Leiftur - 24.02.1934, Blaðsíða 18

16
L E I F T U R
Verkalýðurinn hefir fengið meira en nóg
af vitlausri fræðslu. Hann þarf að vinna
gegn hinum illu áhrifum hennar með því
að annast og sjá um sína eigin fræðslu.
Hann á ekki að stefna að pví að fjölga
peim, sem eiga við skaðlega fræöslu að
búa, heldur verður hann að skapa nýtt
fræðslukerfi.
J. F. Horrabin.
ERUM VIÐ EFNISHYGGJUMENN ?
Enginn, sem hefir búið við skort á nauð-
synlegustu lífspörfum, getur hlustað öðru-
vísi en með fordæmingu á þær ásakanir
um efnishyggju og stéttaríg, sem er beint
gegn kröfu verkalýðsins um efnalegt ör-
yggi-
Prófessor L. T. Hobhouse.
Jafnaðarstefnan hefir dýpkað og víkkað
að raiklum mun siðferðisskilning í stjórn-
málum. Hún hefir kent það látlaust, að all-
ur iðnaðurinn og fjárhagskerfið eigi að lúta
velferð mannkynsins, og að siðfræðin eigi
að sitja í fyrirrúmi fyrir öllurn iðnaðar-
og kaupsýslu-framkvæmdum. Sú ásökun,
sem stundum er á lofti haidið gegn jafn-
aðarstefnunni, að hún skírskoti að eins til
óæðra eðlis mannsins, er á engum rökum
reist. Sanni nær væri að segja, að hún
fæli í sér ósérplægni, sem ókleift væri að
framkvæma, hversu sem mannkynið þrosk-
aðist.
Tomas Kirkup.
HEIMSPEKI VERK4LÝÐSINS.
Pað er meginkrafa jafnaðarmanna að
koma skipulagi á þjóðfélagið, að tryggja
ekki að eins velferð einstaklinga og stétta,
eins og nú á sér stað, heldur allra. Peir
trúa því, að unt sé að ná meiri hamingju
*
og meiri menningu handa öllum, ef auð-
æfin — sem eru i raun og veru framleidd
fyrir sameiginlegt erfiði — væru undir
eftirliti almennings og réttlátlega úthlutað.
Hinar raunverulegu auðsuppsprettur hvers
þjóðfélags eru hæfileikar þegnanna. . . .
Mary Agnes Hamilton.
Til er pólitísk sýki, sem vinnur verka-
manna- og jafnaðar-hreyfingunni geysitjón.
Ég á við þann langvinna sjúkdþm að á-
fellast vélina í staðinn fyrir sálina, stofn-
anirnar í stað skynseminnar, auðkýfingana
í stað verkalýðsins. Pessi sjúkdómur er
svo næmur og smitandi, að hvar sem tveir
eða þrír eru saman komnir í nafni jafn-
aðarstefnunnar, er slíkur sjúklingur meðal
þeirra. Og vegna þess, að sjúkdómurinn
ræðst þar á garðinn, sem hann er lægstur,
og vegna þess, að hann er þægilegur, vin-
sæll og ánægjulegur, er hann mjög al-
gengur.
Pegar hann brýst út í ræðuformi, lýsir
hann sér á þessa Jeið: »Veslings verka-
maðurinn hefir aldrei fengið tækifæri til að
þroska sjálfarr sig. Veslings verkamaðurinn
er fó nardýr auðvaldsins. Veslings verka-
maðurinn er fórnardýr auðvaldsins. Vesl-
ings verkamaðurinn hefir engan tíma til
að leggja stund á hagfræði og stjórnfræði.
Veslings verkamaðurinn hefir engan eyri
aflögum til þess að kaupa fyrir blöð og
bæklirrga jafnaðarmanna. Höfuðóvinirnir
eru auðmennirnir, ríkið og þingið. Verka-
mennirnir sjálfir eru allir búnir til bylt-
ingar. Verkamennirnir skilja það allir, að
þeir eru þrælkaðir. Verkamennirnir hafa
allir stéttarvitund. Verkamennirnir þrá allir
jafnaðarstefnuna, umsköpun þjóðfélagsins á
socialistiskan hátt.
Útgefandi: Félag ungra jafnaðarmanna
í Hafnarfirði.
Preutsmiðjan »Viðey«, Túngötu 5.