvarnarverkefninu VáVest sem er byggt upp af þátttöku margra
einstaklinga og félaga. Hann hefur hlotið til þess stuðning yfirmanna sinna
í lögreglunni á Ísafirði og sinnt þessu áhugamáli sínu er jafnframt tengist
starfinu af óþrjótandi elju um margra ára skeið. Öllum má vera ljóst að
miklu varðar að koma í veg fyrir óholla tómstundaiðju barna og unglinga.
Reykingar og áfengisnautn eru slæmur kostur fyrir ungmenni og fáir munu
hafa leiðst út í neyslu sterkari fíkniefna og ólöglegra án þess að hafa reynt
þessi tvö löglegu fyrst.
Hér er ekki verið að mæla gegn hóflegri neyslu áfengis, sem vissulega
getur veitt þeim sem með kann að fara gleði og ánægju, en skaðað hinn al-
veg skelfilega sem ekki hefur tökin á því hvernig með er farið. Almennt er
talið að hvert ár sem tekst að halda unglingum frá því að hefja brúkun
áfengis sé stórt skref í þá veruna að koma í veg fyrir ofnautn.
Um reykingar og aðra tóbaksnotkun þarf vart að ræða. Afleiðingar
þeirra eru jafnan skaðlegar fyrir utan óþrifnað og óþægindi margra þeirra
sem ekki taka þátt í neyslunni. Hin ólöglegu fíkniefni – eiturlyf – eru
skelfileg og hafa farið illa með margt ungmennið. Sum þeirra losna eftir
miklar hremmingar, meira og minnna skemmd af afleiðingunum, bæði á
líkama og sál. Önnur deyja af völdum hörmunganna og eru þá ótaldar af-
leiðingar og óhamingja þeirra sem næstir standa, foreldra, maka og barna.
Það er því verðugt verkefni að velja sér að berjast gegn þeim vágesti sem
fíkiefnin eru. Þeim tengjast einnig afbrot margs konar sem leiða oft til
alvarlegrar glæpastarfsemi. Það má því segja að það hafi verið vel valið að
óþreytandi baráttumaður hafi hlotið þennan heiðurstitil. Breytir þar engu
um þótt náin tengsl séu við starfið. Það er nefnilega svo, að miklu skiptir
hvernig menn sinna störfum sínum. Sá sem það gerir af kostgæfni og
áhuga á alltaf hrós skilið.
Lesendur völdu vel að þessu sinni.
02.PM5 18.4.2017, 10:1412