Leiftur - 24.02.1934, Blaðsíða 14

12
L EI F T U R
Islenzk æska! Fram til baráttu fyrir sigri socíalismans!
Eflir Jón Magnúszon, form. F. U. J.
Frá pví sögur hófust af félagslegum
störfum mannkynsins, hefir unga fólkið yfir-
leitt staðið í andstöðu við kyrstöðu og
afturhald. Af heitum móði áhuga, viija og
kjarks, hefir æskan jafnan sótt fram gegn
Jón Magnússon.
sérhverri félagslegri sp'iliingu og vanhugs-
uðutn sambúðarháttum fólksins. Hún hefir
ótrauð lagst á sveif með nýjum stefnum,
sem miðað hafa að umbótum á félagslífi
samtíðarinnar, og ekki látið pað á sig fá,
[>ótt hún hlyti fyrir pað aðkast frá kyr-
stööulýi'num. Enn er petta svo. Islenzk nú-
tuna æska stendur nú í harðri baráttu fyr-
ir frelsi sínu, sem undangeognar kynslóðir
hafa látið ganga úr greipnm sér hin síðari
ár. Með vax mdi véliðju og stórrekstri á
sviði atvinnulífsins hefir verkalýður lands-
ins orðið að ráðviltum öreigalýð, sem alla
afkomu sína á undir peim, sem eiga land
ið og framleiðslutækin. Pessu vill alpýðu-
æskan kippa i lag. Hún vill ekki pað skipu-
lag, sem gerir meiri hluta landsmanna að
ráðviltum prælum. Hún vill skipulag, sem
tekur tillit til parfa allra, sein lifa í
landinu. Hún vill leysa fólkið úr ánauð
hins spilta og rotna auðvaldskipulags. Hún
vill að maðurinn, hver og einn, njóti góðs
af vélmenningunni, í stað pess að auð-
valdsskipulagið vill að hin vinnandi stétt
sé eins og prælar fornaldarinnar.
Petta vill íslenzk a'ska, og petta ætlar
hún sér að gera. Hún ætlar að leysa
íslenzku pjóðina úr ánauð atvinnuleysis og
ráðviltra »spekulationa« einstakra iðjuleys-
ingja, sem lifa sníkjulífi í pjóðfélaginu.
Æskan er sér pess vel meðvitandi, að fraui-
kvæmd peirrar gerbreytingar á sambúðar-
háttum fólksins, rnuni kosta harða baráttu við
yfirráðastéttina. En hún gengur fram jafn
gunnreif fyrir pví. Hún lætur atburðina í
Pýzkalandi, Austurríki og víðar, ekki draga
úr sér kjarkinn, heldur dregur af peim pá
lærdóma, sem ísl. alpýða ætti að láta sér
að varnaði verða. Peir sýna hénni, að ísl.
alpýða má búast við pví, að purfa að berj-
ast við auðvaldið og afturhaldslýðinn á
öðrum grundvelli en hingað til. Og ef al-
pýðan skilur nógu fljótt, að nauðsynlegt er
að búast nú pegar til öílugrar varnar gegn
ofbeldi yfirvaldanna, pá mun hún sigra
jafnvel |>ó baráttan fari út fyrir salakynni
pingræðisins.
Baráttan gegn yíirráðastéttinni er nú
hafin með meiri krafti en pekst hefir áður
í sögu stéttabaráttunnar á íslandi
Og í peirri sókn stendur verkalýðurinn
og verkalýðsæskan í broddi fylkingar, sem