Vinnan - 01.02.1948, Blaðsíða 12

AF ALÞJÓÐAVETTVANGI
v---------------------- >
C. T. A. L. eftir Vicente Lombardo Poledano
Fyrir níu árum síðan, í september 1938, var Yerka-
lýðssamband Suður-Ameríku (C. T. A. L.) stofnað á
ráðstefnu Suður-Ameríkuríkjanna, sem haldin var í
Mexíkó City, fyrir forgöngu Verkalýðssambands Mexíkó
(C. T. U.). Stofnun C. T. A. L. var uppfylling og ár-
angur einingarvilja og bræðralagshugsjónar Suður-
Ameríku verkalýðsins. Ráðstefnan var heimssögulegur
viðburður ekki einungis vegna þess að árangur hennar
varð stofnun C. T. A. L., heldur líka vegna þess að þá
mættust í fyrsta sinn fulltrúar verkalýðsins í Suður- og
Norður-Ameríku og frá nokkrum löndum Evrópu.
Stofnun C. T. A. L. var þýðingarmikill áfangi á
leiðinni til einingar verkalýðsins í einu alheimssam-
bandi. Verkalýðurinn hvarvetna um heim fann hina
knýjandi þörf fyrir skipulegt samstarf í baráttunni
gegn ágengni fasismans, sem þá var í almætti sínu.
Vöntun á einingu og samstarfi lýðræðisaflanna gerði
hina glæpsamlegu árás fasismans á spanska lýðveldið
mögulega. Með vaxandi ágengni fasismans fyrir augum
héldu lýðræðisríkin áfram á braut undanlátsseminnar
allt til hins fræga Miinchen-sáttmála. Hrópin um ein-
ingu fundu hljómgrunn hjá verkalýðnum, sem sá í ein-
ingunni einu leiðina til að stöðva framgang fasismans.
Við sem tókum þátt í ráðstefnu Suður-Ameríku verka-
lýðsins vorum stoltir af því að frá henni kom fyrsta
kallið um einingu verkalýðsins í skipulögðum heims-
samtökum, og starfsáætlun Suður-Ameríku verkalýðsins
var samræmd sem einn þáttur í allsherjar viðnámi
verkalýðsins gegn fasismanum.
Allt frá stofnun C. T. A. L. hafa afturhaldsöflin og
formælendur undanlátsseminnar við fasismann verið
ákveðnir andstæðingar þess, barizt gegn því með rógi
og undirferli. Frá byrjun hafa menn eins og William
Green og aðrir foringjar A. F. L., sem hafnaði þátt-
töku í ráðstefnunni, verið í hópi andstæðinganna.
Á stríðsárunum var C. T. A. L. fært um að sameina
lýðræðisöfl Suður-Ameríku í stríðinu gegn fasismanum.
Það fletti ofan af starfsemi fimmtuherdeildarinnar hvar
sem hún skaut upp kollinum og gerði erindreka falang-
ista og fasista óvirka.
Það einbeitti kröftum sínum að því að vinna stríðið
og lét ekki útsendara Francos rugla sig, er töluðu fyrir
munn Hitlers um að einbeita verkalýðssamtökunum að
launabaráttunni, en láta styrjaldarreksturinn sér óvið-
komandi. Við héldum baráttunni áfram sannfærðir um
að höfuðáherzluna yrði að leggja á að vinna stríðið,
því að ef fasisminn hrósaði sigri, mundu allir ávinn-
ingar verkalýðsins jafnt í Suður-Ameríku sem annars
staðar verða af honum teknir og lífskjörum hans og
réttindum kippt til baka um margar kynslóðir.
Við fögnuðum Atlantshafssáttmálanum af heilum
hug, og þegar sigurinn yfir fasismanum var unninn,
tókum við til að undirbúa þær réttarbætur, er hann
átti að færa okkur.
Starfsskrá C. T. A. L. fyrir uppbygginguna var sam-
þykkt á 3. þinginu, er haldið var í Calí í Colombíu.
Höfuðatriði hennar eru: endurreisn og nýsköpun iðn-
aðarins í löndum Suður-Ameríku og sköpun pólitísks
lýðræðis. Baráttan fyrir bættum lífskjörum almennings
í borgum og sveitum og krafan um þjóðnýtingu auð-
lindanna til að draga þær úr höndum erlendra auð-
hringa. I baráttunni fyrir þessum höfuðkröfum var
reynt að koma á bandalagi allra framsækinna afla.
Innlent afturhald og erlendir auðhringar sameinuð-
ust í árásum sínum gegn þessum fyrirætlunum og nutu
þar aðstoðar forystumanna A. F. L. er hrópuðu að fyrir-
ætlanir C. T. A. L. væru „kommúnistískar“ og verka-
lýðssamtökin ættu ekki að blanda sér í „pólitík“, heldur
halda sig einungis að launabaráttunni. Jafnhliða þessu
gerði svo A. F. L. ítrekaðar tilraunir til að kljúfa
C. T. A. L. og mynda samband undir sinni forystu eða
með öðrum orðum undir forystu bandarísku auðhring-
anna. Slíka skipan telja forystumenn A. F. L. rökrétta.
þar sem Suður-Ameríka hljóti hernaðarlega og fjár-
hagslega að standa í skjóli Bandaríkjanna.
Þrátt fyrir það að einstaka svikarar hafa léð þessu
fylgi og tekið þátt í klofningsstarfi A. F. L., hafa sam-
bandsfélögin staðið af sér allar árásir og verndað ein-
ingu sambandsins í baráttunni fyrir bættum kjörum
gegn árásum hringavaldsins.
Sums staðar eiga samtökin að mæta ofsóknum og
kúgun eins og í Brasilíu. Á Cúbu stendur hörð barátta
við afturhalds- og sundrungaröflin undir forystu flugu-
mann'a frá A. F. L. studdra af ríkisstjórninni, er vill
sundra hinum ágætu samtökum verkalýðsins. I Ecuador
og Paraguay sæta samtökin ofsóknum af hendi ein-
ræðisstjórna. í Honduras og Nicaragua veita lepp-
stjórnir erlendra auðhringa verkalýðssamtökunum
þungar búsifjar.
Þrátt fyrir þessar ofsóknir er fáni C. T. A. L. við
hún, því að hann er jafnframt fáni þjóðlegs sjálfstæðis
og framfara. Samtökin halda fast við áætlun sína og
2
VINNAN