Heilbrigðisskýrslur - 04.12.1920, Blaðsíða 19

161*
1918
Af kláða hafa komiS fyrir mig 59 tilfelli á árinu, og er þaS aS vísu
nokkuð minna en í fyrra, en litiS miðar áfram aS útrýma honum. Jeg
býst líka við því, aS í nokkrum tilfellum fái menn kláða af húsdýrunum
og þá er nú útrýming hans örðugri.
Tveir sjúklingar hafa leitaS til mín á árinu meö sullaveiki, og
hafa þeir báöir veriS skrásettir hjer áSur. Á mánaSarskýrslum mínum
eru 3 taldir meS sullaveiki, en þaS er rangt, því af ógáti hefi jeg tvítaliS
annan sjúklinginn. Um hundahald í hjeraSinu er mjer nú aS mestu ó-
kunnugt, því jeg hefi ekki getaS fengiS skýrslur um það hjá sýslumanni
eSa hreppstjórum, nema aS eins úr tveimur hreppum, og þar er hunda-
framtal líkt og aS undanförnu. Hundahreinsanir hafa fariS fram reglu-
lega í BorgarfjarSarsýslu, því jeg var svo heppinn, aS panta hundahreins-
unarmeSul nógu snemma. 1 Mýrasýslu átti Borgarneslæknirinn aS útvega
þau, en jeg heyri sagt, aS þau hafi veriS ófáanleg, þegar hann reyndi aS
afla sjer þeirra, svo hundahreinsun fórst þar algerlega fyrir þetta áriS.
Af handlæknisaðgerðum hefi jeg lítiS gert, sem teljandi er, á þessu ári.
ÞaS helsta er þetta: Kona datt ofan stiga og skar sig á höfSi, frá nefi
og aftur á „os occipit.“ og flettist hársvörSurinn niSur aS eyra öSru
megin. Jeg hreinsaSi sáriS, stilti blóSrás, sem var mikil, og saumaSi þaS
saman. Greri pr. primam. AnnaS stórt höfuSsár saumaSi jeg lika saman
á manni, sem varS undir fjárhúsi. Hann fjekk heilahristing, en batnaSi
aftur og sáriS greri fljótt. Arthrotomi á hnjeliS gerSi jeg einu sinni, eina
tonsillotomiu og exstirperaSi stórt fibrom af augnaloki einu sinni. Tíu
sinnum batt jeg um beinbrot á árinu, sem sé: Fract. ossis nasi 1 sinni,
fract. fibulae 1 sinni, fract. ulnae 1 sinni, fract. radii typica 1 sinni, fract.
colli humeri 1 sinni, fract. humeri supracondyloid. tvisvar, fract. clavi-
culae tvisvar og fract. costae 1 sinni. Tvisvar kipti jeg í liSinn á olnboga-
liS. Ennfremur hreinsaSi jeg upp og batt um stórt brunasár á 4 ára göml-
um dreng, sem datt tvöfaldur ofan í sjóðandi vatnspott. Brendist alt bakiS
upp aS herSablöSum og fram á kviSinn; rassinn, klofiS og hreSjarnar
voru mjög brunnar, lærin öll og partar af kálfunum. Drengurinn varS
jafngóSur, en nærri lá, aS hann lifSi ekki af þennan mikla bruna.
Til aS hjálpa viS fæðingar var jeg kvaddur 4 sinnum á árinu. Fyrst
var jeg sóttur 19. febr. til 39 ára I. para. FæSing hafSi byrjaS kl. 5 e. m.
þ. 18. HríSir alla tíS reglulegar. LegvatniS rann strax. Þegar jeg kom, var
legopiS útvíkkaS. FlöfuSiS í I. hvirfilstöSu í miSri grind. MeSfram höfSinu
sást bláleitur sepi, sem jeg áleit fyrst aS væri röndin á fylgjunni, en eftir
fæSinguna sást, aS þaS var fibromyom, útgengiS frá collum. Vegnaþrengsla
i ytri fæSingarpörtunum, gerSi jeg episiotomi. Fæddist þá lifandi svein-
liarn. Fylgjunni þrýsti jeg út 10 mín. síSar. Holdbrúin rifnaSi ekki meira
en þa8, sem klipt var, og nægSu 2 saumar. Konu og barni heilsaSist vel.
Næst var jeg viS fæSingu 23.—27. apríl. ÞaS var hjá 34 ára II. para
vestan úr KolbeinstaSahrepp, sem komiS hafSi á heimili mitt til að fá
hjálp ef meS þyrfti, því henni hafSi gengiS mjög illa áSur. Þrengsli
voru talsverS í grindinni. FæSing byrjaSi kl. 11 e. m. þ. 25., en hríSir
voru litlar framan af. LegvatniS rann kl. 2j4 e. m. þ. 26. Vegna þreytu
þá um kvöldiS injectio morph. HöfuSiS stóS laust í efra grindaropi til
kl. f. m. þ. 27. Þá fjekk hún 3 góSar hríSir og fæddi lifandi stúlku-
barn hjálparlaust J4 tima síSar. BarniS var mjög liflítiS, en þó tókst aS
11