Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 29.03.1978, Blaðsíða 3
FELAGSTIÐINDI
3
Nokkrar sérreglur gilda
hvað varðar opinbera starfs
menn og má t.d. benda á
skipun og setningu, sem
rætt er um x l.gr. laga um
réttindi og skyldur starfs-
manna ríkisins, en skipun
og setning byggist á sér-
stöku skipunar- og setning-
arbréfi, sem gefið er út
af hálfu ríkisvaldsins.
Stöðugt verður þó algengara
að starfsmenn sem ráðnir
eru hjá ríkinu geri skrif-
legan ráðningarsamning, og
er þá ráðning í starf hlið-
stæð því, sem gerist á
almenna vinnumarkaðinum.
Algengt er a5í ráðningar-
samningum séu ákvæði af
ýmsu tagi varðandi kaup
og kjör viðkomandi starfs-
manns, en samningar um
lakari kjör en kjarasamn-
ingur segir til um eru
égildir.
Auk kjarasamninga og
ráðningasamninga má loks
geta verksamninga, en með
verksamningi tekur starfs-
maður eða starfsmenn að
sér að vinna ákveðið af-
markað verk gegn fyrir-
fram ákveðinni greiðslu.
I þessu tilfelli er
starfsmaðurinn verktaki og
hann vinnur á sína eigin
ábyrgð, þ.e.a.s. hann
þarf að hafa lokið til-
teknu verki á fullnægjandi
hátt innan tiltekinna
txmamarka. Hvers konar
mistök og tafir, sem verða
á verkinu, t.d. ef efni
vantar erux á ábyrgð
verktakans. Það þýðir, að
verktakinn verður að skila
verkinu á fullnægjandi hátt
innan tiltekins txma, hann
er jafn ábyrgur fyrir þvx
jafnvel þé évæntar tafir
verði. Oft er hinsvegar
samið á þann hátt, að
ábyrgð verktakans séu undan-
skilin alls konar töfum, sei
verSa af verkföllum. évenju
vondri verðráttu o.þ.h.
Verktakanum er yfir-
leitt ekki skylt að vinna
verkið sjálfur, heldur
getur hann ráðið aðra menn
til þess, nema annað sé í.
sérstaklega tekið fram í
verksamningi. Sem dæmi
getum við Framhald á bls. p