Hinsegin dagar í Reykjavík - ágú. 2017, Blaðsíða 7

Vinnuumhverfið á þingi er eðlisólíkt flestu
öðru. Fólk sem velur sér þessa vinnu
á það vissulega flest sameiginlegt að
forðast ekki athygli en það er engu að
síður töluvert stökk að vera skyndilega
orðin opinber manneskja. Vinnuálagið
er gríðarlega mikið á köflum með rólegri
tíma inn á milli. Þingfundirnir sjálfir
segja þó bara hálfa söguna, því stór
hluti starfsins felst í nefndafundum,
öflun og lestri upplýsinga af ýmsum
toga, sérhæfingu í tilteknum málum,
samskiptum við fólk, skrifum, tillögugerð
og svona mætti lengi telja. Það er alls
ekki þannig að þeir sem mest ber á í
fjölmiðlum hverju sinni séu þeir sem mest
skilja eftir sig.

Svo myndast þarna oft persónuleg tengsl
og vinátta sem gengur þvert á pólitískar
skoðanir og samstarf. Það er verulega
dýrmætt í svona umhverfi.

Þingsetan hófst eftir frekar óvenjulegt
kjörtímabil og erfiðar stjórnarviðræður.
Þegar þú lítur til baka yfir síðasta ár,
hvað stendur upp úr?
Fyrir mig persónulega er það einfaldlega
sú ákvörðun að láta vaða. Ég var lengi vel
þeirrar skoðunar að ég ætti frekar að vera
í aftursætinu, halda áfram að móta starf
Viðreisnar með félögum mínum og styðja
þannig við þá sem færu í framboð. Ég
var í góðu og spennandi starfi hjá öflugu
fyrirtæki og hafði ekkert endilega hugsað
mér að gera breytingu þar á. En ég sé
alls ekki eftir því að hafa tekið slaginn. Ég
er mjög stolt af því að vera hluti af þeim
sterka samheldna hópi sem þingflokkur
Viðreisnar og nánasta bakland hans er.

Þingstörfin á þessu kjörtímabili hafa að
langmestu leyti snúist um efnahagsmál.
Horfurnar eru bjartar, atvinnuástand gott
og fólk finnur fyrir auknum kaupmætti.
Við þurfum að reyna að tryggja að
sem flestir njóti góðs af þessu ástandi
á sama tíma og við erum á varðbergi
vegna hugsanlegrar niðursveiflu. Krónan
gerir okkur auðvitað erfitt fyrir, eins og
fyrri daginn, enda er endurskoðun á
peningastefnu þjóðarinnar meðal þeirra
stóru verkefna sem eru í gangi.

Af einstökum þingmálum langar mig
sérstaklega að nefna jafnlaunavottunina.
Viðreisn lofaði að hún yrði fyrsta mál
á dagskrá flokksins á þingi og við
stóðum við það. Ég er sannfærð um að
jafnlaunavottunin á eftir að sanna gildi
sitt, ekki bara til að jafna laun kynja á
vinnumarkaði heldur líka til að greina
betur þau öfl sem ráða, meðvitað og
ómeðvitað, þegar samið er um kaup og
kjör. Það kemur öllum til góðs að við
áttum okkur á því.

Hvernig skýrirðu fyrir kjósendum þínum
málamiðlanir sem þarf að sættast við
þegar um er að ræða stjórnarviðræður
milli þriggja flokka? Á sér stað eitthvert
samtal innra með manni í slíkum
aðstæðum?
Innra samtal er sannarlega góð lýsing. Það
var ekki einfalt að fara í gegnum þetta ferli
í fyrsta skipti með nýjan flokk. Viðreisn
er með nokkur stór og metnaðarfull
mál á dagskrá. Eðli málsins samkvæmt
þurftum við að gera málamiðlanir í
stjórnarmyndunarviðræðunum og
eins er ljóst að það tekur lungann
úr kjörtímabilinu að hrinda þeim
málum í framkvæmd sem komust inn í
stjórnarsáttmálann.

Þegar svo er háttað er ómetanlegt að
finna fyrir annars vegar skilningi og
stuðningi baklandsins en jafnframt
pressunni sem kemur þaðan. Viðreisn
hefur skýran tilgang og við sem stöndum
í framlínunni erum minnt á það daglega
af þessu sterka baklandi. Auðvitað eru
takmörk fyrir því hversu langt flokkar geta
teygt sig í samstarfi en við hefðum aldrei
tekið þátt í þessum stjórnarmeirihluta
7