Stefnir - 01.07.1984, Qupperneq 30

Stefnir - 01.07.1984, Qupperneq 30
FRIÐUR OG FRELSI í 35 ÁR Álit Bandaríkjanna og Sovétríkjanna á kjarnorkujafnvœginu. Álit Bandarlkjanna Álit Sovétríkjanna us USSR US+NATO USSR IRBM SS-20 250 S-4+5 350 French IRBM 18 SS-20 243 SS-12/22 100 French SLBM 80 SS-4+5 253 0 SS-4-5 30 U.K. Polaris 64 SS-N-5 18 Bombers F-Ill 172 F-III FB-III 65 in Europe 164 BackfireTu-26 45 F-4 246 FB-III BlinderTu-16 A-6 inU.S. 63 BadgerTu-22 350 A-7 240 F-4 265 Su-17 French Mirage BackfireTu-26 A-6 Su-24 2,700 IVA 46 BlinderTu-22 461 A-7 68 Mig-27 U.K. Vulean 55 BadgerTu-36 Total 560 3,825 986 975 Sources: The New York Times, November 30, 1981, and inlerview material, Geneva, December 1981. er hægt að beita óháð strategískum kjarn- orkuvopnum Bandaríkjanna. Forgangshlut- verk þeirra tengist því beinlínis öryggi Evrópu. Jafnframt er kjarnorkuvopn Breta og Frakka talin með þar sem þau samræmast skilgrein- ingu stofnunarinnar á meðaldrægum kjarna- vopnum. Þá er tekið fram í skýrslu stofnunar- innar að uppgefnar tölur um fjölda flugvéla til kjarnorkuárása séu háðar óvissuþáttum. Fleildarniðurstaðan er sú að séu Poseidon/Tri- dent kjarnaoddar Atlantshafsbandalagsins ekki taldir með séu hlutföllin (mælikvarði fjöldi kjarnaodda) 3,6:1 Varsjárbandalaginu í vil. Ef Poseidon/Trident kjarnaoddarnir eru taldir með minnkar bilið niður í 1,7:1. Þannig er hinn tölulegi samanburður Atlantshafs- bandalaginu í óhag hvernig sem á málið er litið. Alit ríkisstjórna Bandaríkjanna og Sovét- ríkjanna á meðaldrægum kjarnavopnum í Ev- rópu eru verulega frábrugðin niðurstöðum her- fræðistofnunarinnar í London. Á eftirfarandi töflu er að finna álit þeirra eins og það var sett fram við upphaf Genfar viðræðnanna um meðaldræg kjarnavopn í nóvember 1981. Eins og hér kemur fram eru viðhorfin afar ólík. Samkvæmt tölum Bandaríkjamanna hafa Sovétmenn yfirburði í hlutfallinu 6:1 meðan að Sovétmenn ganga út frá nánast tölulegu jafn- vægi. Þennan samanburð má m.a. gagnrýna út frá því að Bandaríkjamenn telja ekki með Pershing IA eldflaugarnar í Þýskalandi en telja hinsvegar með hliðstæðar eldflaugar Sovétm- anna SS-12/22. Sovétmenn telja með skamm- drægar orrustuvélar NATO en útiloka sínar eigin vélar sem eru af svipaðri gerð. Meginatr- iðið er þó spurningin um kjarnorkuvopn Breta og Frakkasem Bandaríkjamenn teljaekki með en Sovétmenn hafa staðfastlega krafist að verði tekin inn í viðræðurnar allt til þessa. Áður en til samningaumleitana kom hafði Atlanfshafsbandalagið þegar ákveðið að kjarnorkuvopn Breta og Frakka skyldu ekki tekin með inn í samanburð á kjarnorkuvopn- um í Evrópu. Fyrir þessu lágu ýmsar ástæður. í fyrsta lagi var álitið að ákvörðunin um stað- setningu stýriflauga og Pershing 2 mundu veita Bandaríkjamönnum nægilegt vægi við samn- ingaborðið til þess að fá fram fækkun á SS-20 eldflaugum Sovétmanna. í öðru lagi líta Bretar og Frakkar á kjarnorkuvopn sín sem strategísk vopn og séu þau ekki samanburðarhæf við SS- 20. í þriðja lagi halda Bandaríkjamenn því fram að hér sé um að ræða sjálfstæð kerfi óháð öðrum og sé það óviðeigandi að Bandaríkin og Sovétríkin semji um vopn annarra ríkja. Sú spurning hvort telja eigi kjarnorkuvopn Breta og Frakka með þegar gerður er saman- burður á styrkleika Atlantshafs- og Varsjár- bandalagsins á sviði meðaldrægra kjarnavopna í Evrópu og hin mismunandi svör sem hinir ýmsu aðilar gefa við henni er að mörgu leyti einkennandi fyrir þau vandamál sem felast í viðfangsefninu. Niðurstöður byggja endanlega á þeim forsendum sem gengið er út frá hvort sem þær eru hernaðarlegs eðlis eða pólitískar. Nokkrar heimildir um Evrópu- kjarnavopn: The Modernization of Nato’s Long-Range Theater Nuclear Forces. Report of the Subcommittee on Eur- ope and the Middle East, Committee on Foreign Af- fairs, US House of Representatives, (Washington DC 1980). H.J. Neumann, Nuclear Forces in Europe: A Handbook for the Debate., London IISS 1984. M.M. Olive/J. D. Porro, Nuclear Weapons in Eur- ope: Modernization and Limitation., Lexington, Massachussets 1983. Charles R. Gellner, U.S.-Soviet Negotiations to Limit Intermediate-Range Nuclear Weapons, Report No. 82-136 S, Congressional Research Service, July 23, 1982. Aðalgeir og Viðar h/f Furuvöllum 5 Akureyri símar 96-21332-22333 Ágúst Ármann heildverslun Sundaborg 5 sími 686677 Almenna Verkfræðistofan h/f Fellsmúla 26 sími 38590 Eggert Kristjánsson og Co h/f Sundagörðum 4-8 sími 685300 íspan h/f Einangrunargler Smiðjuvegi 7 kóp. sími 43100 Amaro h/f Hafnarstræti 99-101 Akureyri sími 96-22830 Vouge h/f Sundaborg 1 sími 686355 Halldór Jónsson Dugguvogi 8 sími 686066 Fjarhitun h/f Borgartúni 17 sími 28955 G.G. Gunnar Guðmundsso h/f Dugguvogi 2 sími 84410 Andri h/f umboðs og heildverslun Ármúla 28 sími 83066 Fjöltækni s/f Eyjagötu 9 sími 25780 Verksmiðjan Vilko Brautarholti sími 29811 íslenskir Aðalverktakar Keflavíkurflugvelli sími 92-1575 Bernhard Petersen Hafnarhúsinu v/Tryggvagötu sími 11570 26 STEFNIR

x

Stefnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stefnir
https://timarit.is/publication/1516

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.