Bæjarins besta - 08.07.1998, Blaðsíða 2
2 MIÐVIKUDAGUR 8. JÚLÍ 1998
Útgefandi:
H-prent ehf.
Sólgötu 9,
400 Ísafjörður
% 456 4560
o 456 4564
Netfang prentsmiðju:
hprent@snerpa.is
Stafræn útgáfa:
http://www.snerpa.is/bb
Ábyrgðarmenn:
Sigurjón J. Sigurðsson
Halldór Sveinbjörnsson
Ritstjóri:
Sigurjón J. Sigurðsson
Netfang ritstjórnar:
bb@snerpa.is
Bæjarins besta er aðili að samtökum bæjar- og héraðsfréttablaða.
Eftirprentun, hljóðritun, notkun ljósmynda og annars efnis er
óheimil nema heimilda sé getið.
Leiðari
Bolungarvík
Nýr löndunarkrani
Ísafjarðardjúp
Dræm laxveiði
Ísafjarðarbær
,,Fluga" í kirkjunni
Bæjarstjórn Bolungarvíkur hefur ákveðið að festa kaup á
nýjum löndunarkrana vegna tafa sem orðið hafa undanfarið
á löndun. Þegar vel hefur gefið hafa allt að 55 bátar lagt upp
í Bolungarvík og hafa þeir tveir kranar sem eru til staðar
ekki haft undan. Í Bolungarvík eru einnig uppi áform um að
bæta flotbryggju fyrir smábáta og að dýpka innsiglinguna.
Undir lok síðustu viku hafði veiðst á fjórða tug laxa í
Laugardalsá í Ísafjarðardjúpi en veiði hófst í ánni 12. júní
sl. Þá hefur einn lax náðst á landi úr Laugabólsvatni og rétt
um tíu laxar voru komnir á land í Langadalsá fyrir síðustu
helgi auk nokkurra bleikja. Engar upplýsingar hafa borist
um veiði í Hvannadalsá.
Á þriðjudag í næstu viku munu þeir Hjörleifur Valsson
fiðluleikari og Havard Öieroset gítarleikari halda tónleika
í Ísafjarðarkirkju. Yfirskrift tónleikanna er ,,Fluga" og er
þar ýjað að skyldleika við dægurflugur. Efnisskráin er í
léttari kantinum, sígaunatónlist og austurlensk þjóð-
lagatónlist í bland við þekkta rokk-, popp- og diskótónlist.
Hópurinn sem tók þátt í Safari-hestaferðinni.
Eiríkur Finnur Greipsson á Flateyri skrifar
Safari-hest
sem breyttist í brúðkaup(sferð)
Er nokkru heilvita fólki
mögulegt að láta sér detta í
hug að fara í fjögurra daga
hestaferð yfir þrjú vestfirsk
fjöll, ef það hefur nánast aldrei
komið á hestbak? Ég held að
það verði að teljast líklegra,
að eitthvað sé að í toppstykk-
inu hjá slíku fólki. Söguritara
og eiginkonu hans hafði nefni-
lega verið boðið, af Jóni Guð-
na Guðmundssyni og eigin-
konu hans Guðríði Guð-
mundsdóttur, fyrir liðlega ári
að taka þátt í jómfrúarferð hins
unga fyrirtækis þeirra, sem ber
nafnið „Hestaleigan Hraun.“
Mikið átti að stunda þjálfun
í reiðmennsku síðastliðinn
vetur – en ekkert, já ekkert
var gert í málinu af hálfu okk-
ar. Ekki fyrr en nokkrum dög-
um áður en lagt skyldi af stað.
Reiðnámskeið var haldið fjög-
ur kvöld í Bolungarvík, fyrir
okkur hjónin og Magneu Guð-
mundsdóttur frá Flateyri, sem
var eins og við lítt sem ekkert
reynd í reiðmennsku. Gekk
námskeiðið í raun vel. Sögu-
ritari hentist þó af baki einu
sinni og hafði í raun bara gott
af – engar skrámur – aðeins
hetjuskap og var reynslunni
ríkari. Að sjálfsögðu var
hjálmurinn á hausnum.
Ferðadagurinn rann upp
þann 1. júlí og við nýliðarnir
gátum ekki fengið af okkur
að viðurkenna að við værum
rög, eða jafnvel hrædd við að
fara. Mættum á tilskildum
tíma við hesthúsin í Bolungar-
vík. Allt var klárt, nestið –
eða líklega á máli reiðmanna,
trússið á trússahestinn – var
augljóslega í öndvegi – sögu-
ritara til yndisauka. Alls voru
mættir þarna við upphaf ferðar
15 ferðalangar frá Bolungar-
vík, Skagafirði, Kópavogi og
Flateyri, með fjörutíu hesta
til reiðar. En, guð minn góður!
Þarna voru komnir Guðmund-
ur Hagalínsson, formaður
hestamannafélagsins Gusts í
Kópavogi, og líka Sveinbjörn
lögmaður Sveinbjörnsson
fyrrverandi formaður, ásamt
mökum sínum, Rögnu Guð-
mundsdóttur og Ágústu Hall-
dórsdóttur. En ekki nóg með
það, þarna voru líka hesta-
maðurinn Guðmundur frá
Fjalli í Skagafirði Hermanns-
son ásamt ástmey sinni Klöru
Njálsdóttur, Sigmundur B.
Þorkelsson fiskverkandi og
kona hans Sigríður Björg-
mundsdóttir frá Kirkjubóli í
Valþjófsdal, Rögnvaldur Ing-
ólfsson Bolvíkingur, Guð-
Hjónin Jón Guðni Guðmundsson og Guðríður Guðmunds-
dóttir, eigendur Hestaleigunnar Hrauns.
mundur B. Hagalínsson frá
Hrauni og auðvitað Jón Guðni
og Guja. Hvað vorum við,
þessi þrjú óreyndu, að gera í
þessum hópi?
Styrkur íslenska hestsins
Söguritari leit öfundaraug-
um á son sinn sem ók bílnum
til baka, en nú varð ekki aftur
snúið. Smásuddi var, en það
reyndist rétt sem þetta vana
hestafólk sagði – veðrið skipt-
ir engu máli á baki! Hestarnir
báru okkur af stað fram
Syðridal, að Miðdal þar sem
Birgir Bjarnason hleypti okk-
ur í girðingu sína. Fyrsta
áningarstað var náð, en fjallið
beið. Þegar við stoppuðum
nokkru síðar í Bungunum
undir Hestakleifafjalli, þá
hugleiddi ég hversu gífurlega
sterkur íslenski hesturinn
væri, að geta borið svona
ferlíki eins og mig og Guð-
mund ástfangna frá Fjalli upp
þessi snarbröttu fjöll. Við
teymdum hestana yfir bratt-
asta og efsta hjallann. Riðum
síðan eftir nýlögðum reiðvegi
niður Svarthamarshvilft og að
Birkihlíð í Súgandafirði, þar
sem áð var og trússið tekið
fram. Þetta var nokkuð erfið
Ég er kominn heim
,,Ég fer vestur seinna í þessari viku og ætla að vera í
sumarbústað konu minnar og það er líklegt að ég boði til
fundar á Ísafirði um aðra
helgi. Þar býr mitt fólk, þar
liggja rætur mínar, og þar
ætla ég að hefja árásina. Þar
ætla ég að hefja fyrstu atrennuna og lýsa yfir stríði gegn
þeirri skipan mála sem komið hefur verið á, sérstaklega
í stjórn fiskveiða, og gegn frjálshyggjunni, sem nú tröll-
ríður þessu þjóðfélagi.”
Já, við Ísafjarðardjúp liggja rætur þessa fyrrum al-
þingismanns, ráðherra og bankastjóra, sem “maður gekk
undir manns hönd að lemja hann niður eins og girð-
ingarstaur” eftir að hafa verið á milli tannanna á fólki og
úthrópaður sem skúrkur, eins og komist var að orði í
viðtali Hlyns Þórs Magnússonar við Ögurgoðann, eins
og sumir hafa kallað manninn, í seinasta tölublaði BB.
Sverrir Hermannsson og Matthías Bjarnason eiga það
sameiginlegt að menn leggja við hlustir er þeir tala. Og
báðir hafa þeir nú tæpitungulaust lýst yfir andstöðu við
fiskveiðistefnu stjórnvalda, kvótakerfið í núverandi
mynd. Matthías kveðst styðja við bakið á Sverri, sem
hefur sagt skilið við sinn gamla flokk og hyggur á
framboð við næstu alþingiskosningar. Af fyrstu
viðbrögðum hér vestra má ætla að Sverrir hafi gott leiði
þegar sigling hefst. Skal þó engu um spáð.
Rétt er að gefa gaum að orðum Sverris í niðurlagi
tilvitnaðs viðtals eftir að fáein kjarnyrði höfðu fallið um
sjávarútvegsráðherra og þau ummæli hans á sjómanna-
daginn, að nú uppskæru menn eftir því sem til hefði
verið sáð og nytu ávaxta erfiðis síns í skjóli kvótakerfis-
ins:
,,Það verður engu breytt, nema við fáum til þess afl hjá
þjóðinni að berja þetta niður. Gáðu að orðum mínum:
Það mun allt verða reynt til þess að hanga í böndunum
og viðhalda þessu. Hér verður barátta upp á líf og dauða
fyrir framtíð unga fólksins, sem á að erfa landið. Ef ekki
tekst að breyta þessu, þá mun næsta kynslóð neyðast til
þess að kaupa réttindi sín og eignir aftur af mönnum,
sem þá verða fluttir til Flórída.”
Hver sem útkoman af brölti Sverris Hermannssonar
verður er eitt næsta víst: Í næstu kosningum verður
tekist á um kvótamálið. Hver og einn kjósandi verður að
gera sér ljóst að málið er í hans höndum. Hann heldur á
fjöregginu.
Málið snýst ekki um það hvort Sverrir Hermannsson
verður þingmaður á nýjan leik. Það snýst um framtíð
sjávarplássa um land allt. Það snýst um að ungt fólk fái
að hasla sér völl í heimabyggð sinni.
Það snýst um framtíð Vestfjarða.
s.h.