Fréttablaðið - 01.04.2021, Síða 20
Báðar eru þær Steiney og Vera
félagar í Sinfóníuhljómsveit Íslands
og hafa spilað með kammerhópum
frá 2018. Veru hafði alltaf langað til
að spila í dúói. „Það er alltaf gaman
að spila í kammermúsíkhópum
en dúó hefur það fram yfir stærri
hópa að vera mjög krefjandi fyrir
hljóðfæraleikarana, bæði tækni-
lega og tónlistarlega. Þetta er að
mörgu leyti jafn krefjandi og að
vera einleikari nema að maður er
með kammerfélaga. Það er líka
alltaf skemmtilegra að spila og æfa
saman en að spila einn,“ segir Vera,
sem hafði samband við Steineyju
eftir að hún spilaði eitt sinn einleik
með Kammersveit Reykjavíkur.
„Ég var þá að spila í sveitinni og
mér fannst Steiney vera með mjög
fallegan hljóm og kunni vel við það
hvernig hún nálgaðist tónlistina,“
segir Vera.
„Ég tók auðvitað mjög vel í þessa
hugmynd. Við erum báðar ungar
og viljum endilega hafa nóg að
gera á hliðarlínunni með Sinfóníu-
hljómsveitinni,“ bætir Steiney við.
Þá segir Vera að fiðla og selló séu
klassískt kombó í tónlistarheim-
inum.
Heilluðust ungar
Steiney er fædd og uppalin á
mölinni og heillaðist snemma af
sellóinu. „Ég kem ekki úr tónlistar-
fjölskyldu en það var mjög mikil
sköpunargleði á heimilinu og við
systkinin lærðum öll á hljóðfæri.
Ég vildi eiginlega alltaf verða selló-
leikari og þó að mamma og pabbi
séu menntuð sem jarðfræðingur
og hjúkrunarfræðingur þá studdu
þau mig alltaf við draum minn um
að verða hljóðfæraleikari. Ég fór
samt eins og flest börn í gegnum
mörg mismunandi tímabil þar sem
ég ætlaði að verða fótboltakona og
sellóleikari eða kennari og selló-
leikari eða jarðfræðingur og selló-
leikari. Því eldri sem ég varð duttu
hin störfin út og frá tólf ára aldri
ætlaði ég bara að verða sellóleikari.
Ég lærði hér á Íslandi hjá Örnólfi
Kristjánssyni, Gunnari Kvaran og
Sigurgeiri Agnarssyni. Ég flutti svo
til Þýskalands og lærði sellóleik við
Tónlistarháskólann í Trossingen
í fjögur ár áður en ég kom aftur
heim til Íslands og hóf störf hjá
Sinfóníuhljómsveit Íslands.“
Vera er fædd og uppalin í Dan-
mörku en er af rússneskum ættum
og úr fjölskyldu sem er stútfull
af tónlistarfólki. „Í æsku lærði ég
bæði á fiðlu og píanó en smátt og
smátt tók fiðlan yfir. Hjá mér var
eiginlega aldrei neitt annað í boði
en að vinna í tónlist. Ég var í raun
efnilegri á píanóið sem krakki en
ég lærði hjá ömmu minni og fannst
mjög spennandi að fá að fara til
einhvers annars í fiðlutíma. Fjöl-
skyldan mín ýtti mér líka svolítið
út í fiðluleikinn, enda eru fleiri
starfsmöguleikar í honum heldur
en fyrir píanóleikara. Ég spilaði
Báðar voru
sannfærðar um
það frá unga
aldri að þær
vildu starfa
innan tónlistar-
geirans.
Allt er kynningarblað sem
býður auglýsendum að
kynna vörur og þjónustu í
formi viðtala og umfjallana. Í
blaðinu er einnig hefðbundið
ritstjórnarefni. Blaðið fylgir
Fréttablaðinu daglega.
Umsjónarmenn efnis: Elín Albertsdóttir, elin@
frettabladid.is, s. 550 5761 | Hjördís Erna Þorgeirsdóttir
| hjordiserna@frettabladid.is s. 550 5767 | Oddur Freyr
Þorsteinsson, oddurfreyr@frettabladid.is s. 550 57686
| Sandra Guðrún Guðmundsdóttir, sandragudrun@
frettabladid.is, s. 550 5762 | Þórdís Lilja Gunnarsdóttir,
thordisg@frettabladid.is, s. 550 5768
Útgefandi:
Torg ehf.
Ábyrgðar-
maður:
Björn
Víglundsson
Sölumenn: Arnar Magnússon, arnarm@
frettabladid.is, s. 550 5652, Jón Ívar
Vilhelmsson, jonivar@frettabladid.
is, s. 550 5654, Jóhann Waage, johann-
waage@frettabladid.is, s. 550 5656,
Ruth Bergsdóttir, ruth@frettabladid.is,
s. 694 4103.
einnig í hljómsveit frá mjög ungum
aldri á fiðlu og mér fannst það alltaf
mjög skemmtilegt. Það hefur klár-
lega ýtt undir áhugann hjá mér.“
Þegar Vera var tólf ára flutti hún
til Seattle og lærði þar hjá Yuriy
Mikhlin. Síðan hóf hún nám við
Konunglega tónlistarháskólann
í Danmörku aðeins fimmtán ára
gömul hjá Alexandre Zapolski.
„Svo flutti ég til Íslands árið 2016
eftir að hafa unnið stöðu í Sin-
fóníuhljómsveit Íslands og starfa
nú sem annar konsertmeistari í
hljómsveitinni.“
Stilla saman strengi
Vera segist elska selló og að hún
væri alveg til í að hafa sjálf lært
á selló. „Steiney spilar ótrúlega
vel og er með fallegan tón. Hún
reynir allt til að gera tónlistina eins
áhugaverða og hún getur og vinnur
mikið með liti, hvernig hún vill
móta laglínur og hverju hún vill
miðla með tónlistinni. Það getur
líka vel verið að ég beini börnun-
um mínum í sellónám,“ segir Vera
sem á tæplega tveggja ára tvíbura,
stúlku og dreng, með eiginmanni
sínum Joaquin Páli Palomares.
Steiney segist að sama skapi
alltaf hafa öfundað fiðluleikara
af því hvað þeir eigi mikið af frá-
bærum tónsmíðum sem skrifaðar
hafi verið fyrir hljóðfærið. „Mér
finnst fiðlan ótrúlegt hljóðfæri
og Vera er einstakur fiðluleikari.
Hún hefur góða tilfinningu fyrir
mismunandi tónlistarstílum og er
með mjög öguð vinnubrögð. Hún
er einnig heillandi flytjandi og það
er alltaf frábært að vera með henni
uppi á sviði.“
Spenntar í sóttkví
Þær Vera og Steiney voru báðar
í sóttkví á tíma viðtalsins enda
nýkomnar frá Danmörku þar sem
þær voru í upptökum fyrir nýtt og
spennandi tækifæri sem kom upp
í kjölfar keppni sem þær tóku þátt
í síðasta haust. En í október 2020
tóku þær þátt í kammertónlistar-
keppni fyrir ungt fólk á vegum
dönsku útvarpsstöðvarinnar
P2. Keppnin fór fram í fjórum
umferðum og máttu kammersveit-
ir af öllum stærðum og gerðum
taka þátt.
„Við tókum þátt sem dúó
en það er eiginlega ekki hægt
að verða mikið færri en tveir í
kammersveit,“ segir Vera og hlær.
„Fyrst sendum við inn myndband
og vorum við valdar ásamt sex
öðrum böndum úr stórum hópi
umsækjenda til þess að taka þátt í
aðalkeppninni. Við tóku þrír dagar
í röð þar sem tveir hópar duttu
út eftir hverja umferð og úrslitin
voru þá þrír hópar sem stóðu eftir,“
segir Steiney. Að sögn Veru þótti
þeim ótrúlegt að fá að komast út á
þessum skrítnu tímum, en þegar
keppnin stóð sem hæst geisaði
COVID-19 faraldurinn um heims-
byggðina líkt og hann gerir enn
í dag. „Við vorum í rauninni ekki
vissar um að þetta væri að fara að
gerast fyrr en við vorum lentar í
Danmörku,“ segir hún.
Steiney bætir við: „Það voru
mjög strangar reglur á Íslandi
þegar við fórum út og við höfðum
varla séð eða hitt neinn í meira
en mánuð. Það var því súrrealísk
upplifun að spila fyrir yfir 500
manns þrjú kvöld í röð plús að
vera útvarpað í beinni útsendingu
þegar maður hafði ekki spilað
á tónleikum fyrir fólk í nokkra
mánuði.“
Eins og að keppa í íþróttum
Vera og Steiney voru greinilega
ferskar og vel æfðar en að sögn var
samkeppnin hörð og allir hóparnir
spiluðu mjög vel. „Hlutverk dóm-
nefndar var síður en svo öfunds-
vert því að hóparnir voru ólíkir
og erfitt að bera þá saman. Við
gerðum okkar besta og við bættum
okkur mikið sem kammersveit
á þessum tíma. Það er margra
mánaða vinna að taka þátt í svona
keppni og við æfðum saman marga
klukkutíma í hverri viku mánuð-
inn á undan,“ segir Steiney. Vera
bætir þá við að þetta sé svolítið
eins og að keppa í íþróttum.
„Maður þarf að passa að vera
sjálfur í sínu allra besta spilaformi.
Þá þarf samspilið að vera vel smurt
svo að allt gangi upp. Við vissum
frá upphafi að það væri erfitt að
fara í svona keppni sem dúó. Við
erum bara tvær og höfðum aðeins
meira að gera og stærri hlutverk
en hópar með 4-5 meðlimum
þar sem að hlutverkum er dreift
á milli. Aftur á móti vann það
líka með okkur að vera tvær því
við gátum alltaf hist og æft sama
hvaða takmarkanir voru í gangi
og það hjálpaði í rauninni hvað
undirbúning keppninnar varðaði.
Það er líka áhugavert í faraldrinum
að fleiri og fleiri eru nú að mynda
smærri kammerhópa. Þetta verður
kannski varanleg breyting?“ spyr
Vera.
Það fór svo að Duo Edda komst í
lokaumferð keppninnar og lenti í
þriðja sæti. Ástæðan fyrir Dan-
merkurferðinni og sóttkvínni
á tíma viðtalsins var þó ekki
beintengd keppninni nema að
takmörkuðu leyti. „Eftir keppnina
bauðst okkur ásamt fleiri kepp-
endum ný og spennandi tækifæri.
Það má ekki gefa upp of mikið að
svo stöddu en við vorum í upp-
tökum fyrir kynningarmyndband,
myndatökum og viðtölum vegna
þess. Það verður spennandi að sjá
hvað kemur úr því samstarfi,“ segir
Vera.
Jákvæðnimanneskjur
Að sögn Steineyjar hefur faraldur-
inn vissulega haft áhrif á tónleika-
hald hjá þeim stöllum. „Við höfum
reynt eins og hægt er að halda
tónleika í heimsfaraldrinum. Þeir
hafa þó oftast verið á netinu eða í
streymi. En við erum báðar miklar
jákvæðnismanneskjur og nýtum
COVID-tímann eins vel og við
getum. Við höfum til dæmis haft
meiri tíma en vanalega til þess að
æfa saman og það er án efa mjög
gott til lengri tíma litið.“
Vera bætir við að það sé alltaf
gaman að spila á tónleikum hvort
sem þeir eru í streymi eða fyrir
lifandi áhorfendur. „En við það að
breyta tónleikum í streymi færðu
auðvitað enga áhorfendur og þar af
leiðandi litlar tekjur fyrir þá vinnu
sem þú hefur lagt í tónleikana. Það
er líka miklu meiri pressa á að allt
sé fullkomið þegar tónleikar eru í
beinu streymi. Það er mjög stress-
andi tilhugsun að spila í beinni
útsendingu á veraldarvefnum, þar
sem flutningurinn mun vara að
eilífu.“
Steiney segir það einnig flókið
að skipuleggja tónleika í ástand-
inu. „Við lentum í því oft að vera
með plön, vera búnar að æfa í tugi
klukkutíma og svo féll allt í gegn
og það þurfti að aflýsa eða fresta
á síðustu stundu. Það er oft sagt
að engin æfing sé glötuð æfing, en
það er samt svekkjandi og maður
er aðeins meira hikandi við það að
skipuleggja tónleika fyrir vikið.“
Draumaverkið
Duo Edda er þó hvergi af baki
dottin enda verðlaunuð sveit með
spennandi framtíðarplön. „Við
erum með fullt af tónleikum í
pokahorninu, bæði hér á landi og í
Danmörku,“ segir Steiney, en hún
segir að Duo Edda eigi eftir mörg
óleikin verk. „Það er fullt til. Það
eru nokkur mjög þekkt verk fyrir
dúó en alveg heilu staflarnir af
verkum sem hafa varla verið spiluð
og það er alltaf spennandi að byrja
á verki sem maður hefur aldrei
heyrt áður og er að mestu leyti
óþekkt.“
Vera á þann draum að fá að
spila Tvöfaldan konsert fyrir fiðlu
og selló eftir Brahms. „Þetta er
auðvitað mjög stórt verk og við
þurfum heila sinfóníuhljómsveit
með okkur í lið. En vonandi kemur
þetta tækifæri fyrr eða síðar hjá
okkur.“ Steiney segist þar hjartan-
lega sammála. „Annars erum við
líka mjög spenntar fyrir því að fá
tónskáld til þess að semja fyrir
okkur og fá alveg ferskt verk í
hendurnar. Ég held að það sé eitt-
hvað sem væri mjög spennandi að
gera í framtíðinni.“
„Við erum auðvitað svolítið að
bíða og sjá hvernig ástandið þróast
eins og stendur en vonandi getum
við farið að vera meira sýnilegar í
íslensku tónlistarlífi þegar líða fer
á árið,“ segja þær Vera og Steiney.
Við vorum í raun-
inni ekki vissar
um að þetta væri að fara
að gerast fyrr en við
vorum lentar í Dan-
mörku.
Vera Panitch
Jóhanna María
Einarsdóttir
johannamaria@
frettabladid.is
Fæst hjá N1, OLÍS,
veiðibúðum og veidikortid.is
Frelsi til
að veiða!
Veiðitímabilið hefst 1.apríl!
Ertu búinn að fá
þér Veiðikortið?
8.900 kr
2 kynningarblað A L LT 1. apríl 2021 FIMMTUDAGUR